Naar inhoud springen

William Bolcom: verschil tussen versies

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Interactief door geschiedenis bladeren
← Oudere bewerkingNieuwere bewerking →
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
VisueelWikitekst
k →‎Werken: Seattle Slew (Bolcom)
→‎Werken: Link naar > Virtuosity rag
(15 tussenliggende versies door 9 gebruikers niet weergegeven)
Regel 1: Regel 1:
{{Infobox persoon Wikidata}}
'''William Elden Bolcom''' ([[Seattle]], [[26 mei]] [[1938]]) is een [[Verenigde Staten|Amerikaans]] [[componist]] en [[piano (instrument)|pianist]].
'''William Elden Bolcom''' ([[Seattle]], [[26 mei]] [[1938]]) is een [[Verenigde Staten (hoofdbetekenis)|Amerikaans]] [[componist]] en [[piano (instrument)|pianist]].


Muziek bepaalde al vroeg zijn leven; toen hij elf jaar oud was, ging hij al compositie studeren aan de [[Universiteit van Washington]], vooral privé bij [[Frederick McKay]] en [[John Verrall]]. Pianolessen kreeg hij van Berthe Jacobson. Latere studies werden verricht aan het [[Mills College]] bij [[Darius Milhaud]] (tijdens zijn Amerikaanse periode) , maar tegelijk ook aan de [[Stanford-universiteit]] en aan het [[Conservatoire national supérieur de musique|Conservatorium van Parijs]], alwaar hij onderricht kreeg van [[Olivier Messiaen]]. Zijn composities leverde hem een aantal prijzen op, zoals de [[Pulitzerprijs]] voor zijn 12 nieuwe etudes voor piano (1988). Al eerder verscheen zijn [[symfonie nr. 4 (Bolcom)|Symfonie nr. 4 De Roos]] op [[compact disc]] bij het gespecialiseerde [[New World Records]]-label; het waren opnamen gemaakt vlak na de eerste uitvoering.
Muziek bepaalde al vroeg zijn leven; toen hij elf jaar oud was, ging hij al compositie studeren aan de [[Universiteit van Washington]], vooral privé bij [[Frederick McKay]] en [[John Verrall]]. Pianolessen kreeg hij van Berthe Jacobson. Latere studies werden verricht aan het [[Mills College]] bij [[Darius Milhaud]] (tijdens zijn Amerikaanse periode) , maar tegelijk ook aan de [[Stanford-universiteit]] en aan het [[Conservatoire national supérieur de musique|Conservatorium van Parijs]], alwaar hij onderricht kreeg van [[Olivier Messiaen]]. Zijn composities leverde hem een aantal prijzen op, zoals de [[Pulitzerprijs]] voor zijn 12 nieuwe etudes voor piano (1988). Al eerder verscheen zijn [[symfonie nr. 4 (Bolcom)|Symfonie nr. 4 De Roos]] op [[compact disc]] bij het gespecialiseerde [[New World Records]]-label; het waren opnamen gemaakt vlak na de eerste uitvoering.


Al die jaren trad hij ook op begeleider van zijn vrouw, de [[mezzosopraan]] [[Joan Morris]]. Hij componeerde liederen voor haar als soliste, voor hun beide als duo, maar ook liederen begeleid door [[symfonieorkest]] kwam van zijn pen. Zijn ''[[Songs of innocence and of experience (William Bolcom)|Songs of innocence and of experience]]'', 46 liederen op teksten van [[William Blake]] wordt gezien als belangrijkste werk. Bijna alle jaren van zijn componist zijn, was hij ook docent aan de [[Universiteit van Michigan]] (1973-2008), nadat hij les had gegeven aan [[Queens College]], [[Yale-universiteit|Yale]].
Al die jaren trad hij ook op begeleider van zijn vrouw, de [[mezzosopraan]] [[Joan Morris]]. Hij componeerde liederen voor haar als soliste, voor hen beiden als duo, maar ook liederen begeleid door [[symfonieorkest]] kwamen van zijn pen. Zijn ''[[Songs of innocence and of experience (William Bolcom)|Songs of innocence and of experience]]'', 46 liederen op teksten van [[William Blake]] wordt gezien als belangrijkste werk. Bijna alle jaren van zijn componist zijn, was hij ook docent aan de [[Universiteit van Michigan]] (1973-2008), nadat hij les had gegeven aan [[Queens College]], [[Yale-universiteit|Yale]].


