Прејди на содржината

Синајски манастир: Разлика помеѓу преработките

Координати: 28°33′20″N 33°58′34″E / 28.55556° СГШ; 33.97611° ИГД / 28.55556; 33.97611
Од Википедија — слободната енциклопедија
Интерактивен преглед на историјата
[проверена преработка][проверена преработка]
← Постаро уредувањеПоново уредување →
Избришана содржина Додадена содржина
НагледноВикитекст
Rescuing 1 sources and tagging 0 as dead.) #IABot (v2.0.9.5
(Не се прикажани 13 меѓувремени преработки од 5 корисници)
Ред 1: Ред 1:
{{Инфокутија Манастир|name=Манастир Света Катерина|image=Saint Catherine Sinai.jpg|caption=Манастирот со планината Хорив во позадина|full=Светиот автономен кралски манастир на Света Катерина на Светата и Синајска Гора|other_names=|order=[[Синајска архиепископија]]|established=565|founder=[[Јустинијан I]]|location=[[Света Катерина (Египет)|Света Катерина]], [[Египет]]|coord={{Coord|28|33|20|N|33|58|34|E|region:EG-JS_type:landmark|display=inline,title}}|remains=[[Катерина Александриска]]}}
{{Infobox monastery
| name = Манастир Света Катерина
| image = Saint Catherine Sinai.jpg
| caption =
| full =
| other_names =
| order = [[Црква на Синај]]
| established = 565 год.
| disestablished =
| mother =
| diocese =
| churches =
| founder = [[Јустинијан I]]
| dedication =
| people =
| denomination = [[Eastern Orthodox Church]]
| location = [[Saint Catherine, Egypt|Saint Catherine]], [[South Sinai Governorate]], [[Egypt]]
| coord = {{Coord|28|33|20|N|33|58|34|E|region:EG-JS_type:landmark|display=inline,title}}
| oscoor =
| website = {{url|http://www.sinaimonastery.com}}
| embedded = {{designation list | embed=yes
| designation1 = WHS
| designation1_offname = Saint Catherine Area
| designation1_date = 2002 <small>(26th [[World Heritage Committee|session]])</small>
| designation1_type = Cultural
| designation1_criteria = i, iii, iv, vi
| designation1_number = [https://whc.unesco.org/en/list/954 954]
| designation1_free1name = Region
| designation1_free1value = [[List of World Heritage Sites in the Arab States|Arab States]]
}}
| public_access =
}}


'''Синајскиот манастир Света Катерина''' ({{lang-ar|دير القدّيسة كاترين}}; {{lang-grc-gre|Μονὴ τῆς Ἁγίας Αἰκατερίνης}}) е [[православен]] [[манастир]] лоциран на [[Синајскиот полуостров]]. Се наоѓа во почетокот на една клисура во подножјето на [[планината Синај]], во близина на градот [[Света Катерина, Египет|Света Катерина, во Египет]]. Манастирот е именуван по [[Катерина Александриска]].<ref>{{Cite book |last=Evans |first=Helen C. |url=https://books.google.com/books?id=izr8rGsQ0UoC&q=.&pg=PA13 |title=Saint Catherine's Monastery, Sinai, Egypt: A Photographic Essay |date=2004 |publisher=Metropolitan Museum of Art |isbn=978-1-58839-109-4 |language=en}}</ref><ref name="EB 1998">{{Cite encyclopedia|title=Saint Catherine's Monastery |encyclopedia =Encyclopedia Britannica|url=https://www.britannica.com/topic/Saint-Catherines-Monastery|date=July 1998 |access-date=23 January 2021 |language=en}}</ref>
'''Манастир Света Катерина''' ({{ArB|دير القدّيسة كاترين}}, {{Трансл|ar|Dayr al-Qiddīsa Katrīn}}; {{Lang-el|Μονὴ τῆς Ἁγίας Αἰκατερίνης}}, {{Трансл|el|Moni tis Agias Aikaterinis}}), официјално '''Светиот автономен кралски манастир на Света Катерина на Светата планина Синај''' — [[Манастир|христијански манастир]] кој се наоѓа на [[Синајски Полуостров|Синајскиот Полуостров]] во [[Египет]]. Сместен во подножјето на [[Синајска Гора|планината Синај]], изграден е помеѓу 548 и 565 година и е најстариот континуирано населен христијански манастир во светот.<ref name="LeroyCollin2004">{{Наведена книга|url=https://books.google.com/books?id=bX9KvgAACAAJ|title=Monks and Monasteries of the Near East|last=Jules Leroy|last2=Peter Collin|publisher=[[Gorgias Press]]|year=2004|isbn=978-1-59333-276-1|pages=93–94|author-link=Jules Leroy}}</ref><ref>{{Наведена мрежна страница|url=https://www.keepcalmandwander.com/st-catherine-monastery-mt-sinai-oldes-world/|title=St Catherine Monastery – The Oldest in the World|date=2016-05-24|work=KEEP CALM and WANDER|language=en-US|accessdate=2022-04-21|archive-date=2021-04-21|archive-url=https://web.archive.org/web/20210421234457/https://www.keepcalmandwander.com/st-catherine-monastery-mt-sinai-oldes-world/|url-status=dead}}</ref>


Манастирот бил изграден по наредба на византискиот цар [[Јустинијан I]], приложувајќи го она што се смета дека е запалената грмушка што ја видел [[Мојсеј]].<ref name=":3">{{Наведени вести|url=https://www.washingtonpost.com/lifestyle/magazine/in-the-sinai-a-global-team-is-revolutionizing-the-preservation-of-ancient-manuscripts/2012/08/30/1c203ef4-ca1f-11e1-aea8-34e2e47d1571_story.html|title=In the Sinai, a global team is revolutionizing the preservation of ancient manuscripts|last=Schrope|first=Mark|date=September 6, 2012|work=The Washington Post|access-date=July 2, 2018|language=en-US|issn=0190-8286}}</ref><ref name=":0">{{Наведени вести|url=http://www.mountsinaimonastery.org/news-blog/is-the-burning-bush-still-burning|title=Is the Burning Bush Still Burning?|work=Friends of Mount Sinai Monastery|access-date=July 2, 2018|language=en-US}}</ref> Со векови подоцна, наводното тело на Света Катерина Александриска, за кое се вели дека било пронајдено во областа, било однесено во манастирот; [[Мошти]]те на Света Катерина го претворило во важно место за аџилак, а манастирот на крајот бил преименуван по светицата.
Изграден помеѓу 548 и 565, претставува најстариот континуирано населен христијански манастир во светот.<ref>Din, Mursi Saad El et al.. Sinai: The Site & The History: Essays. New York: [[New York University Press]], 1998. 80. {{ISBN|0814722032}}</ref><ref name="LeroyCollin2004">{{cite book|url=https://www.google.com.au/books/edition/Monks_and_Monasteries_of_the_Near_East/bX9KvgAACAAJ?hl=en|title=Monks and Monasteries of the Near East|author1=Jules Leroy|author2=Peter Collin|publisher=[[Gorgias Press]]|year=2004|isbn=978-1-59333-276-1|pages=93–94|author-link1=Jules Leroy}}</ref><ref>{{Cite web |date=2016-05-24 |title=St Catherine Monastery - The Oldest in the World |url=https://www.keepcalmandwander.com/st-catherine-monastery-mt-sinai-oldes-world/ |access-date=2022-04-21 |website=KEEP CALM and WANDER |language=en-US}}</ref> Манастирот исто така ја има и најстарата континуирано отворена библиотека,<ref name="sinai.library.ucla"/> која содржи уникатни и екстремно ретки дела,<ref>Sebastian P. Brock, Two Hitherto Unattested Passages of the Old Syriac Gospels in Palimpsests from St Catherie’s Monastery, Sinai, Δελτίο Βιβλικῶν Μελετῶν 31A, 2016, pp. 7–18.</ref><ref name="sinai.library.ucla" /> како и голема колекција на ранохристијански [[икон]]и, вклучувајќи го и најстариот приказ на [[Христос]] [[Пантократор]].

