Jacob Burckhardt: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
1 bron(nen) gered en 0 gelabeld als onbereikbaar #IABot (v1.4.2)
Wikiwernerbot (overleg | bijdragen)
k Botverzoeken: toevoegen archieflinks en vervangen http:// door https://
 
(12 tussenliggende versies door 8 gebruikers niet weergegeven)
Regel 1:
{{Infobox hoogleraar
[[Bestand:jacburc2.gif|thumb|200px|right|Portret van Jacob Burckhardt uit 1892]]
| naam =
| afbeelding = jacburc2.gif
| onderschrift = Jacob Burckhardt in 1892.
| volledige naam = Jacob Burckhardt
| geboortedatum = [[25 mei]] [[1818]]
| geboorteplaats = [[Bazel (Zwitserland)|Bazel]]
| overlijdensdatum = [[8 augustus]] [[1897]]
| overlijdensplaats = Bazel
| doodsoorzaak =
| nationaliteit = {{CH}}
| wetenschapsgebied = cultuur- en kunstgeschiedenis
| universiteit = [[Universiteit van Bazel]]<br />[[Universiteit Zürich|Zürich]]
| proefschrift =
| promotor =
| soort hoogleraar =
| beroep =
*{{de}}| bekende werken = ''[[Die Kultur der Renaissance in Italien]] ([[1860]])''
| religie =
| hobby =
| website =
| handtekening =
}}
 
'''Jacob Burckhardt''' ([[Bazel (Zwitserland)|Bazel]], [[25 mei]] [[1818]] - aldaar, [[8 augustus]] [[1897]]) was een [[Zwitserland|Zwitsers]] [[cultuurgeschiedenis|cultuur]]- en [[kunstgeschiedenis|kunsthistoricus]] en hoogleraar.
 
== Biografie ==
Burckhardt is een van de vooraanstaandste [[kunstgeschiedenis|kunsthistorici]] uit de beginperiode van de discipline. Hij studeerde aan de universiteiten van [[Bonn]] en [[Berlijn]]. In [[Berlijn]] bezocht hij tussen [[1839]] en [[1843]] lessen van onder andere [[Leopold von Ranke]], [[Johann Gustav Droysen]], [[August Boeckh]], [[Franz Theodor Kugler]] en [[Jacob Grimm]]. In [[Berlijn]] leerde Burckhardt ook [[Bettina von Arnim]] kennen. Hij doceerde aan de universiteiten van [[Bazel (Zwitserland)|Bazel]] en [[Zürich (stad)|Zürich]]. In [[1858]] keert hij vanuit Zürich terug naar Bazel, waar hij tot [[1893]] les gaf. Hij werd in dit jaar opgevolgd door [[Heinrich Wölfflin]], een van zijn studenten. Hij voerde onder andere met [[Friedrich Nietzsche]] een briefcorrespondentie.
[[Bestand:CHF1000 8 front.jpg|miniatuur|Het portret van Jacob Burckhardt op een voormalig Zwitsers bankbiljet.]]
 
Jacob Burckhardt is een van de vooraanstaandste [[kunstgeschiedenis|kunsthistorici]] uit de beginperiode van dedeze discipline. Hij studeerde aan de universiteiten van [[Bonn]] en [[Berlijn]]. In [[Berlijn]] bezocht hij tussen [[1839]] en [[1843]] lessen van onder andereanderen [[Leopold von Ranke]], [[Johann Gustav Droysen]], [[August Boeckh]], [[Franz Theodor Kugler]] en [[Jacob Grimm]]. In [[Berlijn]]Hij leerde Burckhardter ook [[Bettina von Arnim]] kennen. Hij doceerde aan de universiteiten van [[Bazel (Zwitserland)|Bazel]] en [[Zürich (stad)|Zürich]]. In [[1858]] keert hij vanuit Zürich terug naar Bazel, waar hij tot [[1893]] les gaf. Hij werd in dit jaar opgevolgd door [[Heinrich Wölfflin]], een van zijn studenten. Hij voerde onder andere met [[Friedrich Nietzsche]] een briefcorrespondentie.
Burckhardt is vooral bekend geworden met zijn werken over de cultuur van de [[renaissance]]. Zijn belangrijkste boek is: ''[[Die Kultur der Renaissance in Italien]]'' ([[1860]]), dat tot op de dag van vandaag een standaardwerk is. Daarnaast heeft hij ook werken geschreven over [[Peter Paul Rubens|Rubens]], de [[Middeleeuwen]] en de [[klassieke oudheid]] (''Griechische Kulturgeschichte'').
Zijn manier van schrijven wordt als zeer levendig omschreven en zijn werken worden vandaag de dag nog veel geciteerd.
 
