Samhain: verschil tussen versies
Tekst vervangen door " Categorie:Ierse feestdag Categorie:Religieuze feestdag Categorie:Keltische mythologie Categorie:Paganisme Categorie:Feest in november" Labels: Vervangen Misbruikfilter: Leeghalen Visuele tekstverwerker |
1 bewerking van 2A02:1810:AC8F:6A00:B9A1:789F:749D:50DD (overleg) teruggedraaid: Onzin Labels: Twinkle Ongedaan maken Bewerking via mobiel Bewerking via mobiele website Geavanceerde mobiele bewerking |
||
| (13 tussenliggende versies door 12 gebruikers niet weergegeven) | |||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
'''Samhain''' ([[Internationaal Fonetisch Alfabet|uitspraak]]: /ˈsˠaunʲ/, /ˈsavɯɲ/, saunj) is het [[Kelten|Keltische]] [[nieuwjaar]]sfeest dat begint aan de vooravond rond 31 oktober,<ref>[https://books.google.nl/books?id=5ASUVChuvFoC&pg=PA23&dq=samhain+%2231+october%22+year&hl=nl&sa=X&ei=_LPhVNkdws047d6AiA8&ved=0CDQQ6AEwAg#v=onepage&q=samhain%20%2231%20october%22%20year&f=false Duff, p. 23]</ref> maar aangezien de Kelten een [[maankalender]] gebruikten loopt deze niet helemaal gelijk met de meer gebruikelijke [[lunisolaire kalender]] en varieert de absolute dag dus in deze laatste kalender. Men vierde de overgang van de [[zomer]]periode naar het begin van de [[winter]]. Een belangrijk element was het [[vreugdevuur]].<ref>Doora Pastoral Council, p. 6</ref> |
|||
Voor de [[Kelten]] begon alles vanuit het donker. Ze lieten hun dagen beginnen na [[zonsondergang]]. De winter begon bij hen met Samhain, tevens het begin van een nieuw jaar. |
|||
Volgens de diverse [[Keltische mythologie|mythen]] kwamen in deze nacht de werelden van de goden en van het materiële bestaan het dichtst bij elkaar, zodat een overgang tussen beide dan gemakkelijk mogelijk was. |
|||
== Herkomst van de naam== |
|||
Een mogelijke verklaring is dat het woord teruggaat op ''samani'', een oud [[Keltische talen|Keltisch]] woord voor "vergadering". Een tweede verklaring is dat ''Samhain'' een samenstelling zou zijn van ''sam'' "zomer" en ''fuin'' "einde", en dus letterlijk "einde van de zomer" zou betekenen.<ref>{{Citeer boek| achternaam = Furst| voornaam = Dan| auteurlink = | medeauteurs = | datum = 2009| titel = Dance of the Moon: Celebrating the Sacred Cycles of the Earth| hoofdstuk =| uitgever = | plaats = | ISBN = 0738715107| NUR = | pagina's = 42| taal = en| URL = https://books.google.nl/books?id=kLliF7cqmEQC&pg=PT59&lpg=PT59&dq=samani+samhain&source=bl&ots=S1PNNTPlEK&sig=pSPOWWAksqX7CsNLvmY18U-hmas&hl=nl&sa=X&ved=2ahUKEwia97G4kL_aAhXIKVAKHT_DCb4Q6AEwC3oECAAQdg#v=onepage&q=samani%20samhain&f=false| bezochtdatum =}}</ref> Er zijn daarnaast nog andere etymologische verbanden gesuggereerd, bijvoorbeeld met het [[Latijn]]se woord ''semen'' "zaad".<ref name="Rosseels, p. 42">Rosseels, p. 42</ref> Volgens nog een andere verklaring is het woord verwant met ''saumon'', het [[Frans]]e woord voor [[Zalmen|zalm]]. De levenscyclus van de zalm stond bij de Kelten symbool voor de hele cyclus van het leven tot aan de dood.<ref>Rosseels, p. 52-54</ref> |
|||
Op een Gallische kalender, gevonden bij [[Coligny (Ain)|Coligny]] en vermoedelijk uit de eerste eeuw na Christus, wordt het feest ''Samainos'' genoemd. |
|||
De maand [[november]] zelf is in het [[Iers-Gaelisch|Iers]]- en [[Schots-Gaelisch]] ook Samhain gaan heten. Dit is dan een verkorting van ''Mí na Samhna'' (maand van Samhain).<ref>{{aut|Patrick Dinneen}}: ''Foclóir Gaedhilge agus Béarla''</ref> |
|||
== Betekenis en inhoud == |
|||
=== Een nieuw begin === |
|||
[[Bestand:Tara mound of hostages.jpg|thumb|De ingang van ''Dumha na nGiall'', [[Ierland (land)|Ierland]]; net als bij andere [[ganggraf|ganggraven]] wordt de grafkamer verlicht door de zon tijdens samhain en [[imbolc]]]] |
