Прејди на содржината

Денкерк (филм од 2017)

Од Википедија — слободната енциклопедија
(Пренасочено од Денкирк (филм 2017))
„Динкерк“
РежисерКристофер Нолан
СценаристКристофер Нолан
Главни улоги
МузикаХанс Цимер
КинематографијаХојт ван Хојтема
МонтажаЛи Смит
ДистрибутерWarner Bros. Pictures
Премиера13 јули 2017 (2017-07-13) (Одеон Личестер Сквер)
19 јули 2017 (2017-07-19) (Франција)
20 јули 2017 (2017-07-20) (Холандија)
21 јули 2017 (2017-07-21) (Велика Британија и САД)
Времетраење106 минути [1]
Земја
  • Обединето Кралство
  • САД
  • Франција
  • Холандија[2]
Јазиканглиски
Буџет$100 милиони [3]
Бруто заработка$525.6 милиони [3]

Динкерк е воен филм од 2017 во режија и продукција на Кристофер Нолан кој ја опишува евакуацијата од Динкерк во Втората светска војна. Глумечката екипа ги вклучува Фион Вајтхед, Том Глин-Карни, Џек Лауден, Хари Стајлс, Анејрин Бернард, Џејмс Д'Арси, Бери Киоген, Кенет Брана, Килијен Мерфи, Марк Рајленс, и Том Харди. Филмот е британска, американска, француска и холандска копродукција, дистрибуиран од страна на студиото Ворнер Брос.

Динкерк ја прикажува евакуацијата од три перспективи: копно, море и воздух. Нема многу дијалог, бидејќи Нолан повеќе сакал да стави акцент на кинематографијата и музиката. Снимањето на филмот започнало во мај 2016 година во Динкерк, северна Франција, и завршило во септември истата година во Лос Анџелес, кога почнала пост-продукцијата. Кинематографот Хојте ван Хојтема го снимил филмот на IMAX 65 мм и 65 мм голем филмски формат. Динкерк има широки специјални ефекти и на него биле ангажирани илјадници статисти, како и историски чамци и авиони од периодот на евакуација.

Филмот својата премиера ја имал на 13 јули 2017 година во Одеон Личестер Сквер во Лондон и бил прикажан во Велика Британија и Соединетите Американски Држави, на 21 јули 2017 во IMAX, 70 мм, и 35 мм филмски формат. Тој е филм за Втората светска војна со најголема заработувачка на сите времиња и светска заработка од 525 милиони долари. Динкерк добил пофалби за сценографијата, режијата, музичкиот ефект и за кинематографија. Некои критичари го прогласиле за најдоброто остварување на Нолан, и еден од најдобрите воени филмови. Филмот бил номиниран во 8 категории на 23-тото издание на наградите за Изборот на критиката, 3 на 75-тото издание на наградите Златен Глобус[4] и 8 на 71-тото издание на Британската Академија за филмски награди (BAFTA).

Заплет

[уреди | уреди извор]

Во 1940 година, по капитулација на Франција, стотици илјади сојузничките војници се повлекуваат во Динкерк. Томи, млад британски војник, е единствениот преживеан по германската заседа кој успева да стигне на плажата каде илјади војници чекаат евакуација. Тука го среќава Гибсон, кој закопува тело во песокот. По напад на германски бомбардер, тие наоѓаат ранет и брзаат со носила кон болничкиот брод надевајќи се да се качат и да се спасат, но не успеваат. Бродот тоне и тие губат секаква надеж за спас. Томи спасува еден друг војник, Алекс, и ноќта запловуваат на разурнувач, кој ќе биде потопен со торпедо на У-подморница. Гибсон успева да ги спаси Томи и Алекс, и тројцата со веслачки чамец се враќаат на брегот. Во очај икако последна мерка, Кралската морнарица побарала помош од цивилните бродови, кои би можеле да стигнат до плажа и да помогнат во евакуацијата на војската. Во Вејмут, г-динот Досон и синот Петар ја подготвуваат нивната јахта Мунстоун (Moonstone) со намера да ѝ помогнат на морнарицата. Со нив на бродот се качува и седумнаесетгодишниот Џорџ. Во морето, спасуваат офицер во шок по потонување на неговиот брод. Кога офицерот сфаќа дека наместо за Англија јахтата плови кон Динкерк, во паника го повредува младиот Џорџ кој на крајот им подлегнува на повредите.

Три спитфајери тргаат кон Франција. Откако водачот е соборен, пилот Фериер ја презема командата со разнишан мерач за гориво. Тие спасуваат брод од германски бомбардер, но другиот спитфајер е соборен. Пилотот Колинс е спасен од јахтата Мунстоун.

Томи, Алекс и Гибсон се придружуваат на група на шкотски војници и се кријат во внатрешноста на еден рибарски брод чекајќи да надојде плимата. Германските војници пукаат на бродот и водата влегува низ дупките направени од куршумите па бродот наместо да заплови, потонува. Алекс и Томи се спасуваат од потонетиот рибарски брод и пливаат кон најблискиот разурнувач, но и тој е нападнат од бомбардер и потонува. Мунстоун прави маневри да ги спаси војниците кои пливаат во морето со нафта. 

Пилотот Фериер без гориво стигнува до Динкерк и успева да слета надвор од периметарот на Алијансата каде е заробен од германски војници. На плажата, командантот Болтон чека последните британски војници да бидат евакуирани. Тој потврдува дека 300,000 се евакуирани, десет пати повеќе од бројката на која се надевал британскиот премиер Винстон Черчил. Алекс и Томи спасени на јахтата го поминуваат Англискиот Канал. Во возот Томи во весникот го чита говорот на Черчил со кој ѝ се обратил на нацијата по евакуацијата од Динкерк.

Фин Вајтхед на светската премиера на филмот Динкерк во Лондон.