Контролиран од автономната Синајска црква, која е дел од пошироката Грчка православна црква, манастирот станал дел од [[Светско наследство на УНЕСКО|светско наследство]] на [[УНЕСКО]] во 2002 година поради неговата единствена важност во традициите на [[христијанство]]то, [[ислам]]от и [[Јудаизам|јудаизмот]].<ref name=":02">{{Наведени вести|url=https://www.ibtimes.co.uk/these-spectacular-ancient-texts-were-lost-centuries-now-they-can-be-viewed-online-1652320|title=These spectacular ancient texts were lost for centuries, and now they can be viewed online|last=Georgiou|first=Aristos|date=December 20, 2017|work=[[International Business Times]]|archive-url=https://web.archive.org/web/20180702023242/https://www.ibtimes.co.uk/these-spectacular-ancient-texts-were-lost-centuries-now-they-can-be-viewed-online-1652320|archive-date=July 2, 2018|language=en}}</ref><ref>{{Наведена мрежна страница|url=https://whc.unesco.org/en/list/954|title=Saint Catherine Area|work=UNESCO World Heritage Centre|publisher=United Nations Educational, Scientific, and Cultural Organization|accessdate=7 September 2021}}</ref>

Местото, исто така, ја има најстарата библиотека во светот која постојано работи,<ref name="sinai.library.ucla">{{Наведена мрежна страница|url=https://sinai.library.ucla.edu|title=Sinai Palimpsests project|work=sinai.library.ucla.edu}}</ref> со уникатни или исклучително ретки дела, како што се Синајскиот ракопис и Сирискиот ракопис,<ref name="sinai.library.ucla" /><ref>Sebastian P. Brock, Two Hitherto Unattested Passages of the Old Syriac Gospels in Palimpsests from St Catherie's Monastery, Sinai, Δελτίο Βιβλικῶν Μελετῶν 31A, 2016, pp. 7–18.</ref> како и веројатно најголемата колекција на ранохристијански [[Икона|икони]], вклучувајќи најраниот познат приказ на [[Исус Христос|Исус]] како [[Седржител|Христос Пантократор]].

Света Катерина ги има трите планини во кои се наоѓа: Рас Суфсафех (веројатно библиската планина Хореб, Џебел Арензијеб и [[Синајска Гора|планината Синај]] <ref>{{Наведена мрежна страница|url=https://visitafrica.site/visit-saint-catherine-monastery.html|title=Visit Saint Catherine Monastery, Egypt|work=visitafrica.site|language=en-GB|accessdate=2020-09-25|archive-date=2022-09-27|archive-url=https://web.archive.org/web/20220927125105/https://visitafrica.site/visit-saint-catherine-monastery.html|url-status=dead}}</ref>

== Христијански традиции ==
Манастирот бил изграден околу местото на она што традиционално се смета за место на запалената грмушка што ја видел пророкот [[Мојсеј]].<ref name="EB 1998">{{Наведена енциклопедија|access-date=23 January 2021}}</ref> Манастирот на Света Катерина го оградува и „Мојсеевиот бунар“, каде што се вели дека Мојсеј ја запознал својата идна сопруга [[Сепфора]]. Бунарот и денес е еден од главните извори на вода на манастирот. Патролен празник на манастирот е Преображение.
[[File:Moses-well-saint-catherine-church.jpg|alt=A view of the Moses well in Saint Catherine's church, where Moses met his wife Zipporah. https://traveltheworldpages.com/climbing-mount-sinai/|мини| Мојсеј Па, црквата Света Катерина]]
Со векови по нејзиното основање, телото на Света Катерина Александриска се вели дека било пронајдено во пештера во областа. Катерина била популарна светица во Европа во средниот век; нејзината приказна вели дека, за одбрана на христијанството, била осудена на смрт на тркало што се кршело со шилци, но, на нејзиниот допир, тркалото се скршило. {{Sfn|Clugnet|1908}} Тогаш било наредено да и се отсече главата. {{Sfn|Morton|1841}}

Моштите на Света Катерина, кои се чуваат до денес во манастирот, го направиле омилено место за аџилак.

== Историја ==
Најстариот запис за монашкиот живот на Синајската планина доаѓа од патописот на латински напишан текст од жена по име Егерија (Етерија; Света Силвија Аквитанска) околу 381/2-386 година.<ref>John Wilkinson (2015), Egeria's travels (Oxford: Oxbow Books). {{ISBN|978-0-85668-710-5}}</ref><ref>{{Наведена мрежна страница|url=https://www.ccel.org/m/mcclure/etheria/etheria.htm|title=The Pilgrimage of Egeria|work=www.ccel.org|accessdate=2023-07-22}}</ref>

Манастирот бил изграден по наредба на царот [[Јустинијан I]] (владеел 527–565 година), опкружувајќи ја капелата на запалената грмушка (исто така позната како „Паклисот на Света Елена“) наредена да биде изградена од [[Света Елена (царица)|царицата Елена]], мајка на [[Константин Велики]], на местото каде што Мојсеј се претпоставува дека ја видел запалената грмушка. Живата грмушка на теренот наводно е онаа што ја видел Мојсеј. Структурно, кралскиот столб на манастирот е најстарата позната преживеана кровна конструкција во светот.<ref>Feilden, Bernard M.. Conservation of historic buildings. 3rd ed. Oxford: Architectural Press, 2003. p. 51. {{ISBN|0750658630}}</ref> Местото е свето за [[христијанство]]то, [[ислам]]от и [[Јудаизам|јудаизмот]].<ref>{{Наведена мрежна страница|url=http://st-katherine.net/en/index.php?option=com_content&task=view&id=14&Itemid=29|title=The Monastery|publisher=St-Katherine-net|accessdate=23 October 2014}}</ref>
 {{multiple image|align=left|image1=MACCOUN(1899) p057 MT. SINAI OR JEBEL MUSA.jpg|width1=88|caption1=Карта на манастирската околина од 1899 година|image2=Skt Katharina Klosteret.jpg|width2=300|alt2=|caption2=Фотографија од 2011 година од северот на манастирот, свртена кон југ|footer=Манастирот се наоѓа во сенката на група од три планини: [[Рас Суфсафех]]/„[[Планина Хореб]]“ (врвот околу 1 км западно), Џебел Арензијеб (врвот околу 1 км јужно) и [[Синајска Гора|Џебел Муса]]/"Библиска планина Синај" (врв околу 2 км јужно)}}
[[Џамија]] била создадена со пренамена на постоечка капела за време на [[Фатимидски Калифат|Фатимидскиот калифат]] (909–1171), која била во редовна употреба до ерата на [[Мамелучки Султанат|султанатот Мамлук]] во 13 век и сè уште се користи денес во посебни прилики. За време на [[Отоманско Царство|Отоманската империја]], џамијата била во пуста состојба; таа била обновена во почетокот на 20 век.<ref>{{Наведена мрежна страница|url=https://whc.unesco.org/en/list/954|title=Saint Catherine Area}}</ref>
 {{multiple image|align=right|image1=PikiWiki Israel 8612 Sanatah Kattarina Monastery in the Sinai Desert in.jpg|width1=230|alt1=|caption1=Манастирот на Света Катерина, 1968 година|image2=LeavittHuntSinai.jpg|width2=200|alt2=|caption2=Манастирот на Света Катерина, 1852 година|footer=}}
Во текот на седмиот век, изолираните христијански анхорити на Синај биле елиминирани: останал само утврдениот манастир. Манастирот е опкружен со огромните утврдувања кои се сочувани. До 20 век пристапот бил преку врата висока во надворешните ѕидови. Од времето на [[Прва крстоносна војна|Првата крстоносна војна]], присуството на крстоносците на [[Синај]] до 1270 година го поттикнало интересот на европските христијани и го зголемило бројот на смелите аџии кои го посетиле манастирот. Манастирот бил поддржан од неговите поглавја во Египет, Палестина, Сирија, Крит, Кипар и Цариград.
[[Податотека:Ossuary_Sinai.jpg|мини|Костурница во манастирот Света Катерина]]
Манастирот, заедно со неколкуте конаци во областа, ја сочинуваат целата Синајска црква, на чие чело стои архиепископ, кој е и игумен на манастирот. Точниот административен статус на црквата во рамките на [[Православна црква|Источната православна црква]] е двосмислен: од некои, вклучително и самата црква,<ref>The official Website describes the Church as "διοικητικά "αδούλωτος, ασύδοτος, ακαταπάτητος, πάντη και παντός ελευθέρα, αυτοκέφαλος" or "administratively 'free, loose, untresspassable, free from anyone at any time, autocephalous'" (see link below)</ref> таа се смета за автокефална,<ref>Weitzmann, Kurt, in: Galey, John; ''Sinai and the Monastery of St. Catherine'', p. 14, Doubleday, New York (1980) {{ISBN|0-385-17110-2}}</ref><ref>{{Наведена мрежна страница|url=http://www.fatheralexander.org/booklets/english/history_timothy_ware_1.htm|title=Part I: History|last=Ware|first=Kallistos (Timothy)|year=1964|work=The Orthodox Church|publisher=Penguin Books|accessdate=2007-07-14}} Under ''Introduction'' Bishop Kallistos says that Sinai is "autocephalous"; under ''The twentieth century, Greeks and Arabs'' he states that "There is some disagreement about whether the monastery should be termed an 'autocephalous' or merely an 'autonomous' Church."</ref> од други за [[Автономија|автономна]] црква под јурисдикција на [[Ерусалимска православна црква|Грчката православна црква на Ерусалим]]. Архиепископот традиционално го осветува Грчкиот православен патријарх на Ерусалим; во последниве векови тој обично престојувал во [[Каиро]]. За време на периодот на [[Крстоносни војни|крстоносните војни]], кој бил обележан со горчина меѓу православната и католичката црква, манастирот бил покровител и од [[Список на византиски цареви|византиските цареви]] и од владетелите на Ерусалимското Кралство, како и од нивните дворови.

