Naar inhoud springen

De duivelsverzen: verschil tussen versies

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
afb
k "Zie artikel" toegevoegd.
 
(17 tussenliggende versies door 15 gebruikers niet weergegeven)
Regel 22: Regel 22:
| vervolg =
| vervolg =
}}
}}
{{Zie artikel|Voor de verzen die Mohammed zou hebben uitgesproken: zie [[Duivelsverzen]]}}
[[Bestand:Salman_Rushdie,_Satanic_Verses_-1988-_illegal_Iranian_edition.JPG|thumb|Titelpagina van een illegale Iraanse uitgave van ''De duivelsverzen'']]
[[Bestand:Salman_Rushdie,_Satanic_Verses_-1988-_illegal_Iranian_edition.JPG|thumb|Titelpagina van een illegale Iraanse uitgave van ''De duivelsverzen'']]
'''''De duivelsverzen''''' ([[Engels|Eng]]: ''The Satanic Verses'') is een [[Roman (literatuur)|roman]] van de [[auteur]] [[Salman Rushdie]] die in [[1988]] verscheen. In [[1989]] kwam de [[Nederland]]se vertaling op de markt.
'''''De duivelsverzen''''' ([[Engels|Eng]]: ''The Satanic Verses'') is een [[Roman (literatuur)|roman]] van de [[auteur]] [[Salman Rushdie]] die in [[1988]] verscheen. In [[1989]] kwam de [[Nederland]]se vertaling op de markt. De titel van de roman verwijst naar een verhaal dat voorkomt in de gezaghebbende biografie van Mohammed, alsmede in de werken van al-Tabari, een befaamd moslimgeschiedkundige en samensteller van korancommentaren.


Het boek begint bij de ontploffing van een gekaapt vliegtuig boven Zuid-[[Engeland]]. Djibriel Farishta en Saladin Chamcha, twee Indiase acteurs, vallen uit de lucht op het Engelse strand. Beiden overleven de val. Djibriel Farisjta transformeert vervolgens tot de [[aartsengel]] [[Djibriel]] (Gabriël), terwijl Saladin Chamcha verandert in de [[duivel]].
Het boek begint bij de ontploffing van een gekaapt vliegtuig boven Zuid-[[Engeland]]. Djibriel Farishta en Saladin Chamcha, twee Indiase acteurs, vallen uit de lucht op het Engelse strand. Beiden overleven de val. Djibriel Farisjta transformeert vervolgens tot de [[aartsengel]] [[Djibriel]] (Gabriël), terwijl Saladin Chamcha verandert in de [[duivel]].


Het is een roman over de Engelse [[immigratie]]problematiek. Tegenstellingen als oost/west, aards/religieus en heden/verleden zijn in het verhaal verweven.
Het is een roman over de Engelse [[immigratie]]problematiek. Tegenstellingen als oost/west, aards/religieus en heden/verleden zijn in het verhaal verweven.


Het boek won in [[Groot-Brittannië]] de prestigieuze Whitbreadprijs en werd een bestseller.
Het boek won in [[Verenigd Koninkrijk|Groot-Brittannië]] de prestigieuze Whitbreadprijs en werd een bestseller.


== Omstreden ==
== Omstreden ==
De publicatie van ''De duivelsverzen'' veroorzaakte een controverse onder [[fundamentalisme|fundamentalistische]] [[moslim]]s. De oorzaak van deze controverse was de wijze waarop [[Mohammed]], binnen de [[islam]] gezien als [[profeet]], door Rushdie in het boek wordt neergezet; als een man die bezwijkt voor aardse genoegens. De titel heeft hierop betrekking. Het is een verwijzing naar de omstreden [[duivelsverzen]] uit de [[Koran]]. Voor veel moslims is dit een [[taboe]].
De publicatie van ''De duivelsverzen'' veroorzaakte een controverse onder [[fundamentalisme|fundamentalistische]] [[moslim]]s. De oorzaak van deze controverse was de wijze waarop [[Mohammed]], binnen de [[islam]] gezien als [[profeet]], door Rushdie in het boek wordt neergezet; als een man die bezwijkt voor aardse genoegens. De titel heeft hierop betrekking. Het is een verwijzing naar de omstreden [[duivelsverzen]] uit de [[Koran]]. Een dergelijke verwijzing is voor veel moslims een [[taboe]], omdat ze de inhoud ervan als [[Godslastering|blasfemisch]] ervaren.


