Pergi ke kandungan

Penderaan seksual kanak-kanak

Daripada Wikipedia, ensiklopedia bebas.

Penderaan seksual kanak-kanak merupakan salah satu daripada penderaan kanak-kanak, dan merujuk kepada sebarang perlakuan individu yang memaksa, memperdaya atau mengugut kanak-kanak yang mendorong berlakunya hubungan seksual dengan mereka, semata-mata untuk memuaskan nafsu seksual.

Penderaan seksual kanak-kanak merujuk kepada penderaan seksual seorang kanak-kanak bawah umur oleh dewasa, atau seseorang yang jauh lebuh tua atau dalam kedudukan berkuasa atau mengawal kanak-kanak, di mana kanak-kanak digunakan sebagai stimulasi seksual bagi orang tersebut atau orang lain.[1] Kajian berkenaan kesan penderaan seksual kanak-kanak seringkali ditakrifkan sebagai termasuk mengajak atau meminta sebagai tambahan kepada tindakan sebenar, berkait dengan sebarang interaksi seksual antara orang dewasa dan kanak-kanak, termasuk dari bercium atau memeluk sehingga kepada hubungan intim, dan semua aktiviti yang berkait.[2] Menurut undang-undang (US), "penderaan seksual kanak-kanak" adalah istilah menyeluruh (umbrella term) menggambarkan kesalahan jenayah dan sivil di mana seseorang dewasa terbabit dalam aktiviti seksual dengan kanak-kanak bawah umur atau mempergunakan kanak-kanak bawah umur bagi tujuan memuaskan nafsu seksual (sexual gratification).[3][4]

Penderaan seksual kanak-kanak mampu menyebabkan kecederaan fizikal kepada kanak-kanak dan kedua-dua kecederaan psychologikal dan emosi bagi jangka pendek dan jangka panjang,[5] termasuk kemurungan klinikal,[6] kecacatan tekanan post trauma (post-traumatic stress disorder),[7] kerisauan,[8] kecenderungan bagi menjadi pemangsa apabila dewasa,[9] dan simptom lain.

Professor Sosiologi David Finkelhor, direktor bagi Crimes against Children Research Center, menggambarkan "penderaan seksual kanak-kanak" sebagai memerlukan dua komponen, "(1) aktiviti seksual membabitkan kanak-kanak dan (2) 'keadaan penderaan' seperti paksaan atau jurang usia yang besar antara peserta yang menunjukkan ketiadaan persetujuan." Finkelhor menulis bahawa di USA pada 1994, sekitar 20% wanita dan 5% hingga 15% lelaki telah mengalami sejenis bentuk penderaan seksual sebagai kanak-kanak; dan dia tidak mendapat bukti mengenai peningkatan dramatik dalam generasi kini, atau keadaan sosial ekonomi merupakan risiko faktor utama.[10][11][12]

Apabila orang dewasa mencari atau terbabit dalam aktiviti seksual dengan kanak-kanak, sentimen umum biasanya merumuskan bahawa tindakan ini sebagai manifestasi pedophilia, bagaimanapun sesetengak kajian yang mengkaji psychologi pesalah seks hubungan (contact sex offenders ) menunjukkan bahawa kebanyakan pesalah seks hubungan bukanlah sepenuhnya atau cenderung kepada kanak-kanak.[13][14] Aktivis pro-pedophile menggunakan farsa "seks dewasa-kanak-kanak" dan mengait pertahanan akademik bagi mentakrif "penderaan seksual kanak-kanak" melalui terminologi bebas-nilai (value-neutral) bagi menormalkan dan menganjur idea bahawa kanak-kanak mampu merelakan seks dengan orang dewasa dan tidak semestinya tercedera oleh perlakuan sedemikian.[15][16][17][18][19]

Penderaan seksual kanak-kanak merangkumi :

  1. Memasukkan objek atau bahagian tubuh ke dalam faraj, mulut atau dubur.
  2. Menyentuh bahagian sulit.
  3. Menunjukkan bahan-bahan lucah kepada kanak-kanak.
  4. Mengambil gambar kanak-kanak dalam aksi seksual.
  5. Menggalakkan kanak-kanak menonton atau mendengar aksi seksual.
  6. Membuat panggilan telefon lucah,
  7. Merogol.
  8. Melakukan seks oral.
  9. Meliwat.
  10. Melacurkan.
  11. Mengintai.
  12. Mencium.
  13. Mengusap.
  14. Mempamerkan aksi lucah.


Apakah yang perlu dibuat apabila mereka mula memberitahu?

[sunting | sunting sumber]

Bertenang

Kanak-kanak mungkin salah anggap kemarahan anda terhadap penderaan yang berlaku kepada mereka sebagai sesuatu yang menjijikkan. Kesabaran anda dapat membantu mengembalikan maruah mereka. Kata-kata yang meyakinkan seperti, "Kanak-kanak lain juga ada mengalami pengalaman yang sama" atau "Kita harus lakukan sesuatu," boleh mendorong mereka untuk lebih bersikap terbuka.

Tegas

Kanak-kanak yang didera sering dikeliru dengan perasaan mereka, akibat daripada manipulasi yang dilakukan oleh pendera. Mereka harus dibenarkan dan digalakkan untuk menyatakan perasaan mereka. Perasaan mereka haruslah dipandang serius dan tegas. "Saya tahu ia bukan mudah untuk diterima", dan "Awak memang berani untuk mendedahkannya" dapat menyampaikan simpati, keprihatinan dan sokongan yang diperlukan oleh kanak-kanak.

Membimbing kanak-kanak untuk menghadapi situasi seterusnya

Kanak-kanak yang didera berasa tidak berupaya. Mereka perlu tahu ada pihak yang sedia membantu. Mereka juga harus diberitahu apa yang perlu dilakukan, contohnya, bagaimana mengaitkan kejadian itu, siapa yang harus diberitahu dan apakah bantuan yang diperlukan.

