Naar inhoud springen

Gino Cervi: verschil tussen versies

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
link + kleine aanvulling
 
(6 tussenliggende versies door 5 gebruikers niet weergegeven)
Regel 1: Regel 1:
{{Infobox acteur
[[Bestand:Maigret a Pigalle (1967) Gino Cervi.jpg|thumb|Cervi als Maigret]]
| naam = Gino Cervi
| volledige naam = Luigi Cervi
| afbeelding= Maigret a Pigalle (1967) Gino Cervi.jpg|thumb|Cervi als Maigret
| onderschrift =
| geboren = [[Bologna (stad)|Bologna]], [[3 mei]] [[1901]]
| overleden = [[Punta Ala]], [[3 januari]] [[1974]]
| land = [[Italië]]
| jaren-actief = [[1925]] - [[1972]]
| beroep = [[Acteur]]
| expartner =
| partner =
| imdb = 0148974
}}
'''Gino Cervi''', artiestennaam van Luigi Cervi, ([[Bologna (stad)|Bologna]], [[3 mei]] [[1901]] – [[Punta Ala]], [[3 januari]] [[1974]]) was een Italiaans acteur. Hij werd vooral bekend door de vertolking van de rol van ''Peppone'', de communistische burgemeester die altijd overhoop lag met dorpspastoor [[Don Camillo]] (rol van [[Fernandel]]) in de vijf films gebaseerd op het werk van [[Giovanni Guareschi]].
'''Gino Cervi''', artiestennaam van Luigi Cervi, ([[Bologna (stad)|Bologna]], [[3 mei]] [[1901]] – [[Punta Ala]], [[3 januari]] [[1974]]) was een Italiaans acteur. Hij werd vooral bekend door de vertolking van de rol van ''Peppone'', de communistische burgemeester die altijd overhoop lag met dorpspastoor [[Don Camillo]] (rol van [[Fernandel]]) in de vijf films gebaseerd op het werk van [[Giovanni Guareschi]].
[[File:Arnoldo Mondadori Georges Simenon Gino Cervi archivi Mondadori AA205957.jpg|thumb|Gino Cervi, [[Georges Simenon]], [[Arnoldo Mondadori]]]]


== Leven en werk ==
== Leven en werk ==
Regel 6: Regel 20:
Als zoon van een toneelcriticus snoof Gino Cervi van jongs af aan de geur van de wereld van het theater op. In 1925 werd hij opgenomen in het ''Teatro d’Arte di Roma'', een toneelgezelschap waarvan [[Luigi Pirandello]] artistiek directeur was. Zo vertolkte hij onder meer de rol van de zoon in Pirandello's beroemde stuk ''Sei personaggi in cerca di autore'' (Zeven acteurs op zoek naar een auteur).
Als zoon van een toneelcriticus snoof Gino Cervi van jongs af aan de geur van de wereld van het theater op. In 1925 werd hij opgenomen in het ''Teatro d’Arte di Roma'', een toneelgezelschap waarvan [[Luigi Pirandello]] artistiek directeur was. Zo vertolkte hij onder meer de rol van de zoon in Pirandello's beroemde stuk ''Sei personaggi in cerca di autore'' (Zeven acteurs op zoek naar een auteur).


=== De jaren veertig: filmdebuut en drukke filmjaren ===
=== Jaren veertig: filmdebuut en drukke filmjaren ===
Hij was al een gevestigde waarde op de scène toen hij in 1932 zijn filmdebuut maakte. Daarna speelde hij tien jaar lang mee in voornamelijk historische films van onder meer [[Alessandro Blasetti]] (4 films). Diezelfde regisseur draaide in 1942 ''[[Quattro passi fra le nuvole]]'' met hem. Deze prent luidde het [[Italiaans neorealisme]] in.
Hij was al een gevestigde waarde op de scène toen hij in 1932 zijn filmdebuut maakte. Daarna speelde hij tien jaar lang mee in voornamelijk historische films van onder meer [[Alessandro Blasetti]] (4 films). Diezelfde regisseur draaide in 1942 ''[[Quattro passi fra le nuvole]]'' met hem. Deze prent luidde het [[Italiaans neorealisme]] in.