На 18 април 2017 година, во напад на групата Исламска држава на контролен пункт во близина на манастирот загинал еден полицаец, а тројца полицајци биле повредени.<ref>{{Наведени вести|url=https://www.bbc.co.uk/news/world-middle-east-39637439|title=Deadly attack near Egypt's old monastery|date=April 19, 2017|work=[[BBC News]]|access-date=July 2, 2018|language=en-GB}}</ref>

== Ракописи и икони ==
[[Податотека:The_Patent_of_Mohammed.jpg|лево|мини| ''Аштинам на Мухамед'', давајќи заштита и други привилегии на следбениците на Исус]]
[[Податотека:Petersinai.jpg|мини|Восочна икона од 6 век]]
Библиотеката, основана некаде помеѓу 548 и 565 година, е најстарата постојано оперативна библиотека во светот.<ref>{{Наведена мрежна страница|url=https://aleteia.org/2019/08/19/the-oldest-continuously-operating-library-in-the-world-is-in-an-egyptian-monastery/|title=The library of St. Catherine at Mount Sinai has never closed its doors.|last=Esparza|first=Daniel|date=19 August 2019|accessdate=11 August 2020}}</ref> [[Манастир]]ската библиотека ја чува втората по големина збирка на рани кодекси и ракописи во светот, побројни само од [[Ватиканска библиотека|Ватиканската библиотека]].<ref name=":4">{{Наведени вести|url=https://www.bbc.com/news/business-44144527|title=Hidden writing in ancient manuscripts|last=Macdonald|first=Fleur|date=June 13, 2018|work=[[BBC News]]|archive-url=https://web.archive.org/web/20180702023740/https://www.bbc.com/news/business-44144527|archive-date=July 2, 2018|language=en-GB}}</ref> Содржи [[Грчки јазик|грчки]], христијански палестински арамејски, [[Сириски јазик|сириски]], [[Грузиски јазик|грузиски]], [[Арапски јазик|арапски]], [[Гиз|етиопски/геес]], [[Латински јазик|латински]], [[Ерменски јазик|ерменски]], [[Црковнословенски јазик|црковнословенски]] и кавкаски албански <ref>Jost Gippert, The Creation of the Caucasian Alphabets as Phenomenon of Cultural History, in ''Referate des Internationalen Symposiums (Wien, 1.-4. Dezember 2005)'', ed. by Werner Seibt, Johannes Preiser-Kapeller, pp. 39–50, Wien: Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften 2011.</ref> ракописи и книги, вклучувајќи многу ретки [[Хебрејски јазик|хебрејски]] <ref>Bo Isaksson, "The Monastery of St. Catherine and the New Finds", in ''Built on Solid Rock: Studies in Honour of Professor Ebbe Egede Knudsen on the Occasion of his 65th Birthday April 11th 1997'', edited by Elie Wardini, pp. 128–140, Oslo: Novus forlag, 1997.</ref> и коптски книги.

Во мај 1844 година и февруари 1859 година, Константин фон Тишендорф го посетил манастирот за истражување и го открил Синајскиот Кодекс, кој датира од 4 век, во тоа време најстариот речиси целосно зачуван ракопис на [[Библијата]]. Наодот од 1859 година го напуштил манастирот во [[Русија]], во околности кои долго време биле спорни. Но, во 2003 година руските научници го откриле актот за донација за ракописот потпишан од Советот на Каиро Метохион и архиепископот Калистрат на 13 ноември 1869 година. Манастирот добил 9000 рубли на подарок од [[Александар II (Русија)|рускиот цар Александар II]].<ref>[http://www.nlr.ru/eng/exib/CodexSinaiticus/zah/3.html The History of the acquisition of the Sinai Bible by the Russian Government in the context of recent findings in Russian archives (english Internetedition)] {{Семарх|url=https://web.archive.org/web/20191221151357/http://www.nlr.ru/eng/exib/CodexSinaiticus/zah/3.html|date=2019-12-21}}. The article from A.V. Zakharova was first published in Montfaucon. Études de paléographie, de codicologie et de diplomatique, Moscow–St.Petersburg, 2007, pp. 209–266) see also Alexander Schick, Tischendorf und die älteste Bibel der Welt. Die Entdeckung des Codex Sinaiticus im Katharinenkloster (Tischendorf and the oldest Bible in the world – The discovery of the Codex Sinaiticus in St. Catherine's Monastery), Muldenhammer 2015, pp. 123–128, 145–155.</ref> Кодексот бил продаден од Сталин во 1933 година на Британскиот музеј и денес се наоѓа во [[Британска библиотека|Британската библиотека]], Лондон, каде што е изложен на јавноста. Пред 1 септември 2009 година, во библиотеката на манастирот бил откриен досега невиден фрагмент од Codex Sinaiticus,<ref>{{Наведена мрежна страница|url=https://www.independent.co.uk/news/world/africa/fragment-from-world-s-oldest-bible-found-hidden-in-egyptian-monastery-1780274.html|title=Fragment from world's oldest Bible found hidden in Egyptian monastery|date=2009-09-01|work=The Independent|language=en|accessdate=2023-07-22}}</ref><ref>{{Наведени вести|url=http://news.bbc.co.uk/2/hi/technology/4739369.stm|title=Oldest known Bible to go online|date=2005-08-03|access-date=2023-07-22|language=en-GB}}</ref> како и меѓу новите наоди од 1975 година <ref>David C. Parker (2010), ''CODEX SINAITICUS: The Story of the World's Oldest Bible.'' London. British Library, p. 18. {{ISBN|9780712358033}}</ref> При други посети (1855, 1857) Константин фон Тишендорф ги собрал и нивните повредни ракописи ([[Грчки јазик|грчки]], христијански палестински арамејски, [[Грузиски јазик|грузиски]], [[Сириски јазик|сириски]]) и ги однел со себе во Санкт Петербург и Лајпциг, каде што се чуваат денес.<ref>M. F. Brosset (1858), Note sur un manuscrit géorgien de la Bibliothèque Impériale publique et provenant de M. Tischendorf, ''Mélanges Asiatiques'' 3, pp. 264–280.</ref><ref>N. Pigoulewsky (1934), Fragments syro-palestiniens des Psaumes CXXIII-IV, ''Revue Biblique'' 43, pp. 519–527.</ref><ref>N. Pigoulewski (1937), Manuscrits syriaques bibliques de Léningrad, ''Revue Biblique'' 46, pp. 83–92; N. Pigoulewski, Manuscrits syriaques bibliques de Léningrad (suite), ''Revue Biblique'' 46, 1937, pp. 225–230; 556–562.</ref><ref>Julius Assfalg (1963), ''Georgische Handschriften'' (= Verzeichnis der orientalischen Handschriften in Deutschland, III) (Wiesbaden); Julius Assfalg (1965), ''Syrische Handschriften'' (= Verzeichnis der orientalischen Handschriften in Deutschland, V) (Wiesbaden).</ref><ref>Sebastian P. Brock (2012), Sinai: a Meeting Point of Georgian with Syriac and Christian Palestinian Aramaic, in The Caucasus between East & West (Tbilisi), pp. 482–494.</ref><ref>Grigory Kessel (2016), Membra Disjecta Sinaitica I: A Reconstitution of the Syriac Galen Palimpsest, in André Binggili, et al. (eds.), ''Manuscripta Graeca et Orientalia: Mélanges monastiques et patristiques en l'honneur de Paul Géhin'' (Louvain: Peeters), pp. 469–498.</ref><ref>Paul Géhin (2017), Les manuscrits syriaques de parchemin du Sinaï et leur membra disjecta, CSCO 665 / Subsidia 136 (Louvain: Peeters).</ref>

Во февруари 1892 година, Агнес С. Луис открила ран ракопис на [[Евангелие]]то во библиотеката на манастирот Света Катерина, кое станало познато како сириски ракопис и останува во сопственост на манастирот. Агнес и нејзината сестра Маргарет Д. Гибсон се вратиле во 1893 година со тимот од Кембриџ од двајца научници во кој биле вклучени нивните сопруги, како и Ј. Рендел Харис за да го фотографираат и препишат ракописот во целост, како и да ги подготват првите каталози на [[Сириски јазик|сириски]] и [[Арапски јазик|арапски]] ракописи.<ref>{{Наведена книга|title=How the Codex was Found|last=Gibson|first=Margaret Dunlop|publisher=Macmillan & Bowes|year=1893|location=Cambridge|pages=60–67}}</ref><ref>Agnes Smith Lewis (1894), ''Catalogue of the Syriac MSS. in the Convent of S. Catharine on Mount Sinai'', Studia Sinaitica, I (London: C. J. Clay and Sons).</ref><ref>Margaret Dunlop Gibson (1894), ''Catalogue of the Arabic mss. in the Convent of Saint Catharine on Mount Sinai.'' Studia Sinaitica, III (London: C. J. Clay and Sons).</ref> Единствено меѓу новите наоди излегле на виделина два дополнителни палимпсестни ракописи кои содржеле дополнителни пасуси од старосириските евангелија.<ref name="Sebastian P. Brock 2016, pp. 7">Sebastian P. Brock, Two Hitherto Unattested Passages of the Old Syriac Gospels in Palimpsests from St Catherine's Monastery, Sinai, ''Δελτίο βιβλικῶν Μελετῶν'' 31, 2016, pp. 7–18.</ref>
 