Sokongan

Bercakap tentang penderaan boleh menjadi traumatik seperti mana kesan penderaan itu sendiri. Orang dewasa harus memberi sokongan kepada kanak-kanak, khususnya ketika mereka mula memberitahu. bahawa anda sentiasa membantu selagi mereka memerlukan anda, dan bersama-sama melaluinya.

Laporkan kes penderaan

Ini adalah salah satu langkah untuk mencegah kes penderaan. Lagipun, ketahuilah bahawa setiap orang mempunyai mandat untuk melaporkan semua kes penderaan sahih atau disyaki dalam masa 48 jam.

Talian bantuan Malaysia

[sunting | sunting sumber]

Terdapat beberapa talian bantuan yang boleh dihubungi oleh mereka yang tinggal di Malaysia, antaranya adalah :-

  • Talian Nur = 15999
  • Pertubuhan Pertolongan Wanita (WAO) 03-7956 3488
  • Pusat Krisis Wanita (WCC, Pulau Pinang) 04-228 0342
  • All Women's Action Society of Malaysia (AWAM) 03-7957 0224
  • TELEDERA 1-800-883040
  • BEFRIENDERS 03-7956 8144
  • P.S. The Children 03-74931303
  • Pusat Kebahagiaan Wanita Dan Remaja (KEWAJA) 03-61857736, 013-3384868 - 24 Jam
  • Kem Modal Insan KEWAJA menyediakan kursus, latihan dan pemulihan untuk gadis dan wanita bermasalah akibat aktiviti seksual tidak bermoral. Tel: 03-40254755 013-2696158 - 24 Jam

Talian bantuan Indonesia

[sunting | sunting sumber]

Talian bantuan Singapura

[sunting | sunting sumber]
  • Child Protection and Welfare Services. Telefon: 1800-2586378

Talian bantuan Brunei

[sunting | sunting sumber]

Talian bantuan yang boleh dihubungi oleh mereka yang tinggal di Brunei adalah Jabatan Pembangunan Masyarakat melalui talian:-

dan

Talian Helpline Kebajikandail 141[25]

Rujukan

[sunting | sunting sumber]
  1. ^ Guidelines for Psychological Evaluations in Child Protection Matters, American Psychological Association, February 1998.
  2. ^ Martin, J., Anderson, J., Romans, S., et al (1993). "Asking about child sexual abuse: methodological implications of a two-stage survey," Child Abuse and Neglect, 17, 383-392.
  3. ^ The Sexual Exploitation of Children Diarkibkan 2009-11-22 di Wayback Machine, Chart 1: Definitions of Terms Associated With the Sexual Exploitation (SEC) and Commercial Sexual Exploitation of Children (CSEC) (p. 4), Pusat Universiti Pennsylvania bagi Kajian Polisi Pemuda, U.S. National Institute of Justice, August 2001.
  4. ^ Child sexual abuse definition from the NSPCC
  5. ^ Ralat petik: Tag <ref> tidak sah; tiada teks disediakan bagi rujukan yang bernama dinw
  6. ^ Ralat petik: Tag <ref> tidak sah; tiada teks disediakan bagi rujukan yang bernama Roosa
  7. ^ Ralat petik: Tag <ref> tidak sah; tiada teks disediakan bagi rujukan yang bernama widom
  8. ^ Ralat petik: Tag <ref> tidak sah; tiada teks disediakan bagi rujukan yang bernama levitan
  9. ^ Ralat petik: Tag <ref> tidak sah; tiada teks disediakan bagi rujukan yang bernama Messman-Moore
  10. ^ David Finkelhor (summer/fall 1994). "Current Information on the Scope and Nature of Child Sexual Abuse" (PDF). The Future of Children. (1994) 4(2): 31-53. Check date values in: |date= (bantuan)
  11. ^ Crimes against Children Research Center
  12. ^ Family Research Laboratory
  13. ^ "salinan arkib". Diarkibkan daripada yang asal pada 2008-02-21. Dicapai pada 2008-01-25.
  14. ^ http://www.paedosexualitaet.de/lib/Okami1992
  15. ^ Dallam, Stephanie J. (2001). "Science or Propaganda? An Examination of Rind, Tromovitch and Bauserman". Journal of Child Sexual Abuse. Haworth Press. Vol 9, No. 3/4, pp. 109-134. |volume= has extra text (bantuan)
  16. ^ Leo, John (11/14/04). "What Kinsey wrought". US News & World Report. Check date values in: |date= (bantuan)
  17. ^ Laws, D. Richard (2008). Sexual Deviance: Theory, Assessment, and Treatment. Guilford Press. m/s. p3. ISBN 1593856059. Unknown parameter |coauthors= ignored (|author= suggested) (bantuan); |pages= has extra text (bantuan)
  18. ^ Spiegel, Josef (2003). Sexual Abuse of Males: The Sam Model of Theory and Practice. Routledge. m/s. p5, p9. Unknown parameter |contributors= ignored (bantuan); |pages= has extra text (bantuan)
  19. ^ "Endorsement of adult-child sex on rise" by the Washington Times assistant national editor Robert Stacy McCain
  20. ^ http://www.japem.gov.bn
  21. ^ http://www.japem.gov.bn
  22. ^ http://www.japem.gov.bn
  23. ^ http://www.japem.gov.bn
  24. ^ http://www.japem.gov.bn
  25. ^ http://www.japem.gov.bn


Pautan luar

[sunting | sunting sumber]
Diambil daripada "https://ms.wikipedia.org/w/index.php?title=Penderaan_seksual_kanak-kanak&oldid=5494692"