Harm van de Veen
Harmen Engelbertus van de Veen (1945 - 21 januari 1991) was een Nederlands ecoloog.
Biografie
Van de Veen studeerde biologie in Groningen. Gedurende zijn promotieonderzoek richtte hij zich op het edelhert. Hij promoveerde in 1979, eveneens in Groningen, op het proefschrift Food selection and habitat use in the red deer (Cervus elaphus L. bij Rudi Drent.
Van de Veen heeft zich vanaf omstreeks 1975 in sterke mate ingezet voor de introductie van grote grazers zoals de wisent en van predatoren als de wolf in Nederlandse natuurgebieden. Hij streefde naar complete ecosystemen waarin alle structuurelementen, zoals planten, dieren en schimmels aanwezig zijn. Daarbij had hij zich in sterke mate laten inspireren door zijn ervaringen met bossen in Canada.
Op de Veluwe kreeg hij de gelegenheid te experimenteren met grote grazers. Zijn pleidooi voor de introductie van de wolf stuitte echter op grote weerstand.
Hij pleitte tevens voor ecologische verbindingszones om natuurgebieden te verbinden, met name op de Veluwe. Zo konden dieren zich over grote afstand verplaatsen en nam de kans op een levensvatbare populatie toe. Op de Veluwe zijn nadien verschillende ecoducten ontstaan, waarvan een (op de A1, nabij Kootwijk) naar Harm van de Veen is genoemd.
Samen met anderen, onder wie Hans van der Lans, heeft hij zich met de Stichting Kritisch Bosbeheer ingezet voor een natuurlijker bosbeheer, dat wil zeggen een beheer gericht op een gevarieerde vegetatie, een extensieve exploitatie en een rijke fauna, gestoeld op de oorspronkelijke fauna.
Met zijn opvattingen over een 'natuurlijke' manier van natuurbeheer was hij een van de vormgevers van de natuurontwikkelingsvisie met een grote nadruk op ongestoorde ontwikkeling en grote grazers. Deze visie werd later met name door Frans Vera verwoord.
Dr. H.E. van de Veen overleed begin 1991 op 45-jarige leeftijd.
Bibliografie
- Food selection and habitat use in the red deer (Cervus elaphus L.. [Z.P., 1979].
- Harm van de Veen & Ruud Lardinois, De Veluwe natuurlijk! Een herkansing en eerherstel voor onze natuur. Haarlem, 1991.