Naar inhoud springen

Hastings Lionel Ismay: verschil tussen versies

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
ChuispastonBot (overleg | bijdragen)
k r2.7.1) (robot Erbij: cy:Hastings Ismay, Barwn 1af Ismay
Vertaling van citaat verbeterd: "and the Germans down" van "en de Duitsers onder controle" naar "en de Duitsers eronder" om zowel de stijl als de letterlijke betekenis van de oorspronkelijke Engelstalige opmerking zo goed mogelijk te vertalen.
 
(14 tussenliggende versies door 12 gebruikers niet weergegeven)
Regel 1: Regel 1:
{{Infobox secretaris-generaal NAVO
'''Hastings Lionel Ismay''' ([[Naini Tal]] ([[Brits-Indië]]), [[21 juni]] [[1887]] - [[17 december]] [[1965]]), was een [[Verenigd Koninkrijk|Britse]] militair en bestuurder. Na de [[Koninklijke Militaire Academie Sandhurst|militaire academie van Sandhurst]] vocht hij aan de [[Afghanistan|Afgaanse]] grens en in [[Oost-Afrika]].
| naam = Hastings Lionel Ismay
| afbeelding = The Lord Ismay.jpg
| onderschrift = Hastings Lionel Ismay in 1945
| volledige naam =
| geboren = 21 juni 1887
| geborenplaats = [[Nainital (stad)|Nainital]] ([[Brits-Indië]])
| overleden = 17 december 1965
| overledenplaats = [[Stanton (Gloucestershire)|Stanton]] ([[Gloucestershire]])
| voorganger =
| secretaris = 1952-1957
| opvolger = [[Paul-Henri Spaak]]
| andere functies =
| NATO = 7294
}}
'''Hastings Lionel Ismay''' ([[Nainital (stad)|Nainital]] ([[Brits-Indië]]), [[21 juni]] [[1887]] - [[Stanton (Gloucestershire)|Stanton]] ([[Gloucestershire]]), [[17 december]] [[1965]]), was een [[Verenigd Koninkrijk|Britse]] militair en bestuurder. Na de [[Koninklijke Militaire Academie Sandhurst|militaire academie van Sandhurst]] vocht hij tegen opstandige bergvolkeren aan de [[Afghanistan|Afghaanse]] grens, en in [[Oost-Afrika]] tegen de [[Derwisjstaat]].


Generaal Ismay vervulde staffuncties bij het Indisch opperbevel en als militair assistent van de Onderkoning. Tussendoor werkte hij vanaf [[1926]] enige jaren in Londen als ondersecretaris van de defensiecommissie van het [[Lagerhuis (VK)|Lagerhuis]]. Zo kwam hij in contact met [[Winston Churchill]]. De samenwerking werd hernieuwd toen Ismay in [[1938]] terugkeerde als secretaris van de commissie.
Generaal Ismay vervulde staffuncties bij het Indisch opperbevel en als militair assistent van de Onderkoning. Tussendoor werkte hij vanaf [[1926]] enige jaren in Londen als ondersecretaris van de defensiecommissie van het [[Lagerhuis (VK)|Lagerhuis]]. Zo kwam hij in contact met [[Winston Churchill]]. De samenwerking werd hernieuwd toen Ismay in [[1938]] terugkeerde als secretaris van de commissie.
Regel 7: Regel 22:
In [[1947]] werd hij benoemd tot ''[[Baron (titel)|Baron]] Ismay van Wormington'' (in het graafschap Gloucester). In hetzelfde jaar werd Ismay stafchef van het Indische leger, tot aan de onafhankelijkheid van [[India]], een jaar later. Hij was minister voor het [[Britse Gemenebest|Gemenebest]] toen hij in [[1952]] werd gekozen tot [[secretaris-generaal van de NAVO]], de eerste in dat ambt.
In [[1947]] werd hij benoemd tot ''[[Baron (titel)|Baron]] Ismay van Wormington'' (in het graafschap Gloucester). In hetzelfde jaar werd Ismay stafchef van het Indische leger, tot aan de onafhankelijkheid van [[India]], een jaar later. Hij was minister voor het [[Britse Gemenebest|Gemenebest]] toen hij in [[1952]] werd gekozen tot [[secretaris-generaal van de NAVO]], de eerste in dat ambt.