Leerlingen van hem zijn onder meer [[John Anthony Lennon]], [[Frank Ticheli]], [[Gabriela Lena Frank]], [[Michael Sidney Timpson]], [[Carter Pann]], Stephen M. Gryc, [[Evan Hause]], Kevin Beavers, John Berners.
Leerlingen van hem zijn onder meer [[John Anthony Lennon]], [[Frank Ticheli]], [[Gabriela Lena Frank]], [[Michael Sidney Timpson]], [[Carter Pann]], Stephen M. Gryc, [[Evan Hause]], Kevin Beavers, John Berners.
Regel 11: Regel 12:


==Werken==
==Werken==
Tot 2009 componeerde hij vier [[Opera (muziek)|opera]]s: ''McTeague'' (1992), ''A View From the Bridge'' (1999), en ''A Wedding'' (2004)), alle drie in opdracht geschreven voor [[Lyric Opera of Chicago]] van[[Dennis Russell Davies]], die dan oom de premieres verzorgden. Zij waren ook allen geschreven naar een libretto van [[Arnold Weinstein]], al dan niet in samenwerking met anderen zoals Frank Norris. A Wedding is gebaseerd op de [[A Wedding|gelijknamige film]] van [[Robert Altman]], wederom met libretto van Weinstein. Al eerder verscheen van dat duo Dynamite Tonite, een theaterwerk.
Tot 2009 componeerde hij drie [[Opera (muziek)|opera]]s: ''McTeague'' (1992), ''A View From the Bridge'' (1999), en ''A Wedding'' (2004), alle drie in opdracht geschreven voor [[Lyric Opera of Chicago]] van [[Dennis Russell Davies]], die dan oom de premieres verzorgden. Zij waren ook allen geschreven naar een libretto van [[Arnold Weinstein]], al dan niet in samenwerking met anderen zoals Frank Norris. ''A Wedding'' is gebaseerd op de [[A Wedding|gelijknamige film]] van [[Robert Altman]], wederom met libretto van Weinstein. Al eerder verscheen van dat duo Dynamite Tonite, een theaterwerk.


