Rio Reiser: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
|||
Regel 80:
In de vroege zomer van 1996 ging Reiser ondanks zijn slechte gezondheid op een Duitsland-tournee, waaronder ook meerdere open-air-concerten in Berlijn. Echter kort voor het eerste geplande optreden moest de tour worden geannuleerd. Reiser gaf zijn laatste officiele concert op 24 mei 1996 in het uitverkochte Malzhaus in [[Plauen]]/[[Vogtland]]. Vijf dagen voorafgaande aan zijn overlijden liet hij aan R.P.S. Lanrue weten, dat hij zijn volgende plaat weer bij de David Volksmund Produktion wilde uitbrengen om weer onafhankelijk te zijn.
=== Theater en film ===
Rio Reiser was net als zijn broers Peter en Gert ook als acteur werkzaam, onder andere bij Hoffmanns Comic Teater en de Roten Steinen, een Berlijns leerling-theatercollectief. In 1977 kreeg Reiser voor zijn eerste filmrol in de film ''Johnny West'' de Gouden Bundesfilmprijs. Oorspronkelijk was Herbert Grönemeyer voor deze rol gecontracteerd, maar wegens liefdesperikelen met de hoofdrolspeelster en vriendin van de regisseur, werd de rol aan Reiser vergeven.
Samen met Lanrue schreef hij muziek en teksten voor talrijke theaterstukken, onder andere voor het homo-jeugdtheater Brühwarm. Hij schreef bovendien muziek voor talrijke toneelstukken, voor het grootste deel voor zijn broer Peter. Een gedeelte van de zo ontstane composities werd in 2007 op de CD ''Rio Reiser singt Lieder von kleinen und großen Vorstadttigern'' gepubliceerd.
Samen met Armin Petras en Philipp Stölzl zou de musical ''Knock Out Deutschland'' (1994) in het voorprogramma van een WK-bokswedstrijd van [[Henry Maske]] in [[Frankfurt an der Oder]] in wereldpremière gaan. Dit ging echter niet door. De musical had op 15 oktober 1994 première in de Städtischen Theatern [[Chemnitz]].
In 1995 speelde Reiser samen met [[Rudolph Moshammer]] in de ''Tatort''-aflevering ''Im Herzen Eiszeit'' van de [[Bayerische Rundfunk|BR]] een voormalige kraker, die zich na zijn vrijlating na elf jaar gevangenis in een voor hem vreemd geworden wereld moest doorslaan. Voor de film componeerde Reiser de titelsong ''Träume''.
== Privèleven en overlijden ==
Rio Reiser overleed op 20 augustus 1996 op 46-jarige leeftijd aan een stoornis van de bloedsomloop door inwendige bloedingen, tengevolge van langdurige alcoholmisbruik. Na lang touwtrekken met de autoriteiten werd hij uiteindelijk bijgezet op zijn privégrondstuk. Na de verkoop van het grondstuk werden zijn stoffelijke resten op 11 februari 2011 herbegraven op het oude St. Matthäus-kerkhof in Berlijn.
== Ter nagedachtenis ==
Tegenwoordig ontfermen zijn broers Peter en Gert Möbius zich over de nagedachtenis van Reiser. Met een herdenkingsconcert in het Berlijnse Tempodrom namen op 1 september 1996 afscheid van Rio Reiser: zijn vroegere band Ton Steine Scherben, die Einstürzenden Neubauten, Engerling, Nationalgalerie, Pe Werner, Ulla Meinecke, Marianne Rosenberg, Lutz Kerschowski, Herbert Grönemeyer, Keimzeit, Haindling, Tim Fischer, Freygang en John Banse. De avond werd gepresenteerd door Corny Littmann.
Van januari tot maart 2010 vond in het Schwulen Museum in Berlijn ter gelegenheid van Reisers 60e verjaardag een tentoonstelling plaats over zijn leven en werk. Op 17 augustus 2012 werd de straat bij het Kulturzentrum Lindenbrauerei naar hem benoemd. Op 20 augustus werd aan de Tempelhofer oever in Berlijn een gedenksteen onthuld.
== Discografie ==
| |||