Naar inhoud springen

Emer de Vattel: verschil tussen versies

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
+ plaatsen en data
Maiella (overleg | bijdragen)
k catsort
Regel 3: Regel 3:
Zijn magnum opus, ''[[Du Droit des Gens]]'' uit 1758, was lange tijd het belangrijkste handboek op het gebied van internationaal recht. Vattel behandelt onder meer de spanning tussen politieke beginselen als de ''balance of power'' en rechtsnormen. Zijn boek was vooral populair in de Verenigde Staten, onder andere vanwege Vattel's liberale opvattingen ten aanzien van [[soevereiniteit]] en het vertegenwoordigingsbeginsel, en werd zeker in het begin van de 19e eeuw veelvuldig geciteerd in zaken voor het [[Hooggerechtshof (VS)|Amerikaanse hooggerechtshof]].
Zijn magnum opus, ''[[Du Droit des Gens]]'' uit 1758, was lange tijd het belangrijkste handboek op het gebied van internationaal recht. Vattel behandelt onder meer de spanning tussen politieke beginselen als de ''balance of power'' en rechtsnormen. Zijn boek was vooral populair in de Verenigde Staten, onder andere vanwege Vattel's liberale opvattingen ten aanzien van [[soevereiniteit]] en het vertegenwoordigingsbeginsel, en werd zeker in het begin van de 19e eeuw veelvuldig geciteerd in zaken voor het [[Hooggerechtshof (VS)|Amerikaanse hooggerechtshof]].


[[categorie:Zwitsers persoon|Vattel, Emer de]]
{{DEFAULTSORT:Vattel, Emer de}}
[[Categorie:Zwitsers persoon]]
[[Categorie:Internationaal recht]]
[[Categorie:Internationaal recht]]



Versie van 17 nov 2008 11:28

Emer (Emerich) de Vattel (Couvet, 25 april 1714 - Neuchâtel, 28 december 1767) was een Zwitsers jurist en diplomaat, die in zijn bekendste boek Du Droit des Gens de systematiek van het moderne volkenrecht uiteen zet. Hij werd geboren in Neuchâtel (toentertijd deel van Pruisen). Vattel is één van de grondleggers van het rechtspositivisme in het volkenrecht, en is in zijn juridische denken door Christian Wolff beïnvloed.

Zijn magnum opus, Du Droit des Gens uit 1758, was lange tijd het belangrijkste handboek op het gebied van internationaal recht. Vattel behandelt onder meer de spanning tussen politieke beginselen als de balance of power en rechtsnormen. Zijn boek was vooral populair in de Verenigde Staten, onder andere vanwege Vattel's liberale opvattingen ten aanzien van soevereiniteit en het vertegenwoordigingsbeginsel, en werd zeker in het begin van de 19e eeuw veelvuldig geciteerd in zaken voor het Amerikaanse hooggerechtshof.