Brontekst bekijken van Frédéric François (politicus)

[[Bestand:Frédéric François (journaliste) 2012-09-24.jpg|thumb|Frédéric François in 2012]]
'''Frédéric François''' ([[Jette]], [[22 oktober]] [[1932]] – [[27 november]] [[2017]]) was een [[België (hoofdbetekenis)|Belgisch]] journalist en parlementslid.

== Eerste jaren == 
François groeide op in de Brussels volkskwartier. Na zijn middelbare studies aan Brusselse colleges, begon hij als landmeter te werken.

Door een kennis werd hij aanbevolen bij het nieuw te verschijnen dagblad ''La Cité'', waar hij op 1 oktober 1950 in dienst trad. Hij bleef er tien jaar, onder de leiding van hoofdredacteur [[William Ugeux]]. Eerst toegevoegd bij de buitenlandse dienst ging hij in 1952 over naar de algemene diensten en deed voortaan vooral reportages. In 1953 bracht hij verslag uit over de overstromingen in Nederland. In 1956 was hij in Boedapest getuige van de [[Hongaarse Opstand]]. In 1958 maakte hij reportages over Expo 58.

== Radio en televisie ==
[[Bestand:Le maître à danser - Pourquoi pas, 18-11-71.jpg|thumb|Le maître à danser - ''Pourquoi Pas?'', 18-11-1971]]

In 1960 verliet hij ''La Cité'' voor de Belgische Radio [[RTB]]. Vanaf 1 juli, de dag waarop [[Belgisch-Congo]] onafhankelijk werd, begon hij zijn opdracht als radioreporter. Hij versloeg allerhande gebeurtenissen: de onlusten in [[Cyprus]] in de jaren 60, de [[Berlijnse Muur]] in 1961, de oorlog in [[Algerije]] in 1962 en vooral de onlusten en conflicten in [[Congo-Kinshasa|Congo]], van 1960 tot 1964. Voor het wekelijkse radiomagazine ''Bruits du monde'' maakte hij reportages, onder meer over het rassenprobleem in de [[Verenigde Staten]], de moord op [[John Fitzgerald Kennedy]] in 1963 en op [[Martin Luther King]] in 1968. Zijn laatste grote reportage op de radio had betrekking op de staking van de geneesheren en op de onderhandelingen die volgden op [[Kasteel Hertoginnedal|Hertoginnedal]]. In juli 1964 vertrok hij naar Congo om er verslag uit te brengen over de Mulelistische opstand en over de terugkeer van [[Moïse Tshombe]] als eerste minister. Hij versloeg ook de verovering van [[Stanleystad]] door de rebellen en de bevrijding van die stad in november 1964.

Begin 1965 stapte hij over naar de nieuwsdienst van de televisie. Hij verzorgde tv-reportages over Congo, over [[Rwanda]] en [[Burundi]]. Vanaf januari 1966 specialiseerde hij zich in de informatie over de Belgische politiek. Zijn interviews met politieke personaliteiten vielen op. Men sprak van 'een nieuwe toon' van onafhankelijkheid en dossierkennis. Hij stichtte nieuwe politieke uitzendingen zoals 'Faire le Point' en 'Face à la Presse', debatten die hij gedurende verschillende jaren animeerde.

== Politieke activiteiten ==
[[Bestand:Photo Sénat.jpg|thumb|Frédéric 'Freddy' François in de Senaat]]

In 1974 werd Frédéric François na 25 jaar journalistiek politiek actief voor de [[cdH|PSC]]. Voor de partij zetelde hij van 1974 tot 1977 als [[provinciaal senator]] voor [[Luik (provincie)|Luik]] in de [[Senaat (België)|Belgische Senaat]]. Vervolgens was hij van 1977 tot 1981 lid van de [[Kamer van volksvertegenwoordigers]] voor het [[arrondissement Hoei]]-[[arrondissement Borgworm|Borgworm]] en van 1981 tot 1987 opnieuw provinciaal senator. 

Door het toen bestaande dubbelmandaat zetelde hij van 1974 tot 1981 ook in de [[Cultuurraad voor de Franse Cultuurgemeenschap]] en opvolger de [[Parlement van de Franse Gemeenschap|Franse Gemeenschapsraad]] en van 1974 tot 1977 en van 1980 tot 1981 in de [[Waals Parlement|Waalse Gewestraad]], waar hij van 1974 tot 1975 secretaris en van 1975 tot 1977 ondervoorzitter was.