Глумечка екипа

[уреди | уреди извор]
  • Кенет Брана како Командант Болтон[13], одговорен офицер на пристаништето при евакуацијата[14]
  • Килијен Мерфи како спасениот војник на јахтата Мунстоун.
  • Марк Рајленс како г-дин Досон, сопственик на јахтата и татко на Питер
  • Том Харди како Фериер, пилот на спитфајерот на Кралските Воздухопловни Сили 

Продукција

[уреди | уреди извор]

Развојот на настаните

[уреди | уреди извор]

Режисерот Кристофер Нолан идејата за филмот ја добил во средината на 1990-тите,[12] кога тој и Ема Томас пловеле преку Англискиот Канал, по патот на малите чамци при евакуацијата од Динкерк.[12][15] Во 2015 година[12], Нолан напишал сценарио на 76 страници[16][17] што е околу половина од должината на неговите вообичаени сценарија и најкусото дотогаш[18]. Неговата прецизна структура повеќе барала измислени ликови, отколку оние врз основа на очевидци[19].

Приказната се раскажува од три перспективи - земја, море и воздух.[20] Нолан го структурирал филмот од гледна точка на ликовите, со намера да користи визуелни претстави, а не дијалог и позадинска приказна[21][22]. Тој сакал да го вметне таканаречениот "ефект на снежни топки" кој претходно, во другите негови филмови, го користел само во третиот чин.[17] Нолан рекол дека пристапот на истражувањето за филмот бил како за документарен филм, и дека проектот му бил привлечен поради неговата инверзија на "холивудската формула": Битката кај Динкерк не била победа и не вклучувала американски вооружени сили[7].

Нолан го одложил снимањето на Динкерк додека да стекне доволно искуство во режирање големи акциони филмови[23]. Да се задржи перспективата на војниците на плажа, за кои контактот со непријателот бил "исклучително ограничен и наизменичен", тој не ги покажува Германците на екранот.[24] Тој не вклучува сцени со Винстон Черчил и со генерали во воената соба, како да не сакал да "потоне во политиката на ситуацијата"[25]. Нолан на клучните членови на глумечката екипа им покажал единаесет филмови кои го инспирирале: На запад ништо ново, Плата за стравот, Осмиот патник, Брзина, Незапирлив, Алчност, Изгрејсонце, Рајановата ќерка, Битката за Алжир, Огнени кочии и Странски дописник – од кои само два се воени филмови.[12][26] Историскиот консултант бил авторот Џошуа Левин, кој исто така ја напишал книгата, Динкерк: Приказната зад големиот филм.[27] Левин одел заедно со Нолан додека интервјуирале ветерани.[28][29] За време на овие разговори на Нолан му ја кажале приказната за војниците видени како одат во морето во очај, која тој потоа ја вметнал во секвенца од филмот[28].

Предпродукција

[уреди | уреди извор]

Продуцентскиот тим и локациите биле избрани пред Нолан и Томас да побараат од Ворнер Брос да го направат филмот.[12] Нолан и неговиот продуцентски дизајнер Нејтан Краули ја обиколиле плажата на Динкерк при изборот на локација и одлучиле тука да го снимат филмот и покрај логистичките предизвици[7], отфрлајќи го Суфок како алтернатива. Краули го поставил импровизираниот уметнички оддел во Нолановата стара гаража, по традиција, и ги обоил црно-белите фотографии за подобро разбирање на визуелната претстава. Дизајнот естетски бил направен да изгледа што е можно посовремено.[30] Хојте ван Хојтема, кој претходно соработувал со Нолан на Интерстелар, бил избран за директор на фотографијата. Холивуд Репортер тврдел дека Нолан направил договор со Ворнер Брос да добие 20 милиони долари плата плус 20% од бруто добивката на филмот.[31] Сепак, Венити Фер изјавил дека Нолан се согласил однапред да прими пониска плата во замена за голем процент отпосле[32].

Предпродукцијата започнала во јануари 2016 година.[12] За униформите, костим дизајнерот Џефри Карленд одел кон тоа да се избалансира историската точност со естетиката во полза на филмот. Бидејќи оригиналните тешки волнени ткаенини не се произведувале од 1940 година, тие биле произведени сега специјално за филмот, прилагодени за главната екипа и за над илјада статисти. Униформите биле направени во фабрика во Пакистан а чизмите кај чевлар во Мексико. Карленд за изработка на костимите нашол наводи во музеите, во списанија, во фотоархиви и книги. Пристаништето било изграден за четири месеци согласно оригиналниот цртеж[33][белешка 1].

Кастинг

[уреди | уреди извор]
Јахтата Moonstone во тек на снимањето.

Откако првичните извештаи за евакуацијата откриле колку биле млади и неискусни војниците[34], Нолан одлучил да ангажира млади и непознати глумци.[35] Тој исто така бил непопустлив дека сите членови на глумечката екипа треба да бидат Британци. Џон Папсидера и Тоби Кит биле кастинг директори за Динкерк. Том Харди, Кенет Брана и Марк Рајленс се приклучиле како споредни ликови уште кон крајот на 2015 година.[36][37] Фион Вајтхед бил ангажиран за главната улога во март 2016 година, додека Џек Лауден, Анејрин Бернард и Хари Стајлс биле додадени по кратко време.[38] Килијан Мерфи се приклучил следниот месец.[39] Џејмс Д'Арси, Бери Кеоган и Том Глин-Карни биле ангажирани подоцна во мај.[40] На Стајлс улогата му била доделена заради негово "старомодно лице", како што навел Нолан.[41] Тој ја добил улогата по аудиција против стотици кандидати а Нолан не знаел за неговата слава како пејач.[42] Мерфи разговарал со Нолан и читал за психолошката траума што ја трпеле војниците, за да го разбере посттрауматското нарушување на неговиот лик.[43] Нолан го избрал Рајленс поради неговата работа во театарот и изведбата во Волф Хол.[12] Како истражување, Рајленс секојдневно ја возел јахтата, слушал аудиоснимки во Музејот на кралската војска[44] и читал извештаи за луѓето каков што бил г-дин Досон.