|||
Voor de [[Kelten]] was dit ook het begin van het nieuwe jaar. Het feest houdt verband met de seizoenswissel en de cyclus van het leven. Tijdens deze periode werd de aarde geacht zich voor te bereiden op een nieuw begin. Daarom was het een geschikte gelegenheid om voor wat betreft het eigen leven terug te blikken op het verleden, oude dingen los te laten en voorbereidingen te treffen voor de toekomst. Een van de bijbehorende rituelen was het doven van alle vuren in de huizen; alleen met een speciaal heilig vuur mochten de haarden weer aangestoken worden.<ref name="ReferenceA">{{Citeer boek| achternaam = Camphausen| voornaam = Rufus| auteurlink = | medeauteurs = | datum = 2004| titel = Heksen en Heidenen| hoofdstuk =| uitgever = | plaats = Amsterdam| ISBN = 90-6378-582-8| NUR = | pagina's = 121| taal = | URL = | bezochtdatum =}}</ref> |
|||
=== Onderdeel van een cyclus === |
|||
De Kelten zagen overal de transformatie in en geloofden in [[reïncarnatie]]. De donkere mythische schoot waaruit alle leven ontstaat en weer toe terugkeert werd door hen voorgesteld als een eeuwige ketel: de Ketel van Dood en Wedergeboorte.<ref name="Rosseels, p. 42"/> |
|||
=== Leven en dood === |
|||
Samhain is voor [[paganisme|paganisten]] als tegenhanger van [[Beltain]] ook een feest ter verering van de doden. Zij geloven dat de sluier tussen de wereld van de levenden en de wereld van de doden dan het dunst is. Op deze dag wordt er door velen een maaltijd georganiseerd en worden er extra borden bijgezet voor de overledenen met diens lievelingsmaaltijd. Voor het raam worden kaarsen geplaatst zodat hun dierbaren de weg naar huis kunnen vinden. Het wordt beschouwd als het moment waarop Lugh (de zonnegod aan wie tijdens [[Lughnasadh]] geofferd wordt) aankomt in het dodenrijk. |
|||
De gewoonte bestond om met Samhain dieren die te zwak waren om de winter door te komen te [[Offer (religie)|offeren]]. Volgens sommige bronnen brachten [[druïde]]n zelfs [[mensenoffer]]s door middel van verbranding.<ref name="ReferenceA"/> |
|||
=== Elfen en natuurgeesten === |
|||
Volgens diverse mythen vervaagde met samhain de grens met het [[Annwfyn|Elfenrijk]]. Daarom werd er eten voor de deur gezet voor de elfen en andere natuurgeesten. Hierdoor hoopte men dat ze als dank, hun plagerijen achterwege zouden laten (o.a. het verzuren van melk en mensen de stuipen op het lijf jagen).<!--Daarnaast was men ervan overtuigd dat elfen tijdens Samhain steekspelen organiseerden. Als bewijs hiervan vond men de volgende ochtend plasjes elfenbloed op de rotsen. Dit was eigenlijk geen bloed. Het ging hier om een soort mos dat na de eerste vorst rood kleurde. Als het dooide liet dit een rode vloeistof los die men aanzag voor elfenbloed{{Bron?||2010|08|17}}.--> |
|||
De portalen ([[grafheuvel]]s, [[elf (mythisch wezen)|elfenheuvels]], [[sprookje]]sheuvels, |
|||
[[Hunebed|dolmen]] of tover[[terp]]en) worden in het [[Iers]] ''sidhe'', ''síd'' of ''sprookjesheuvels'' genoemd en ze werden ooit vereerd als de verblijfplaats van één enkele god of godin. Veel belangrijke gebeurtenissen uit de [[Ierse mythologie]] voltrekken zich op Samhain, als de grenzen tussen deze wereld en het rijk van het bovennatuurlijke volledig wegvalt en de ''sidhe'' (sprookjesheuvels) waar de mensen uit de Andere Wereld leven open zijn.<ref>De Kelten, leven, mythen en kunst, Juliette Wood, 2004, {{ISBN|9789057643675}}</ref> |
|||
== Christelijke elementen == |
|||
[[Bestand:La Visión de San Huberto por Jan Brueghel el Viejo con Rubens.jpg|thumb|300px|Het visioen van de heilige Hubertus; [[Peter Paul Rubens]] & [[Jan Brueghel de Oude]], ca. 1617-20]] [[Sint-Hubertus]] is een christelijke heilige die met Samhain in verband kan worden gebracht. |