Манастирот има и копија од Аштинамот на Мухамед, во кој се тврди дека исламскиот пророк [[Мухамед]] му дал заштита на манастирот.<ref>Brandie Ratliff, "The monastery of Saint Catherine at Mount Sinai and the Christian communities of the Caliphate." [http://www.saintcatherinefoundation.org/files/8013/2983/0724/Sinaiticus_2008-email.pdf ''Sinaiticus. The bulletin of the Saint Catherine Foundation'' (2008)] {{Семарх|url=https://web.archive.org/web/20150213034339/http://www.saintcatherinefoundation.org/files/8013/2983/0724/Sinaiticus_2008-email.pdf|date=2015-02-13}}.</ref>

Дополнително, во манастирот е сместена копија од Mok'c'evay K'art'lisay, збирка на дополнителни книги на Грузиските хроники, која датира од 9 век.<ref>{{Наведено списание|last=Kavtaradze|first=Giorgi|date=2001|title=The Georgian Chronicles and the Raison D'ètre of the Iberian Kingdom|journal=Journal of Historical Geography of the Ancient World}}</ref>

Најважните ракописи оттогаш се снимени или дигитализирани и така се достапни за научниците. Со помош за планирање од Лигатус, истражувачки центар на Универзитетот за уметности во Лондон, библиотеката била интензивно реновирана, повторно отворена на крајот на 2017 година <ref>{{Наведена мрежна страница|url=https://www.ligatus.org.uk/stcatherines/node/3877|title=Building renovation {{!}} The St. Catherine's Project|work=www.ligatus.org.uk|accessdate=2023-07-22}}</ref><ref>{{Наведена мрежна страница|url=https://www.voanews.com/middle-east/egypt-reopens-ancient-library-st-catherine-monastery|title=Egypt Reopens Ancient Library at St. Catherine Monastery|work=Voice of America|language=en|accessdate=2019-11-23}}</ref>

=== Проект Синајски Палимпсест ===
Од 2011 година, тим од научници за сликање <ref>Keith Knox (Chief Science Advisor, EMEL, USA); Roger Easton (Chester F. Carlson Center for Imaging Science, Rochester, New York, USA); William Christens-Barry (Chief Scientist, Equipoise Imaging, LCC, Maryland, USA); David Kelbe (Centre for Space Science Technology, Alexandra, New Zealand)</ref> и искусни научници за дешифрирање на ракописи на палимпсести <ref name="sinai.library.ucla" /><ref>Zaza Aleksidze (Tbilisi, Georgia); André Binggeli (Paris, France); Sebastian Brock (Oxford, UK); Michelle Brown (London, UK); Guglielmo Cavallo (Rome, Italy); Steve Delamarter (Portland, Oregon, USA); Alain J. Desreumaux (Paris, France); David Ganz (Cambridge, UK); Paul Géhin (Paris, France); Jost Gippert (Frankfurt, Germany); Sidney Griffeth (Washington DC, USA); Getachew Haile (Minnesota; New York, USA); Dieter Harlfinger (Hamburg, Germany); Hikmat Kashouh (Metn, Lebanon); Vasilios Katsaros (Thessaloniki, Greece); Grigory Kessel (Vienna, Austria); Daniela Mairhofer (Princeton, New Jersey, USA); Heinz Miklas (Vienna, Austria); Christa Müller-Kessler (University of Jena, Germany); Panayotis Nicolopoulos (Athens, Greece); Pasquale Orsini (Ministry of Cultural Heritage and Activities, Central Institute for Archives, Italy); Bernard Outtier (Paris, France); Claudia Rapp (Vienna, Austria); Giulia Rossetto (Vienna, Austria); Alexander Treiger (Nova Scotia, Canada); Agammenon Tselikas (Athens, Greece); Nigel Wilson (Oxford, UK).</ref> од САД и Европа, фотографирале, дигитализирале и ја проучувале колекцијата на палимпсести на библиотеката за време на меѓународниот Синајски проект за палимпсести.<ref name="sinai.library.ucla" /><ref>The project's original heads were the professor of Byzantine studies [[Claudia Rapp]] of the [[University of Vienna]] and Michael Phelps of the Early Manuscripts Electronic Library (EMEL), Los Angeles, California.</ref>

Палимпсестите се забележливи по тоа што биле повторно користени еднаш или повеќе пати во текот на вековите. Бидејќи пергаментот бил скап и одземало многу време за производство, монасите бришеле одредени текстови со сок од портокал или ги гребеле и пишувале над нив.<ref>Reviel Netz and William Noel (2008), ''The Archimedes Codex: Revealing the Secrets of the World's Greatest Palimpsest'' (London, UK: Phoenix), pp. 120–124.</ref> Иако некогаш се претпоставувало дека оригиналните текстови биле изгубени,<ref name=":2">{{Наведени вести|url=https://www.smithsonianmag.com/history/archaeologoists-only-just-beginning-reveal-secrets-hidden-ancient-manuscripts-180967455/|title=Archaeologists Are Only Just Beginning to Reveal the Secrets Hidden in These Ancient Manuscripts|last=Marchant|first=Jo|date=December 11, 2017|work=[[Smithsonian (magazine)|Smithsonian]]|access-date=July 2, 2018|language=en}}</ref> научниците за сликање користеле техники и технологии на теснопојасна мултиспектрална слика за да ги откријат карактеристиките што тешко се гледале со човечкото око, вклучувајќи остатоци од мастило и мали жлебови во пергаментот.<ref name=":4"/> Овие слики потоа биле дигитализирани и сега се слободно достапни за истражување во онлајн библиотеката на Калифорнискиот универзитет во Лос Анџелес за научна употреба.<ref name="sinai.library.ucla" />

Заклучно со јуни 2018 година, биле идентификувани најмалку повеќе од 160 палимпсести, при што биле обновени над 6.800 страници текстови. Поновите наоди биле откриени во затскриено складиште на кулата Свети Ѓорѓи во 1975 година <ref>Ioannis E. Meïmaris (1985), ''Κατάλογος τῶν νέων ἀραβικῶν χειρογράφων τῆς ἱερᾶς Μονῆς Ἁγίας Αἰκατερίνης τοῦ Ὄρους Σινᾶ, Ἱερὰ Μονὴ Ἁγίας Αἰκατερίνης'' (Athens).</ref><ref>Ioannis C. Tarnanidis (1988), ''The Slavonic Manuscripts Discovered in 1975 at St Catherine's Monastery on Mount Sinai'' (Thessaloniki).</ref><ref>Sebastian P. Brock (1995), ''Catalogue of the Syriac Fragments (New Finds) in the Library of the Monastery of Saint Catherine, Mount Sinai'' (Athens).</ref><ref>Panayotis G. Nicolopoulos (1999), ''The New Finds of Sinai. Holy Monastery and Archdiocese of Sinai'' (Athens).</ref><ref>Zaza Alekzidse, M. Shanidze, L. Khevsuriani, M. Kavtaria (2005), ''The New Finds of Sinai. Catalogue of Georgian Manuscripts Discovered in 1975 at Saint Catherine's Monastery on Mount Sinai'' (Athens).</ref><ref>Philothee du Sinaï (2008), ''Nouveaux manuscrits syriaques du Sinaï'' (Athens).</ref> Најважните точки вклучуваат „108 страници од претходно непознати грчки песни и најстариот познат рецепт што му се припишува на грчкиот лекар ''[[Хипократ]]'';“ дополнителни фолија за пренесување на старосириските евангелија;<ref name="Sebastian P. Brock 2016, pp. 7"/> двајца неодобрени сведоци на ранохристијански апокрифен текст [[Успение на Пресвета Богородица|Успението на Пресвета Богородица]] (Transitus Mariae) од кое најголемиот дел од грчкиот текст е изгубен;<ref>Christa Müller-Kessler, Three Early Witnesses of the «Dormition of Mary» in Christian Palestinian Aramaic. Palimpsests from the Cairo Genizah (Taylor-Schechter Collection) and the New Finds in St Catherine's Monastery, ''Apocrypha'' 29, 2018, pp. 69–95.</ref> претходно непознато мачеништво на Патриклос од Цезареја Маритима ([[Израел]]), еден од единаесетте следбеници на Памфил Кесариски; како и увид во мртвите јазици како што е претходно тешко потврдениот кавкаски албански <ref>Zaza Alekzidse and Jean-Pierre Mahé, "Découverte d'un texte albanien: une langue ancienne du Caucase retrouvée", ''Comptes rendus des séances l'Académie des Inscriptions et Belles-Lettres,'' 141:2 (1997), pp. 512–532.</ref><ref>Zaza Aleksidze and Jean-Pierre Mahé, "Le déchiffrement de l'écriture des Albaniens du Caucase", ''Comptes rendus des séances de l'Académie des Inscriptions et Belles-Lettres,'' 145:3 (2001), pp. 1239–1257.</ref> и христијанскиот палестински арамејски, локалниот дијалект од раниот византиски период, со многу неспоредливи текстови сведоци.<ref name="sinai.library.ucla" />

== Уметнички дела ==
Во комплексот се сместени незаменливи уметнички дела: мозаици, најдобрата колекција на рани [[Икона|икони]] во светот, најголем дел во енкаустика, како и литургиски предмети, путири и реликви и црковни згради. Големата збирка на икони започнува со неколку кои датираат од 5 (веројатно) и 6 век, кои се единствени преживеани; Манастирот бил недопрен од [[Византиско иконоборство|византиското иконоборство]] и никогаш не бил ограбен. Таму е зачувана и најстарата икона на [[Стар завет|старозаветна]] тема. Проектот за каталог на збирките е во тек уште од 1960-тите. Манастирот бил важен центар за развој на хибридниот стил на уметноста на крстоносците и има над 120 [[Икона|икони]] создадени во стилот, убедливо најголемата колекција која сè уште постои. Многумина очигледно биле создадени од Латините, веројатно монаси, со седиште во или околу манастирот во 13 век.