Снимање

[уреди | уреди извор]

Главната фотографија започнала на 23 мај 2016 година во Динкерк, планирана за да се избегне Денот на Бастилја и да се совпадне со датумите на вистинската евакуација[45]. Продукцијата продолжила четири недели во Урк, Холандија, една недела во Сванаџ и Вејмут во Дорсет, Обединетото Кралство и две недели во Ранчо Палос Вердес, Калифорнија[12].

Францускиот разурнувач Меје-Брезе во пристаништето на Динкерк во текот на снимањето.

Снимањето во Динкерк се одвивало на местото на вистинската евакуација, додека уличните сцени биле снимени во близина Мало ле Бен, бидејќи повеќето од градбите во Динкерк биле уништени во војната.[46] Снимањето на плажата и околу пристаништето ги диктирал приливот. Француските работнички штрајкови и прописите околу работното време исто така влијаеле на распоредот.[12]

За да се намали потребата за компјутерски генерирани слики (CGI), картонските макети на војници и воени возила создавале илузија на голема војска. Вистинските или макетните борбени авиони и вистински воени и приватни бродови, дале реализам каков што не може да се постигне со компјутерски генерирани слики.[47] Макетните модели биле создадени со 3D печатење. Пристаништето често се градело па се оштетувало со лошите временски услови. Бидејќи француските власти забраниле пиротехнички полнења за да се заштити морскиот живот, за експлозиите се користеле воздушни топови.[12] Шест илјади статисти биле потребни во Франција[48]. Почетните сцени од филмот биле снимени на пристаништето Вејмут, а завршните сцени на железничка станица Сванаџ[12]. Студиото Фолс Лејк на Универзал во Лос Анџелес било искористено за внатрешната и надворешната сценографија на тонењето на бродот и авионот, со внатрешноста на бродот снимена во водосклад со користење на каскадери[12]. За да се аклиматизираат на сцените со ладна вода, Стајлс и Вајтхед поминале обука во Поинт Дјум во Малибу, Калифорнија. Главните глумци сами ги изведувале опасните сцени[49].

Бродови

[уреди | уреди извор]
MLV Castor бил изменет за да личи на ХМС Basilisk

Краули и морскиот координатор Нил Андреа лоцирале речиси шеесет бродови[47] кои Нолан ги обновил за снимањето. Меѓу нив бил и повлечениот разурнувач на Француската морнарица Меје-Брезе[50] кој бил направен да изгледа како британски воен брод од 1940 бидејќи немало воени британски разурнувачи останати со функционален погон[12].Три повлечени брода од Кралската холанска морнарица исто така биле користени: HNLMS Sittard, HMS Havant и HMS Jaguar, а MLV Castor го прикажувал ХМС Basilisk.[51]  Моторното торпедо, бродот MTB 102 и норвешкиот пароброд Рогаланд од 1930-тите, исто така биле користени.[52] Над педесет други бродови биле вклучени како вистинските мали бродови на Динкерк, управувани од нивните сопственици.[12] Мала моторна јахта од 1930-тите наречена Moonstone шест недели служела за снимањето. Нејзините најсложени сцени, со шеесет лица качени на бродот наменет за помалку од десет, се снимале на холандското Ајселско Езеро за да се избегне предизвикот на плимата кај Динкерк[47].

Авиони

[уреди | уреди извор]
Еден од спитфајерите офарбани за филмот.

Авионите биле опремени со двојни кабини за снимање во лет.[53] Yakovlev Yak-52TW бил изменет за да личи на Супермарин спитфајер, и два Супермарин спитфајери Mark IAs, спитфајерот Mark VB и Hispano Buchon насликани да изгледаат како Messerschmitt Bf 109E, исто така биле користени за борбените сцени. Големи модели на авиони контролирани со радио, вклучувајќи ги Heinkel He 111 и Junkers Ju 87 бомбардерите, биле снимени како паѓаат во Англискиот Канал[54]. Вистински Спитфајери биле обезбедени од страна на Кралскиот воен музеј Дуксфорд, а сопственикот Дан Фридкин го пилотирал оној којшто бил застрелан при слетување на плажата во Динкерк[12]. Овие снимки морале да бидат направени во рок од четириесет и пет минути, пред надоаѓање на плимата.[55] IMAX камери биле прицврстени на воените авиони со користење на специјално изработени перископски леќи – во задниот и предниот дел[56]. Харди и Лауден ги поминале последните етапи на снимањето во Палос Вердес, внатре во изградените кабини, со ограничен контакт со останатиот дел од глумечката екипа.[57] Главната фотографија завршила на 2 септември 2016 година, по шеесет и осум дена снимање.

Филмот бил снимен во природно осветлување со користење на IMAX 65 мм и 65 мм голем формат филмски ролни во Panavision систем 65[58], со повеќе IMAX снимки, отколку било кој од претходните филмови на Нолан – околу седумдесет и пет проценти. Panavision и IMAX леќите овозможиле снимање ноќе. За првпат во игран филм, IMAX камерите се користеле рачно, што Стивен Спилберг и Рон Хауард го препорачувале како најдобриот начин за снимање на бродови[59].

Постпродукција

[уреди | уреди извор]

Редовниот соработник на Нолан, Ли Смит се вратил за монтажа на Динкерк[19], на почетокот на септември 2016 година[60]. Постпродукцијата се спровела во Лос Анџелес со тим за аудио миксирање составен од осуммина.