Cervi bouwde verder aan een heel drukke carrière van filmacteur.
Cervi bouwde verder aan een heel drukke carrière van filmacteur.
Naar het einde van de jaren veertig speelde hij meer en meer mee in literatuurverfilmingen zoals ''[[Aquila nera]]'' (naar [[Aleksandr Poesjkin]]), ''[[I miserabili (film 1948)|I miserabili]]'' (naar [[Victor Hugo]]), ''[[Anna Karenina (film 1948)|Anna Karenina]]'' (naar [[Lev Tolstoj]]), ''[[Il Cristo proibito]]'' (verfilmd door [[Curzio Malaparte]] naar zijn eigen werk), ''[[Fabiola (film 1949)|Fabiola]]'' (naar [[Nicholas Wiseman]]) ...
Naar het einde van de jaren veertig speelde hij meer en meer mee in literatuurverfilmingen zoals ''[[Aquila nera]]'' (naar [[Aleksandr Poesjkin]]), ''[[I miserabili (film 1948)|I miserabili]]'' (naar [[Victor Hugo]]), ''[[Anna Karenina (film 1948)|Anna Karenina]]'' (naar [[Lev Tolstoj]]), ''[[Il Cristo proibito]]'' (verfilmd door [[Curzio Malaparte]] naar zijn eigen werk), ''[[Fabiola (film)|Fabiola]]'' (naar [[Nicholas Wiseman]]) ...


=== De jaren vijftig: internationale doorbraak als 'Peppone' ===
=== Jaren vijftig: internationale doorbraak als 'Peppone' ===
De internationale doorbraak kwam er in 1952 nadat [[Julien Duvivier]], met wie hij al had samengewerkt voor ''[[Anna Karenina (film 1948)|Anna Karenina]]'', hem vroeg voor de rol van ''Peppone'' in ''[[Le Petit Monde de don Camillo]]''. Het ietwat norse, opvliegende maar goedmoedige karakter van de communistische burgemeester van het dorp [[Brescello]] waar zijn tegenstander, dorpspastoor [[Don Camillo]], de plak meende te moeten zwaaien, was hem op het lijf geschreven. De prent was hét kassucces van dat jaar, hij genoot zoveel bijval dat er nog vier vervolgfilms opgenomen werden. De opnames van een vijfde werden in 1970 onderbroken door de ziekte en het overlijden van Fernandel.
De internationale doorbraak kwam er in 1952 nadat [[Julien Duvivier]], met wie hij al had samengewerkt voor ''[[Anna Karenina (film 1948)|Anna Karenina]]'', hem vroeg voor de rol van ''Peppone'' in ''[[Le Petit Monde de don Camillo]]''. Het ietwat norse, opvliegende maar goedmoedige karakter van de communistische burgemeester van het dorp [[Brescello]] waar zijn tegenstander, dorpspastoor [[Don Camillo]], de plak meende te moeten zwaaien, was hem op het lijf geschreven. De prent was hét kassucces van dat jaar, hij genoot zoveel bijval dat er nog vier vervolgfilms opgenomen werden. De opnames van een vijfde werden in 1970 onderbroken door de ziekte en het overlijden van Fernandel.


=== De drukke jaren vijftig en zestig in Italië en Frankrijk ===
=== Drukke jaren vijftig en zestig in Italië en Frankrijk ===
Na het immense succes dat hij samen met Julien Duvivier en Fernandel beleefd had, werd hij ook gevraagd door andere Franse filmregisseurs zoals [[Sacha Guitry]], [[René Clément]] en [[Henri Verneuil]] (in wiens komedie ''[[Le Grand Chef]]'' (1959) hij Fernandel terugvond als spitsbroeder in een uit de hand lopende ontvoering).
Na het immense succes dat hij samen met Julien Duvivier en Fernandel beleefd had, werd hij ook gevraagd door andere Franse filmregisseurs zoals [[Sacha Guitry]], [[René Clément]] en [[Henri Verneuil]] (in wiens komedie ''[[Le Grand Chef]]'' (1959) hij Fernandel terugvond als spitsbroeder in een uit de hand lopende ontvoering).