Op [[14 februari]] [[1989]] sprak [[Ayatollah]] [[Ruhollah Khomeini]] een [[fatwa]] over Rushdie uit die zijn executie aankondigde. Khomeini, de leider van [[Iran]], noemde het boek "godslasterlijk" en "een belediging van de [[islam]]". Verder veroordeelde Khomeini Rushdie voor de "misdaad" van [[afvalligheid|geloofsafval]] (het verlaten van de islam of jodendom). Volgens Khomeini's interpretatie van de [[sharia|islamitische wetten]] staat daar de doodstraf op. In het boek zou Rushdie laten blijken niet meer in de islam te geloven. Khomeini riep alle "vrome moslims" op de schrijver ter dood te brengen, alsmede de uitgevers van het boek. Khomeini zette een premie van drie miljoen [[Amerikaanse dollar]] op het hoofd van Rushdie. Daarna is Rushdie ondergedoken en boden de Britten hem bescherming.
Op [[14 februari]] [[1989]] sprak [[Ayatollah]] [[Ruhollah Khomeini]] een [[fatwa]] uit die Rushdies executie aankondigde. Khomeini, de leider van [[Iran]], noemde het boek "godslasterlijk" en "een belediging van de [[islam]]". Verder veroordeelde Khomeini Rushdie voor de "misdaad" van [[afvalligheid|geloofsafval]] (het verlaten van de islam). Volgens Khomeini's interpretatie van de [[sharia|islamitische wetten]] staat daar de doodstraf op. In het boek zou Rushdie laten blijken niet meer in de islam te geloven. Khomeini riep alle "vrome moslims" op de schrijver ter dood te brengen, alsmede de uitgevers van het boek. Khomeini zette een premie van drie miljoen [[Amerikaanse dollar]] op het hoofd van Rushdie. Daarna is Rushdie ondergedoken en boden de Britten hem bescherming.


Gedurende deze periode vielen tijdens gewelddadige demonstraties verschillende doden in [[India]], [[Pakistan]] en [[Egypte (land)|Egypte]]. Moslimgemeenschappen over de gehele wereld organiseerden protestbijeenkomsten waarin exemplaren van het boek werden verbrand. Zelfs de populaire zanger [[Yusuf Islam]] (beter bekend als Cat Stevens) uitte indirect zijn instemming met de ''fatwa''.
Gedurende deze periode vielen tijdens gewelddadige demonstraties verschillende doden in [[India]], [[Pakistan]] en [[Egypte (land)|Egypte]]. Moslimgemeenschappen over de gehele wereld organiseerden protestbijeenkomsten waarin exemplaren van het boek werden verbrand. De zanger [[Yusuf Islam]] (beter bekend als Cat Stevens) uitte indirect zijn instemming met de fatwa.


Diverse rechtsgeleerden (''[[oelema]]'') in onder andere [[Egypte (land)|Egypte]] en [[Saoedi-Arabië]] oordeelden dat de fatwa "onislamitisch" was. De fatwa werd door 48 van de 49 landen van de [[Organisatie voor Islamitische Samenwerking|Islamitische Conferentie]] een maand later verworpen.
Diverse rechtsgeleerden (''[[oelema]]'') in onder andere [[Egypte (land)|Egypte]] en [[Saoedi-Arabië]] oordeelden dat de fatwa "onislamitisch" was. De fatwa werd door 48 van de 49 landen van de [[Organisatie voor Islamitische Samenwerking|Islamitische Conferentie]] een maand later verworpen.


