Theophilos van Byzantium: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k Titel van Theophilus van Byzantium gewijzigd in Theophilos van Byzantium |
|||
| (40 tussenliggende versies door 27 gebruikers niet weergegeven) | |||
Regel 1:
{{Infobox dynastie
|
| naam = Theophilos
| leven = [[804]]-[[842]]
Regel 11:
| dynastie =
}}
'''Theophilos''' ([[Grieks]]: Θεόφιλος) (ca. [[804]]
== Iconoclast ==
Theophilos ontving een uitstekende opvoeding van Johannes Hylilas (beter bekend als [[Johannes VII Grammaticus|Johannes de Grammaticus]]), een overtuigde [[Iconoclasme|iconoclast]] die in [[837]] tot [[Lijst van patriarchen van Constantinopel|patriarch van Constantinopel]] werd benoemd. De keizer was een liefhebber van muziek en de kunsten, en een groot bewonderaar van de [[Arabische Rijk|Arabische]] cultuur. Hij was een [[Mecenaat|mecenas]] die talrijke bouwwerkzaamheden liet uitvoeren aan zijn paleizen en aan de stadsmuren van [[Constantinopel]]; tevens stichtte hij een hospitaal dat bleef bestaan tot in de laatste dagen van het Byzantijnse Rijk.
Theophilos toonde zich een uitgesproken iconoclast. In [[832]] vaardigde hij een edict uit dat de verering van [[icoon (schilderkunst)|iconen]] streng verbood. Over de wrede vervolging van weerspannigen werden gruwelverhalen verteld,
Op de [[Balkan (schiereiland)|Balkan]] had de keizer weinig problemen. Een inval van de [[Geschiedenis van Bulgarije|Bulgaarse]] [[khan (titel)|khan]] [[
== Strijd met de Arabieren ==
▲Tegen de kalief [[Al-Ma’mun]] had de keizer aanvankelijk succes: in [[830]] veroverde hij [[Zapetra]] en in 831 viel hij [[Cilicië]] binnen. Vanaf de herfst van 831 leden de Byzantijnen echter een reeks nederlagen, waaronder de val van het fort Lulon dat de toegang tot de [[Cilicische Poort]] beheerste. Keizerlijke vredesvoorstellen werden afgewezen, maar de dood van Al-Ma’mun in [[833]] zorgde voor respijt.
Net voor zijn dood stuurde Al-Mu'tasim (842) een enorme vloot naar Constantinopel. De vloot werd door een storm vernietigd, dat heeft de keizer nooit vernomen. De keizer overleed op [[20 januari]] 842 aan [[dysenterie]], twee weken na Al-Mu’tasim, en nog vóór de Arabische vloot werd vernietigd.
▲In 837 deden de Byzantijnen succesvolle invallen in [[Armenië]] en [[Mesopotamië]]. [[Al-Mu’tasim]], de broer en opvolger van Al-Ma’mun, verzamelde hierop een enorm leger, waarvan één deel de Byzantijnen, persoonlijk aangevoerd door Theophilos, versloeg te [[Dasymon, slag bij|Dasymon]] en [[Ankara]] innam, terwijl de rest optrok tegen [[Amorium]], de wieg van de dynastie en toentertijd de tweede stad van het rijk. De stad viel op [[23 september]] 838 door verraad in handen van Al-Mu’tasim. Duizenden inwoners werden gedood; van de overigen, die werden meegevoerd, zouden er volgens de overlevering slechts tweeënveertig de Abbasidische hoofdstad [[Samarra]] aan de [[Tigris]] bereikt hebben. Theophilos reageerde paniekerig en ging vruchteloze onderhandelingen aan met de [[Frankische Rijk|Frankische]] keizer [[Lodewijk de Vrome]] en de [[Republiek Venetië|Venetianen]] voor een gezamenlijk offensief. Pas in 842 vielen de Arabieren opnieuw aan, door een enorme vloot naar Constantinopel zelf te sturen die echter door een storm werd vernietigd.
Theophilos was gehuwd met de hooggeboren [[Paphlagonië|Paphlagonische]] [[Theodora II|Theodora]] (ca. [[810]]-[[867]]), die na zijn dood regentes werd in naam van hun minderjarige zoon [[Michaël III van Byzantium|Michaël III]].
==Bronnen==▼
* Paul Lemerle, ''Histoire de Byzance'' (''Que sais-je'', 107), Parijs, 1987. {{ISBN|2130398308}}▼
* John Julius Norwich, ''Byzantium. The Apogee'', Londen, 1993. {{ISBN|0140114483}}▼
* Georges Ostrogorsky, ''Histoire de l'Etat byzantin'', Parijs, 1996. {{ISBN|2228890413}}▼
▲== Bronnen ==
[[Categorie:Keizer van Byzantium]]▼
▲*{{en}} {{aut|[[John Julius Norwich]]}}, ''Byzantium. The Apogee'', Londen, 1993.
▲[[Categorie:Keizer van Byzantium]]
[[Categorie:Persoon in de 9e eeuw]]
| |||