Tigranes II: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k r2.7.1) (Robot: toegevoegd: ur:تگرین اعظم |
|||
| (46 tussenliggende versies door 32 gebruikers niet weergegeven) | |||
Regel 1:
{{Infobox monarch
| naam = Tigranes II
| titel = Koning van Armenië
| afbeelding
|
| regeerperiode= [[95 v.Chr.]]–[[55 v.Chr.]]
| voorganger = [[Tigranes I]]
| opvolger = [[Artavasdes II]]
|
| vader = [[Artavasdes I]] of [[Tigranes I]]
| koningin = [[Cleopatra van Pontus|Cleopatra]]
}}
'''Tigranes II de Grote''' ([[Armeens]]: Տիգրան Մեծ,
Onder zijn regering bereikte het land, zij het voor korte tijd, de status van de sterkste staat ten oosten van de zich uitbreidende Romeinse Republiek.<ref>''Tigranes II The Great''. (2007). In Encyclopedia Britannica.
Hij was verwikkeld in vele geschillen met zijn tegenstanders zoals de [[Parthische Rijk|Parthen]], de [[Seleuciden]] en de [[Romeins leger|Romeinen]]. Voordat dat zo was had de [[Orontiden|Orontid-Dynastie]] macht over Armenië.
== Vroege jaren ==
Tigranes was tot zijn veertigste een gijzelaar geweest aan het hof van koning [[Mithridates II de Grote|Mithridates II]] van [[Parthische Rijk|Parthië]], die de Armeniërs in 105 v.Chr. verslagen had. Andere bronnen geven overigens een eerdere datum voor deze gebeurtenis (rond 112-111 v.Chr.).<ref name="SovArm" /> Na de dood van de Armeense koning Tigranes I in 95 v.Chr.,
Eenmaal aan de macht vond hij dat de basis voor het uitbouwen van het Armeense koninkrijk tot een echt [[Rijk (staat)|Imperium]] eigenlijk al gelegd was, dankzij de grondlegger van de Artaxiaden-dynastie, [[Artaxias I]], en zijn opvolgers. Armenië was echter erg bergachtig en dat verdeelde het land in gebieden waar de [[feodale]] heren de [[nakharar]]s de dienst uitmaakten en grotere eenheid verhinderden. Dit zinde Tigranes, die een sterke centrale overheid wenste allerminst. Hij begon daarom eerst zijn macht in eigen land te versterken.<ref name="Badmoutioun Hayots, Volume I">{{hy}} {{
Zo zette hij Artanes, de laatste koning van Armeens [[Sophene]] en afstammeling van
== Bondgenootschap met Pontus ==
Hij slaagde erin snel zijn macht te versterken, onder andere door de dochter van Mithridates VI, [[Cleopatra
== Oorlogen tegen het Parthische Rijk ==
Na de dood van
:''Toen hij de macht overgenomen had, nam hij deze (zeventig) dalen terug en verwoestte het land van de Parthen, het gebied rond
[[
== De verovering van het Seleucidenrijk in Syrië ==
In [[83 v.Chr.]], besloten de Syriërs van het Seleucidenrijk, moe van de lange, bloedige strijd om de troon van het land Tigranes de protector van hun koninkrijk te maken en hem de kroon van Syrië aan te bieden.<ref>{{
Op zijn hoogtepunt strekte zo zijn rijk zich uit van de
▲In [[83 v.Chr.]], besloten de Syriërs van het Seleucidenrijk, moe van de lange, bloedige strijd om de troon van het land Tigranes de protector van hun koninkrijk te maken en hem de kroon van Syrië aan te bieden.<ref>{{cite web |url=http://www.hyeetch.nareg.com.au/armenians/prominent_p5.html |title=King Tigran II - The Great |accessdate=2007-01-17 |work=Hye Etch }}</ref> Tigranes had daar wel oren naar en zette zijn nieuwverworven aanspraken op de troon kracht bij met een veldtocht. Hij veroverde Syrië en Foenicie en maakte daarmee een eind aan het Seleucidenrijk, hoewel enige steden zich tegen hem probeerden te verzetten in naam van [[Seleucus VII Kybiosaktes|Seleucus VII Philometor]], die nog een kind was en waarover verder niet veel bekend is. Tigranes verlegde zo de zuidelijke grens van zijn rijk tot aan [[Ptolemais]] (het huidige [[Akko]]). Veel bewoners van de ingenomen steden werden naar zijn nieuwe hoofdstad [[Tigranakert (Silvan)|Tigranakert (Latin name, Tigranocerta)]] gedeporteerd.