Ondertussen bleef hij in Italië onverminderd de rollen spelen waarin hij goed was : een aantal typische Italiaanse komedies zoals ''[[Guardia, guardia scelta, brigadiere e maresciallo]]'' (1956), ''[[Gli anni ruggenti]]'' (1962) en ''[[Gli onorevoli]]'' (1963). Tijdens de bloeiperiode van de [[sandalenfilm]] verleende hij zijn medewerking aan prenten met voor zich sprekende titels als ''[[Nerone e Messalina]]'' (1953), ''[[Nel segno di Roma]]'' (1958) en ''[[La rivolta degli schiavi]]'' (1960), een remake van ''[[Fabiola (1949)|Fabiola]]'' (1949) waarin hij ook al meespeelde. Hij gaf vermeldenswaardige vertolkingen ten beste in de drama's ''[[La signora senza camelie]]'' (1952) en ''[[Stazione Termini (film)|Stazione Termini]]'' (1953) van de Italiaanse topregisseurs [[Michelangelo Antonioni]] en [[Vittorio De Sica]]. In het oorlogsdrama ''[[La lunga notte del '43]]'' (1960), de verfilming van een van de ''Cinque storie ferraresi'' van [[Giorgio Bassani]], gaf hij gestalte aan een onheilspellende fascist.
Ondertussen bleef hij in Italië onverminderd de rollen spelen waarin hij goed was : een aantal typische Italiaanse komedies zoals ''[[Guardia, guardia scelta, brigadiere e maresciallo]]'' (1956), ''[[Gli anni ruggenti]]'' (1962) en ''[[Gli onorevoli]]'' (1963). Tijdens de bloeiperiode van de [[sandalenfilm]] verleende hij zijn medewerking aan prenten met voor zich sprekende titels als ''[[Nerone e Messalina]]'' (1953), ''[[Nel segno di Roma]]'' (1958) en ''[[La rivolta degli schiavi]]'' (1960), een remake van ''[[Fabiola (film)|Fabiola]]'' (1949) waarin hij ook al meespeelde. Hij gaf vermeldenswaardige vertolkingen ten beste in de drama's ''[[La signora senza camelie]]'' (1952) en ''[[Stazione Termini (film)|Stazione Termini]]'' (1953) van de Italiaanse topregisseurs [[Michelangelo Antonioni]] en [[Vittorio De Sica]]. In het oorlogsdrama ''[[La lunga notte del '43]]'' (1960), de verfilming van een van de ''Cinque storie ferraresi'' van [[Giorgio Bassani]], gaf hij gestalte aan een onheilspellende fascist.


=== Televisie: commissaris Maigret ===
=== Televisie: commissaris Maigret ===
Tussen 1964 en 1972 vertolkte hij commissaris Jules [[ Maigret]] in de zestien afleveringen tellende Italiaanse televisiereeks ''Le inchieste del commissario Maigret'', gebaseerd op de romans van [[Georges Simenon]]. In 1967 bracht hij eenmalig de commissaris op het grote scherm in ''[[Maigret a Pigalle]]''.
Tussen 1964 en 1972 vertolkte hij commissaris Jules [[Maigret]] in de zestien afleveringen tellende Italiaanse televisiereeks ''Le inchieste del commissario Maigret'', gebaseerd op de romans van [[Georges Simenon]]. In 1967 bracht hij eenmalig de commissaris op het grote scherm in ''[[Maigret a Pigalle]]''.


=== Stemacteur ===
=== Stemacteur ===
Gino Cervi was ook bedrijvig als stemacteur. Hij leende bijvoorbeeld meermaals zijn stem aan [[Orson Welles]] et [[Laurence Olivier]] in de Italiaanse versies van Shakespeare-verfilmingen zoals [[Hamlet (1948)| Hamlet]] (1948), [[Othello (1952)|Othello]] (1952), .... Hij was tevens de vertelstem in een aantal Italiaanse en Amerikaanse films.
Gino Cervi was ook bedrijvig als stemacteur. Hij leende bijvoorbeeld meermaals zijn stem aan [[Orson Welles]] et [[Laurence Olivier]] in de Italiaanse versies van Shakespeare-verfilmingen zoals [[Hamlet (1948)|Hamlet]] (1948), [[Othello (1952)|Othello]] (1952), .... Hij was tevens de vertelstem in een aantal Italiaanse en Amerikaanse films.


In 1991 stelde zijn zoon, filmregisseur en -producer Tonino Cervi, ''Gino Cervi : un attore'' samen, een vijfdelige documentaire van 300 minuten over zijn vader.
In 1991 stelde zijn zoon, filmregisseur en -producer Tonino Cervi, ''Gino Cervi : un attore'' samen, een vijfdelige documentaire van 300 minuten over zijn vader.
Regel 31: Regel 45:


== Filmografie (selectie) ==
== Filmografie (selectie) ==
* [[1932]]: ''[[L'armata azzurra]]'' ([[Gennaro Righelli]])
* 1932 - ''[[L'armata azzurra]]'' ([[Gennaro Righelli]])
* [[1934]]: ''[[Frontiere (film)|Frontiere]]'' ([[Mario Carafoli]] en [[Cesare Meano]])
* 1934 - ''[[Frontiere]]'' ([[Mario Carafoli]] en [[Cesare Meano]])
* [[1935]]: ''[[Aldebaran (film)|Aldebaran]]'' ([[Alessandro Blasetti]])
* 1935 - ''[[Aldebaran (film)|Aldebaran]]'' ([[Alessandro Blasetti]])
* [[1936]]: ''[[I due sergenti (film 1936)|I due sergenti]]'' ([[Enrico Guazzoni]])
* 1936 - ''[[I due sergenti]]'' ([[Enrico Guazzoni]])
* [[1937]]: ''[[Gli uomini non sono ingrati]]'' ([[Guido Brignone]])
* 1937 - ''[[Gli uomini non sono ingrati]]'' ([[Guido Brignone]])
* [[1937]]: ''[[Voglio vivere con Letizia]]'' ([[Camillo Mastrocinque]])
* 1937 - ''[[Voglio vivere con Letizia]]'' ([[Camillo Mastrocinque]])
* [[1938]]: ''[[Ettore Fieramosca (film 1938)|Ettore Fieramosca]]'' ([[Alessandro Blasetti]]
* 1938 - ''[[Ettore Fieramosca]]'' ([[Alessandro Blasetti]]
* [[1939]]: ''[[Un'avventura di Salvator Rosa]]'' ([[Alessandro Blasetti]])
* 1939 - ''[[Un'avventura di Salvator Rosa]]'' ([[Alessandro Blasetti]])
* [[1940]]: ''[[Una romantica avventura]]'' ([[Mario Camerini]])
* 1940 - ''[[Una romantica avventura]]'' ([[Mario Camerini]])
* [[1940]]: ''[[Melodie eterne]]'' ([[Carmine Gallone]])
* 1940 - ''[[Melodie eterne]]'' ([[Carmine Gallone]])
* [[1941]]: ''[[La corona di ferro]]'' ([[Alessandro Blasetti]])
* 1941 - ''[[La corona di ferro]]'' ([[Alessandro Blasetti]])
* [[1941]]: ''[[I promessi sposi (film 1941)|I promessi sposi]]'' ([[Mario Camerini]])
* 1941 - ''[[I promessi sposi]]'' ([[Mario Camerini]])
* [[1942]]: ''[[Don Cesare di Bazan]]'' ([[Riccardo Freda]])
* 1942 - ''[[Don Cesare di Bazan]]'' ([[Riccardo Freda]])
* [[1942]]: ''[[La regina di Navarra]]'' ([[Carmine Gallone]])
* 1942 - ''[[La regina di Navarra]]'' ([[Carmine Gallone]])
* [[1942]]: ''[[Quattro passi fra le nuvole]]'' ([[Alessandro Blasetti]])
* 1942 - ''[[Quattro passi fra le nuvole]]'' ([[Alessandro Blasetti]])
* [[1943]]: ''[[Che distinta famiglia!]]'' ([[Mario Bonnard]])
* 1943 - ''[[Che distinta famiglia!]]'' ([[Mario Bonnard]])
* [[1943]]: ''[[Tristi amori (film)|Tristi amori]]'' ([[Carmine Gallone]])
* 1943 - ''[[Tristi amori]]'' ([[Carmine Gallone]])
* [[1943]]: ''[[T'amerò sempre]]'' ([[Mario Camerini]])
* 1943 - ''[[T'amerò sempre]]'' ([[Mario Camerini]])
* [[1944]]: ''[[Vivere ancora]]'' ([[Nino Giannini]] en [[Leo Longanesi]])
* 1944 - ''[[Vivere ancora]]'' ([[Nino Giannini]] en [[Leo Longanesi]])
* [[1946]]: ''[[Le miserie del signor Travet]]'' ([[Mario Soldati]])
* 1946 - ''[[Le miserie del signor Travet]]'' ([[Mario Soldati]])
* [[1946]]: ''[[Aquila nera]]'' ([[Riccardo Freda]])
* 1946 - ''[[Aquila nera]]'' ([[Riccardo Freda]])
* [[1946]]: ''[[Cronaca nera]]'' ([[Giorgio Bianchi]])
* 1946 - ''[[Cronaca nera]]'' ([[Giorgio Bianchi]])
* [[1946]]: ''[[L'angelo e il diavolo (film 1946)|L'angelo e il diavolo]]'' ([[Mario Camerini]])
* 1946 - ''[[L'angelo e il diavolo]]'' ([[Mario Camerini]])
* [[1947]]: ''[[Daniele Cortis (film)|Daniele Cortis]]'' ([[Mario Soldati]])
* 1947 - ''[[Daniele Cortis]]'' ([[Mario Soldati]])
* [[1948]]: ''[[I miserabili (film 1948)|I miserabili]]'' ([[Riccardo Freda]])
