Edgar Negret: verschil tussen versies
corr. |
k Botverzoeken: toevoegen archieflinks en vervangen http:// door https:// |
||
(41 tussenliggende versies door 25 gebruikers niet weergegeven) | |||
Regel 1: | Regel 1: | ||
[[Bestand:Sculptures Park.jpg|thumb| |
[[Bestand:Sculptures Park.jpg|thumb|''Torre'' [[Parque de las Esculturas del Cerro Nutibara]], [[Medellín (Colombia)]]]] |
||
''' Edgar Negret''' ([[Popayán]], [[11 oktober]] [[1920]] |
''' Edgar Negret''' ([[Popayán]], [[11 oktober]] [[1920]] – [[Santana (Colombia)|Santana]], [[Bogota (stad)|Bogota]] [[11 oktober]] [[2012]])<ref>[https://www.elespectador.com/noticias/cultura/articulo-380798-fallecio-el-escultor-colombiano-edgar-negret]</ref> was een [[Colombia|Colombiaanse]] [[beeldhouwer]]. |
||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | Eerst bezocht hij [[Madrid (stad)|Madrid]], [[Barcelona (Spanje)|Barcelona]], [[Majorca|Mallorca]] en |
||
⚫ | |||
⚫ | Zijn vroege werken in steen zijn nog sterk beïnvloed door de Europese modernisten, zoals [[Hans Arp]] en [[Constantin Brâncuşi]]. In de vroege [[1950-1959|jaren 50]] begon hij zijn werk in metaal te creëren in de [[Constructivisme (kunst)|constructivistische]] traditie. In 1963 was hij een prijswinnaar bij de ''Salón de Artistas Colombianos'' en hij wordt sindsdien beschouwd als een |
||
⚫ | Édgar Negret studeerde van 1938 tot 1943 aan de ''Escuela de Bellas Artes de Cali'' in [[Cali]], de hoofdstad van het Colombiaanse departement [[Valle del Cauca]]. Aansluitend maakte hij kennis met de Spaanse beeldhouwer [[Jorge Oteiza]], die gedurende deze periode naar Zuid-Amerika was uitgeweken. Oteiza zou zijn werk blijvend beïnvloeden. Eind 1948 reisde Negret naar [[New York (stad)|New York]], waar hij gedurende 1949 metaaltechnieken leerde in het ''Sculpture Center'' en Amerikaanse beeldhouwers als [[Louise Nevelson]] en [[Ellsworth Kelly]] leerde kennen. In 1950 verliet hij New York en reisde naar Europa. |
||
⚫ | Eerst bezocht hij [[Madrid (stad)|Madrid]], [[Barcelona (Spanje)|Barcelona]], [[Majorca|Mallorca]] en ten slotte [[Parijs]]. In 1955 keerde hij terug naar New York waar hij tot 1963 bleef wonen. In 1963 vestigde hij zich blijvend in de Colombiaanse hoofdstad Bogota, met een korte onderbreking in Cali van 1968 tot 1971. |
||
⚫ | Zijn vroege werken in steen zijn nog sterk beïnvloed door de Europese modernisten, zoals [[Hans Arp]] en [[Constantin Brâncuși|Constantin Brâncuşi]]. In de vroege [[1950-1959|jaren 50]] begon hij zijn werk in metaal te creëren in de [[Constructivisme (kunst)|constructivistische]] traditie. In 1963 was hij een prijswinnaar bij de ''Salón de Artistas Colombianos'' en hij wordt sindsdien beschouwd als een belangrijke Colombiaanse beeldhouwer en een vertegenwoordiger van de [[abstracte kunst|abstracte]] en de constructivistische [[beeldhouwkunst]] in [[Latijns-Amerika]]. Hij werkte samen met de, eveneens Colombiaanse, constructivistische beeldhouwer [[Eduardo Ramírez Villamizar]] (1923-2004). |
||
⚫ | |||
⚫ | In 1968 ontving hij de ''David E. Bright internationale beeldhouwprijs'' bij de [[Biënnale van Venetië]] en hij werd in hetzelfde jaar uitgenodigd voor [[documenta]] 4 in [[Kassel (Duitsland)|Kassel]], waaraan hij met zeven metaal- en houtsculpturen deelnam. In 1991 nam hij deel aan de 21e ''[[Biënnale van São Paulo]]'' in het [[Brazilië|Braziliaanse]] [[São Paulo (stad)|São Paulo]]. |
||
In 1991 nam hij deel aan de ''21. Biënnale van São Paulo'' in het [[Brazilië|Braziliaanse]] [[São Paulo (stad)|São Paulo]]. Hij werkte samen met de, eveneens Colombiaanse, constructivistische beeldhouwer [[Eduardo Ramírez Villamizar]] (1923-2004). Negret leeft en werkt in de Colombiaanse hoofdstad [[Bogota (stad)|Bogota]]. |
|||
In 1984 stichtte Negret in zijn ouderlijk huis in [[Popayán]] (departement [[Cauca (departement)|Cauca]]) het ''Casa Museo Negret'' met eigen werk en in het naastliggende pand het ''Museo Iberoamericano de Arte Moderno de Popayán - Miamp'', waarvan veel werken van Zuid-Amerikaanse kunstenaars afkomstig waren uit eigen bezit.<ref>[https://web.archive.org/web/20110323193952/http://museonegret.wordpress.com/miamp/ Museo Negret]</ref> |
|||
==Literatuur== |
|||
⚫ | |||