Некои компјутерски генерирани слики се примениле за да се подобрат некои сцени, но ниедна не се состоела целосно од CGI.[60] Временски континуитет покажал помал предизвик отколку што се очекувано, со снимањето и во Европа и во Калифорнија. Најмалку десет до петнаесет долгометражни верзии биле пресечени за понатамошно да се насочат кон драматичното влијание.[61] Кога сечењето било завршено, дури отпосле се применила музиката.[62] Педесет и четири часови снимен материјал бил работен во тек на постпродукцијата на филмот[33].

Единствени употребливи звуци од продукциските снимки биле гласовите – сето друго било наново создадено[63]. Звук дизајнерот Ричард Кинг испратил две звучни миксети за аудио снимање на спитфајерите во Кралскиот воен музеј Дуксфорд користејќи дваесет и четири микрофони. Не можејќи да најде вистинска сирена за Стука бомбардери, Кинг ја изработил од стари фотографии, обидувајќи се да реплицира звук. За сцените со бродски сирени за аларм на луѓето во неволја, гласовите биле фатени со користење на ADR "јамка". Пластичен експлозив C-4 и течен пропан биле употребени за да се снимат звуците на експлозиите. Исто така, вклучени биле и свирежите карактеристични за германските бомби за време на Втората светска војна[33]. Визуелните ефекти биле дело на Дабл Негатив додека ФотоКем, асистирале при продукцијата како филмска лабораторија.[64]

Музика

[уреди | уреди извор]
„Динкерк: Оригиналната музика за филмот“
Музика за филм од Ханс Цимер
Издаден21 јули 2017
ЖанрФилмска музика
Траење59:46
Издавачка куќаWater Tower Music

Ханс Цимер почнал да работи на музиката во 2016 година[65], и за единаесет месеци била создадена 100-минутна демо снимка. Дополнителна музика била обезбедена од страна на Лорн Балфи, Андреј Кавцински, Стив Мацаро и Бенџамин Волфиш[66].

"Нимрод" од Енигма Варијациите Едвард Елгар бил дел од темата, што било намалено до шест отчукувања во минута со додадени бас ноти[67] за да се избегне да звучи сентиментално. Инструментите вклучиле контрабас и четиринаесет виолончела кои свират во висок регистар. Звукот на бродските мотори Кинг ги врзал со музиката на Цимер која служи како референца за темпото. Цимер го посетил снимањето на Динкерк заради инспирација и избрал да не ја види необработената снимка на филмот, додека ја пишувал музиката.[12] Музиката била снимен во Ер Линдхарст Хол во Лондон со Џеф Фостер како миксетен инженер.

Динкерк: Оригиналната музика за филмот
Бр. НасловАвтор(и) Траење
1. „Пристаништето (The Mole)“  Ханс Цимер 5:36
2. „Ни треба армијата назад (We Need Our Army Back)“  Цимер 6:28
3. „Трепет на војникот (Shivering Soldier)“  Цимер 2:52
4. „Супермарин (Supermarine)“  Цимер 8:03
5. „Плимата (The Tide)“  Цимер 3:49
6. „Браќата од полкот (Regimental Brothers)“  
  • Цимер
  • Лорни Балфи
 5:04
7. „Импулс (Impulse)“  Цимер 2:37
8. „Дома (Home)“  
  • Цимер
  • Бенџамин Валфиш
 6:02
9. „Нафтата (The Oil)“  Цимер 6:11
10. „Варијација 15 (Динкерк) (Variation 15 (Dunkirk))“  
  • Wallfisch
  • сер Едвард Елгар
 5:52
11. „Крајни наслови (End Titles)“  
  • Валфишh
  • Елгар
  • Балфи
  • Цимер
 7:13
Вк. траење:
 59:46

Прикажување

[уреди | уреди извор]

Светската премиера била на 13 јули 2017 на Одеон Лестер Сквер во Лондон[68][69]. Филмот бил објавен во кината на 21 јули, проектиран на IMAX 70 мм и 35 мм филм[70]. Тоа е четврти филм на Нолан објавен во третата недела од јули, период во кој Ворнер Брос претходно постигнале успеси.[71] Нолан претпочитал филмот да биде прикажан во јули, наместо на есен, во сезоната на наградите. Филмот почетно бил прикажан во 125 кино сали на 70 мм[72]. Динкерк добил посебно IMAX прикажување на Меѓународниот филмски фестивал во Торонто за 2017, прв филм на Нолан кој се појавил на фестивалот после Следење, кој се прикажал пред деветнаесет години[73]. По неговата почетно прикажување од 126 дена, филмот бил повторно прикажан во педесет кино сали на IMAX 70 мм на 1 декември, проширувајќи се на 250 дополнителни градови во јануари 2018.[74] Динкерк бил дигитално објавен на 12 декември 2017, и на 4K Ultra HD, Blu-ray, DVD на 18 декември 2017 во Велика Британија и на 19 декември, во САД[75][76].

Маркетинг

[уреди | уреди извор]

Објавата дебитирала во кина пред филмот Самоубиствен одред а на интернет била пуштена на 4 август 2016 година.[77] Првата целосна најава (трејлер) на приказната била објавена на 14 декември 2016 година, заедно со петминутниот филмски ексклузивен пролог прикажан пред избраните IMAX проекции на Rogue One: Star Wars Story. Динкерк бил најдискутиран филм таа недела според медиумската компанија за мерење comScore. Официјалната најава била објавена на 5 мај 2017 а на 6 јули Warner Bros. објавиле уште еден трејлер и по третпат филмот бил најдисутиран во текот на таа недела.

Прием

[уреди | уреди извор]

Заработка

[уреди | уреди извор]

Од 23 декември 2017 , Динкерк заработил 188.4 милиони долари во САД и Канада, и 337.2 милиони долари во другите земји, и вкупно во светот 525.6 милиони долари, наспроти продукцискиот буџет од 100 милиони долари.[78] Тоа е филм за Втората светска војна со највисока заработувачка, надминувајќи ја онаа на Спасувајќи го војникот Рајан од 481.8 милиони долари[79].