== Икони ==
<gallery mode="packed" heights="160">
Податотека:Encaustic_Virgin.jpg|алт=Icon of the enthroned Virgin and Child with saints and angels, 6th century|Икона на устоличената Богородица и Дете со светци и ангели, 6 век
Податотека:Spas_vsederzhitel_sinay.jpg|алт=The oldest known icon of Christ Pantocrator, encaustic on panel|Најстарата позната икона на''Христос Пантократор'',енкаустична на панелот
Податотека:Last_Judgement_Sinai_12th_century.jpg|алт=The Last Judgement, 11th-12th century, by John Tokhabi|''[[Страшниот суд|Последниот суд]]'', 11-12 век, од Џон Токаби
Податотека:Crucifixion_Icon_Sinai_13th_century.jpg|алт=Crucifixion, 13th century|Распетие, 13 век
Податотека:Holy_Doors.jpg|алт=Holy doors|Светите врати
Податотека:Mary_&_Child_Icon_Sinai_13th_century.jpg|алт=Madonna and Child, 13th century|Мадона и детето, 13 век
Податотека:Mikharkhangel.jpg|алт=13th century Byzantine icon of Saint Michael the Archangel|Византиска икона на [[Архангел Михаил|Свети Архангел Михаил]]<nowiki/>од 13 век
Податотека:Transfiguration_of_Christ_Icon_Sinai_12th_century.jpg|алт=Transfiguration, 12th century|Преображение, 12 век
Податотека:The_Ladder_of_Divine_Ascent_Monastery_of_St_Catherine_Sinai_12th_century.jpg|алт=Ladder of Divine Ascent|Скалило на Божественото искачување
Податотека:John_VIII_Palaiologos,_Sinai.jpg|алт=Emperor John VIII Palaiologos|[[Јован VIII Палеолог]]
Податотека:Icon_of_Saint_Catherine.jpg|алт=Icon of Saint Catherine of Alexandria|Икона на СветаКатерина Александриска
Податотека:Icon_Iakovos_Moskos.jpg|алт=The monastery, 18th century|Манастирот во 18 век
Податотека:Vethiy_Denmi_(Icons_from_Saint_Catherine's_Monastery).jpg|алт=Christ as the Ancient of Days, 7th century|Христос, VII век
</gallery>

== Историски слики ==
<gallery class="center" widths="200px" heights="200px">
Податотека:Saint_Catherine's_Monastery,_Carsten_Niebuhr,_1762.jpg|алт=Carsten Niebuhr (1762)|Карстен Нибур (1762)
Податотека:Monastery_of_Saint_Catherine_at_Mount_Sinai-_drawing_from_the_Description_de_l'Égypte_(1809).jpeg|алт=Description de l'Égypte (1809)|''Опис на Египет'' (1809)
Податотека:David_Roberts_-_Convent_of_St._Catherine_with_Mount_Horeb_-_1927.90_-_Cleveland_Museum_of_Art.jpg|алт=David Roberts, 1839, published in The Holy Land, Syria, Idumea, Arabia, Egypt, and Nubia|Дејвид Робертс, 1839 година, објавено во ''Светата земја, сирист, Идумеја, Арабија, Египет и Нубија''
Податотека:Die_Gartenlaube_(1861)_b_060.jpg|алт=Ernst Keil (1861)|Ернст Кеил (1861)
Податотека:Adolf_Von_Meckel_-_The_Saint_Catherine_Monastery_in_Sinai.jpg|алт=Adolf Meckel von Hemsbach (1892)|Адолф Мекел фон Хемсбах(1892)
</gallery>{{Панорама|St CatherinesPanorama.JPG|1200px|Панорама од манастирот}} 


== Наводи ==
== Наводи ==
{{наводи}}
{{наводи}}

== Понатамошно читање ==
* {{cite book |last=[[Oriana Baddeley]] |first=Earleen Brunner |title=The Monastery of St Catherine |year=1996 |pages=120 pages with 79 colour illustrations |publisher=Saint Catherine Foundation |isbn=978-0-9528063-0-1}}
* {{cite book |last=Böttrich |first=Christfried |title=Der Jahrhundertfund. Entdeckung und Geschichte des Codex Sinaiticus (The Discovery of the Century. Discovery and history of Codex Sinaiticus) |location=Leipzig |publisher=[[Evangelische Verlagsanstalt]] |year=2011 |isbn=978-3-374-02586-2}}
* James Hamilton Charlesworth, ''The New Discoveries in St. Catherine's Monastery'' (= American Schools of Oriental Research Monograph 3) Winona Lake, Indiana: Eisenbrauns, 1981. {{ISBN|0-89757-403-6}}
<!--D E F-->
* Alessandro Falcetta (2018). ''A Biography of James Rendel Harris 1852–1941: The Daily Discoveries of a Bible Scholar and Manuscript Hunter''. London, UK: T&T Clark. {{ISBN|9780567684776}}
* {{Cite book |last1=Forsyth |first1=G. H. |last2=Weitzmann |first2=K. |title=The Monastery of Saint Catherine at Mount Sinai – The Church and Fortress of Justinian: Plates |url=https://archive.org/details/monasteryofsaint0000fors |year=1973 |publisher=Princeton University Press |location=Princeton |isbn=0-472-33000-4}}
<!--G H I-->
* Paul Géhin (2017). ''Les manuscrits syriaques de parchemin du Sinaï et leur membra disjecta''. CSCO 665 / Subsidia 136. Louvain: Peeters. {{ISBN|978-90-429-3501-3}}
* Margaret Dunlop Gibson (1893). ''How the Codex was Found. A Narrative of Two Visits to Sinai from Mrs. Lewis's Journals. 1892–1893''. Cambridge: Macmillan & Bowes.
* [[Dieter Harlfinger]], [[Diether R. Reinsch]], and Joseph A. M. Sonderkamp in Zusammenarbeit mit Giancarlo Prato: ''Specimina Sinaitica: Die datierten griechischen Handschriften des Katharinen-Klosters auf dem Berge Sinai 9. bis 12. Jahrhundert'', Berlin: Reimer 1983. {{ISBN|3496007435}}
<!--J K--><!--L M N-->
* Agnes Smith Lewis (1898). ''In the Shadow of Sinai. A Story travel and Research from 1895 to 1897''. Cambridge: Macmillan & Bowes.
* Panayotis G. Nicolopoulos (1999), ''The New Finds. Holy Monastery and Archdiocese of Sinai'' (Athens). {{ISBN|9608598427}}
<!--O - P - Q -->
* David C. Parker (2010). ''CODEX SINAITICUS: The Story of the World's Oldest Bible.'' London. British Library. {{ISBN|9780712358033}}
* {{cite book |last=Porter |first=Stanley E. |title=Constantine Tischendorf. The Life and Work of a 19th Century Bible Hunter |location=London |publisher=Bloomsbury T&T Clark |year=2015 |isbn=978-0-5676-5803-6}}
<!--R S T-->
* {{cite book |last=Schick |first=Alexander |title=Tischendorf und die älteste Bibel der Welt – Die Entdeckung des CODEX SINAITICUS im Katharinenkloster |trans-title=Tischendorf and the oldest Bible in the world. The discovery of the Codex Sinaiticus in St. Catherine's Monastery |id=Biography cause of the anniversary of the 200th birthday of Tischendorf with many unpublished documents from his estate. These provide insight into previously unknown details of the discoveries and the reasons behind the donation of the manuscript. Recent research on Tischendorf and the Codex Sinaiticus and its significance for New Testament Textual Research |location=Muldenhammer |publisher=Jota |date=2015 |isbn=978-3-935707-83-1}}
* {{Cite book |first1=Janet |last1=Soskice |title=Sisters of Sinai: How Two Lady Adventurers Found the Hidden Gospels |publisher=Vintage |location=London |year=1991 |isbn=978-1-4000-3474-1}}
* {{Cite book |author=Sotiriou, G. and M. |title=Icones du Mont Sinaï |series=2 vols (plates and texts). Collection de L'Institut francais d'Athènes 100 and 102 |location=Athens |year=1956–1958}}
<!--U V W-->
* Elena Ene D-Vasilescu, "The Monastery of St. Catherine, Sinai and the Romanians", ''Revue des Études Sud-Est Européennes'' [Journal of South-East European studies], '''XLVII''', 1–4, 2009, pp.&nbsp;75–87
* {{Cite book |last=Weitzmann |first=K. |title=The Monastery of Saint Catherine at Mihnt Sinai: The Icons, Volume I: From the Sixth to the Tenth Century |publisher=Princeton University Press |location=Princeton |year=1976}}
* {{Cite book |first1=K. |last1=Weitzmann |first2=G. |last2=Galavaris |title=The Monastery of Saint Catherine at Mount Sinai. The Illuminated Greek Manuscripts, Volume I. From the Ninth to the Twelfth Century |publisher=Princeton University Press |location=Princeton |year=1991 |isbn=0-691-03602-0}}
{{colend}}