Burckhardt doceerde aan de universiteiten van [[Universiteit van Bazel|Bazel]] en [[Universiteit Zürich|Zürich]]. In 1858 keert hij van Zürich terug naar Bazel, waar hij tot 1893 lesgaf. Hij werd in dit jaar opgevolgd door [[Heinrich Wölfflin]], een van zijn studenten.
Jacob Burckhardt zag in de Renaissance de wederkomst van de Westerse beschaving zoals die in de klassieke tijd was geweest. Het belangrijkste van de renaissance vond hij de seculiere wereldvisie en het zelfbewustzijn van de "gewone" man.
 
Burckhardt is vooral bekend geworden met zijn werken over de cultuur van de [[renaissance]]. Zijn belangrijkste boek is: ''[[Die Kultur der Renaissance in Italien]]'' ([[uit 1860]]), dat tot op de dag van vandaag een standaardwerk is. Daarnaast heeft hij ook werken geschreven over [[Peter Paul Rubens|Rubens]], de [[Middeleeuwenmiddeleeuwen]] en de [[klassieke oudheid]], zoals bijvoorbeeld (''Griechische Kulturgeschichte''). Hij zag in de renaissance de wederkomst van de Westerse beschaving zoals die in de klassieke tijd was geweest. Het belangrijkste van de renaissance vond hij de seculiere wereldvisie en het zelfbewustzijn van de 'gewone' man. Zijn manier van schrijven wordt als zeer levendig omschreven en zijn werken worden vandaag de dag nog veel geciteerd.
Sinds [[1995]] draagt het grootste bankbiljet van [[Zwitserland]], dat van 1000 [[Zwitserse frank]], Burckhardts portret.
 
Hij voerde briefcorrespondentie met onder anderen [[Friedrich Nietzsche]], en vanaf 1852 ook met de Zwitserse schrijfster [[Emma Brenner-Kron]] (1823-1875), die hij in 1854 voor het eerst zou ontmoeten.<ref>{{fr}} ''[https://hls-dhs-dss.ch/fr/articles/012049/2008-11-04/ Emma Brenner-Kron]'' in het [[Historisch woordenboek van Zwitserland]]. [https://web.archive.org/web/20220616193835/https://hls-dhs-dss.ch/fr/articles/012049/2008-11-04/ Gearchiveerd] op 16 juni 2022.</ref> Sinds 1995 droeg het grootste bankbiljet van [[Zwitserland]], dat van 1.000 [[Zwitserse frank]], Burckhardts portret.
 
== Kritiek ==
Hedendaagse historici spreken Burckhardt steeds meer tegen. De manier waarop hij de Renaissancerenaissance voorstelt als allesomvattende breuk met het verleden lijkt overdreven. De breuk was veel minder groot dan hij dacht. De Renaissancerenaissance was veeleer een verandering voor de elite en heeft wellicht niet de invloed gehad op de samenleving die Burckhardt ze toeschreef.
* De mediëvisten betoogden dat de echte Renaissancerenaissance al begonnen was in de [[12e eeuw]], ook ''[[Renaissancerenaissance van de twaalfde eeuw]]'' genoemd. Deze [[Italiaanse Renaissancerenaissance]] was niet zo uniek. Eind [[8e eeuw]], begin [[9e eeuw]] was er namelijk al sprake van een [[Karolingische Renaissancerenaissance]], een onder het bewind van de [[Karolingers]] vallende bloei van letteren en kunsten, en in de tweede helft van de [[10e eeuw]] vond de [[Ottoonse Renaissancerenaissance]] plaats.
* Sociaal-economische historici onthulden dat die Renaissancerenaissance de gewone man onberoerd had gelaten en vooral een zaak van de elite was geweest. Ook economisch was het niet zonder meer een periode van [[hoogconjunctuur]] te noemen.
* De [[Universiteit Leiden|Leidse]] historicus [[Johan Huizinga]] was van oordeel dat de Renaissancerenaissance wat [[Noord-Europa]] betrof niet zozeer het begin van iets nieuws was geweest, maar eerder het verdwijnen, 'wegslijten' van middeleeuwse culturele vormen. Johan Huizinga sprak zelfs over ''[[Herfsttij der Middeleeuwen]]'' uit (1919) bij zijn bespreking van de [[Franse Renaissancerenaissance|Renaissancerenaissance in Frankrijk]] en de [[Renaissance in de Nederlanden|Bourgondische Nederlanden]].
* De historicus [[Peter Burke]] stelt zich ook vragen over de waarde van Renaissancerenaissance als periodebegrip. In zijn boek ''The Renaissance'' uit (1987) neemt hij duidelijk afstand van de Renaissancerenaissance als gouden tijdperk van de cultuur. Hij wijst erop dat Burckhardt de zelfverheerlijkende visie van geleerden en kunstenaars uit die periode kritiekloos had overgenomen.
 