Филмот премиерно бил прикажан во Франција на 19 јули 2017 и заработил 2,2 милиони долари на уште првиот ден. Тој бил објавен на седум пазари следниот ден, заработувајќи дополнителни 6.3 милиони долари а на 21 јули во четириесет и шест повеќе земји, со заработувачка од 12.7 милиони долари.[80] На премиерата во Кина, на 1 септември, заработувачката за првиот викенд достигнала 30 милиони долари[81]. А првиот викенд во Јапонија заработил 2.9 милиони долари[82].

Критички одговор

[уреди | уреди извор]

Динкерк добил пофалби за своето сценарио, музички ефект и кинематографија. Некои критичари го нарекле најдобар филм на Нолан до денес и еден од најголемите воени филмови некогаш направени[83]. На Rotten Tomatoes, оценет е 92% врз основа на 369 критики, со просек од 8.6/10. Според MRQE, тој има просечна оценка на 85/100, врз основа на 127 критичари.

Петар Бредшо од весникот Гардијан му доделил на филмот највисока оценка и го пофалил филмот како најдоброто остварување на Нолан до сега[84]. Петар Траверс од весникот Ролинг Стоун ги доделил првите четири ѕвездички за 2017 велејќи дека филмот "можеби е најголемиот воен филм досега" Тој, исто така, го прогласил како прв голем кандидат на годината и фаворит за Оскар.[85] Жак Манделбом од Ле Монд го пофали филмот за реализмот, но бил разочаран што филмот го игнорира делот одигран од страна на француските војници[86]. Кевин Маер во Тајмс дал оценка два од пет, велејќи дека филмот е бомбастичен, попрво зафатен со своите спектакли отколку за клучниот елемент—драмата. Тој, исто така, сугерирал дека во Динкерк се чувствувал како во видео игра Call of Duty.[87] Дејвид Кокс од Гардиен го критикувал филмот за историски недоследности, немање на женски ликови и недостаток на неизвесност[88].

Признанија

[уреди | уреди извор]
Номинации
[уреди | уреди извор]
Список на признанија за Динкерк
Кристофер Нолан добил повеќе номинации за режија на овој филм.
Вкупен број награди и номинации
Вкупно 22 135
References

Филмот добил многу номинации, вклучувајќи 8 на 23-тото издание на Наградите за избор на критиката, во категории: најдобар филм, најдобар режисер, најдобар глумечки ансамбл, најдобра кинематографија, најдобра монтажа, најдобри визуелни ефекти, најдобро сценарио и најдобра продукција и 3 во 75-тото издание на Наградите Златен Глобус за најдобар филм – драма, најдобар режисер, најдобро оригинално сценарио[89].

Награди
[уреди | уреди извор]
  • AACTA награди (јануари 2018), награда за најдобра режија на Кристофер Нолан[90]
  • Алијанса на женски филмски новинари (јануари 2018), награда за најдобра филмска монтажа на Ли Смит[91]
  • Награда на Американски филмски институт за Десетте најдобри филмови на годината[92]
  • Здружение на филмски критичари од Бостон, награда на Хојте ван Хојтема за најдобра кинематографија
  • Асоцијација на филмски критичари на Чикаго, награда за најдобра режија на Кристофер Нолан
  • Кружок на филмски критичари од Даблин, награда за најдобар филм и награда за режија на Кристофер Нолан, како и награда за најдобар млад глумец на Бери Кеоган
  • Награда на People's Choice Award за најдобар режисер на Кристофер Нолан

Историската точност

[уреди | уреди извор]

Историската заднина

[уреди | уреди извор]

Во мај 1940, соочени со наездата на Германците, 400.000 војници чекале да бидат евакуирани на брегот на северна Франција, близу гратчето Динкерк. Од нив 200.000 Британци, 130.000 Французи и 10.000 Белгијци успеале да се извлечат. Но за 60.000 војници ова место станало последен дом[93]. На бреговите на Динкерк имало најмалку четири чети на Кралската индиска војска. Во Втората светска војна се бореле 2.5 милиони војници од индискиот потконтинент, од кои 87.000 погинале. Нивниот придонес бил маргинализиран или тотално избришан од британската историја.[93]

Критики и пофалби

[уреди | уреди извор]

Филмот бил забележан заради неговиот воглавно реален приказ на историската евакуација. Тој прецизно ги опишува неколкуте авиони на Кралските воздухопловни сили при воздушна битка над морето, ограничени на еден час лет заради нивниот капацитет на гориво. Исто така, филмот точно го отсликува малиот брод кој се обидел да избегне воздушен напад, и тоа како војниците кои се враќале во Англија виделе како цивилното население во голема мера не било свесно или незаинтересирано за војната.[94][95] Британските офицери првично одбивале да евакуираат француски војници, иако Черчил подоцна инсистирал на тоа дека Французите биле евакуирани заедно со Британците.[96] Целиот реализам на филмот бил поздравен и од преживеаните ветерани од Динкерк, иако некои сметале дека филмот "е погласен од битката".[97]

Hispano Buchon преправен како Bf 109E, носи привремена боја за филмот.

Иако некои настани се засновани на вистинска историја, ликовите и приказната на филмот се измислени. Кога сцените на плажата биле снимани, времето било полошо отколку во текот на вистинската евакуација. Нолан објаснил дека ова помогнало да се разбере опасноста со која се соочиле јахтите[98]. Во една сцена, офицер дава поздрав без својата воена беретка, за што некој од ветераните посочил дека е неточен протокол. На германските авиони носот им е обоен жолто во филмот. Тоа всушност било направено дури еден месец после Динкерк.[99] Учеството на француските војници било ограничено или изоставено. Современи снимки биле користени за воздушните фотографии, а во реалноста градот бил значително во урнатини при евакуација. Дизајнот на летоците паднати од воздух кои бараат Британците да се предадат е уметнички а не истиот што се користел во 1940 година[96].

