Glastonbury Festival: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
|||
Regel 139: | Regel 139: | ||
|- |
|- |
||
|2019 |
|2019 |
||
|[[Stormzy]] |
|||
| |
|||
|} |
|} |
||
Versie van 20 nov 2018 14:21
Glastonbury Festival | ||||
---|---|---|---|---|
Uitzicht over het festivalterrein in 2009
| ||||
Algemene informatie | ||||
Datum | laatste weekeinde van juni | |||
Locatie | Pilton (graafschap Somerset), Verenigd Koninkrijk | |||
Duur | 3 dagen | |||
Oprichter | Michael Eavis | |||
Edities | ||||
Aantal edities | 35 | |||
Eerste editie | 1970 | |||
Officiële website | ||||
|
Het Glastonbury Festival (voluit: Glastonbury Festival of Contemporary Performing Arts) in Engeland is een groot openluchtmuziekfestival. Het festival staat vooral bekend om de rock- en popconcerten, maar er zijn ook dans-, cabaret-, circus- en andere voorstellingen. In 2005 besloeg het festivalterrein zo'n 3,6 km², vonden er meer dan 385 optredens plaats en waren er meer dan 150.000 toegangskaarten verkocht.
Organisatie
Het Glastonbury Festival ontstond in 1970 nadat oprichter en organisator Michael Eavis een bluesfestival met onder andere Led Zeppelin bijgewoond had. Hij wilde een soortgelijk evenement organiseren en deed dit in het dorpje Pilton, nabij Glastonbury. Tegenwoordig wordt het festival nog steeds door Eavis georganiseerd. Verschillende podia worden door andere partijen, waaronder Greenpeace geregeld. Op technici en beveiligingsmedewerkers na, zijn alle medewerkers van het festival vrijwilligers. Zij worden 'betaald' door middel van een gratis toegangskaart en transport van en naar het festival. De winst die het festival maakt, wordt aan goede doelen geschonken.
Locatie
Het festival vindt plaats bij Worthy Farm, een heuvelachtig landschap gelegen tussen de dorpjes Pilton en Pylle, negen kilometer ten oosten van Glastonbury (Somerset, Engeland). De locatie is volgens New Age-aanhangers van belang, omdat er meerdere leylijnen bij elkaar komen[1].
Geschiedenis van het festival[2]
Jaren 70
Het eerste festival in 1970 was een kleinschalig evenement met zo'n 1500 bezoekers. Het droeg de naam Pilton Festival en de toegangsprijs bedroeg £ 1. Er waren onder andere optredens van Al Stewart en Marc Bolan. Een jaar later was het festival gratis en kwamen er twaalfduizend bezoekers. David Bowie, Hawkwind, Melanie en andere artiesten traden op. Van het concert is een film, Glastonbury Fayre genaamd, uitgebracht.
Het zou enkele jaren duren voor er een nieuwe editie kwam. In 1978 werd er een minifestival gehouden nadat zo'n vijfhonderd personen ten onrechte dachten dat er een festival zou zijn. In 1979 was er weer een georganiseerd festival. Het thema was 'het jaar van het kind' en onder andere Peter Gabriel gaf een concert. Hoewel de opkomst, 12.000 bezoekers, niet tegenviel en de ticketprijs verhoogd was naar vijf pond, werd er toch verlies gedraaid. Daarom werd besloten in 1980 geen festival te houden.
Jaren 80
Sinds 1981 is bedoeld het festival jaarlijks te organiseren. Wegens verschillende omstandigheden, vonden er geen festivals plaats in 1988, 1991, 1996, 2001, 2006.
In 1981 werd voor het eerst winst gemaakt en werd twintigduizend pond gedoneerd aan de Campaign for Nuclear Disarmament. De jaren erna werden de winsten gedoneerd aan verschillende organisaties die zich inzetten tegen kernwapens en voor wereldvrede. Sinds 1983 moeten festivals in Engeland een licentie krijgen van de lokale overheid. Hierdoor werden verschillende restricties, met name wat betreft bezoekersaantallen en nachtrust, opgelegd. In de jaren 80 groeide het bezoekersaantal echter toch van dertigduizend tot meer dan honderdduizend. In 1988 werd besloten geen festival te houden, om aan de logistieke problemen die ontstonden door de toegenomen bezoekersaantallen te werken.