* 1948 - ''[[I miserabili]]'' ([[Riccardo Freda]])
* [[1948]]: ''[[Anna Karenina (film 1948)|Anna Karenina]]'' ([[Julien Duvivier]])
* 1948 - ''[[Anna Karenina (1948)|Anna Karenina]]'' ([[Julien Duvivier]])
* [[1948]]: ''[[Guglielmo Tell (film 1948)|Guglielmo Tell]]'' (''L'arciere della Foresta Nera'') ([[Giorgio Pastina]])
* 1948 - ''[[Guglielmo Tell (film)|Guglielmo Tell]]'' (''L'arciere della Foresta Nera'') ([[Giorgio Pastina]])
* [[1949]]: ''[[Fabiola (1949)|Fabiola]]'' ([[Alessandro Blasetti]])
* 1949 - ''[[Fabiola (film)|Fabiola]]'' ([[Alessandro Blasetti]])
* [[1949]]: ''[[Donne senza nome]]'' ([[Géza von Radványi]])
* 1949 - ''[[Donne senza nome]]'' ([[Géza von Radványi]])
* [[1950]]: ''[[Il Cristo proibito]]'' ([[Curzio Malaparte]])
* 1950 - ''[[Il Cristo proibito]]'' ([[Curzio Malaparte]])
* [[1951]]: ''[[O.K. Nerone]]'' ([[Mario Soldati]])
* 1951 - ''[[O.K. Nerone]]'' ([[Mario Soldati]])
* [[1952]]: ''[[Le Petit Monde de don Camillo]]'' ([[Julien Duvivier]])
* 1952 - ''[[Le Petit Monde de don Camillo]]'' ([[Julien Duvivier]])
* [[1952]]: ''[[La regina di Saba]]'' ([[Pietro Francisci]])
* 1952 - ''[[La regina di Saba]]'' ([[Pietro Francisci]])
* [[1952]]: ''[[Moglie per una notte]]'' ([[Mario Camerini]])
* 1952 - ''[[Moglie per una notte]]'' ([[Mario Camerini]])
* [[1952]]: ''[[La signora senza camelie]]'' ([[Michelangelo Antonioni]])
* 1952 - ''[[La signora senza camelie]]'' ([[Michelangelo Antonioni]])
* [[1952]]: ''[[Tre storie proibite]]'' ([[Augusto Genina]])
* 1952 - ''[[Tre storie proibite]]'' ([[Augusto Genina]])
* [[1952]]: ''[[Les trois mousquetaires]]'' ([[André Hunebelle]])
* 1952 - ''[[Les trois mousquetaires]]'' ([[André Hunebelle]])
* [[1953]]: ''[[Le Retour de don Camillo]]'' ([[Julien Duvivier]])
* 1953 - ''[[Le Retour de don Camillo]]'' ([[Julien Duvivier]])
* [[1953]]: ''[[Maddalena (film)|Maddalena]]'' ([[Augusto Genina]])
* 1953 - ''[[Maddalena (1953)|Maddalena]]'' ([[Augusto Genina]])
* [[1953]]: ''[[La dame aux camélias]]'' ([[Raymond Bernard (regisseur)|Raymond Bernard]])
* 1953 - ''[[La dame aux camélias]]'' ([[Raymond Bernard (regisseur)|Raymond Bernard]])
* [[1953]]: ''[[Stazione Termini (film)|Stazione Termini]]'' ([[Vittorio De Sica]])
* 1953 - ''[[Stazione Termini (film)|Stazione Termini]]'' ([[Vittorio De Sica]])
* [[1953]]: ''[[Nerone e Messalina]]'' ([[Primo Zeglio]])
* 1953 - ''[[Nerone e Messalina]]'' ([[Primo Zeglio]])
* [[1954]]: ''[[Si Versailles m'était conté...]]'' ([[Sacha Guitry]])
* 1954 - ''[[Si Versailles m'était conté...]]'' ([[Sacha Guitry]])
* [[1955]]: ''[[Il coraggio]]'' ([[Domenico Paolella]])
* 1955 - ''[[Il coraggio]]'' ([[Domenico Paolella]])
* [[1955]]: ''[[Gli innamorati]]'' ([[Mauro Bolognini]])
* 1955 - ''[[Gli innamorati]]'' ([[Mauro Bolognini]])
* [[1955]]: ''[[Don Camillo e l'onorevole Peppone]]'' ([[Carmine Gallone]])
* 1955 - ''[[Don Camillo e l'onorevole Peppone]]'' ([[Carmine Gallone]])
* [[1955]]: ''[[Frou-Frou (film 1955)|Frou-Frou]]'' ([[Augusto Genina]])
* 1955 - ''[[Frou-Frou]]'' ([[Augusto Genina]])
* [[1956]]: ''[[Beatrice Cenci (film 1956)|Beatrice Cenci]]'' ([[Riccardo Freda]])
* 1956 - ''[[Beatrice Cenci (film)|Beatrice Cenci]]'' ([[Riccardo Freda]])
* [[1956]]: ''[[Guardia, guardia scelta, brigadiere e maresciallo]]'' ([[Mauro Bolognini]])