Ismay omschreef het doel van de verdragsorganisatie als: "De Amerikanen erin houden, de Russen eruit en de Duitsers eronder". Wat dat laatste doel betreft: de belangrijkste gebeurtenis onder de leiding van Lord Ismay was de toetreding in [[1955]] van de Bondsrepubliek als volwaardig lid.
Ismay omschreef het doel van de verdragsorganisatie als: "To keep the Russians out, the Americans in and the Germans down" ("De Russen eruit houden, de Amerikanen erin en de Duitsers eronder"). Wat dat laatste doel betreft: de belangrijkste gebeurtenis onder de leiding van Lord Ismay was de toetreding in [[1955]] van de Bondsrepubliek als volwaardig lid.


In het najaar van [[1956]] belandde de NAVO in een diepe crisis na de Brits-Franse interventie aan het [[Suezkanaal]], die onder druk van de [[Verenigde Naties]] moest worden beëindigd. De Amerikanen, medelid in de NAVO maar onkundig van de Brits-Franse plannen, speelden een hoofdrol in de [[Veiligheidsraad van de Verenigde Naties|Veiligheidsraad]].
In het najaar van [[1956]] belandde de NAVO in een diepe crisis na de Brits-Franse interventie aan het [[Suezkanaal]], die onder druk van de [[Verenigde Naties]] moest worden beëindigd. De Amerikanen, medelid in de NAVO maar onkundig van de Brits-Franse plannen, speelden een hoofdrol in de [[Veiligheidsraad van de Verenigde Naties|Veiligheidsraad]].


Er werd een commissie-Pearson ingesteld om deze scheuring in het bondgenootschap te onderzoeken. De commissie kwam met een aantal aanbevelingen, waaronder het versterken van de politieke samenwerking en consultatie binnen de Navo. Lord Ismay besefte, dat de organisatie nu een staatsman nodig had in plaats van een militair als secretaris-generaal.
Er werd een commissie-Pearson ingesteld om deze scheuring in het bondgenootschap te onderzoeken. De commissie kwam met een aantal aanbevelingen, waaronder het versterken van de politieke samenwerking en consultatie binnen de Navo. Lord Ismay besefte, dat de organisatie nu een staatsman nodig had in plaats van een militair als secretaris-generaal.

in april [[1957]] nam hij afscheid, en werd hij opgevolgd door de Belgische minister van buitenlandse zaken [[Paul-Henri Spaak]]. Nog eenmaal zag de wereld hem aan de zijde van Sir Winston Churchill: op [[30 januari]] [[1965]] was de generaal een van de twaalf slippendragers bij de staatsbegrafenis van de oorlogsleider in St. Pauls Cathedral. Nog datzelfde jaar stierf hij zelf.

{{StartOpvolging}}
{{OpvolgingCombi|
| lijst = [[Secretaris-generaal van de NAVO]]<br />1952-1957
| vorige = -
| volgende = [[Paul-Henri Spaak]]
}}
{{EindOpvolging}}


in april [[1957]] nam hij afscheid, en werd hij opgevolgd door de Belgische minister van buitenlandse zaken [[Paul-Henri Spaak]]. Nog eenmaal zag de wereld hem aan de zijde van Winston Churchill: op [[30 januari]] [[1965]] was de generaal een van de twaalf slippendragers bij de staatsbegrafenis van de oorlogsleider in St. Pauls Cathedral. Nog datzelfde jaar stierf hij zelf.
[[Categorie:Brits militair in de Tweede Wereldoorlog|Ismay, Hastings Lionel]]
[[Categorie:Secretaris-generaal van de NAVO|Ismay, Hastings Lionel]]


