Spy Hard

film uit 1996

Spy Hard is een Amerikaanse komediefilm uit 1996, geregisseerd, geproduceerd en geschreven door Rick Friedberg. De hoofdrollen worden vertolkt door Leslie Nielsen en Nicollette Sheridan. De film is vooral een parodie op de James Bond-reeks.

Spy Hard
Regie Rick Friedberg
Producent Rick Friedberg
Doug Draizin
Jeffrey Konvitz
Scenario Rick Friedberg
Dick Chudnow
Aaron Seltzer
Jason Friedberg
Hoofdrollen Leslie Nielsen
Nicollette Sheridan
Muziek Bill Conti
Montage Eric Sears
Cinematografie John R. Leonetti
Distributie Hollywood Pictures
Première 24 mei 1996
Genre komedie
Speelduur 81 minuten
Taal Engels
Land Verenigde Staten
Budget $18 miljoen
Opbrengst $26.960.191,-
(en) IMDb-profiel
MovieMeter-profiel
(mul) TMDb-profiel
(en) AllMovie-profiel
Portaal  Portaalicoon   Film

Verhaal

bewerken
Leeswaarschuwing: Onderstaande tekst bevat details over de inhoud of de afloop van het verhaal.

Geheim agent WD-40 Dick Steele wordt, ondanks dat hij al met pensioen is, door zijn oude vriend Steven Bishop benaderd voor een nieuwe missie. Hij moet een collega-agent, Barbara Dahl, bevrijden uit handen van de kwaadaardige generaal Rancor. Tevens moet hij Rancor ervan weerhouden de wereld te gijzelen met een raket. Dick heeft jaren eerder al eens tegen Rancor gevochten en veronderstelde hem toen te hebben gedood, maar hij verloor destijds blijkbaar alleen zijn armen. Die heeft hij daarom moeten vervangen door robotische armen met verschillende wapens.

Voor zijn raket heeft Rancor nog een speciale computerchip nodig, die in bezit is van de uitvinder professor Ukrinsky. Tijdens zijn missie komt Dick in aanraking met Ukrinsky’s dochter, Veronique. De twee spannen samen, maar Dick weet niet dat zij een KGB-agente is. Zij wordt echter ontvoerd door Rancors mannen. Dick slaagt erin om professor Ukrinsky te vinden en brengt hem in veiligheid bij de jonge agent McLuckey (een parodie op de protagonist uit Home Alone), maar beiden worden eveneens gevangen door Rancors mannen.

Dick spoort Rancor op in diens schuilplaats, waar een gevecht om de macht over de raket losbreekt. In dit gevecht bevrijdt Dick de gevangenen en bindt hij Rancor vast aan zijn eigen raket. Daarna wordt Rancor de ruimte ingeschoten en is de wereld weer veilig.

Rolbezetting

bewerken
Acteur Personage
Leslie Nielsen Dick Steele, WD-40
Nicollette Sheridan Veronique Ukrinsky, Agent 3.14
Charles Durning De Directeur
Marcia Gay Harden Miss Cheevus
Barry Bostwick Norm Coleman
John Ales Kabul
Andy Griffith Generaal Rancor
Elya Baskin Professor Ukrinsky
Mason Gamble McLuckey
Carlos Lauchu Slice
Stephanie Romanov Victoria and Barbara Dahl
Dr. Joyce Brothers Steele's Teamlid
Ray Charles Bus Chauffeur
Hulk Hogan Worstelaar
Roger Clinton Agent Clinton
Robert Culp Zakenman
Fabio Lanzoni man die bespioneert generaal Rancor en zijn mannen
Robert Guillaume Steven Bishop
Pat Morita Kelner
Alexandra Paul Vrouw in bed
Mr. T Piloot
Alex Trebek Agency Tape Recorder (stem)
Taylor Negron Schilder
Curtis Armstrong Banketbakker
Tina Arning Danser #1
William Barillaro Blinde Chauffeur
Michael Berryman de man met het zuurstofmasker
Downtown Julie Brown Sigaret meisje
Stephen Burrows Agent Burrows
Keith Campbell Gangster #2
Carl Ciarfalio Gangster #1
Brad Grunberg Postdiensten Werker
Wayne Cotter Mannelijke Danser
Rick Cramer Heimlich, Rancor Terrorist
Eddie Deezen Bewaker
Joey Dente Goombah
Paul Eliopoulos Agent #1
Andrew Christian English Parachutist
Johnny G Agent #2
Bruce Gray De President
John Kassir Bewaker
Sally Stevens Zanger
Thuy Trang Hawaï-geklede serveersters
"Weird Al" Yankovic Zichzelf
Tone Loc gangster
Johnny G gangster
Angela Visser mooi blondje

Achtergrond

bewerken

De titelsong van de film werd ingezongen door "Weird Al" Yankovic en is een parodie op de introscène’s + titelsongs van de James Bondfilms, ontworpen door Maurice Binder; met name Thunderball. Volgens een gerucht zou zanger Tom Jones tijdens het zingen van de titelsong van Thunderball zijn flauwgevallen omdat hij de laatste noot te lang vasthield. Als parodie hierop ontploft in de titelsong van Spy Hard Yankovic’s hoofd omdat hij de laatste toon te lang vasthoudt. De intro staat ook op "Weird Al" Yankovic: The Ultimate Video Collection.

De film werd met negatieve reacties ontvangen door critici. In het openingsweekend bracht de film $10.448.420 op.

bewerken