=== Na Khomeini ===
=== Na Khomeini ===
Na de dood van Khomeini (1989) verklaarde de Iraanse regering publiekelijk het doodvonnis tegen Rushdie niet uit te zullen voeren. Dit werd overeengekomen in de context van een bredere overeenkomst tussen Iran en het [[Verenigd Koninkrijk]] om de betrekkingen te normaliseren. In [[1990]] publiceerde Rushdie het essay ''[[In Good Faith]]'' om zijn critici milder te stemmen en publiceerde hij een verontschuldiging waarin hij zijn respect voor de islam herbevestigde. Desondanks trokken de Iraanse geestelijken de fatwa niet in.
Na de dood van Khomeini in 1989 verklaarde de Iraanse regering publiekelijk het doodvonnis tegen Rushdie niet uit te zullen voeren. Dit werd overeengekomen in de context van een bredere overeenkomst tussen Iran en het [[Verenigd Koninkrijk]] om de betrekkingen te normaliseren. In [[1990]] publiceerde Rushdie het essay ''[[In Good Faith]]'' om zijn critici milder te stemmen en publiceerde hij een verontschuldiging waarin hij zijn respect voor de islam herbevestigde. Desondanks trokken de Iraanse geestelijken de fatwa niet in.


De fatwa werd uiteindelijk in [[1998]] onder president [[Mohammad Khatami]] ingetrokken, waar niet iedereen het mee eens was. In [[1999]] zette een Iraanse stichting nog een prijs van 2,8 miljoen dollar op het hoofd van Rushdie. Volgens sommige critici gebruikte Khomeini ''De duivelsverzen'' om de interne onrust in zijn land na het einde van de [[Irak-Iranoorlog]] te smoren.
De fatwa werd uiteindelijk in [[1998]] onder president [[Mohammad Khatami]] ingetrokken, waar niet iedereen het mee eens was. In [[1999]] zette een Iraanse stichting nog een prijs van 2,8 miljoen dollar op het hoofd van Rushdie. Volgens sommige critici gebruikte Khomeini ''De duivelsverzen'' om de interne onrust in zijn land na het einde van de [[Irak-Iranoorlog]] te smoren.


De roman is in alle islamitische landen verboden, evenals in [[India]] en [[Zuid-Afrika]]. [[Mohamed Rabbae]], een politicus van [[GroenLinks]], verklaarde begrip te hebben voor het verbod, wat hem in sommige kringen kwalijk werd genomen.
De roman is in alle islamitische landen verboden, evenals in [[India]] en [[Zuid-Afrika]]. [[Mohamed Rabbae]], een politicus van [[GroenLinks]], verklaarde begrip te hebben voor het verbod, wat hem in sommige kringen kwalijk werd genomen.


In [[1991]] werd de vertaler van de [[Japan]]se versie vermoord en in [[1993]] werd Rushdies [[Noorwegen|Noorse]] uitgever verwond bij een aanslag in de buurt van zijn huis.
In [[1991]] werd de vertaler van de [[Japan]]se versie vermoord en in [[1993]] werd Rushdies [[Noorwegen|Noorse]] uitgever verwond bij een aanslag in de buurt van zijn huis.


In [[2008]] werd er een theaterbewerking van het boek gemaakt door Uwe Eric Laufenberg en Marcus Mislin. Deze werd voor het eerst opgevoerd in het Duitse theater Hans-Otto Theater (HOT) in [[Potsdam]] op 30 maart. Het stuk duurde ongeveer vier uur en werd met twaalf acteurs gespeeld, met [[Tobias Rott]] als Saladin/Duivel en [[Robert Gallinowski]] als Gibril/Aartsengel.
In [[2008]] werd door Uwe Eric Laufenberg en Marcus Mislin een theaterbewerking van het boek gemaakt. Deze werd op 30 maart in het Duitse Hans-Otto Theater (HOT) in [[Potsdam]] voor het eerst opgevoerd. Het stuk duurde ongeveer vier uur en werd met twaalf acteurs gespeeld, waaronder [[Tobias Rott]] als Saladin/Duivel, en [[Robert Gallinowski]] als Gibril/Aartsengel.