Освен пофалби за историската доследност, филмот имал и доста критики (главно за приказната). Колумнист на Вашингтон пост жалел за необичното отсуство на Германци во сторија која се однесува токму на бегство од нив. Некои протестирале што во филмот нема етнички малцинства ниту жени. Индиските медиуми отишле чекор понатаму, нарекувајќи ја оваа филмска верзија „белење“ на историската вистина за Втората светска војна[93]. Во однос на оваа дебата било истакнато тврдењето дека Индиската армија имала забележливо влијание за време на Втората светска војна, но не и за време на Операцијата Динамо, како што се нарекувала евалуацијата од Динкерк и дека филмот кој е обвинет за прикриен расизам впрочем се заснова само на историски факти[100].

Белешки

[уреди | уреди извор]
  1. ↑ Целата конструкција на пристаништето чинела 900,000 долари

Наводи

[уреди | уреди извор]
  1. ↑ Debruge, Peter (17 July 2017). "Film Review: Christopher Nolan's 'Dunkirk'". Variety.
  2. ↑ "British Films Directory". British Council.
  3. ↑ 3,0 3,1 "Dunkirk (2017)". Box Office Mojo
  4. ↑ Garrido, Duarte. "BAFTA 2018: Blade Runner and Dunkirk among main nominees". www.news.sky.com. Sky News.
  5. ↑ Sullivan, Kevin P. (27 December 2016). "Meet the young star of Christopher Nolan's 'Dunkirk'". Entertainment Weekly.
  6. ↑ "Tom Glynn-Carney". Independent Talent Group. 
  7. ↑ 7,0 7,1 7,2 Maytum, Matt; Crowther, Jane (Summer 2017). "'Dunkirk'". Total Film. No. 260. pp. 56–65.
  8. ↑ Cole, Angela (31 May 2017). "Dunkirk, with Harry Styles and Kenneth Branagh, film exhibition at Dover Castle". Kent Online.
  9. ↑ 1970-, Nolan, Christopher. Dunkirk. London. ISBN 9780571336258. OCLC 971585824.CS1-одржување: бројчени имиња: список на автори (link)
  10. ↑ Houghton, Jack (15 July 2017). "Cillian Murphy and Kenneth Branagh reveal the horror of World War II epic Dunkirk".
  11. ↑ Nolan, Christopher (Director) (21 July 2017). Dunkirk(Motion picture). Warner Bros. Pictures.
  12. ↑ 12,00 12,01 12,02 12,03 12,04 12,05 12,06 12,07 12,08 12,09 12,10 12,11 12,12 12,13 12,14 12,15 12,16 James, Mottram. The making of Dunkirk. San Rafael, CA. ISBN 9781683831075. OCLC 975082674.
  13. ↑ Cole, Angela (31 May 2017). "Dunkirk, with Harry Styles and Kenneth Branagh, film exhibition at Dover Castle".
  14. ↑ Alexander, Bryan (20 July 2017). "'Dunkirk': How historically accurate is Christopher Nolan's WWII battle film?"
  15. ↑ Buckley, Cara (12 July 2017). "Christopher Nolan's Latest Time-Bending Feat? 'Dunkirk'". The New York Times.
  16. ↑ Gonzalez, Umberto (1 March 2017). "Christopher Nolan's 'Dunkirk' Will Have 'Little Dialogue'". 
  17. ↑ 17,0 17,1 Coyle, Jake (14 July 2017). "Tick-Tock: Christopher Nolan on the rhythm of 'Dunkirk'". ABC News. 
  18. ↑ McClintock, Pamela (20 June 2017). "'Dunkirk' Is Christopher Nolan's Shortest Film Since His Directorial Debut". The Hollywood Reporter.
  19. ↑ 19,0 19,1 Koehler, Robert. "WWII on a Grand Scale". Directors Guild of America.
  20. ↑ Stolworthy, Jacob (1 March 2017). "Dunkirk: Christopher Nolan reveals war film is told through three perspectives, has 'little dialogue'". The Independent. 
  21. ↑ Sullivan, Kevin P. (13 July 2017). "What Dunkirk owes to Mad Max: Fury Road". Entertainment Weekly. 
  22. ↑ Sullivan, Kevin P. (18 July 2017). "How Christopher Nolan crafted his WWII masterpiece, Dunkirk". Entertainment Weekly.
  23. ↑ Koehler, Robert. "WWII on a Grand Scale". Directors Guild of America
  24. ↑ Levine 2017.
  25. ↑ Furness, Hannah (7 July 2017). "New Dunkirk film won't feature Churchill so it doesn't get 'bogged down' with politics". The Daily Telegraph.
  26. ↑ "Christopher Nolan curates BFI Southbank season of influences on new film Dunkirk". British Film Institute. 
  27. ↑ Onwuemezi, Natasha (20 June 2017). "HC lands book rights to Dunkirk film starring Tom Hardy". The Bookseller.
  28. ↑ 28,0 28,1 Nolan, Christopher (8 July 2017). "Spitfires, flotillas of boats, rough seas and 1,000 extras: Christopher Nolan on the making of Dunkirk, his most challenging film to date". The Daily Telegraph
  29. ↑ Greene, David (20 July 2017). "'Dunkirk' Director Christopher Nolan: 'We Really Try To Put You On That Beach'". NPR.
  30. ↑ Grobar, Matt (28 November 2017). "'Dunkirk' Production Designer Nathan Crowley On "Rawness, Simplicity & Brutalism" Of World War II Epic". Deadline.com.
  31. ↑ Staff (29 September 2016). "Hollywood Salaries 2016: Who Got Raises (and Who Didn't), From Movie Stars to Showrunners". The Hollywood Reporter.