Inmiddels heeft Bolcom acht symfonieën gecomponeerd, waarvan de nummers 1, 3, 4 en 5 op compact disc verschenen; nummer 8 is alleen verkrijgbaar als download door het [[Boston Symphony Orchestra]]. Voorts schreef hij het Lyric Concerto ([[fluitconcert]]) voor [[James Galway]], een [[vioolconcert]] in D voor Sergiu Luca en een [[klarinetconcert]] voor Stanley Drucker. Daarna volgden nog de Concert Suite voor [[altsaxofoon]] en [[harmonieorkest]] en Gaea voor twee piano’s linkerhand en orkest voor [[Gary Graffman]] en [[Leon Fleisher]], die allebei een gemankeerde rechterhand hadden. Dat concert is zo geschreven dat het op drie manieren uitvoerbaar is: als totaal of als twee losse pianoconcert voor een linkerhand met klein orkest. De eerste uitvoering vond plaats op [[11 april]] [[1996]] met het [[Baltimore Symphony Orchestra]] onder leiding van [[David Zinman]]. Het werk lijkt qua constructie (meer dan één werk in een werk) op composities die zijn leermeester Milhaud componeerde.
Inmiddels heeft Bolcom acht symfonieën gecomponeerd, waarvan de nummers 1, 3, 4 en 5 op compact disc verschenen; nummer 8 is alleen verkrijgbaar als download door het [[Boston Symphony Orchestra]]. Voorts schreef hij het Lyric Concerto ([[fluitconcert]]) voor [[James Galway]], een [[vioolconcert]] in D voor Sergiu Luca en een [[klarinetconcert]] voor Stanley Drucker. Daarna volgden nog de Concert Suite voor [[altsaxofoon]] en [[harmonieorkest]] en Gaea voor twee piano’s linkerhand en orkest voor [[Gary Graffman]] en [[Leon Fleisher]], die allebei een gemankeerde rechterhand hadden. Dat concert is zo geschreven dat het op drie manieren uitvoerbaar is: als totaal of als twee losse pianoconcert voor een linkerhand met klein orkest. De eerste uitvoering vond plaats op [[11 april]] [[1996]] met het [[Baltimore Symphony Orchestra]] onder leiding van [[David Zinman]]. Het werk lijkt qua constructie (meer dan één werk in een werk) op composities die zijn leermeester Milhaud componeerde.
Regel 17: Regel 18:
===Werken===
===Werken===
* 1957: [[Symfonie nr. 1 (Bolcom)|Symfonie nr. 1]]
* 1957: [[Symfonie nr. 1 (Bolcom)|Symfonie nr. 1]]
* 1958: [[Scherzo fantasie]]
* 1964: [[Symfonie nr. 2 (Bolcom)|Symfonie nr. 2]] "Oracles"
* 1964: [[Symfonie nr. 2 (Bolcom)|Symfonie nr. 2]] "Oracles"
* 1967: [[Session III]]
* 1970: Graceful Ghost Rag'
* 1970: Graceful Ghost Rag'
* 1971: Commedia (voor een bijna [[18e eeuw]]s orkest)
* 1971: Commedia (voor een bijna [[18e eeuw|18e-eeuws]] orkest)
* 1976: Pianoconcert
* 1976: Pianoconcert
* 1979: [[Symfonie nr. 3 (Bolcom)|Symfonie nr. 3]] voor kamerorkest
* 1979: [[Symfonie nr. 3 (Bolcom)|Symfonie nr. 3]] voor kamerorkest
* 1979-1984: Gospel Preludes (Books 1-[[Gospelpreludes boek 4|4]])
* 1979-1984: Gospel Preludes (Books [[Gospelpreludes boek 1|1]]-[[Gospelpreludes boek 4|4]])
* 1982: [[Virtuosity rag]]
* 1984: Songs of Innocence and of Experience (William Blake)
* 1984: Songs of Innocence and of Experience (William Blake)
* 1984: Lilith voor altsaxofoon en piano
* 1984: Lilith voor altsaxofoon en piano
* 1984: Vioolconcert
* 1984: Vioolconcert
* 1977-85: Cabaret Songs (Vol. 1 and 2)
* 1977-85: Cabaret Songs (Vol. 1 and 2)
* 1986: Fantasie concertante voor altviool, cello en orkest
* 1986: [[Fantasie concertante]] voor altviool, cello en orkest
* 1986: [[Symfonie nr. 4 (Bolcom)|Symfonie nr. 4]] "The Rose"
* 1986: [[Symfonie nr. 4 (Bolcom)|Symfonie nr. 4]] "The Rose"
*1986: [[Seattle Slew (Bolcom)|Seattle Slew]], orkestsuite
*1986: [[Seattle Slew (Bolcom)|Seattle Slew]], orkestsuite
* 1977-86: Twaalf nieuwe etudes voor piano
* 1977-86: Twaalf nieuwe etudes voor piano
* 1989: [[Symfonie nr. 5 (Bolcom)|Symfonie nr. 5]]
* 1989: [[Symfonie nr. 5 (Bolcom)|Symfonie nr. 5]]
* 1989: [[Sonate voor cello en piano (Bolcom)|Sonate voor cello en piano]]
* 1990: [[I will breathe a mountain]]
* 1990-92: McTeague
* 1990-92: McTeague
* 1991: [[Recuerdos]]
* 1992-93: Lyric Concerto
* 1992-93: Lyric Concerto
* 1993-96: Cabaret Songs (Vol. 3 and 4)
* 1993-96: Cabaret Songs (Vol. 3 and 4)
* 1994: [[A haunted labyrinth]]
* 1996: Gaea, Concerto for Two Pianos Left Hand, and Orchestra
* 1996: Gaea, Concerto for Two Pianos Left Hand, and Orchestra
* 1996-97: Symfonie nr. 6
* 1996-97: [[Symfonie nr. 6 (Bolcom)|Symfonie nr. 6]]
* 1997-98: A View from the Bridge
* 1998: Concert Suite '
* 1998: Concert Suite '
* 1998-99: [[A view from the bridge (opera)|A view from the bridge]]
* 2000: Pianoduet
* 2000: Pianoduet
* 2002: Symfonie nr. 7
* 2002: [[Symfonie nr. 7 (Bolcom)|Symfonie nr. 7]]
* 2004: A Wedding
* 2004: A Wedding
* 2005: Symfonie nr. 8
* 2005: [[Symfonie nr. 8 (Bolcom)|Symfonie nr. 8]]
* 2006: Canciones de Lorca
* 2006: Canciones de Lorca
* 2008: Eerste symfonie voor band
* 2008: Eerste symfonie voor band
Regel 49: Regel 57:
*[http://www.williambolcom.com Website van William Bolcom]
*[http://www.williambolcom.com Website van William Bolcom]


{{Bibliografische informatie}}
{{DEFAULTSORT:Bolcom, William}}
{{DEFAULTSORT:Bolcom, William}}
[[Categorie:Amerikaans componist]]
[[Categorie:Amerikaans componist]]
Regel 54: Regel 63:
[[Categorie:20e-eeuws componist]]
[[Categorie:20e-eeuws componist]]
[[Categorie:21e-eeuws componist]]
[[Categorie:21e-eeuws componist]]
[[Categorie:Winnaar van de Pulitzerprijs]]

Versie van 28 aug 2024 17:51

William Bolcom
William Bolcom
William Bolcom
Algemene informatie
Land Verenigde Staten van Amerika
Geboortenaam William Elden Bolcom
Geboortedatum 26 mei 1938
Geboorteplaats Seattle
Werk
Beroep pianist, componist, muziekpedagoog
Werkveld muziek, muziekonderwijs
Werkgever(s) Universiteit van Michigan
Bekende werken Symfonie nr. 4, Gospelpreludes boek 1, Gospelpreludes boek 4
Leerlingen Elena Ruehr
Studie
School/universiteit Mills College, Universiteit van Washington, Stanford-universiteit
Kunst
Muziek­instrument piano
Genre opera, symfonie
Familie
Echtgenoot Joan Morris
Persoonlijk
Talen Engels
Diversen
Lid van American Academy of Arts and Letters
Prijzen en onderscheidingen Guggenheim Fellowship, Prijs van Rome, National Medal of Arts, Pulitzerprijs voor Muziek (1988)[1]
Nominaties Pulitzerprijs voor Muziek (1985)[1]
Website Officiële website
De informatie in deze infobox is afkomstig van Wikidata.
U kunt die informatie hier bewerken.