De poging tot moord op de tekenaar [[Kurt Westergaard]] van de [[Cartoons over Mohammed in Jyllands-Posten|Mohammed-karikaturen in de Deense krant ''Jyllands-Posten'']] in 2005 en de aanslagen op de redactie van het Franse satirische tijdschrift ''[[Charlie Hebdo]]'' zouden volgens critici ervoor hebben gezorgd dat er sindsdien geen vergelijkbare kunstuitingen zijn geweest, uit vrees aanstoot te geven of tot aanslagen te provoceren.<ref>[https://aeon.co/essays/can-there-ever-be-another-novel-like-the-satanic-verses ''Islam after Salman - The Satanic Verses would not be written or published today. What’s changed since Salman Rushdie’s notorious novel? '']. [https://web.archive.org/web/20221206102258/https://aeon.co/essays/can-there-ever-be-another-novel-like-the-satanic-verses Gearchiveerd] op 6 december 2022.</ref>


== Externe link ==
== Externe link ==
*[http://www.statengeneraaldigitaal.nl/thema_duivelsverzen.html Parlementaire stukken waarin dit onderwerp ter sprake komt.]
* [https://web.archive.org/web/20070819130042/http://www.statengeneraaldigitaal.nl/thema_duivelsverzen.html Parlementaire stukken waarin dit onderwerp ter sprake komt.]


== Referenties ==
{{DEFAULTSORT:Duivelsverzen}}
{{References}}


{{DEFAULTSORT:Duivelsverzen}}
[[Categorie:Roman uit 1988]]
[[Categorie:Roman uit 1988]]
[[Categorie:Engelse literatuur (India)]]
[[Categorie:Engelse literatuur (India)]]

Huidige versie van 3 apr 2024 om 19:57

De duivelsverzen
Oorspronkelijke titel The Satanic Verses
Auteur(s) Salman Rushdie
Vertaler Marijke Emeis
Genre Roman
Uitgever Veen
Uitgegeven 1989
Oorspronkelijk uitgegeven 1988
Pagina's 494
ISBN 9020423630
Portaal  Portaalicoon   Literatuur
Voor de verzen die Mohammed zou hebben uitgesproken: zie Duivelsverzen
Titelpagina van een illegale Iraanse uitgave van De duivelsverzen

De duivelsverzen (Eng: The Satanic Verses) is een roman van de auteur Salman Rushdie die in 1988 verscheen. In 1989 kwam de Nederlandse vertaling op de markt. De titel van de roman verwijst naar een verhaal dat voorkomt in de gezaghebbende biografie van Mohammed, alsmede in de werken van al-Tabari, een befaamd moslimgeschiedkundige en samensteller van korancommentaren.

Het boek begint bij de ontploffing van een gekaapt vliegtuig boven Zuid-Engeland. Djibriel Farishta en Saladin Chamcha, twee Indiase acteurs, vallen uit de lucht op het Engelse strand. Beiden overleven de val. Djibriel Farisjta transformeert vervolgens tot de aartsengel Djibriel (Gabriël), terwijl Saladin Chamcha verandert in de duivel.

Het is een roman over de Engelse immigratieproblematiek. Tegenstellingen als oost/west, aards/religieus en heden/verleden zijn in het verhaal verweven.

Het boek won in Groot-Brittannië de prestigieuze Whitbreadprijs en werd een bestseller.

De publicatie van De duivelsverzen veroorzaakte een controverse onder fundamentalistische moslims. De oorzaak van deze controverse was de wijze waarop Mohammed, binnen de islam gezien als profeet, door Rushdie in het boek wordt neergezet; als een man die bezwijkt voor aardse genoegens. De titel heeft hierop betrekking. Het is een verwijzing naar de omstreden duivelsverzen uit de Koran. Een dergelijke verwijzing is voor veel moslims een taboe, omdat ze de inhoud ervan als blasfemisch ervaren.

