Rode Kruis: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k Wijziging van 81.83.11.60 (Overleg) teruggedraaid naar de laatste versie van Strepulah |
|||
Regel 24:
Het '''Rode Kruis''' is een wereldwijde hulpverleningsorganisatie waarvan de werking in zeven basisbeginselen is gegoten: menslievendheid, [[neutraal standpunt|neutraliteit]], onpartijdigheid, onafhankelijkheid, vrijwilligheid, eenheid en algemeenheid (ook wel universaliteit genoemd). Deze beginselen vormen de grondslag voor de activiteiten van het Rode Kruis en worden weerspiegeld in alle acties van de vrijwilligers van het Rode Kruis. Het Rode Kruis is met bijna 100 miljoen leden, vrijwilligers en supporters en 192 nationale organisaties de grootste humanitaire organisatie in de wereld.
==
[[Bestand:Henry Dunant Sculpture from Flickr 2255271026.jpg|miniatuur|[[Henri Dunant]] in het [[Internationaal Rode Kruis en Rode Halvemaan Museum]] in [[Genève (stad)|Genève]], [[Zwitserland]].]]
Regel 36:
=== Conferentie van Genève ===
Op 29 oktober 1863 eindigt een conferentie van vertegenwoordigers van zestien staten en vier filantropische instellingen in Genève.<ref name="IC1863">[https://www.icrc.org/ihl/INTRO/115 Resolutions of the Geneva International Conference. Geneva, 26-29 October 1863]</ref> Ze keuren het voorstel van [[Henri Dunant]] goed om verenigingen van vrijwillige hulpverleners op te richten. Deze datum kan beschouwd worden als de geboortedag van het Internationale Rode Kruis. Op 22 augustus 1864 werd het Rode Kruis officieel opgericht.
=== Rode Kruis in de Tweede Wereldoorlog ===
Eind 1945 besloot het bestuur van het Nederlandse Rode Kruis dat er een onderzoek zou komen naar de hulpverlening door het Rode Kruis gedurende de oorlog. Er was vanuit de illegaliteit grote kritiek gekomen op het ontbreken van hulp door het Rode Kruis van hulp aan de Nederlanders in de concentratiekampen. Het grootse verwijt was dat gevangenen van andere landen rijkelijk werden voorzien van voedselpakketten, terwijl vanuit Nederland dit slechts mondjesmaat gebeurde.
Het Rode Kruis stelde zich op het standpunt dat alleen hulp aan krijgsgevangenen en gijzelaars onder de toen heersende conventie van Genève was toegestaan. Men hanteerde een aantal definities betreffende de gevangen Nederlanders in Duitse gevangenissen en concentratiekampen. Krijgsgevangenen, civiele en politieke gevangenen, en gijzelaars. Joden vielen onder geen enkele van deze definities.
Het onderzoek dat toen plaats vond, staat bekend als de "Pakkettencommissie" of de "Commissie Vorrink".
Het rapport werd gepubliceerd op 1 december 1947 en de conclusie was dat het in de oorlog bij het bestuur van het Nederlands Rode Kruis had ontbroken aan fantasie, initiatief en moed, en als zeer formalistisch moet worden omschreven.
Ook de Parlementaire Enquêtecommissie 1940-1945 betrok in haar onderzoek de werkzaamheden van het Rode Kruis. Zij kwam echter ten aanzien van het Rode Kruis niet tot één samengevatte conclusie, maar beperkte zich tot conclusies over incidentele gevallen.
In 2012 erkende de directeur van het Rode Kruis Cees Breederveld dat het Rode Kruis in de Tweede Wereldoorlog niets had gedaan om de Joodse gedeporteerden te helpen.
Hij gaf het [[NIOD Instituut voor Oorlogs-, Holocaust- en Genocidestudies|NIOD]] de opdracht om een onafhankelijk onderzoek naar de rol van het Rode Kruis in de Tweede Wereldoorlog uit te voeren.
== Organisatie ==
|