* 1956 - ''[[Guardia, guardia scelta, brigadiere e maresciallo]]'' ([[Mauro Bolognini]])
* [[1957]]: ''[[Agguato a Tangeri]]'' ([[Riccardo Freda]])
* 1957 - ''[[Agguato a Tangeri]]'' ([[Riccardo Freda]])
* [[1957]]: ''[[Amore e chiacchiere (film 1957)|Amore e chiacchiere]]'' ([[Alessandro Blasetti]])
* 1957 - ''[[Amore e chiacchiere]]'' ([[Alessandro Blasetti]])
* [[1958]]: ''[[La maja desnuda (film)|La maja desnuda]]'' ([[Henry Koster]] en [[Mario Russo]])
* 1958 - ''[[La maja desnuda (film)|La maja desnuda]]'' ([[Henry Koster]] en [[Mario Russo]])
* [[1958]]: ''[[Nel segno di Roma]]'' ([[Guido Brignone]] en [[Michelangelo Antonioni]])
* 1958 - ''[[Nel segno di Roma]]'' ([[Guido Brignone]] en [[Michelangelo Antonioni]])
* [[1959]]: ''[[Le Grand Chef]]'' ([[Henri Verneuil]])
* 1959 - ''[[Le Grand Chef]]'' ([[Henri Verneuil]])
* [[1960]]: ''[[Femmine di lusso (film 1960)|Femmine di lusso]]'' ([[Giorgio Bianchi]])
* 1960 - ''[[Femmine di lusso]]'' ([[Giorgio Bianchi]])
* [[1960]]: ''[[Il mistero dei tre continenti]]'' ([[William Dieterle]])
* 1960 - ''[[Il mistero dei tre continenti]]'' ([[William Dieterle]])
* [[1960]]: ''[[La lunga notte del '43]]'' ([[Florestano Vancini]])
* 1960 - ''[[La lunga notte del '43]]'' ([[Florestano Vancini]])
* [[1960]]: ''[[L'assedio di Siracusa]]'' ([[Pietro Francisci]])
* 1960 - ''[[L'assedio di Siracusa]]'' ([[Pietro Francisci]])
* [[1960]]: ''[[La rivolta degli schiavi]]'' ([[Nunzio Malasomma]])
* 1960 - ''[[La rivolta degli schiavi]]'' ([[Nunzio Malasomma]])
* [[1961]]: ''[[Don Camillo monsignore... ma non troppo]]'' ([[Carmine Gallone]])
* 1961 - ''[[Don Camillo monsignore... ma non troppo]]'' ([[Carmine Gallone]])
* [[1961]]: ''[[Quelle joie de vivre]]'' (''Che gioia vivere'') ([[René Clément]])
* 1961 - ''[[Quelle joie de vivre]]'' (''Che gioia vivere'') ([[René Clément]])
* [[1961]]: ''[[Le crime ne paie pas]]'' ([[Gérard Oury]])
* 1961 - ''[[Le crime ne paie pas]]'' ([[Gérard Oury]])
* [[1961]]: ''[[Gli anni ruggenti]]'' ([[Luigi Zampa]])
* 1961 - ''[[Gli anni ruggenti]]'' ([[Luigi Zampa]])
* [[1961]]: ''[[Il giorno più corto]]'' ([[Sergio Corbucci]])
* 1961 - ''[[Il giorno più corto]]'' ([[Sergio Corbucci]])
* [[1962]]: ''[[La monaca di Monza (film 1962)|La monaca di Monza]]'' ([[Carmine Gallone]])
* 1962 - ''[[La monaca di Monza]]'' ([[Carmine Gallone]])
* [[1963]]: ''[[Le bon roi Dagobert]]'' ([[Pierre Chevalier (regisseur)|Pierre Chevalier]])
* 1963 - ''[[Le bon roi Dagobert]]'' ([[Pierre Chevalier (regisseur)|Pierre Chevalier]])
* [[1963]]: ''[[Gli onorevoli]]'' ([[Sergio Corbucci]])
* 1963 - ''[[Gli onorevoli]]'' ([[Sergio Corbucci]])
* [[1964]]: ''[[Becket]]'' ([[Peter Glenville]])
* 1964 - ''[[Becket (1964)|Becket]]'' ([[Peter Glenville]])
* [[1965]]: ''[[Il compagno don Camillo (film)|Il compagno don Camillo]]'' ([[Luigi Comencini]])
* 1965 - ''[[Il compagno don Camillo]]'' ([[Luigi Comencini]])
* [[1967]]: ''[[Maigret a Pigalle]]'' [[Mario Landi]])
* 1967 - ''[[Maigret a Pigalle]]'' [[Mario Landi]])
* [[1970]]: ''[[Don Camillo e i giovani d'oggi]]'' (''Don Camillo et les Contestataires'') ([[Christian-Jaque]]) (onvoltooid)
* 1970 - ''[[Don Camillo e i giovani d'oggi]]'' (''Don Camillo et les Contestataires'') ([[Christian-Jaque]]) (onvoltooid)
* [[1972]]: ''[[Fratello ladro]]'' ([[Pino Tosini]])
* 1972 - ''[[Fratello ladro]]'' ([[Pino Tosini]])


