westen
 Niet te verwarren met: Westen
|
- wes·ten
- erfwoord Ontwikkeld uit een Germaanse ablatief-vorm *westanē “(van)uit het westen”, vergelijk Oudengels westan, Middelengels westen, Duits Westen, Oudnoords vestan. [1]
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | westen | |
| verkleinwoord |
het westen o
- (windstreek) een van de windstreken, die op landkaarten overeenkomt met de linkerkant
- De zon gaat onder in het westen.
- Nederland en België liggen ten westen van Duitsland.
1.
- Het woord westen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "westen" herkend door:
| 99 % | van de Nederlanders; |
| 100 % | van de Vlamingen.[2] |
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
- ↑ westen op website: Etymologiebank.nl
- ↑
Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
westen
- (windstreek) westen; een van de windstreken, die op landkaarten overeenkomt met de linkerkant
westen
- (windstreek) westen; een van de windstreken, die op landkaarten overeenkomt met de linkerkant
westen
- (windstreek) westen; een van de windstreken, die op landkaarten overeenkomt met de linkerkant
westen
- (windstreek) westen; een van de windstreken, die op landkaarten overeenkomt met de linkerkant