Emer de Vattel: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud

In de regel

Huidige versie van 17 jul 2023 om 09:16

Emer (Emerich) de Vattel (Couvet, 25 april 1714 – Neuchâtel, 28 december 1767) was een Zwitsers jurist en diplomaat, die in zijn bekendste boek Le droit des gens de systematiek van het moderne volkenrecht uiteenzet. Hij werd geboren in Neuchâtel (toentertijd deel van Pruisen). Vattel is een van de grondleggers van het rechtspositivisme in het volkenrecht, en is in zijn juridische denken beïnvloed door Christian Wolff, Hugo de Groot en Samuel von Pufendorf.

Zijn magnum opus, Le droit des gens ou principes de la loi naturelle appliqués à la conduite et aux affaires des Nations et des Souverains uit 1758, was lange tijd het belangrijkste handboek op het gebied van internationaal recht. Vattel behandelt onder meer de spanning tussen politieke beginselen als de balance of power en rechtsnormen. Zijn boek was vooral populair in de Verenigde Staten, onder andere vanwege Vattels liberale opvattingen ten aanzien van soevereiniteit en het vertegenwoordigingsbeginsel, en werd zeker in het begin van de 19e eeuw veelvuldig geciteerd in zaken voor het Amerikaanse hooggerechtshof. Het werk werd o.a. gehanteerd door de Founding Fathers bij de opstelling van de Amerikaanse Constitutie in 1787.

Door dit werk verwierf Vattel veel prestige, zodat hij aangesteld werd als adviseur aan het hof van koning Frederik August I van Saksen.

Literatuur

Emmanuelle Jouannet, Emer de Vattel et l'émergence doctrinale du droit international classique, 1998. ISBN 9782233003300
Koen Stapelbroek en Antonio Trampus (red.), The Legacy of Vattel's Droit des Gens, 2019. ISBN 9783030238407
Peter Schröder (red.), Concepts and Contexts of Vattel's Political and Legal Thought, 2021. ISBN 978110848944

@@ Regel 1: / Regel 1: @@
+[[File:Emer de Vattel 1714-1767.jpg|thumb|Emer de Vattel]]
-'''Emer (Emerich) de Vattel''' ([[Couvet]], [[25 april]] [[1714]] - [[Neuchâtel (stad)|Neuchâtel]], [[28 december]] [[1767]]) was een [[Zwitserland|Zwitsers]] [[jurist]] en diplomaat, die in zijn bekendste boek ''[[Du Droit des Gens]]'' de systematiek van het moderne [[volkenrecht]] uiteenzet. Hij werd geboren in [[Neuchâtel (stad)|Neuchâtel]] (toentertijd deel van [[Pruisen]]). Vattel is één van de grondleggers van het rechtspositivisme in het volkenrecht, en is in zijn juridische denken beïnvloed door [[Christian Wolff (rechtsgeleerde)|Christian Wolff]], [[Hugo de Groot (rechtsgeleerde)|Hugo de Groot]] en [[Samuel von Pufendorf]].
+[[File:Vattel - Le droit des gens, 1775 - 446.tiff|thumb|''Le droit des gens'', [[1775]].]]
+'''Emer (Emerich) de Vattel''' ([[Couvet]], [[25 april]] [[1714]] – [[Neuchâtel (stad)|Neuchâtel]], [[28 december]] [[1767]]) was een [[Zwitserland|Zwitsers]] [[jurist]] en diplomaat, die in zijn bekendste boek ''[[Le droit des gens]]'' de systematiek van het moderne [[volkenrecht]] uiteenzet. Hij werd geboren in [[Neuchâtel (stad)|Neuchâtel]] (toentertijd deel van [[Pruisen]]). Vattel is een van de grondleggers van het rechtspositivisme in het volkenrecht, en is in zijn juridische denken beïnvloed door [[Christian Wolff (rechtsgeleerde)|Christian Wolff]], [[Hugo de Groot (rechtsgeleerde)|Hugo de Groot]] en [[Samuel von Pufendorf]].
-Zijn magnum opus, ''[[Du Droit des Gens|Droit des gens ou principes de la loi naturelle appliqués à la conduite et aux affaires des Nations et des Souverains]]''  uit 1758, was lange tijd het belangrijkste handboek op het gebied van internationaal recht. Vattel behandelt onder meer de spanning tussen politieke beginselen als de ''balance of power'' en rechtsnormen. Zijn boek was vooral populair in de Verenigde Staten, onder andere vanwege Vattels liberale opvattingen ten aanzien van [[soevereiniteit]] en het vertegenwoordigingsbeginsel, en werd zeker in het begin van de 19e eeuw veelvuldig geciteerd in zaken voor het [[Hooggerechtshof (VS)|Amerikaanse hooggerechtshof]]. Het werk werd o.a. gehanteerd door de [[Founding Fathers (Verenigde Staten van Amerika)|Founding Fathers]] bij de opstelling van de [[Grondwet van de Verenigde Staten|Amerikaanse Constitutie]] in 1787.
+Zijn magnum opus, ''Le droit des gens ou principes de la loi naturelle appliqués à la conduite et aux affaires des Nations et des Souverains''  uit 1758, was lange tijd het belangrijkste handboek op het gebied van internationaal recht. Vattel behandelt onder meer de spanning tussen politieke beginselen als de ''balance of power'' en rechtsnormen. Zijn boek was vooral populair in de Verenigde Staten, onder andere vanwege Vattels liberale opvattingen ten aanzien van [[soevereiniteit]] en het vertegenwoordigingsbeginsel, en werd zeker in het begin van de 19e eeuw veelvuldig geciteerd in zaken voor het [[Hooggerechtshof (VS)|Amerikaanse hooggerechtshof]]. Het werk werd o.a. gehanteerd door de [[Founding Fathers (Verenigde Staten van Amerika)|Founding Fathers]] bij de opstelling van de [[Grondwet van de Verenigde Staten|Amerikaanse Constitutie]] in 1787.
 Door dit werk verwierf Vattel veel prestige, zodat hij aangesteld werd als adviseur aan het hof van koning [[Frederik August I van Saksen]].
+== Literatuur ==
+*Emmanuelle Jouannet, ''Emer de Vattel et l'émergence doctrinale du droit international classique'', 1998. {{ISBN|9782233003300}}
+*Koen Stapelbroek en Antonio Trampus (red.), ''The Legacy of Vattel's Droit des Gens'', 2019. {{ISBN|9783030238407}}
+*Peter Schröder (red.), ''Concepts and Contexts of Vattel's Political and Legal Thought'', 2021. {{ISBN|978110848944}}
 {{DEFAULTSORT:Vattel, Emer de}}
@@ Regel 9: / Regel 17: @@
 [[Categorie:Zwitsers rechtsgeleerde]]
 [[Categorie:Rechtsfilosoof]]
-[[Categorie:Internationaal recht]]
+[[Categorie:Persoon in de 18e eeuw]]