  32. ↑ Miller, Julie (21 July 2017). "The Secrets of Hollywood's Highest-Paid Directors". Vanity Fair. 
  33. ↑ 33,0 33,1 33,2 Lewis, Andy (5 January 2018). "Making of 'Dunkirk': Christopher Nolan's Obsessive $100M Re-creation of the Pivotal WWII Battle". The Hollywood Reporter.
  34. ↑ Dane, Patrick (27 December 2016). "Christopher Nolan Talks About Newcomer Fionn Whitehead In New Dunkirk Photo". Bleeding Cool.
  35. ↑ Kaufman, Amy (31 March 2017). "Christopher Nolan reveals what makes the war story 'Dunkirk' a great suspense thriller". Los Angeles Times.
  36. ↑ Kroll, Justin (28 December 2015). "Christopher Nolan to Direct Action Thriller 'Dunkirk' for Warner Bros. (EXCLUSIVE)". Variety.
  37. ↑ Ford, Rebecca (28 December 2015). "Christopher Nolan to Direct WWII Film 'Dunkirk' With Tom Hardy, Kenneth Branagh". The Hollywood Reporter. 
  38. ↑ Jaafar, Ali (11 March 2016). "Jack Lowden & Aneurin Barnard In Talks For Major Roles In Christopher Nolan's 'Dunkirk'". Deadline.com.
  39. ↑ Stolworthy, Jacob (6 April 2016). "Peaky Blinders actor Cillian Murphy to reunite with Christopher Nolan for WW2 drama Dunkirk". The Independent
  40. ↑ McNary, Dave (23 May 2016). "Christopher Nolan's 'Dunkirk' Begins Filming in France". Variety.
  41. ↑ "The strange reason behind why Harry Styles was cast in Dunkirk". The New Zealand Herald. 
  42. ↑ Daly, Rhian (9 July 2017). "'Dunkirk' director Christopher Nolan says he 'wasn't aware' how famous Harry Styles was before casting him". NME.
  43. ↑ Houghton, Jack (15 July 2017). "Cillian Murphy and Kenneth Branagh reveal the horror of World War II epic Dunkirk". The Daily Telegraph.
  44. ↑ Schaefer, Stephen (16 July 2017). "Mark Rylance musters spirit of epic 'Dunkirk' rescue". Boston Herald. 
  45. ↑ Hawkes, Rebecca (23 May 2016). "Christopher Nolan's Dunkirk: first set photos reveal director's vision of wartime France". The Daily Telegraph.
  46. ↑ Sykes, Hugh (8 August 2017). "What do people in Dunkirk make of the film Dunkirk?". BBC News. 
  47. ↑ 47,0 47,1 47,2 Evans, Chris (17 July 2017). "Dunkirk: How Christopher Nolan's film found real war ships for epic battle scenes". The Independent.
  48. ↑ Sexton, David (13 July 2017). "Dunkirk: everything you need to know about the cinematic event of 2017". London Evening Standard.
  49. ↑ Colburn, Randall (13 December 2017). "Christopher Nolan walks you through the most terrifying scene in Dunkirk". The A.V. Club.
  50. ↑ Halls, Eleanor (7 June 2016). "Dunkirk: everything you need to know about Harry Styles' new film". GQ. 
  51. ↑ Weijers, Marco (20 June 2016). "Deel 'Dunkirk'-vloot Nederlands" Архивирано на 23 јули 2017 г.. De Telegraaf (in Dutch).
  52. ↑ Weijers, Marco (20 June 2016). "Deel 'Dunkirk'-vloot Nederlands" Архивирано на 23 јули 2017 г.. De Telegraaf 
  53. ↑ Barry, Aoife (17 July 2017). "Why the epic Dunkirk was the hardest film Christopher Nolan has made". TheJournal.ie.
  54. ↑ Mallory Allnutt, Richard (15 August 2016). "Dunkirk – Filming the Aerial Scenes for the Epic Movie". Warbirds News.
  55. ↑ Mottram 2017.
  56. ↑ Maytum, Matt; Crowther, Jane (Summer 2017). "'Dunkirk'". Total Film.
  57. ↑ Rooney, Matt (11 January 2017). "Tom Hardy talks Dunkirk, rom-coms & says more Mad Max is "in the books"". JoBlo.com
  58. ↑ Sharf, Zack (12 July 2017). "15 Essential Movies Shot On 70mm Film, From '2001: A Space Odyssey' to 'Dunkirk'". IndieWire.
  59. ↑ Nolan, Christopher (8 July 2017). "Spitfires, flotillas of boats, rough seas and 1,000 extras: Christopher Nolan on the making of Dunkirk, his most challenging film to date". The Daily Telegraph.
  60. ↑ 60,0 60,1 Guerrasio, Jason (11 July 2017). "Christopher Nolan explains the biggest challenges in making his latest movie 'Dunkirk' into an 'intimate epic'". Business Insider.
  61. ↑ Busis, Hillary (7 December 2017). "The Man Behind Dunkirk's Tidy Run Time". Vanity Fair. 
  62. ↑ Grobar, Matt (7 December 2017). "'Dunkirk' Editor Lee Smith On Crafting Larger-Than-Life Experiences For The Eyes & Ears". Deadline.com.
  63. ↑ Gray, Tim (15 December 2017). "How Christopher Nolan's 'Dunkirk' Team Captured the Sounds of Battle". Variety.
  64. ↑ Giardina, Carolyn (5 July 2017). "Warner Bros. Prepping 'Dunkirk' for One of the Largest 70mm Releases of Last 25 Years". The Hollywood Reporter. 
  65. ↑ Hall, Jacob (8 January 2016). "Hans Zimmer Scoring 'Dunkirk': Composer Will Bring the "Braaaahhhm!" to Christopher Nolan's WWII Film"