|||
In de [[legende (volksverhaal)|legende]]s wordt verteld over een edelman, genaamd Hubertus, die een enorm hert achtervolgde. Op het moment dat hij zich klaarmaakte om het hert te doden verscheen er een lichtgevend kruis tussen de hoorns van zijn gewei en hoorde hij een stem uit de hemel die vroeg: "waarom achtervolgt u mij?". Hubertus was hierdoor zo onder de indruk dat hij zich direct liet dopen en hierbij [[patroonheilige]] werd van de jacht. In [[Oirschot (plaats)|Oirschot]] en [[Brussel (stad)|Brussel]] wordt tegenwoordig op [[3 november]] nog een [[Hubertuswijding]] verricht waarbij er speciaal gebakken broden worden gezegend door de geestelijkheid en vervolgens aan de jachthonden worden gevoerd. |
|||
Ook [[Maarten van Tours|Sint-Maarten]] wordt met dit feest in verband gebracht. Zijn naamdag valt nu op [[11 november]], maar volgens oude kalenders was dit vroeger op [[1 november]]. Kinderen gingen rond met een rommelpot terwijl ze rijmpjes voordroegen en om lekkernijen bedelden. |
|||
Volgens verschillende bronnen werd Samhain in [[998]] door [[Odilo van Cluny]], de abt van [[Abdij van Cluny|Cluny,]] gekerstend en kreeg het toen de naam [[Allerheiligen]]. Andere bronnen daarentegen beweren dat [[paus Gregorius IV]] het feest Allerheiligen reeds in [[835]] heeft ingevoerd. |
|||
== Relatie met Halloween == |
|||
Ook het [[Halloween]]feest, dat in zijn moderne vorm naar Europa is komen overwaaien vanuit de [[Verenigde Staten]], is uiteindelijk te herleiden tot Samhain. Toen veel Ieren vanaf ca. 1800 emigreerden naar de Verenigde Staten, namen ze veel van hun culturele gebruiken en eigen tradities mee, waaronder ''All Hallow's Eve'', dat gevierd werd op de avond van 31 oktober. Deze traditie gaat op haar beurt terug tot Samhain.<ref>Rosseels, p. 38-43</ref> |
|||
De vruchtbaarheidsgodin [[Cailleach]] keerde volgens een legende met Samhain terug in de gedaante van een oude vrouw, om vervolgens als koningin van de winter te heersen. Later degradeerde deze figuur tot een kol of [[heks (persoon)|heks]].<ref>Rosseels, p. 45</ref> |
|||
{{Clearboth}} |
|||
== Paganisten == |
|||
[[Bestand:Wheel of the Year.png|thumb|250px|Het Wiel van het Jaar]] |
|||
Veel aanhangers van [[wicca]] en het [[neopaganisme]] vieren samhain als een van de feesten van hun jaarwiel. |
|||
== Zie ook == |
|||
* [[Allerheiligen]] |
|||
* [[Halloween]] |
|||
* [[Kelten#Keltische feestdagen|Keltische religieuze feestdagen]] |
|||
* [[Annwfyn]] |
|||
* [[Sídhe]] |
|||
{{Appendix|2= |
|||
* {{aut|Rosseels, C}}, ''Natuurrituelen'', 2004, {{ISBN|90 5240 805 X}} |
|||
* {{aut|Duff, Gail}}, ''The Wheel Of The Wiccan Year: How to Enrich Your Life Through The Magic of the Seasons'', 2011 |
|||
* {{aut|Doora Pastoral Council}}, ''Doora's Hertage 480-2013, A brief history'', Doora Pastoral Council, Doora (Ennis), 2013 |
|||
{{References}} |
|||
}} |
|||
[[Categorie:Ierse feestdag]] |
[[Categorie:Ierse feestdag]] |
||
Huidige versie van 6 nov 2024 om 14:47
Samhain (uitspraak: /ˈsˠaunʲ/, /ˈsavɯɲ/, saunj) is het Keltische nieuwjaarsfeest dat begint aan de vooravond rond 31 oktober,[1] maar aangezien de Kelten een maankalender gebruikten loopt deze niet helemaal gelijk met de meer gebruikelijke lunisolaire kalender en varieert de absolute dag dus in deze laatste kalender. Men vierde de overgang van de zomerperiode naar het begin van de winter. Een belangrijk element was het vreugdevuur.[2]
Voor de Kelten begon alles vanuit het donker. Ze lieten hun dagen beginnen na zonsondergang. De winter begon bij hen met Samhain, tevens het begin van een nieuw jaar.