== Надворешни врски ==
{{Commons category|Saint Catherine Monastery, Mount Sinai}}
* [http://www.sinaimonastery.com/ Official Website of the Holy Monastery of St. Catherine at Mount Sinai]
* [https://whc.unesco.org/en/list/954 Saint Catherine Area/ World Heritage Listing on UNESCO's Website]
* [http://www.saintcatherinefoundation.org/ Saint Catherine Foundation]
* [http://stcatherinesmonastery.googlepages.com/ St. Catherine's Monastery, Sinai, Egypt] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20090209185920/http://stcatherinesmonastery.googlepages.com/ |date=2009-02-09 }}
* [https://www.youtube.com/watch?v=MZ3dFABGySg St Catherine Project (digitisation) video]
* [https://sinai.library.ucla.edu Digitized palimpsests in St. Catherine's Monastery, Sinai]
* [http://www.getty.edu/art/exhibitions/icons_sinai/index.html Holy Image, Hallowed Ground: Icons from Sinai] Getty exhibit
* [http://campus.belmont.edu/honors/SinaiIcons/SinaiIcons.html Early Icons from Sinai, Belmont U]
* The text of the Charter from [[Muhammad]] can be read [http://www.iviews.com/Articles/articles.asp?ref=IC0609-3110 here] or [http://www.cyberistan.org/islamic/charter1.html here].
* [https://www.nytimes.com/2004/03/04/technology/at-a-mountain-monastery-old-texts-gain-digital-life.html "At a Mountain Monastery, Old Texts Gain Digital Life"] article from ''[[The New York Times]]''
* [http://www.st-katherine.net Information about the town of St. Catherine]
* {{CathEncy|wstitle=Monastery of St. Catherine}}
* [http://www.cyberistan.org/islamic/charter1.html Prophet Muhammad's Letter to Monks of St. Catharine Monastery]
* [http://www.sacredland.org/mount-sinai/ More on Saint Catherine's Monastery and Mount Sinai]
* [http://azer.com/aiweb/categories/magazine/ai113_folder/113_articles/113_zaza_script_ashes.html Caucasian Albanian Alphabet: Ancient Script Discovered in the Ashes] [St. Catherine's], Azerbaijan International, Vol. 11:3 (Autumn 2003), pp.&nbsp;38–41.
* [http://www.cnewa.org/default.aspx?ID=29&pagetypeID=9&sitecode=HQ&pageno=1 Article on the Orthodox Church of Mount Sinai by Ronald Roberson on the CNEWA web site]
* [http://azer.com/aiweb/categories/magazine/ai113_folder/113_articles/113_zaza_secrets_revealed.html The Albanian Script: The Process – How Its Secrets Were Revealed] [St. Catherine's], Azerbaijan International, Vol. 11:3 (Autumn 2003), pp.&nbsp;44–51.
* [http://primo.nli.org.il/primo_library/libweb/action/dlDisplay.do?vid=NLI&docId=NNL_MAPS_JER002368046 Map showing the Monastery, 18th century]. Eran Laor Cartographic Collection. The [[National Library of Israel]]
* Pope Gregory X's Privilege for the Holy Monastery of St Catherine of Sinai (24 September 1274): [https://engineeringhistoricalmemory.com/MountSinai.php Engineering Historical Memory]. Interactive scholarly edition, Diplomatics and Historical Commentary, Deep zoom, English translation, multimodal resources mashup (publications, images, videos).
{{colend}}


[[Категорија:Светско наследство во Египет]]
[[Категорија:Светско наследство во Египет]]
[[Категорија:Христијанството во Египет]]
[[Категорија:Цркви од 6 век]]
[[Категорија:Врски за Wayback од предлошката „Семарх“]]
[[Категорија:Координати на Википодатоците]]

Преработка од 10:04, 15 август 2024

Манастир Света Катерина
Манастирот со планината Хорив во позадина
Информации
Целосно имеСветиот автономен кралски манастир на Света Катерина на Светата и Синајска Гора
Манастир на:Синајска архиепископија
Основан565
Личности
Основач (и)Јустинијан I
Место
МестоСвета Катерина, Египет
Координати28°33′20″N 33°58′34″E / 28.55556° СГШ; 33.97611° ИГД / 28.55556; 33.97611
Видливи остатоциКатерина Александриска

Манастир Света Катерина (арап. دير القدّيسة كاترين, Dayr al-Qiddīsa Katrīn; грчки: Μονὴ τῆς Ἁγίας Αἰκατερίνης, Moni tis Agias Aikaterinis), официјално Светиот автономен кралски манастир на Света Катерина на Светата планина Синај — христијански манастир кој се наоѓа на Синајскиот Полуостров во Египет. Сместен во подножјето на планината Синај, изграден е помеѓу 548 и 565 година и е најстариот континуирано населен христијански манастир во светот.[1][2]

Манастирот бил изграден по наредба на византискиот цар Јустинијан I, приложувајќи го она што се смета дека е запалената грмушка што ја видел Мојсеј.[3][4] Со векови подоцна, наводното тело на Света Катерина Александриска, за кое се вели дека било пронајдено во областа, било однесено во манастирот; Моштите на Света Катерина го претворило во важно место за аџилак, а манастирот на крајот бил преименуван по светицата.

Контролиран од автономната Синајска црква, која е дел од пошироката Грчка православна црква, манастирот станал дел од светско наследство на УНЕСКО во 2002 година поради неговата единствена важност во традициите на христијанството, исламот и јудаизмот.[5][6]

Местото, исто така, ја има најстарата библиотека во светот која постојано работи,[7] со уникатни или исклучително ретки дела, како што се Синајскиот ракопис и Сирискиот ракопис,[7][8] како и веројатно најголемата колекција на ранохристијански икони, вклучувајќи најраниот познат приказ на Исус како Христос Пантократор.

Света Катерина ги има трите планини во кои се наоѓа: Рас Суфсафех (веројатно библиската планина Хореб, Џебел Арензијеб и планината Синај [9]

Христијански традиции

Манастирот бил изграден околу местото на она што традиционално се смета за место на запалената грмушка што ја видел пророкот Мојсеј.[10] Манастирот на Света Катерина го оградува и „Мојсеевиот бунар“, каде што се вели дека Мојсеј ја запознал својата идна сопруга Сепфора. Бунарот и денес е еден од главните извори на вода на манастирот. Патролен празник на манастирот е Преображение.

A view of the Moses well in Saint Catherine's church, where Moses met his wife Zipporah. https://traveltheworldpages.com/climbing-mount-sinai/
Мојсеј Па, црквата Света Катерина

Со векови по нејзиното основање, телото на Света Катерина Александриска се вели дека било пронајдено во пештера во областа. Катерина била популарна светица во Европа во средниот век; нејзината приказна вели дека, за одбрана на христијанството, била осудена на смрт на тркало што се кршело со шилци, но, на нејзиниот допир, тркалото се скршило. [11] Тогаш било наредено да и се отсече главата. [12]

Моштите на Света Катерина, кои се чуваат до денес во манастирот, го направиле омилено место за аџилак.

