David Millar

Brits wielrenner

David Millar (Mtarfa (Malta), 4 januari 1977) is een Brits voormalig wielrenner. Millar was gespecialiseerd in het tijdrijden. De Schot werd in 2004 opgepakt op verdenking van epo-gebruik, waarop hij bekende. Hij werd hiervoor twee jaar geschorst, waarna hij terugkeerde in het peloton als fel tegenstander van dopinggebruik.

David Millar
Millar in 2014
Millar in 2014
Persoonlijke informatie
Geboortedatum 4 januari 1977
Geboorteplaats Mtarfa, Vlag van Malta Malta
Nationaliteit Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk
Lengte 190 cm
Gewicht 77 kg
Sportieve informatie
Huidige ploeg Gestopt
Discipline(s) Weg
Specialisatie(s) Tijdrijden
Ploegen
1997
1998
1999
2000
2001
2002
2003
2004
2006
2007
2008
2009
2010
2011
2012
2013
2014
Cofidis
Cofidis
Cofidis
Cofidis
Cofidis
Cofidis
Cofidis
Cofidis (tot 31/07)
Saunier Duval (vanaf 24/06)
Saunier Duval
Team Garmin-Chipotle
Team Garmin-Slipstream
Team Garmin-Transitions
Team Garmin-Cervélo
Team Garmin-Barracuda
Team Garmin-Sharp
Garmin Sharp
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

De meest succesvolle jaren van David Millar waren 2001 (8 overwinningen, 16e in de UCI-ranking) en 2003 (6 overwinningen, 20e in de UCI-ranking).

Biografie

bewerken

Successen

bewerken
 
Millar op de Col de la Colombière in de 7e etappe van de Ronde van Frankrijk 2007

Millar werd prof in 1997 bij Cofidis, waarvoor hij in zijn debuutjaar de proloog van de Ronde van de Toekomst wist te winnen. Het jaar erop deed hij dat kunstje nog eens over met zelfs nog een tweede ritzege en schreef hij ook de tijdrit van de Driedaagse van De Panne op zijn naam. In 2000 won Millar de proloog van de Ronde van Frankrijk en een jaar later was hij opnieuw erg succesvol met acht zeges, waaronder de eindoverwinningen in de Omloop van de Sarthe en de Ronde van Denemarken. Ook werd hij dat jaar tweede op het Wereldkampioenschap tijdrijden in Lissabon achter Jan Ullrich. Millar wist zich al zeker van zijn overwinning en kwam met een zegegebaar over de streep, maar Ullrich reed een sterk slot en mocht zo de regenboogtrui in ontvangst nemen. Twee jaar later was Millar alsnog de sterkste op het WK 2003 in Hamilton [zie hoofdstuk Doping].

In 2004, kort voor de start van de Ronde van Frankrijk kwam een dopingaffaire van zijn toenmalige ploeg Cofidis aan het licht. Millar werd ervan verdacht epo te hebben gebruikt en werd op 24 juni opgepakt[1]. Millar gaf zijn zonden toe en bekende dat hij sinds augustus 2001 inderdaad regelmatig epo had gebruikt. Hij verklaarde "een gevangene te zijn geweest van de roem en het geld"[2]. Hij zei dat hij de epo had gekregen van zijn ploegmaat Massimiliano Lelli en later van zijn ploegleider Jesus Losa.[3] Naar aanleiding van zijn verklaring werd David Millar voor twee jaar geschorst. Ook werd een deel van Millars zeges van zijn palmares geschrapt, waaronder zijn mondiale tijdrittitel uit 2003. Deze titel kwam als gevolg hiervan toe aan de oorspronkelijke nummer twee van het WK, Michael Rogers. Ook werd hij ontslagen door zijn werkgever Cofidis, de ploeg waar Millar ruim zeven jaar voor had gereden.