==Prijzen==
==Prijzen==
* [[1946]]: ''[[Le miserie del signor Travet]]'' : [[Nastro d'Argento]] voor Beste acteur in een bijrol
* 1946 - ''[[Le miserie del signor Travet]]'' : [[Nastro d'Argento]] voor Beste acteur in een bijrol


==Bibliografie==
==Bibliografie==
Regel 113: Regel 127:
* Riccardo F. Esposito: ''Don Camillo e Peppone. Cronache cinematografiche dalla Bassa Padana 1951-1965'', Le Mani - Microart's, Recco, 2008.
* Riccardo F. Esposito: ''Don Camillo e Peppone. Cronache cinematografiche dalla Bassa Padana 1951-1965'', Le Mani - Microart's, Recco, 2008.


{{Bibliografische informatie}}
{{DEFAULTSORT:Cervi, Gino}}
{{DEFAULTSORT:Cervi, Gino}}
[[Categorie:Italiaans acteur]]
[[Categorie:Italiaans acteur]]

Huidige versie van 11 jul 2024 om 23:01

Gino Cervi
Gino Cervi
Algemene informatie
Volledige naam Luigi Cervi
Geboren Bologna, 3 mei 1901
Overleden Punta Ala, 3 januari 1974
Land Italië
Werk
Jaren actief 1925 - 1972
Beroep Acteur
(en) IMDb-profiel
(mul) TMDb-profiel
(en) AllMovie-profiel
Portaal  Portaalicoon   Film

Gino Cervi, artiestennaam van Luigi Cervi, (Bologna, 3 mei 1901Punta Ala, 3 januari 1974) was een Italiaans acteur. Hij werd vooral bekend door de vertolking van de rol van Peppone, de communistische burgemeester die altijd overhoop lag met dorpspastoor Don Camillo (rol van Fernandel) in de vijf films gebaseerd op het werk van Giovanni Guareschi.

Gino Cervi, Georges Simenon, Arnoldo Mondadori

Leven en werk

[bewerken | brontekst bewerken]

Afkomst en toneelacteur

[bewerken | brontekst bewerken]

Als zoon van een toneelcriticus snoof Gino Cervi van jongs af aan de geur van de wereld van het theater op. In 1925 werd hij opgenomen in het Teatro d’Arte di Roma, een toneelgezelschap waarvan Luigi Pirandello artistiek directeur was. Zo vertolkte hij onder meer de rol van de zoon in Pirandello's beroemde stuk Sei personaggi in cerca di autore (Zeven acteurs op zoek naar een auteur).

Jaren veertig: filmdebuut en drukke filmjaren

[bewerken | brontekst bewerken]

Hij was al een gevestigde waarde op de scène toen hij in 1932 zijn filmdebuut maakte. Daarna speelde hij tien jaar lang mee in voornamelijk historische films van onder meer Alessandro Blasetti (4 films). Diezelfde regisseur draaide in 1942 Quattro passi fra le nuvole met hem. Deze prent luidde het Italiaans neorealisme in.