Историја

Најстариот запис за монашкиот живот на Синајската планина доаѓа од патописот на латински напишан текст од жена по име Егерија (Етерија; Света Силвија Аквитанска) околу 381/2-386 година.[13][14]

Манастирот бил изграден по наредба на царот Јустинијан I (владеел 527–565 година), опкружувајќи ја капелата на запалената грмушка (исто така позната како „Паклисот на Света Елена“) наредена да биде изградена од царицата Елена, мајка на Константин Велики, на местото каде што Мојсеј се претпоставува дека ја видел запалената грмушка. Живата грмушка на теренот наводно е онаа што ја видел Мојсеј. Структурно, кралскиот столб на манастирот е најстарата позната преживеана кровна конструкција во светот.[15] Местото е свето за христијанството, исламот и јудаизмот.[16]

 

Карта на манастирската околина од 1899 година
Фотографија од 2011 година од северот на манастирот, свртена кон југ
Манастирот се наоѓа во сенката на група од три планини: Рас Суфсафех/„Планина Хореб“ (врвот околу 1 км западно), Џебел Арензијеб (врвот околу 1 км јужно) и Џебел Муса/"Библиска планина Синај" (врв околу 2 км јужно)

Џамија била создадена со пренамена на постоечка капела за време на Фатимидскиот калифат (909–1171), која била во редовна употреба до ерата на султанатот Мамлук во 13 век и сè уште се користи денес во посебни прилики. За време на Отоманската империја, џамијата била во пуста состојба; таа била обновена во почетокот на 20 век.[17]

 

Манастирот на Света Катерина, 1968 година
Манастирот на Света Катерина, 1852 година

Во текот на седмиот век, изолираните христијански анхорити на Синај биле елиминирани: останал само утврдениот манастир. Манастирот е опкружен со огромните утврдувања кои се сочувани. До 20 век пристапот бил преку врата висока во надворешните ѕидови. Од времето на Првата крстоносна војна, присуството на крстоносците на Синај до 1270 година го поттикнало интересот на европските христијани и го зголемило бројот на смелите аџии кои го посетиле манастирот. Манастирот бил поддржан од неговите поглавја во Египет, Палестина, Сирија, Крит, Кипар и Цариград.

Костурница во манастирот Света Катерина

Манастирот, заедно со неколкуте конаци во областа, ја сочинуваат целата Синајска црква, на чие чело стои архиепископ, кој е и игумен на манастирот. Точниот административен статус на црквата во рамките на Источната православна црква е двосмислен: од некои, вклучително и самата црква,[18] таа се смета за автокефална,[19][20] од други за автономна црква под јурисдикција на Грчката православна црква на Ерусалим. Архиепископот традиционално го осветува Грчкиот православен патријарх на Ерусалим; во последниве векови тој обично престојувал во Каиро. За време на периодот на крстоносните војни, кој бил обележан со горчина меѓу православната и католичката црква, манастирот бил покровител и од византиските цареви и од владетелите на Ерусалимското Кралство, како и од нивните дворови.

На 18 април 2017 година, во напад на групата Исламска држава на контролен пункт во близина на манастирот загинал еден полицаец, а тројца полицајци биле повредени.[21]

Ракописи и икони

Аштинам на Мухамед, давајќи заштита и други привилегии на следбениците на Исус
Восочна икона од 6 век

Библиотеката, основана некаде помеѓу 548 и 565 година, е најстарата постојано оперативна библиотека во светот.[22] Манастирската библиотека ја чува втората по големина збирка на рани кодекси и ракописи во светот, побројни само од Ватиканската библиотека.[23] Содржи грчки, христијански палестински арамејски, сириски, грузиски, арапски, етиопски/геес, латински, ерменски, црковнословенски и кавкаски албански [24] ракописи и книги, вклучувајќи многу ретки хебрејски [25] и коптски книги.

Во мај 1844 година и февруари 1859 година, Константин фон Тишендорф го посетил манастирот за истражување и го открил Синајскиот Кодекс, кој датира од 4 век, во тоа време најстариот речиси целосно зачуван ракопис на Библијата. Наодот од 1859 година го напуштил манастирот во Русија, во околности кои долго време биле спорни. Но, во 2003 година руските научници го откриле актот за донација за ракописот потпишан од Советот на Каиро Метохион и архиепископот Калистрат на 13 ноември 1869 година. Манастирот добил 9000 рубли на подарок од рускиот цар Александар II.[26] Кодексот бил продаден од Сталин во 1933 година на Британскиот музеј и денес се наоѓа во Британската библиотека, Лондон, каде што е изложен на јавноста. Пред 1 септември 2009 година, во библиотеката на манастирот бил откриен досега невиден фрагмент од Codex Sinaiticus,[27][28] како и меѓу новите наоди од 1975 година [29] При други посети (1855, 1857) Константин фон Тишендорф ги собрал и нивните повредни ракописи (грчки, христијански палестински арамејски, грузиски, сириски) и ги однел со себе во Санкт Петербург и Лајпциг, каде што се чуваат денес.[30][31][32][33][34][35][36]

Во февруари 1892 година, Агнес С. Луис открила ран ракопис на Евангелието во библиотеката на манастирот Света Катерина, кое станало познато како сириски ракопис и останува во сопственост на манастирот. Агнес и нејзината сестра Маргарет Д. Гибсон се вратиле во 1893 година со тимот од Кембриџ од двајца научници во кој биле вклучени нивните сопруги, како и Ј. Рендел Харис за да го фотографираат и препишат ракописот во целост, како и да ги подготват првите каталози на сириски и арапски ракописи.[37][38][39] Единствено меѓу новите наоди излегле на виделина два дополнителни палимпсестни ракописи кои содржеле дополнителни пасуси од старосириските евангелија.[40]   Манастирот има и копија од Аштинамот на Мухамед, во кој се тврди дека исламскиот пророк Мухамед му дал заштита на манастирот.[41]

Дополнително, во манастирот е сместена копија од Mok'c'evay K'art'lisay, збирка на дополнителни книги на Грузиските хроники, која датира од 9 век.[42]

Најважните ракописи оттогаш се снимени или дигитализирани и така се достапни за научниците. Со помош за планирање од Лигатус, истражувачки центар на Универзитетот за уметности во Лондон, библиотеката била интензивно реновирана, повторно отворена на крајот на 2017 година [43][44]

Проект Синајски Палимпсест

Од 2011 година, тим од научници за сликање [45] и искусни научници за дешифрирање на ракописи на палимпсести [7][46] од САД и Европа, фотографирале, дигитализирале и ја проучувале колекцијата на палимпсести на библиотеката за време на меѓународниот Синајски проект за палимпсести.[7][47]

Палимпсестите се забележливи по тоа што биле повторно користени еднаш или повеќе пати во текот на вековите. Бидејќи пергаментот бил скап и одземало многу време за производство, монасите бришеле одредени текстови со сок од портокал или ги гребеле и пишувале над нив.[48] Иако некогаш се претпоставувало дека оригиналните текстови биле изгубени,[49] научниците за сликање користеле техники и технологии на теснопојасна мултиспектрална слика за да ги откријат карактеристиките што тешко се гледале со човечкото око, вклучувајќи остатоци од мастило и мали жлебови во пергаментот.[23] Овие слики потоа биле дигитализирани и сега се слободно достапни за истражување во онлајн библиотеката на Калифорнискиот универзитет во Лос Анџелес за научна употреба.[7]

Заклучно со јуни 2018 година, биле идентификувани најмалку повеќе од 160 палимпсести, при што биле обновени над 6.800 страници текстови. Поновите наоди биле откриени во затскриено складиште на кулата Свети Ѓорѓи во 1975 година [50][51][52][53][54][55] Најважните точки вклучуваат „108 страници од претходно непознати грчки песни и најстариот познат рецепт што му се припишува на грчкиот лекар Хипократ;“ дополнителни фолија за пренесување на старосириските евангелија;[40] двајца неодобрени сведоци на ранохристијански апокрифен текст Успението на Пресвета Богородица (Transitus Mariae) од кое најголемиот дел од грчкиот текст е изгубен;[56] претходно непознато мачеништво на Патриклос од Цезареја Маритима (Израел), еден од единаесетте следбеници на Памфил Кесариски; како и увид во мртвите јазици како што е претходно тешко потврдениот кавкаски албански [57][58] и христијанскиот палестински арамејски, локалниот дијалект од раниот византиски период, со многу неспоредливи текстови сведоци.[7]

Уметнички дела

Во комплексот се сместени незаменливи уметнички дела: мозаици, најдобрата колекција на рани икони во светот, најголем дел во енкаустика, како и литургиски предмети, путири и реликви и црковни згради. Големата збирка на икони започнува со неколку кои датираат од 5 (веројатно) и 6 век, кои се единствени преживеани; Манастирот бил недопрен од византиското иконоборство и никогаш не бил ограбен. Таму е зачувана и најстарата икона на старозаветна тема. Проектот за каталог на збирките е во тек уште од 1960-тите. Манастирот бил важен центар за развој на хибридниот стил на уметноста на крстоносците и има над 120 икони создадени во стилот, убедливо најголемата колекција која сè уште постои. Многумина очигледно биле создадени од Латините, веројатно монаси, со седиште во или околу манастирот во 13 век.