{{Link FA|en}}
{{Commonscat}}
{{Navigatie secretarissen-generaal NAVO}}


[[cs:Hastings Lionel Ismay]]
{{DEFAULTSORT:Ismay, Hastings}}
[[Categorie:Brits militair in de Tweede Wereldoorlog]]
[[cy:Hastings Ismay, Barwn 1af Ismay]]
[[Categorie:Secretaris-generaal van de NAVO]]
[[da:Lord Ismay]]
[[de:Hastings Ismay, 1. Baron Ismay]]
[[en:Hastings Ismay, 1st Baron Ismay]]
[[fi:Hastings Ismay]]
[[fr:Hastings Lionel Ismay]]
[[it:Hastings Lionel Ismay]]
[[pl:Hastings Lionel Ismay]]
[[ru:Исмэй, Гастингс Лайонел]]
[[sl:Hasting Lionel Ismay]]
[[sv:Hastings Ismay]]

Huidige versie van 26 jun 2024 om 11:44

Hastings Lionel Ismay
Secretaris-generaal van de NAVO
Hastings Lionel Ismay in 1945
Hastings Lionel Ismay in 1945
Algemeen
Geboren 21 juni 1887
Nainital (Brits-Indië)
Overleden 17 december 1965
Stanton (Gloucestershire)
Politieke loopbaan
Secretaris-generaal 1952-1957
Opvolger Paul-Henri Spaak
NAVO-profiel

Hastings Lionel Ismay (Nainital (Brits-Indië), 21 juni 1887 - Stanton (Gloucestershire), 17 december 1965), was een Britse militair en bestuurder. Na de militaire academie van Sandhurst vocht hij tegen opstandige bergvolkeren aan de Afghaanse grens, en in Oost-Afrika tegen de Derwisjstaat.

Generaal Ismay vervulde staffuncties bij het Indisch opperbevel en als militair assistent van de Onderkoning. Tussendoor werkte hij vanaf 1926 enige jaren in Londen als ondersecretaris van de defensiecommissie van het Lagerhuis. Zo kwam hij in contact met Winston Churchill. De samenwerking werd hernieuwd toen Ismay in 1938 terugkeerde als secretaris van de commissie.

Premier geworden nam Churchill zelf de leiding van de Britse oorlogvoering op zich. Als rechterhand trok hij generaal Ismay aan, die stafchef werd. Daarnaast was hij militair secretaris van het oorlogskabinet. In deze beide functies was hij altijd aan de zijde van zijn premier.

In 1947 werd hij benoemd tot Baron Ismay van Wormington (in het graafschap Gloucester). In hetzelfde jaar werd Ismay stafchef van het Indische leger, tot aan de onafhankelijkheid van India, een jaar later. Hij was minister voor het Gemenebest toen hij in 1952 werd gekozen tot secretaris-generaal van de NAVO, de eerste in dat ambt.

Ismay omschreef het doel van de verdragsorganisatie als: "To keep the Russians out, the Americans in and the Germans down" ("De Russen eruit houden, de Amerikanen erin en de Duitsers eronder"). Wat dat laatste doel betreft: de belangrijkste gebeurtenis onder de leiding van Lord Ismay was de toetreding in 1955 van de Bondsrepubliek als volwaardig lid.

In het najaar van 1956 belandde de NAVO in een diepe crisis na de Brits-Franse interventie aan het Suezkanaal, die onder druk van de Verenigde Naties moest worden beëindigd. De Amerikanen, medelid in de NAVO maar onkundig van de Brits-Franse plannen, speelden een hoofdrol in de Veiligheidsraad.

Er werd een commissie-Pearson ingesteld om deze scheuring in het bondgenootschap te onderzoeken. De commissie kwam met een aantal aanbevelingen, waaronder het versterken van de politieke samenwerking en consultatie binnen de Navo. Lord Ismay besefte, dat de organisatie nu een staatsman nodig had in plaats van een militair als secretaris-generaal.

in april 1957 nam hij afscheid, en werd hij opgevolgd door de Belgische minister van buitenlandse zaken Paul-Henri Spaak. Nog eenmaal zag de wereld hem aan de zijde van Winston Churchill: op 30 januari 1965 was de generaal een van de twaalf slippendragers bij de staatsbegrafenis van de oorlogsleider in St. Pauls Cathedral. Nog datzelfde jaar stierf hij zelf.

Zie de categorie Hastings Ismay, 1st Baron Ismay van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.