Pergi ke kandungan

Cervil: Perbezaan antara semakan

Daripada Wikipedia, ensiklopedia bebas.
Kandungan dihapus Kandungan ditambah
Polar (bincang | sumb.)
Polar (bincang | sumb.)
Baris 23: Baris 23:


==Seni kulinari==
==Seni kulinari==
[[Image:Chervil.JPG|thumb|Cervil sebagai tambahan salad]]

Cervil digunakan, terutamanya di Perancis, untuk memberi perisa kepada [[ayam]], [[makanan laut]], [[sayuran]] muda (seperti lobak merah), sup, dan sos. Lebih lembut daripada pasli, ia mempunyai sedikit rasa [[likuoris]] atau [[jintan manis]].<ref name="S&S">{{cite book|title=Simon & Schuster's Guide to Herbs and Spices |editor=Stanley Schuler |isbn=0-671-73489-X |author=Gualtiero Simonetti |year=1990 |publisher=Simon & Schuster, Inc}}</ref>

Semakan pada 02:25, 26 Ogos 2015

Chervil Taman
Pengelasan saintifik
Alam:
(tanpa pangkat):
(tanpa pangkat):
(tanpa pangkat):
Order:
Keluarga:
Genus:
Spesies:
A. cerefolium
Nama binomial
Anthriscus cerefolium
(L.) Hoffm.

Chervil (/ˈɜːrˌvɪl/; Anthriscus cerefolium), kadang-kadang dipanggil cervil taman untuk membezakannya daripada tumbuh-tumbuhan yang sama juga dipanggil cervil, atau pasli Perancis, adalah halus herba tahunan yang berkaitan dengan pasli. Ia biasanya digunakan untuk memberi perisa ringan kepada hidangan dan merupakan satu daripada komponen campuran herba fines herbes Perancis.

Biologi

Ahli Apiaceae, cervil berasal dari Caucasus tetapi telah disebarkan oleh orang-orang Rom ke kebanyakan Eropah, yang telah tumbuh sebati kini.[1]

Tumbuhan ini tumbuh menjadi 40–70 cm (16–28 in), dengan daun tripinnate yang mungkin kerinting. Bunga-bunga kecil putih membentuk umbel kecil, 2.54–5 cm (1.00–1.97 in) melintang. Buahnya adalah kira-kira 1 cm panjang, bujur telur langsing dengan paruh beralun-alun.[1]

Biji cervil

Seni kulinari

Cervil sebagai tambahan salad

Cervil digunakan, terutamanya di Perancis, untuk memberi perisa kepada ayam, makanan laut, sayuran muda (seperti lobak merah), sup, dan sos. Lebih lembut daripada pasli, ia mempunyai sedikit rasa likuoris atau jintan manis.[2]

  1. ^ a b Vaughan, J.G.; Geissler, C.A. (1997). The New Oxford Book of Food Plants. Oxford University Press.
  2. ^ Gualtiero Simonetti (1990). Stanley Schuler (penyunting). Simon & Schuster's Guide to Herbs and Spices. Simon & Schuster, Inc. ISBN 0-671-73489-X.