Cervi bouwde verder aan een heel drukke carrière van filmacteur. Naar het einde van de jaren veertig speelde hij meer en meer mee in literatuurverfilmingen zoals Aquila nera (naar Aleksandr Poesjkin), I miserabili (naar Victor Hugo), Anna Karenina (naar Lev Tolstoj), Il Cristo proibito (verfilmd door Curzio Malaparte naar zijn eigen werk), Fabiola (naar Nicholas Wiseman) ...

Jaren vijftig: internationale doorbraak als 'Peppone'

[bewerken | brontekst bewerken]

De internationale doorbraak kwam er in 1952 nadat Julien Duvivier, met wie hij al had samengewerkt voor Anna Karenina, hem vroeg voor de rol van Peppone in Le Petit Monde de don Camillo. Het ietwat norse, opvliegende maar goedmoedige karakter van de communistische burgemeester van het dorp Brescello waar zijn tegenstander, dorpspastoor Don Camillo, de plak meende te moeten zwaaien, was hem op het lijf geschreven. De prent was hét kassucces van dat jaar, hij genoot zoveel bijval dat er nog vier vervolgfilms opgenomen werden. De opnames van een vijfde werden in 1970 onderbroken door de ziekte en het overlijden van Fernandel.

Drukke jaren vijftig en zestig in Italië en Frankrijk

[bewerken | brontekst bewerken]

Na het immense succes dat hij samen met Julien Duvivier en Fernandel beleefd had, werd hij ook gevraagd door andere Franse filmregisseurs zoals Sacha Guitry, René Clément en Henri Verneuil (in wiens komedie Le Grand Chef (1959) hij Fernandel terugvond als spitsbroeder in een uit de hand lopende ontvoering).

Ondertussen bleef hij in Italië onverminderd de rollen spelen waarin hij goed was : een aantal typische Italiaanse komedies zoals Guardia, guardia scelta, brigadiere e maresciallo (1956), Gli anni ruggenti (1962) en Gli onorevoli (1963). Tijdens de bloeiperiode van de sandalenfilm verleende hij zijn medewerking aan prenten met voor zich sprekende titels als Nerone e Messalina (1953), Nel segno di Roma (1958) en La rivolta degli schiavi (1960), een remake van Fabiola (1949) waarin hij ook al meespeelde. Hij gaf vermeldenswaardige vertolkingen ten beste in de drama's La signora senza camelie (1952) en Stazione Termini (1953) van de Italiaanse topregisseurs Michelangelo Antonioni en Vittorio De Sica. In het oorlogsdrama La lunga notte del '43 (1960), de verfilming van een van de Cinque storie ferraresi van Giorgio Bassani, gaf hij gestalte aan een onheilspellende fascist.

Televisie: commissaris Maigret

[bewerken | brontekst bewerken]

Tussen 1964 en 1972 vertolkte hij commissaris Jules Maigret in de zestien afleveringen tellende Italiaanse televisiereeks Le inchieste del commissario Maigret, gebaseerd op de romans van Georges Simenon. In 1967 bracht hij eenmalig de commissaris op het grote scherm in Maigret a Pigalle.

Gino Cervi was ook bedrijvig als stemacteur. Hij leende bijvoorbeeld meermaals zijn stem aan Orson Welles et Laurence Olivier in de Italiaanse versies van Shakespeare-verfilmingen zoals Hamlet (1948), Othello (1952), .... Hij was tevens de vertelstem in een aantal Italiaanse en Amerikaanse films.

In 1991 stelde zijn zoon, filmregisseur en -producer Tonino Cervi, Gino Cervi : un attore samen, een vijfdelige documentaire van 300 minuten over zijn vader.

Gino Cervi overleed in 1974 op 72-jarige leeftijd. Hij ligt in Rome begraven op het Cimitero Flaminio, samen met zijn zoon Tonino en zijn vrouw, actrice Ninì Gordini Cervi.

Filmografie (selectie)

[bewerken | brontekst bewerken]
  • Mauro Manciotti: Un attore per amico. Omaggio a Gino Cervi, Comune di Borgio Verezzi (SV), Borgio Verezzi 1999.
  • Andrea Maioli, Rino Maenza: Cervi 100. Peppone, Maigret e gli altri, Medianova, Bologna 2001.
  • Andrea Derchi, Marco Biggio: Gino Cervi: attore protagonista del '900, ERGA Edizioni, Genova 2002.
  • Riccardo F. Esposito: Don Camillo e Peppone. Cronache cinematografiche dalla Bassa Padana 1951-1965, Le Mani - Microart's, Recco, 2008.