Op 14 februari 1989 sprak Ayatollah Ruhollah Khomeini een fatwa uit die Rushdies executie aankondigde. Khomeini, de leider van Iran, noemde het boek "godslasterlijk" en "een belediging van de islam". Verder veroordeelde Khomeini Rushdie voor de "misdaad" van geloofsafval (het verlaten van de islam). Volgens Khomeini's interpretatie van de islamitische wetten staat daar de doodstraf op. In het boek zou Rushdie laten blijken niet meer in de islam te geloven. Khomeini riep alle "vrome moslims" op de schrijver ter dood te brengen, alsmede de uitgevers van het boek. Khomeini zette een premie van drie miljoen Amerikaanse dollar op het hoofd van Rushdie. Daarna is Rushdie ondergedoken en boden de Britten hem bescherming.

Gedurende deze periode vielen tijdens gewelddadige demonstraties verschillende doden in India, Pakistan en Egypte. Moslimgemeenschappen over de gehele wereld organiseerden protestbijeenkomsten waarin exemplaren van het boek werden verbrand. De zanger Yusuf Islam (beter bekend als Cat Stevens) uitte indirect zijn instemming met de fatwa.

Diverse rechtsgeleerden (oelema) in onder andere Egypte en Saoedi-Arabië oordeelden dat de fatwa "onislamitisch" was. De fatwa werd door 48 van de 49 landen van de Islamitische Conferentie een maand later verworpen.

Na de dood van Khomeini in 1989 verklaarde de Iraanse regering publiekelijk het doodvonnis tegen Rushdie niet uit te zullen voeren. Dit werd overeengekomen in de context van een bredere overeenkomst tussen Iran en het Verenigd Koninkrijk om de betrekkingen te normaliseren. In 1990 publiceerde Rushdie het essay In Good Faith om zijn critici milder te stemmen en publiceerde hij een verontschuldiging waarin hij zijn respect voor de islam herbevestigde. Desondanks trokken de Iraanse geestelijken de fatwa niet in.

De fatwa werd uiteindelijk in 1998 onder president Mohammad Khatami ingetrokken, waar niet iedereen het mee eens was. In 1999 zette een Iraanse stichting nog een prijs van 2,8 miljoen dollar op het hoofd van Rushdie. Volgens sommige critici gebruikte Khomeini De duivelsverzen om de interne onrust in zijn land na het einde van de Irak-Iranoorlog te smoren.

De roman is in alle islamitische landen verboden, evenals in India en Zuid-Afrika. Mohamed Rabbae, een politicus van GroenLinks, verklaarde begrip te hebben voor het verbod, wat hem in sommige kringen kwalijk werd genomen.

In 1991 werd de vertaler van de Japanse versie vermoord en in 1993 werd Rushdies Noorse uitgever verwond bij een aanslag in de buurt van zijn huis.

In 2008 werd door Uwe Eric Laufenberg en Marcus Mislin een theaterbewerking van het boek gemaakt. Deze werd op 30 maart in het Duitse Hans-Otto Theater (HOT) in Potsdam voor het eerst opgevoerd. Het stuk duurde ongeveer vier uur en werd met twaalf acteurs gespeeld, waaronder Tobias Rott als Saladin/Duivel, en Robert Gallinowski als Gibril/Aartsengel.

De poging tot moord op de tekenaar Kurt Westergaard van de Mohammed-karikaturen in de Deense krant Jyllands-Posten in 2005 en de aanslagen op de redactie van het Franse satirische tijdschrift Charlie Hebdo zouden volgens critici ervoor hebben gezorgd dat er sindsdien geen vergelijkbare kunstuitingen zijn geweest, uit vrees aanstoot te geven of tot aanslagen te provoceren.[1]