Roland Liboton

Belgisch wielrenner

Roland Liboton (Leuven, 6 maart 1957) is een Belgisch voormalig veldrijder.

Roland Liboton
Erepodium van het wereldkampioenschap van 1984 te Oss, met voorts Hennie Stamsnijder (2e) en Albert Zweifel (3e).
Erepodium van het wereldkampioenschap van 1984 te Oss, met voorts Hennie Stamsnijder (2e) en Albert Zweifel (3e).
Persoonlijke informatie
Volledige naam Roland Liboton
Geboortedatum 6 maart 1957
Geboorteplaats Leuven
Nationaliteit Vlag van België Belgische
Sportieve informatie
Discipline(s) Veldrijden
Wegwielrennen
Ploegen
1979
1980
1981
1982
1982
1983 - 1985
1986
1987
1988
1989
1990
1990
1991
1992
Marc Zeepcentrale-Superia
Marc-Carlos-V.R.D.
Vermeer Thijs
Vermeer Thijs
Guerciotti
Guerciotti
Guerciotti-Falcon
Guerciotti-Falcon-Campagnolo
ADR-Mini-Flat-Enerday
ADR-W-Cup-Bottecchia-Coors Light
I.O.C.-Tulip
Flanders-Santin
Tulip Computers
Rocket Productions
Medailles
Wereldkampioenschappen
Goud Wetzikon 1980 Cyclocross
Zilver Tolosa 1981 Cyclocross
Goud Lanarvily 1982 Cyclocross
Goud Birmingham 1983 Cyclocross
Goud Oss 1984 Cyclocross
Portaal  Portaalicoon   Wielersport
Liboton en Stamsnijder tijdens het WK van 1984 te Oss.
Roland Liboton in 2013 tijdens de inhuldiging van het belevingsparcours 'In het Wiel van Eddy Merckx' in het Sportimonium.

Carrière

bewerken

Liboton werd vijfmaal wereldkampioen veldrijden: in 1978 (amateurs), 1980, 1982, 1983, 1984 en hij werd tweede in 1981. Verder werd hij tienmaal opeenvolgend Belgisch kampioen, van 1980 tot 1989. In totaal won hij 156 wedstrijden waarvan 21 wedstrijden voor de Superprestige, een klassement dat hij driemaal won (1985, 1986, 1988). Hoewel hij vooral bekendstaat als veldrijder, heeft hij ook op de weg gereden. Hij nam zelfs eenmaal deel aan de Ronde van Frankrijk, in 1981. Hij gaf op in de vijftiende etappe.

In 1992 beëindigde hij zijn rennerscarrière.[1] Hij is woonachtig te Lier.[2] In 2008 nam hij deel aan de televisiecompetitie voor gewezen sporters in het programma Eeuwige roem op één. In 2023 verkreeg hij het ereburgerschap te Aarschot.[3]

Erelijst

bewerken

Veldrijden

bewerken
Seizoen Superprestige GvA Trofee WK
 
BK
 
Totaal
1979-1980 NVT NVT     ...
1980-1981     ...
1981-1982     ...
1982-1983 Diegem, Overijse     ...
1983-1984 Valkenswaard, Diegem, Zillebeke, Asper-Gavere, Overijse     ...
1984-1985 Rome, Oss, Diegem, Eindklassement 10e   ...
1985-1986 Overijse, Diegem, Eindklassement   ...
1986-1987 Diegem   ...
1987-1988 Zarautz, Rome, Overijse, Diegem, Wetzikon, Asper-Gavere, Zillebeke, Eindklassement Niel, Rijkevorsel 6e   ...
1988-1989 Diegem Loenhout DNF   ...
1989-1990 20e   ...
1990-1991 Essen ...
Totaal 21 4 4 10 156

Wegwielrennen

bewerken
Jaar Ronde van
Italië
Ronde van
Frankrijk
Ronde van
Spanje
1981 opgave  

Bibliografie

bewerken
  • TRUYERS Noël, Roland Liboton: ik ben de grootste[4], Book and Media Publishing (Antwerpen, 2006), ISBN 90-5720-258-1
Voorganger:
Albert Zweifel
  Wereldkampioen veldrijden  
1980
   
Opvolger:
Hennie Stamsnijder
Voorganger:
Hennie Stamsnijder
  Wereldkampioen veldrijden  
1982, 1983, 1984
   
Opvolger:
Klaus-Peter Thaler
Voorganger:
Jan Teugels
1979
  Belgisch kampioen veldrijden  
Roland Liboton
1980, 1981, 1982, 1983, 1984, 1985, 1986, 1987, 1988, 1989
Opvolger:
Danny De Bie
1990
Zie de categorie Roland Liboton van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.