onderscheiden

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  onderscheiden    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• on·der·schei·den

Woordherkomst en -opbouw

• samenstelling van  onder bw  en  scheiden ww 

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
onderscheiden	onderscheidde	onderscheiden
zwak -d gemengd	volledig

Werkwoord

onderscheiden

1. overgankelijk een verschil in aanmerking nemen

   • In de wet werden drie gevallen onderscheiden. 

2. een verschil waarnemen

   ▸ Geur is kennelijk een belangrijk overlevingszintuig en ik kon van verre al onderscheiden van welke dieren de uitwerpselen waren die ergens lagen.

3. overgankelijk iemands bijzonder gedrag erkennen, bijvoorbeeld middels een medaille

   • Hij werd met een ridderorde onderscheiden. 

4. onderkennen
5. wederkerend zich ~: door eigen toedoen opvallen

Verwante begrippen

• onderscheiding

Vertalingen

    1. een verschil in aanmerking nemen   

Duits: unterscheiden (de) Engels: distinguish (en), discern (en)

Frans: distinguer (fr) Spaans: discernir (es), distinguir (es)

    2. iemands bijzonder gedrag erkennen, bijvoorbeeld middels een medaille   

Duits: auszeichnen (de) Engels: decorate (en)

Frans: décorer (fr) Spaans: condecorar (es)

    3. onderkennen   

    4. zich onderscheiden   

Duits: sich unterscheiden (de)

Spaans: diferenciarse (es), distinguirse (es), portarse (es), lucirse (es)

	stellend
onverbogen	onderscheiden
verbogen
partitief	onderscheidens

Bijvoeglijk naamwoord

onderscheiden

1. verschillend

Werkwoord

vervoeging van:	onderscheiden…
geen verbogen vorm

onderscheiden

1. voltooid deelwoord van onderscheiden

Gangbaarheid

• Het woord onderscheiden staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "onderscheiden" herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.