In interviews verklaarde Millar spijt te hebben, en zijn voorbeeldfunctie te gaan gebruiken voor werk ter preventie van dopinggebruik. In februari 2005 wijzigde het CAS de datum van Millars schorsing, waardoor deze niet meer op 5 augustus, maar op 23 juni 2006 ten einde liep[4]

Na zijn schorsing

bewerken

Eind november 2005 tekende de Schot een contract bij Saunier Duval[5] en in 2006 keerde hij terug in het peloton, toen in juni van dat jaar zijn schorsing afliep. In de Ronde van Spanje van dat jaar knoopte Millar terug aan met een overwinning door de 14de rit te winnen, een tijdrit. Het jaar erop won hij de proloog in Parijs-Nice en werd hij Brits kampioen op de weg en in de tijdrit. Later dat jaar werd bekend dat hij tekende bij Team Slipstream[6], een opvallende stap, aangezien zijn nieuwe werkgever een fel antidopingbeleid voerde. Voor zijn nieuwe ploeg reed hij in 2008 onder andere de Ronde van Italië en de Ronde van Frankrijk. In de Giro won hij met zijn team de ploegentijdrit. Enkele dagen later zat hij mee in een ontsnapping, toen vlak voor het ingaan van de laatste kilometer zijn ketting het begaf. Uit frustratie wierp hij zijn fiets over het hekwerk.

In 2010 werd David Millar tweede bij het wereldkampioenschap tijdrijden en op diezelfde discipline won hij goud op de Gemenebestspelen.

In juni 2011 bracht Millar zijn autobiografie uit: Racing Through the Dark. Hierin vertelt hij uitgebreid over zijn hele leven, en in het bijzonder over zijn dopinggebruik.

In oktober 2013 maakte hij bekend na het seizoen 2014 te stoppen met wielrennen[7].

Privéleven

bewerken

Millar is getrouwd en is vader van twee zonen en een dochter.

Belangrijkste overwinningen

bewerken
 
David Millar voor Team Slipstream-Chipotle
1997
1998
1999
2000
2001
2002
2003
2006
2007
2008
2009
2010
2011
2012

Resultaten in voornaamste wedstrijden

bewerken
Jaar Ronde van
Italië
Ronde van
Frankrijk
Ronde van
Spanje
1999
2000 62e (1) 
2001 opgave   41e (2) 
2002 68e (1)  opgave  
2003 55e (1)  102e (1) 
2004
2005
2006 58e   64e (1) 
2007 69e  
2008 94e   68e  
2009 opgave   85e   80e (1) 
2010 opgave   158e   107e  
2011 100e (1)  76e  
2012 106e (1) 
2013 opgave   113e  
2014 144e  
(*) tussen haakjes aantal etappe-overwinningen
Jaar Milaan-San Remo Ronde van Vlaanderen Parijs-Roubaix Amstel Gold Race Luik-Bast.‑Luik Ronde van Lombardije Waalse Pijl Clásica San Sebastián WK op de weg Wereld­ranglijsten
1999 opgave
2000 opgave opgave 88e
2001 opgave opgave
2002 opgave
2003 24e 78e 86e
2004 129e
2005
2006 opgave 96e 35e 134e (UPT)
2007 71e opgave 54e 50e (UPT)
2008 99e 74e 90e 49e opgave
2009 40e opgave 100e (UWK)
2010 105e 32e opgave opgave 162e (UWK)
2011 113e 127e opgave 114e 23e (UWT)
2012 112e
2013 opgave
2014 opgave opgave 113e opgave
bewerken
Commons heeft media­bestanden in de categorie David Millar.
  • (en) Profiel David Millar op ProCyclingStats
  • Profiel David Millar op De Wielersite

Referenties

bewerken
  1. Fiets aan de wilgen 2014: David Millar, wielerflits.nl
  2. (en) Cycling: Millar was 'a prisoner of money', theguardian.com. Gearchiveerd op 7 april 2022.
  3. (en) Millar sacked, likely to lose world title, VeloNews, 20 juli 2004. Gearchiveerd op 14 april 2019.
  4. CAS corrigeert datum schorsing Millar, Dewielersite.net, 18 februari 2005
  5. Millar tekent bij Saunier Duval, Dewielersite.net, 23 november 2005
  6. (en) Vaughters confirms Millar, Vande Velde, and Zabriskie, Cyclingnews.com, 30 juli 2007
  7. (nl) David Millar: Ik voelde dat het tijd was, Wielerrevue.nl, 14 oktober 2013