== Opnieuw journalist ==
[[Bestand:Photo Gbadolite avec Mobutu et Polspoel 1992.jpg|thumb|In [[Gbadolite]] met [[Mobutu]] en [[Guy Polspoel]] in 1992]]

In november 1987 keerde François terug naar de RTB waar hij zich uitsluitend bezighield met buitenlandse politiek, meer bepaald met [[Centraal-Afrika]]. In de jaren negentig bracht hij verslag over de [[Golfoorlog van 1990-1991|Golfoorlog]] in 1991, de [[Rwandese Genocide]] en de moord op tien Blauwhelmen in 1994, de staatsgreep door [[Laurent-Désiré Kabila|Kabila]] in 1997. In 1992 werd hij hoofd van de Internationale Dienst en van Europa binnen de RTBF.

In oktober 1997 ging François met pensioen. Hij zette zich toen aan het schrijven.

Hij was driemaal getrouwd. Van zijn eerste huwelijk heeft hij vier kinderen. Van zijn tweede een zoon. Met zijn derde vrouw heeft hij geen kinderen.

== Onderscheidingen ==
* Prix Rotiers in 1956
* Prix Léon Thoorens in 1992
* Antenne de Cristal in 1992

== Publicaties ==
* ''PSC, être ou disparaitre'', Labor, 1998, ISBN 2-8040-1355-3
* ''Le journalisme dérangeant'', Luc Pire, 2006, ISBN 2-87415-707-4
* Voorwoord in ''Secret d’État. Le Livre Noir des Belges Zairanisées'' van Vincent Delannoy en Olivier Willocx, Ed. Le Cri, 2007, ISBN 978-2-87106-450-3
* ''Témoignages. Pour RTBF au Congo'', in: Du Congo belge à la République du Congo,, P.I.E. Peter Lang, Bruxelles 2012, pp.&nbsp;253–262

== Literatuur ==
* Pierre Georges, ''Cent mille visage eu un… Frédéric François ou l’homme, quand il tente d’oublier le métier!'', Télé Pro, juli 1968
* ''Portrait de Frédéric François'', in: La Reléve, februari 1970
* A. VERRARS, ''Portrait. Freddy devenu Frédéric'', in: Nord Eclair, augustus 1971
* Jacques CHAUMONT, ''Frédéric François et les hommes politiques. L’intervieweur interviewé'' 29 oktober 1970
* ''Frédéric François: Le maître à danser'', in Pourquoi Pas?, 18 november 1971
* Pol VANDROMME, ''Frédéric François et l’art de l’interview '', in: Le Rappel, 1 september 1972
* Francis MONHEIM, ''Frédéric François, le cinquiéme pouvoir'', in: Pourquoi Pas?, 1973
* Gabrièle Lefèvre, Jean-François Dumont, Jos Schoonbroodt, « Frédéric François, le « gamin » de « la Cité » en 1950 », La Cité, 31 december 1987
* Frédérique PIRON, ''Antenne de Cristal à un journaliste de la RTBF. Pour Frédéric François, ni couronnement, ni bilan: « Le journalisme, c’est ma vie »'', in: Le Peuple, 24 april 1992
* Eric DE BELLEFROID, ''La « retraite forcée » d’un journaliste d’exception'', in: La Libre Belgique, 29 oktober 1997
* Colette BRAECKMAN, ''L’infatigable « Monsieur François »'', in: Le Soir, 31 oktober 1997
* Bernard MEEUS, ''Freddy François : parti, mais pas en retraite'', in: Le Soir Illustré, 12 november 1997
* Eric DE BELLEFROID, ''Frédéric François, journaliste télé objectif'', in: La Libre Belgique, 31 oktober 1998
* Frédérique PIRON, ''L’invité du lundi: Frédéric François, à propos de son livre sur le Parti social-chrétien'', in: Le Matin, 16 november 1998
* Martine PAUWELS, ''Frédéric François, son portrait, son univers médiatique'', licentiaatsthesis (onuitgegeven) bij ULB, 2000e session
* André-Marie PAQUET, ''Frédéric François: l’enthousiasme intact'', in: Télékila, 7 april 2007

{{commonscat|Frederic Freddy Francois}}

{{Bibliografische informatie}}
{{DEFAULTSORT:Francois, Frederic}}
[[Categorie:Belgisch volksvertegenwoordiger]]
[[Categorie:RTBF-journalist]]
[[Categorie:Belgisch senator]]
[[Categorie:PSC-politicus]]