Veel Westerse schrijvers noemen hem "Tigranes de Grote", een voorbeeld is
▲Op zijn hoogtepunt strekte zo zijn rijk zich uit van de [[Pontische Alpen]] (nu in noordoost-Turkije) tot [[Mesopotamië]], en van de [[Kaspische Zee]] tot de Middellandse Zee. Tigranes viel blijkbaar zelfs gebieden binnen tot aan [[Ecbatana]] toe en nam de oude titel "koning der koningen" die zelfs de Parthen niet op hun munten voor zich in aanspraak namen.
Tigranes is de eerste Armeense vorst die munten liet slaan, daarmee de Seleucische traditie overnemend. Zij werden in Antiochië en Damascus geslagen in de tijd dat hij Syrië bezet hield van 83 to 69 v.Chr.. De munten omvatten
▲Veel Westerse schrijvers noemen hem "Tigranes de Grote", een voorbeeld is [[Plutarchus]]. De nieuwbakken "koning der koningen" vertoonde zich alleen vergezeld door vier hem bedienende koningen.
▲Tigranes is de eerste Armeense vorst die munten liet slaan, daarmee de Seleucische traditie overnemend. Zij werden in Antiochië en Damascus geslagen in de tijd dat hij Syrië bezet hield van 83 to 69 v.Chr.. De munten omvatten [[tetradrachma]]s en koperen munten en vertonen een portret van hem met een rijkversierde Armeense tiara met oorlappen. De ommezijde heeft een geheel origineel ontwerp, dat een zittende [[Tyche van Antiochië]] met de riviergod [[Orontes]] aan haar voeten vertoont. Er zijn zelfs een aantal gouden munten van hem bekend.<ref name="Hellenistic Coinage">{{cite book |last=Mørkholm |first=Otto |title=Early Hellenistic Coinage from the Accession of Alexander to the Peace of Apamaea |publisher=Cambridge University
Press |date=1991 |pages=176 |isbn=0521395046}}</ref>
== Oorlog tegen Rome ==
▲Mithridates had na zijn nederlaag bij zijn Armeense verwant en bondgenoot zijn toevlucht gezocht. Zo kwam Tigranes uiteindelijk ook in conflict met Rome. Lucullus eiste de uitlevering van Mithridates van Armenië; zo iets was voor Tigranes onverteerbaar. Rollins, in zijn ''Ancient History'', zegt daarover:
::''"Tigranes, aan wie Lucullus een gezant gestuurd had, had ondanks de bescheiden macht aan het begin van zijn regering deze door een serie successen zodanig weten uit te breiden dat hij nu aangeduid werd met "Koning der Koningen". Na het omverwerpen en vrijwel tot de afgrond brengen van de koninklijke familie, de opvolgers van de grote Seleucus; na herhaaldelijk de trots van de Parthen gekrenkt te hebben en hele Griekse steden Medië ingetransporteerd te hebben, heel Syrië en Palestina veroverd te hebben, en de Arabische Scenites de wet opgelegd te hebben, regeerde hij met een autoriteit die door alle vorsten van Asia gerespecteerd werd. Mensen bewezen hem eer op de wijze van het oosten, tot aanbidding toe."''
Op [[6 oktober]]
Tigranes kreeg daarop te maken met zijn jongere zoon (ook Tigranes). De Parthische koning [[Phraates III]] had hem uitgerust met een leger, maar verslagen door zijn vader zag hij zich gedwongen zijn heul te zoeken bij de Romeinse generaal Pompeius. Tigranes de Grote slaagde er daarop in het merendeel van zijn verloren gebieden te heroveren en
== Verval ==
Het rijk van Tigranes was echter niet van lange duur. In [[66 v.Chr.]] drong Pompeius door in
Tigranes bleef aan als Romeins vazal tot zijn dood in 55 v.Chr
== Bibliografie ==▼
* {{Citeer boek
▲==Bibliografie==
▲ |last=K. Armen
▲ |first=Hrand
▲ |title=Tigranes the Great: A Biography
▲ |publisher=Avondale press
▲ |date=1940
* Frye, Richard N. 1984. ''The History of Ancient Iran''. Richard N. Frye. München : Beck. {{ISBN
▲ |pages=216
* Lang, David Marshall (1980). ''Armenia. Cradle
▲ |id=ASIN B0006AP946}}
▲* Chahin, M. (1991). ''The Kingdom of Armenia''. New York, Dorset Press. ISBN 0-88029-609-7
▲* Frye, Richard N. 1984. ''The History of Ancient Iran''. Richard N. Frye. München : Beck. ISBN 3-406-09397-3
▲* Lang, David Marshall (1980). ''Armenia. Cradle of Civilisation''. 1st Edition, London, George Allen & Unwin, 1970. 3rd Edition (Corrected). London, George Allen & Unwin. ISBN 0-04-956009-3
* The heritage of Armenian literature Vol.1 - Page 50
* The Building Program of Herod the Great by Duane W. Roller
{{Appendix}}
[[Categorie:Koning van Armenië]]
[[Categorie:Persoon in de 1e eeuw v.Chr.]]
| |||