Jaren 90
Na het einde van de Koude Oorlog werd besloten de winsten voortaan te doneren aan verschillende goede doelen, waaronder Greenpeace, Oxfam en WaterAid. In 1990 ontstonden er rellen tussen de beveiliging en een grote groep personen die op de campingterreinen aan het plunderen waren. De organisatie besloot hierom geen festival te houden in 1991.
Vanaf 1994 werd het festival deels op televisie uitgezonden door Channel 4, en later de BBC. Het aantal podia groeide in de jaren 90 ook gestaag, zo is er vanaf 1995 een tent gewijd aan dancemuziek.
In 1996 werd het festival overgeslagen, om het landschap de kans te geven zich te herstellen van de vele bezoekers. Er werd besloten voortaan elke vijf jaar om deze reden het festival over te slaan. In 1997 en 1998 was er veel wateroverlast door de vele neerslag, waardoor veel festivalgangers eerder naar huis gingen.
Jaren 00
In de voorgaande jaren was het aantal gatecrashers, personen die zonder te betalen naar het festival gingen, flink gegroeid. Hoewel in 2000 'slechts' 100.000 toegangsbewijzen verkocht waren, wordt het aantal bezoekers geschat op een kwart miljoen. Vanwege de veiligheidsrisico's die dit met zich meebracht, weigerde de overheid een nieuwe licentie af te geven voordat dit probleem opgelost werd. Mede hierdoor vond in 2001 geen festival plaats. Vanaf 2002 is de logistiek en beveiliging in handen van een extern bedrijf. Het aantal gatecrashers nam drastisch af. Hierdoor was de sfeer op het terrein een stuk relaxter en was de criminaliteit een stuk lager. De vraag naar tickets groeide hierdoor echter sterk, en vanaf 2003 was het festival steeds binnen één dag uitverkocht.
In 2005 werden alle 112.500 kaartjes binnen drie en een half uur verkocht. Dat jaar zag ook de sterkste wateroverlast ooit voor het festival. In twee uur viel evenveel regen als wat normaal in twee maanden valt. Grote delen van het campingterrein raakten hierdoor overstroomd, sommige delen stonden meer dan een meter onder water. In 2006 was er geen festival, om het landschap rust te gunnen.
In 2007 waren er 177.500 bezoekers. De kaartjes werden in een recordtijd van 1 uur en 45 minuten verkocht. Sinds 2007 wordt op de tickets de pasfoto van de koper afgebeeld, om doorverkoop op sites als eBay tegen woekerprijzen te voorkomen. Hierdoor is het toegangsbewijs enkel geldig voor de koper. Alleen personen die zich met een geldige pasfoto registreren kunnen een kaartje kopen. De kaartverkoop in 2008 liep minder hard, de eerste dag van de verkoop werden 'slechts' 100.000 kaarten verkocht. Uiteindelijk werden de laatste 3.000 kaarten tijdens het festival nog verkocht en was ook deze editie uitverkocht.
Jaren 10
In 2010 bestond het festival 40 jaar en waren er vele grote acts waaronder Muse en Stevie Wonder. De editie van 2010 was in 12 uren uitverkocht. Voor de editie van 2011 die werd gehouden van 22 tot 26 juni werden alle 137.000 tickets in minder dan 4 uur verkocht. Dit zelfs zonder dat er al een naam van de affiche bekend was. Een ticket kostte €223. In 2012 is er geen festival gehouden, enerzijds om het terrein en organisatie enige rust te geven, anderzijds mede vanwege de te verwachten hoge kosten voor bijvoorbeeld mobiele toiletten, omdat in dezelfde periode de Olympische Zomerspelen in Groot-Brittannië werden gehouden. Tijdens de editie van 2013 was er onder andere een optreden van The Rolling Stones, de band trad er voor de eerste keer op. In 2018 werd het festival eenmalig vervangen door The Biggest Weekend, een evenement op diverse locaties in Engeland, Schotland, Wales en Noord-Ierland, om onderhoud te plegen aan het festivalterrein.[3]
Optredens
In onderstaande tabel staan de hoofdattracties per jaar. Het aantal optredens per festival is gegroeid van een paar in 1970 tot ruim 385 in 2005.
- ↑ (en) Jenkins, 2005. "The Ancient Landscape around Glastonbury"
- ↑ (en) A short history of Glastonbury
- ↑ Glastonbury wordt in 2018 eenmalig vervangen door 'The Biggest Weekend' Festivalinfo.nl, 25 juli 2017