Volgens de diverse mythen kwamen in deze nacht de werelden van de goden en van het materiële bestaan het dichtst bij elkaar, zodat een overgang tussen beide dan gemakkelijk mogelijk was.
Herkomst van de naam
[bewerken | brontekst bewerken]Een mogelijke verklaring is dat het woord teruggaat op samani, een oud Keltisch woord voor "vergadering". Een tweede verklaring is dat Samhain een samenstelling zou zijn van sam "zomer" en fuin "einde", en dus letterlijk "einde van de zomer" zou betekenen.[3] Er zijn daarnaast nog andere etymologische verbanden gesuggereerd, bijvoorbeeld met het Latijnse woord semen "zaad".[4] Volgens nog een andere verklaring is het woord verwant met saumon, het Franse woord voor zalm. De levenscyclus van de zalm stond bij de Kelten symbool voor de hele cyclus van het leven tot aan de dood.[5]
Op een Gallische kalender, gevonden bij Coligny en vermoedelijk uit de eerste eeuw na Christus, wordt het feest Samainos genoemd.
De maand november zelf is in het Iers- en Schots-Gaelisch ook Samhain gaan heten. Dit is dan een verkorting van Mí na Samhna (maand van Samhain).[6]
Betekenis en inhoud
[bewerken | brontekst bewerken]Een nieuw begin
[bewerken | brontekst bewerken]
Voor de Kelten was dit ook het begin van het nieuwe jaar. Het feest houdt verband met de seizoenswissel en de cyclus van het leven. Tijdens deze periode werd de aarde geacht zich voor te bereiden op een nieuw begin. Daarom was het een geschikte gelegenheid om voor wat betreft het eigen leven terug te blikken op het verleden, oude dingen los te laten en voorbereidingen te treffen voor de toekomst. Een van de bijbehorende rituelen was het doven van alle vuren in de huizen; alleen met een speciaal heilig vuur mochten de haarden weer aangestoken worden.[7]
Onderdeel van een cyclus
[bewerken | brontekst bewerken]De Kelten zagen overal de transformatie in en geloofden in reïncarnatie. De donkere mythische schoot waaruit alle leven ontstaat en weer toe terugkeert werd door hen voorgesteld als een eeuwige ketel: de Ketel van Dood en Wedergeboorte.[4]
Leven en dood
[bewerken | brontekst bewerken]Samhain is voor paganisten als tegenhanger van Beltain ook een feest ter verering van de doden. Zij geloven dat de sluier tussen de wereld van de levenden en de wereld van de doden dan het dunst is. Op deze dag wordt er door velen een maaltijd georganiseerd en worden er extra borden bijgezet voor de overledenen met diens lievelingsmaaltijd. Voor het raam worden kaarsen geplaatst zodat hun dierbaren de weg naar huis kunnen vinden. Het wordt beschouwd als het moment waarop Lugh (de zonnegod aan wie tijdens Lughnasadh geofferd wordt) aankomt in het dodenrijk.
De gewoonte bestond om met Samhain dieren die te zwak waren om de winter door te komen te offeren. Volgens sommige bronnen brachten druïden zelfs mensenoffers door middel van verbranding.[7]
Elfen en natuurgeesten
[bewerken | brontekst bewerken]Volgens diverse mythen vervaagde met samhain de grens met het Elfenrijk. Daarom werd er eten voor de deur gezet voor de elfen en andere natuurgeesten. Hierdoor hoopte men dat ze als dank, hun plagerijen achterwege zouden laten (o.a. het verzuren van melk en mensen de stuipen op het lijf jagen).
