Beleg van Jeruzalem (1099): verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
kGeen bewerkingssamenvatting |
|||
(7 tussenliggende versies door 6 gebruikers niet weergegeven) | |||
Regel 26:
== Achtergrond ==
Na het behaalde succes tijdens het [[Beleg van Antiochië (1097-1098)|Beleg van Antiochië]] in juni van 1098, verbleven de kruisvaarders de rest van dat jaar in het gebied. De bisschop [[Adhemar van Monteil]] was pas overleden, en [[Bohemund I van Taranto]] had Antiochië voor zichzelf opgeëist. [[Boudewijn van Boulogne]] was in Edessa gebleven, dat al begin 1098 was veroverd. De overige leiders hadden wat onenigheid over wat de volgende stappen zouden worden. In de tussentijd besloot [[Raymond IV van Toulouse]] Antiochië te verlaten om het fort [[Beleg van Ma'arrat al-Numan|Ma'arrat al-Numan]] te veroveren. Tegen het einde van dat jaar werden de overige infanterieën ongeduldig en wilden optrekken naar Jeruzalem.
== Aanloop ==
Regel 43:
=== Barrevoetse processie ===
Het moreel van de troepen verbeterde door een visioen van de priester [[Peter Desiderius]]. Deze had een geest gezien van [[Adhemar van Monteil]], die hem vertelde dat de kruisvaarders drie dagen zouden moeten vasten en daarna in een barrevoetse processie rond de stadsmuren lopen, waarop de stad na
Men ging weer over tot bestorming van de stadsmuren en op 15 juli bereikte de belegeringstoren van Godfried de noordoostelijke poort. Vervolgens sprongen de gebroeders Lethold en Engelbert van Doornik als eersten op de stadsmuur, gevolgd door Godfried, diens broer [[Eustaas III van Boulogne|Eustaas]], Tancred en hun mannen. Al gauw volgde Raymond aan de westzijde, waar de druk verminderd was omdat veel moslimsoldaten naar de noordelijke muur waren gegaan ter ondersteuning. De volgende ochtend droeg Iftak af-Daula symbolisch de sleutel van de Toren van David over aan Raymond van Toulouse.
== Nasleep ==
Op 22 juli werd Godfried van Bouillon gekroond tot ''[[Advocatus]] [[Heilig Graf|Sancti Sepulchri]]'' (vrij vertaald: verdediger van het Heilige Graf), hij wilde geen koning worden in de stad waar Christus een doornenkroon moest dragen. Raymond, ook kandidaat voor het koningschap, had elke vorm van een titel geweigerd, en Godfried wist hem ook de sleutel tot de Toren van David te ontnemen. Daarna ging Raymond een pelgrimstocht in de omgeving maken. Ondertussen werd Arnulf van Chocques op 1 augustus benoemd tot Latijns patriarch van de stad en op 5 augustus tot Grieks patriarch. Nadat hij diverse burgers had bekeerd tot het orthodoxe geloof ontdekte hij de [[Relikwieën van het Heilig Kruis]].
Op 12 augustus leidde Godfried een aanval bij de [[Slag bij Ashkelon]], met de Relikwieën van het Heilige Kruis in de voorste linies. De slag eindigde met een overwinning voor de kruisvaarders. Velen zagen dit als een vervulling van de gehele kruistocht en keerden weer terug naar huis, achterlatend een honderdtal kruisvaarders die het Koninkrijk Jeruzalem stabiliseerden.
Regel 61:
{{Commonscat|Siege of Jerusalem 1099}}
[[Categorie:
[[Categorie:Geschiedenis van Jeruzalem|Beleg 1099]]
[[Categorie:Militaire operatie in de 11e eeuw]]
[[Categorie:Veldslag in Israël|Jeruzalem 1099]]
[[Categorie:Belegering|Jeruzalem 1099]]
[[Categorie:1090-1099]]
|