Als gevolg van deze 'revisionisten' dreigde de term 'Renaissancerenaissance' onder historici in onbruik te raken. Sommigen riepen op om een einde te maken aan het gebruik van de term, die zij zagen als een product van ''[[Presentisme (literaire en historische analyse)|presentisme]]'' - het [[Anachronisme|anachronistisch]] gebruik van de geschiedenis om moderne idealen te verheerlijken.<ref>''[https://web.archive.org/web/20100528150716/http://www.wsu.edu/~dee/REN/IDEA.HTM The Idea of the Renaissance'', Richard Hooker, website van Washington State University] (Archive.org)</ref> Voor zover zij de term 'Renaissance' gebruiken, bedoelen zij hiermee de overgangstijd van Middeleeuwen naar Nieuwe Tijd zonder de connotatie van een culturele bloeiperiode voor heel Europa. In dat geval worden in de regel zowel de vijftiende als een groot deel van de zestiende eeuw tot de Renaissancerenaissance gerekend.
 
Binnen de Westerse [[kunstgeschiedenis]] was [[Erwin Panofsky]] ([[1892]]-[[1968]]) een voorstander van de periodisering zoals Burckhardt voorstaat. Hij verdedigt in zijn boek ''Renaissance and renascenses in western art'' ([[uit 1960]]) Burckhardts opvatting van de Renaissancerenaissance als een breukperiode met de voorafgaande Middeleeuwenmiddeleeuwen. Meer en meer lijkt echter het standpunt terrein te winnen dat er geen sprake is geweest van een bruuske overgang van Middeleeuwenmiddeleeuwen naar Renaissancerenaissance. 'Middeleeuwse' figuren als [[Dante Alighieri]] (1265-1321), [[Francesco Petrarca]] (1304-1374) en [[Giovanni Boccaccio]] (1313-1375) zouden richtinggevend en inspirerend zijn geweest voor het ontstaan van een nieuw geestelijk klimaat en zo het pad hebben voorbereid.
 
== PublicatiesWerken ==
[[Bestand:BaselJacobBurckhardt.jpg|thumbminiatuur|Buste van Jacob Burckhardt door [[Artur Volkmann]] (1899)]]
 
* {{de}} ''Carl Martell'', ([[1840]]).
* {{de}} ''Kunstwerke der belgischen Städte'', ([[1842]]).
* {{de}} ''Conrad von Hochstaden'', ([[1843]]).
* {{de}} ''Die Zeit Constantins des Großen'', ([[1853]]).
* {{de}} ''Cicerone'', ([[1855]]).
*{{de}} [[Die Kultur der Renaissance in Italien]] ([[1860]])
* {{de}} ''[[Die ArchitekturKultur der Renaissance Italiensin Italien]]'', 1860.
* {{de}} ''Die Architektur der Renaissance Italiens''.
 
Postuum uitgegeven:
* {{de}} ''Erinnerungen aus Rubens''.
*''Griechische Kulturgeschichte{{de}} '' ([http://www.zeno.org/Geschichte/M/Burckhardt,+Jacob/Griechische+Kulturgeschichte editieGriechische Zeno.orgKulturgeschichte])''.
* {{de}} ''Weltgeschichtliche Betrachtungen'', ([[1905]]).
 
== Literatuur ==
* {{de}} {{aut|Raupp, Werner}}, Raupp"[http://www.bautz.de/bbkl/b/Burckhardt_j_c.shtml ''Jacob (Christoph) Burckhardt''.]" In:in {{aut|Bautz, Friedrich-Wilhelm Bautz}} (Hrsged.): ''Biographisch-Bibliographisches Kirchenlexikon. Band XIV''., Bautz, Nordhausen, 1998, ISBN 3-88309-073-5 [http://www.bautz.de/bbkl/b/Burckhardt_j_c.shtml volledig artikel]
*René {{de}} {{aut|Teuteberg:, René }}, ''Wer war Jacob Burckhardt?''., Vetter, Bazel, 1997, ISBN 3-9521248-0-X.
 
{{Appendix}}
*Werner Raupp: ''Jacob (Christoph) Burckhardt''. In: Friedrich-Wilhelm Bautz (Hrsg.): ''Biographisch-Bibliographisches Kirchenlexikon. Band XIV''. Bautz, Nordhausen 1998 ISBN 3-88309-073-5 [http://www.bautz.de/bbkl/b/Burckhardt_j_c.shtml volledig artikel]
{{Bibliografische informatie}}
*René Teuteberg: ''Wer war Jacob Burckhardt?''. Vetter, Bazel 1997 ISBN 3-9521248-0-X
{{Commonscat}}
 
== Voetnoten ==
{{references}}
 
{{DEFAULTSORT:Burckhardt, Jacob}}
[[Categorie:Zwitsers kunsthistoricus]]
[[Categorie:Zwitsers hoogleraar]]