De portalen (grafheuvels, elfenheuvels, sprookjesheuvels, dolmen of toverterpen) worden in het Iers sidhe, síd of sprookjesheuvels genoemd en ze werden ooit vereerd als de verblijfplaats van één enkele god of godin. Veel belangrijke gebeurtenissen uit de Ierse mythologie voltrekken zich op Samhain, als de grenzen tussen deze wereld en het rijk van het bovennatuurlijke volledig wegvalt en de sidhe (sprookjesheuvels) waar de mensen uit de Andere Wereld leven open zijn.[8]
Christelijke elementen
[bewerken | brontekst bewerken]
Sint-Hubertus is een christelijke heilige die met Samhain in verband kan worden gebracht.
In de legendes wordt verteld over een edelman, genaamd Hubertus, die een enorm hert achtervolgde. Op het moment dat hij zich klaarmaakte om het hert te doden verscheen er een lichtgevend kruis tussen de hoorns van zijn gewei en hoorde hij een stem uit de hemel die vroeg: "waarom achtervolgt u mij?". Hubertus was hierdoor zo onder de indruk dat hij zich direct liet dopen en hierbij patroonheilige werd van de jacht. In Oirschot en Brussel wordt tegenwoordig op 3 november nog een Hubertuswijding verricht waarbij er speciaal gebakken broden worden gezegend door de geestelijkheid en vervolgens aan de jachthonden worden gevoerd.
Ook Sint-Maarten wordt met dit feest in verband gebracht. Zijn naamdag valt nu op 11 november, maar volgens oude kalenders was dit vroeger op 1 november. Kinderen gingen rond met een rommelpot terwijl ze rijmpjes voordroegen en om lekkernijen bedelden.
Volgens verschillende bronnen werd Samhain in 998 door Odilo van Cluny, de abt van Cluny, gekerstend en kreeg het toen de naam Allerheiligen. Andere bronnen daarentegen beweren dat paus Gregorius IV het feest Allerheiligen reeds in 835 heeft ingevoerd.
Relatie met Halloween
[bewerken | brontekst bewerken]Ook het Halloweenfeest, dat in zijn moderne vorm naar Europa is komen overwaaien vanuit de Verenigde Staten, is uiteindelijk te herleiden tot Samhain. Toen veel Ieren vanaf ca. 1800 emigreerden naar de Verenigde Staten, namen ze veel van hun culturele gebruiken en eigen tradities mee, waaronder All Hallow's Eve, dat gevierd werd op de avond van 31 oktober. Deze traditie gaat op haar beurt terug tot Samhain.[9]
De vruchtbaarheidsgodin Cailleach keerde volgens een legende met Samhain terug in de gedaante van een oude vrouw, om vervolgens als koningin van de winter te heersen. Later degradeerde deze figuur tot een kol of heks.[10]
Paganisten
[bewerken | brontekst bewerken]
Veel aanhangers van wicca en het neopaganisme vieren samhain als een van de feesten van hun jaarwiel.
Zie ook
[bewerken | brontekst bewerken]- Rosseels, C, Natuurrituelen, 2004, ISBN 90 5240 805 X
- Duff, Gail, The Wheel Of The Wiccan Year: How to Enrich Your Life Through The Magic of the Seasons, 2011
- Doora Pastoral Council, Doora's Hertage 480-2013, A brief history, Doora Pastoral Council, Doora (Ennis), 2013
- ↑ Duff, p. 23
- ↑ Doora Pastoral Council, p. 6
- ↑ (en) Furst, Dan (2009). Dance of the Moon: Celebrating the Sacred Cycles of the Earth, pp. 42. ISBN 0738715107.
- ↑ a b Rosseels, p. 42
- ↑ Rosseels, p. 52-54
- ↑ Patrick Dinneen: Foclóir Gaedhilge agus Béarla
- ↑ a b Camphausen, Rufus (2004). Heksen en Heidenen, Amsterdam, pp. 121. ISBN 90-6378-582-8.
- ↑ De Kelten, leven, mythen en kunst, Juliette Wood, 2004, ISBN 9789057643675
- ↑ Rosseels, p. 38-43
- ↑ Rosseels, p. 45