Hij sterft in 2012, op 92-jarige leeftijd, in de Colombiaanse hoofdstad [[Bogota (stad)|Bogota]] aan kanker. |
|||
⚫ | |||
{{Gallery|breedte=200 |
|||
⚫ | |||
}} |
|||
== |
== Literatuur == |
||
* {{es}} * Germán Rubiano Caballero: "Negret, [[Eduardo Ramírez Villamizar|Ramírez Villamizar]] y [[Carlos Rojas Gonzaléz|Carlos Rojas]]" y "La abstracción más reciente". Vol. XI in de serie ''Historia del arte colombiano'', Salvat, Barcelona, (1983) |
|||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
<gallery widths="200" heights="200"> |
|||
⚫ | |||
Bestand:Escultura Negret El Virrey.JPG|sculptuur Parque El Virrey, Bogotá |
|||
Bestand:Dinamismo Negret en Procuraduría de Bogotá.JPG|"Dinamismo", Edificio Procuraduría General de la Naciion |
|||
</gallery> |
|||
== Zie ook == |
|||
⚫ | |||
* [[Lijst van deelnemers aan de Biënnale van Venetië]] |
|||
[[en:Édgar Negret]] |
|||
* [[Lijst van deelnemers aan Documenta]] |
|||
[[es:Edgar Negret]] |
|||
* [[Lijst van deelnemers aan de Biënnale van São Paulo]] |
|||
[[pt:Edgar Negret]] |
|||
== Externe links == |
|||
⚫ | |||
⚫ | |||
{{Appendix}} |
|||
{{Bibliografische informatie}} |
|||
⚫ | |||
{{DEFAULTSORT:Negret, Edgar}} |
|||
⚫ |
Huidige versie van 26 jun 2023 om 14:16
Edgar Negret (Popayán, 11 oktober 1920 – Santana, Bogota 11 oktober 2012)[1] was een Colombiaanse beeldhouwer.
Leven en werk
[bewerken | brontekst bewerken]Édgar Negret studeerde van 1938 tot 1943 aan de Escuela de Bellas Artes de Cali in Cali, de hoofdstad van het Colombiaanse departement Valle del Cauca. Aansluitend maakte hij kennis met de Spaanse beeldhouwer Jorge Oteiza, die gedurende deze periode naar Zuid-Amerika was uitgeweken. Oteiza zou zijn werk blijvend beïnvloeden. Eind 1948 reisde Negret naar New York, waar hij gedurende 1949 metaaltechnieken leerde in het Sculpture Center en Amerikaanse beeldhouwers als Louise Nevelson en Ellsworth Kelly leerde kennen. In 1950 verliet hij New York en reisde naar Europa. Eerst bezocht hij Madrid, Barcelona, Mallorca en ten slotte Parijs. In 1955 keerde hij terug naar New York waar hij tot 1963 bleef wonen. In 1963 vestigde hij zich blijvend in de Colombiaanse hoofdstad Bogota, met een korte onderbreking in Cali van 1968 tot 1971.
Zijn vroege werken in steen zijn nog sterk beïnvloed door de Europese modernisten, zoals Hans Arp en Constantin Brâncuşi. In de vroege jaren 50 begon hij zijn werk in metaal te creëren in de constructivistische traditie. In 1963 was hij een prijswinnaar bij de Salón de Artistas Colombianos en hij wordt sindsdien beschouwd als een belangrijke Colombiaanse beeldhouwer en een vertegenwoordiger van de abstracte en de constructivistische beeldhouwkunst in Latijns-Amerika. Hij werkte samen met de, eveneens Colombiaanse, constructivistische beeldhouwer Eduardo Ramírez Villamizar (1923-2004).
In 1968 ontving hij de David E. Bright internationale beeldhouwprijs bij de Biënnale van Venetië en hij werd in hetzelfde jaar uitgenodigd voor documenta 4 in Kassel, waaraan hij met zeven metaal- en houtsculpturen deelnam. In 1991 nam hij deel aan de 21e Biënnale van São Paulo in het Braziliaanse São Paulo.
In 1984 stichtte Negret in zijn ouderlijk huis in Popayán (departement Cauca) het Casa Museo Negret met eigen werk en in het naastliggende pand het Museo Iberoamericano de Arte Moderno de Popayán - Miamp, waarvan veel werken van Zuid-Amerikaanse kunstenaars afkomstig waren uit eigen bezit.[2]
Hij sterft in 2012, op 92-jarige leeftijd, in de Colombiaanse hoofdstad Bogota aan kanker.
Literatuur
[bewerken | brontekst bewerken]- (es) * Germán Rubiano Caballero: "Negret, Ramírez Villamizar y Carlos Rojas" y "La abstracción más reciente". Vol. XI in de serie Historia del arte colombiano, Salvat, Barcelona, (1983)
- (en) Edward Lucie-Smith: Latin American Art (pag. 131–133), Thames and Hudson (1993)
Fotogalerij
[bewerken | brontekst bewerken]-
El Sol, José María Córdova Int. Airport in Medellín
-
sculptuur Parque El Virrey, Bogotá
-
"Dinamismo", Edificio Procuraduría General de la Naciion
Zie ook
[bewerken | brontekst bewerken]- Lijst van deelnemers aan de Biënnale van Venetië
- Lijst van deelnemers aan Documenta
- Lijst van deelnemers aan de Biënnale van São Paulo