  66. ↑ Ryzik, Melena (26 July 2017). "Ticking Watch. Boat Engine. Slowness. The Secrets of the 'Dunkirk' Score". The New York Times.
  67. ↑ Burr, Ty (20 July 2017). "'Dunkirk' is a towering achievement, made with craft, sinew, and honesty". The Boston Globe.
  68. ↑ Tartaglione, Nancy (13 July 2017). "Christopher Nolan Unveils His 'Dunkirk' Experience In London". Deadline.com.
  69. ↑ "Dunkirk Premiere". Heart of London Business Alliance.
  70. ↑ Hooton, Christopher (5 August 2016). "Dunkirk trailer: Watch the tense first teaser for Christopher Nolan's new World War II film". The Independent.
  71. ↑ Mendelson, Scott (6 May 2017). "Trailer: Chris Nolan's 'Dunkirk' Will Try To Be A Rare Breakout World War II Movie". Forbes.
  72. ↑ Sims, David (10 July 2017). "Why Hollywood Should Pay Attention to Dunkirk". The Atlantic.
  73. ↑ Thompson, Anne (29 August 2017). "Christopher Nolan's 'Dunkirk' Enters the Toronto Film Festival Oscar Fray". IndieWire.
  74. ↑ Sharf, Zack (16 November 2017). "'Dunkirk' Wants to Be the Oscar Frontrunner, Sets Awards Season Re-Release in IMAX and 70mm Theaters". IndieWire. 
  75. ↑ Howard, Kirsten (26 October 2017). "Dunkirk Blu-ray/DVD release date and bonus features" Архивирано на 30 октомври 2017 г.. Den of Geek.
  76. ↑ Perry, Spencer (24 October 2017). "Dunkirk Sets Sail on 4K, Blu-ray, and DVD in December". ComingSoon.net.
  77. ↑ "Dunkirk Announcement Teaser: A First Look at the Christopher Nolan Film!". ComingSoon.net. 4 August 2016.
  78. ↑ "Dunkirk (2017)". Box Office Mojo
  79. ↑ Brace, Samuel (12 September 2017). "Dunkirk becomes the highest grossing WWII film of all time". Flickering Myth.
  80. ↑ Busch, Anita (22 July 2017). "'Dunkirk' Logs Strong 3-Day Cume Of $21.2M After Key Market Rollout – Int'l Box Office". Deadline.com.
  81. ↑ Kelley, Seth (3 September 2017). "'Dunkirk' Wins International Box Office With $30 Million Debut in China". Variety.
  82. ↑ Schilling, Mark (11 September 2017). "Japan Box Office: 'Dunkirk' Opening Tops Weekend". Variety
  83. ↑ "From Dunkirk to Apocalypse Now: the 30 best war movies ever made". The Daily Telegraph.
  84. ↑ Bradshaw, Peter (17 July 2017). "Dunkirk review – Christopher Nolan's apocalyptic war epic is his best film so far". The Guardian.
  85. ↑ Travers, Peter (17 July 2017). "'Dunkirk' Review: Christopher Nolan's WWII Epic May Be the Greatest War Film Ever" Архивирано на 18 јули 2017 г.. Rolling Stone. 
  86. ↑ Mandelbaum, Jacques (19 July 2017). "« Dunkerque » : un déluge de bombes hors sol". Le Monde (in French).
  87. ↑ Maher, Kevin (18 July 2017). "Cacophony of war sinks star-studded blockbuster". The Times (72278). p. 23. ISSN 0140-0460.
  88. ↑ Cox, David (26 July 2017). "Bloodless, boring and empty: Christopher Nolan's Dunkirk left me cold". The Guardian.
  89. ↑ Hipes, Patrick (11 December 2017). "Golden Globes Nominations Announced – Full List".
  90. ↑ Busch, Anita (12 December 2017). "'Three Billboards,' 'Lady Bird,' 'Call Me By Your Name' Lead Australian Academy Nominations". Deadline.com.
  91. ↑ "2017 AWFJ EDA Award Nominees". Alliance of Women Film Journalists.
  92. ↑ Hammond, Pete (7 December 2017). "AFI Top 10 Movies Of 2017: 'Wonder Woman', 'Get Out', 'Shape Of Water', 'The Post' & More". Deadline.com.
  93. ↑ 93,0 93,1 93,2 „Сите проблеми со „Данкирк"“. Off. Посетено на 2018-01-14.
  94. ↑ Broich, John (20 July 2017). "What's Fact and What's Fiction in Dunkirk". Slate
  95. ↑ Sebag-Montefiore, Hugh (29 July 2017). "Hugh Sebag-Montefiore: Dunkirk – inaccurate film has touches that reflect the truth". The Yorkshire Post. 
  96. ↑ 96,0 96,1 Broich, John (20 July 2017). "What's Fact and What's Fiction in Dunkirk". Slate.
  97. ↑ Mosbergen, Dominique (24 July 2017). "Dunkirk Veteran Weeps At Film Premiere: 'It Was Just Like I Was There Again'". Huffington Post.
  98. ↑ Savignac, Baptiste (18 July 2017). "Dunkerque, cinq anecdotes du tournage racontées par Christopher Nolan". Le Figaro (in French).
  99. ↑ Alexander, Bryan (20 July 2017). "'Dunkirk': How historically accurate is Christopher Nolan's WWII battle film?". USA Today.
  100. ↑ Diplomat, Franz-Stefan Gady, The. „No, India's Army Did Not Play a 'Significant Role' at Dunkirk“. The Diplomat (англиски). Посетено на 2018-01-14.

Надворешни врски

[уреди | уреди извор]
Преземено од „https://mk.wikipedia.org/w/index.php?title=Денкерк_(филм_од_2017)&oldid=5067725“