William Elden Bolcom (Seattle, 26 mei 1938) is een Amerikaans componist en pianist.

Muziek bepaalde al vroeg zijn leven; toen hij elf jaar oud was, ging hij al compositie studeren aan de Universiteit van Washington, vooral privé bij Frederick McKay en John Verrall. Pianolessen kreeg hij van Berthe Jacobson. Latere studies werden verricht aan het Mills College bij Darius Milhaud (tijdens zijn Amerikaanse periode) , maar tegelijk ook aan de Stanford-universiteit en aan het Conservatorium van Parijs, alwaar hij onderricht kreeg van Olivier Messiaen. Zijn composities leverde hem een aantal prijzen op, zoals de Pulitzerprijs voor zijn 12 nieuwe etudes voor piano (1988). Al eerder verscheen zijn Symfonie nr. 4 De Roos op compact disc bij het gespecialiseerde New World Records-label; het waren opnamen gemaakt vlak na de eerste uitvoering.

Al die jaren trad hij ook op begeleider van zijn vrouw, de mezzosopraan Joan Morris. Hij componeerde liederen voor haar als soliste, voor hen beiden als duo, maar ook liederen begeleid door symfonieorkest kwamen van zijn pen. Zijn Songs of innocence and of experience, 46 liederen op teksten van William Blake wordt gezien als belangrijkste werk. Bijna alle jaren van zijn componist zijn, was hij ook docent aan de Universiteit van Michigan (1973-2008), nadat hij les had gegeven aan Queens College, Yale.

Leerlingen van hem zijn onder meer John Anthony Lennon, Frank Ticheli, Gabriela Lena Frank, Michael Sidney Timpson, Carter Pann, Stephen M. Gryc, Evan Hause, Kevin Beavers, John Berners.

Discografie

Samen met zijn vrouw heeft hij talloze muziekalbums opgenomen, met name met liederen van hemzelf, maar ook met liederen stammend uit het begin van de 20e eeuw. Daarbij beperkte het stel zich niet tot klassieke muziek maar breidde hun repertoire uit tot liedjes uit de lichte muziek, vaak geschreven door onbekende componisten. Ook musicalliedjes werden op de elpee vastgelegd. Een aantal opnamen, waaronder dat van zijn magnum opus, verscheen op Naxos.

Werken

Tot 2009 componeerde hij drie operas: McTeague (1992), A View From the Bridge (1999), en A Wedding (2004), alle drie in opdracht geschreven voor Lyric Opera of Chicago van Dennis Russell Davies, die dan oom de premieres verzorgden. Zij waren ook allen geschreven naar een libretto van Arnold Weinstein, al dan niet in samenwerking met anderen zoals Frank Norris. A Wedding is gebaseerd op de gelijknamige film van Robert Altman, wederom met libretto van Weinstein. Al eerder verscheen van dat duo Dynamite Tonite, een theaterwerk.

Inmiddels heeft Bolcom acht symfonieën gecomponeerd, waarvan de nummers 1, 3, 4 en 5 op compact disc verschenen; nummer 8 is alleen verkrijgbaar als download door het Boston Symphony Orchestra. Voorts schreef hij het Lyric Concerto (fluitconcert) voor James Galway, een vioolconcert in D voor Sergiu Luca en een klarinetconcert voor Stanley Drucker. Daarna volgden nog de Concert Suite voor altsaxofoon en harmonieorkest en Gaea voor twee piano’s linkerhand en orkest voor Gary Graffman en Leon Fleisher, die allebei een gemankeerde rechterhand hadden. Dat concert is zo geschreven dat het op drie manieren uitvoerbaar is: als totaal of als twee losse pianoconcert voor een linkerhand met klein orkest. De eerste uitvoering vond plaats op 11 april 1996 met het Baltimore Symphony Orchestra onder leiding van David Zinman. Het werk lijkt qua constructie (meer dan één werk in een werk) op composities die zijn leermeester Milhaud componeerde.

Werken

  1. ↑ a b https://www.pulitzer.org/prize-winners-by-category/225.
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=William_Bolcom&oldid=68032650"