Peter Carington: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud

In de regel

Versie van 10 jul 2018 18:30

Peter Alexander Rupert Carington, 6th Baron Carrington (Londen, 6 juni 1919 - aldaar, 9 juli 2018) was een Brits politicus. Hij was van 1970 tot 1974 minister van defensie onder Edward Heath en van 1979 tot 1982 minister van buitenlandse zaken onder Margaret Thatcher. Hij trad af omdat hij de volle verantwoordelijkheid aanvaardde voor het feit dat niemand de Falklandoorlog had zien aankomen. Sindsdien wordt deze houding, waarbij iemand de consequentie trekt uit verkeerd gelopen dingen waarover hij formeel de leiding heeft maar waaraan hij persoonlijk niets kon doen, de "Carringtondoctrine" genoemd. Nadien was hij van 1984 tot 1988 de zesde secretaris-generaal van de NAVO.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog was Carington majoor in de Grenadier Guards. Hij maakte onder andere de Slag om Nijmegen mee.

Merkwaardigerwijs wordt zijn familienaam (die overigens tot 1839 Smith luidde) anders gespeld dan zijn adellijke: het is Peter Carington, maar Baron Carrington.

Onderscheidingen

1992: Four Freedoms Award voor vrijwaring van vrees

@@ Regel 1: / Regel 1: @@
 [[Bestand:Lord Carrington.jpg|thumb|Peter Carington]]
-'''Peter Alexander Rupert Carington, 6th Baron Carrington''' ([[Londen]], [[6 juni]] [[1919]] - aldaar, [[9 juli]] [[2018]]) was een [[Verenigd Koninkrijk|Brits]] [[politicus]]. Hij was van 1970 tot 1974 [[minister]] van defensie onder [[Edward Heath]] en van 1979 tot 1982 minister van buitenlandse zaken onder [[Margaret Thatcher]]. Hij trad af omdat hij de volle verantwoordelijkheid aanvaardde voor het feit dat niemand de [[Falklandoorlog]] had zien aankomen. Sindsdien wordt deze houding, waarbij iemand de consequentie trekt uit dingen waarover hij formeel de leiding heeft maar waaraan hij persoonlijk niets kon doen, de "[[Carringtondoctrine]]" genoemd. Nadien was hij van 1984 tot 1988 de zesde [[secretaris-generaal van de NAVO]].
+'''Peter Alexander Rupert Carington, 6th Baron Carrington''' ([[Londen]], [[6 juni]] [[1919]] - aldaar, [[9 juli]] [[2018]]) was een [[Verenigd Koninkrijk|Brits]] [[politicus]]. Hij was van 1970 tot 1974 [[minister]] van defensie onder [[Edward Heath]] en van 1979 tot 1982 minister van buitenlandse zaken onder [[Margaret Thatcher]]. Hij trad af omdat hij de volle verantwoordelijkheid aanvaardde voor het feit dat niemand de [[Falklandoorlog]] had zien aankomen. Sindsdien wordt deze houding, waarbij iemand de consequentie trekt uit verkeerd gelopen dingen waarover hij formeel de leiding heeft maar waaraan hij persoonlijk niets kon doen, de "[[Carringtondoctrine]]" genoemd. Nadien was hij van 1984 tot 1988 de zesde [[secretaris-generaal van de NAVO]].
 Tijdens de [[Tweede Wereldoorlog]] was Carington majoor in de ''Grenadier Guards''. Hij maakte onder andere de [[Slag om Nijmegen]] mee.