Икони

  • Icon of the enthroned Virgin and Child with saints and angels, 6th century
    Икона на устоличената Богородица и Дете со светци и ангели, 6 век
  • The oldest known icon of Christ Pantocrator, encaustic on panel
    Најстарата позната икона наХристос Пантократор,енкаустична на панелот
  • The Last Judgement, 11th-12th century, by John Tokhabi
    Последниот суд, 11-12 век, од Џон Токаби
  • Crucifixion, 13th century
    Распетие, 13 век
  • Holy doors
    Светите врати
  • Madonna and Child, 13th century
    Мадона и детето, 13 век
  • 13th century Byzantine icon of Saint Michael the Archangel
    Византиска икона на Свети Архангел Михаилод 13 век
  • Transfiguration, 12th century
    Преображение, 12 век
  • Ladder of Divine Ascent
    Скалило на Божественото искачување
  • Emperor John VIII Palaiologos
    Јован VIII Палеолог
  • Icon of Saint Catherine of Alexandria
    Икона на СветаКатерина Александриска
  • The monastery, 18th century
    Манастирот во 18 век
  • Christ as the Ancient of Days, 7th century
    Христос, VII век

Историски слики

  • Carsten Niebuhr (1762)
    Карстен Нибур (1762)
  • Description de l'Égypte (1809)
    Опис на Египет (1809)
  • David Roberts, 1839, published in The Holy Land, Syria, Idumea, Arabia, Egypt, and Nubia
    Дејвид Робертс, 1839 година, објавено во Светата земја, сирист, Идумеја, Арабија, Египет и Нубија
  • Ernst Keil (1861)
    Ернст Кеил (1861)
  • Adolf Meckel von Hemsbach (1892)
    Адолф Мекел фон Хемсбах(1892)
Панорама од манастирот

 

Наводи

  1. ↑ Jules Leroy; Peter Collin (2004). Monks and Monasteries of the Near East. Gorgias Press. стр. 93–94. ISBN 978-1-59333-276-1.
  2. ↑ „St Catherine Monastery – The Oldest in the World“. KEEP CALM and WANDER (англиски). 2016-05-24. Архивирано од изворникот на 2021-04-21. Посетено на 2022-04-21.
  3. ↑ Schrope, Mark (September 6, 2012). „In the Sinai, a global team is revolutionizing the preservation of ancient manuscripts“. The Washington Post (англиски). ISSN 0190-8286. Посетено на July 2, 2018.
  4. ↑ „Is the Burning Bush Still Burning?“. Friends of Mount Sinai Monastery (англиски). Посетено на July 2, 2018.
  5. ↑ Georgiou, Aristos (December 20, 2017). „These spectacular ancient texts were lost for centuries, and now they can be viewed online“. International Business Times (англиски). Архивирано од изворникот на July 2, 2018.
  6. ↑ „Saint Catherine Area“. UNESCO World Heritage Centre. United Nations Educational, Scientific, and Cultural Organization. Посетено на 7 September 2021.
  7. ↑ 7,0 7,1 7,2 7,3 7,4 7,5 „Sinai Palimpsests project“. sinai.library.ucla.edu.
  8. ↑ Sebastian P. Brock, Two Hitherto Unattested Passages of the Old Syriac Gospels in Palimpsests from St Catherie's Monastery, Sinai, Δελτίο Βιβλικῶν Μελετῶν 31A, 2016, pp. 7–18.
  9. ↑ „Visit Saint Catherine Monastery, Egypt“. visitafrica.site (англиски). Архивирано од изворникот на 2022-09-27. Посетено на 2020-09-25.
  10. ↑ Празен навод (help)
  11. ↑ Clugnet 1908.
  12. ↑ Morton 1841.
  13. ↑ John Wilkinson (2015), Egeria's travels (Oxford: Oxbow Books). ISBN 978-0-85668-710-5
  14. ↑ „The Pilgrimage of Egeria“. www.ccel.org. Посетено на 2023-07-22.
  15. ↑ Feilden, Bernard M.. Conservation of historic buildings. 3rd ed. Oxford: Architectural Press, 2003. p. 51. ISBN 0750658630
  16. ↑ „The Monastery“. St-Katherine-net. Посетено на 23 October 2014.
  17. ↑ „Saint Catherine Area“.
  18. ↑ The official Website describes the Church as "διοικητικά "αδούλωτος, ασύδοτος, ακαταπάτητος, πάντη και παντός ελευθέρα, αυτοκέφαλος" or "administratively 'free, loose, untresspassable, free from anyone at any time, autocephalous'" (see link below)
  19. ↑ Weitzmann, Kurt, in: Galey, John; Sinai and the Monastery of St. Catherine, p. 14, Doubleday, New York (1980) ISBN 0-385-17110-2
  20. ↑ Ware, Kallistos (Timothy) (1964). „Part I: History“. The Orthodox Church. Penguin Books. Посетено на 2007-07-14. Under Introduction Bishop Kallistos says that Sinai is "autocephalous"; under The twentieth century, Greeks and Arabs he states that "There is some disagreement about whether the monastery should be termed an 'autocephalous' or merely an 'autonomous' Church."
  21. ↑ „Deadly attack near Egypt's old monastery“. BBC News (англиски). April 19, 2017. Посетено на July 2, 2018.
  22. ↑ Esparza, Daniel (19 August 2019). „The library of St. Catherine at Mount Sinai has never closed its doors“. Посетено на 11 August 2020.
  23. ↑ 23,0 23,1 Macdonald, Fleur (June 13, 2018). „Hidden writing in ancient manuscripts“. BBC News (англиски). Архивирано од изворникот на July 2, 2018.
  24. ↑ Jost Gippert, The Creation of the Caucasian Alphabets as Phenomenon of Cultural History, in Referate des Internationalen Symposiums (Wien, 1.-4. Dezember 2005), ed. by Werner Seibt, Johannes Preiser-Kapeller, pp. 39–50, Wien: Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften 2011.
  25. ↑ Bo Isaksson, "The Monastery of St. Catherine and the New Finds", in Built on Solid Rock: Studies in Honour of Professor Ebbe Egede Knudsen on the Occasion of his 65th Birthday April 11th 1997, edited by Elie Wardini, pp. 128–140, Oslo: Novus forlag, 1997.
  26. ↑ The History of the acquisition of the Sinai Bible by the Russian Government in the context of recent findings in Russian archives (english Internetedition) Архивирано на 21 декември 2019 г.. The article from A.V. Zakharova was first published in Montfaucon. Études de paléographie, de codicologie et de diplomatique, Moscow–St.Petersburg, 2007, pp. 209–266) see also Alexander Schick, Tischendorf und die älteste Bibel der Welt. Die Entdeckung des Codex Sinaiticus im Katharinenkloster (Tischendorf and the oldest Bible in the world – The discovery of the Codex Sinaiticus in St. Catherine's Monastery), Muldenhammer 2015, pp. 123–128, 145–155.
  27. ↑ „Fragment from world's oldest Bible found hidden in Egyptian monastery“. The Independent (англиски). 2009-09-01. Посетено на 2023-07-22.
  28. ↑ „Oldest known Bible to go online“ (англиски). 2005-08-03. Посетено на 2023-07-22.
  29. ↑ David C. Parker (2010), CODEX SINAITICUS: The Story of the World's Oldest Bible. London. British Library, p. 18. ISBN 9780712358033
  30. ↑ M. F. Brosset (1858), Note sur un manuscrit géorgien de la Bibliothèque Impériale publique et provenant de M. Tischendorf, Mélanges Asiatiques 3, pp. 264–280.
  31. ↑ N. Pigoulewsky (1934), Fragments syro-palestiniens des Psaumes CXXIII-IV, Revue Biblique 43, pp. 519–527.
  32. ↑ N. Pigoulewski (1937), Manuscrits syriaques bibliques de Léningrad, Revue Biblique 46, pp. 83–92; N. Pigoulewski, Manuscrits syriaques bibliques de Léningrad (suite), Revue Biblique 46, 1937, pp. 225–230; 556–562.
  33. ↑ Julius Assfalg (1963), Georgische Handschriften (= Verzeichnis der orientalischen Handschriften in Deutschland, III) (Wiesbaden); Julius Assfalg (1965), Syrische Handschriften (= Verzeichnis der orientalischen Handschriften in Deutschland, V) (Wiesbaden).
  34. ↑ Sebastian P. Brock (2012), Sinai: a Meeting Point of Georgian with Syriac and Christian Palestinian Aramaic, in The Caucasus between East & West (Tbilisi), pp. 482–494.
  35. ↑ Grigory Kessel (2016), Membra Disjecta Sinaitica I: A Reconstitution of the Syriac Galen Palimpsest, in André Binggili, et al. (eds.), Manuscripta Graeca et Orientalia: Mélanges monastiques et patristiques en l'honneur de Paul Géhin (Louvain: Peeters), pp. 469–498.
  36. ↑ Paul Géhin (2017), Les manuscrits syriaques de parchemin du Sinaï et leur membra disjecta, CSCO 665 / Subsidia 136 (Louvain: Peeters).
  37. ↑ Gibson, Margaret Dunlop (1893). How the Codex was Found. Cambridge: Macmillan & Bowes. стр. 60–67.
  38. ↑ Agnes Smith Lewis (1894), Catalogue of the Syriac MSS. in the Convent of S. Catharine on Mount Sinai, Studia Sinaitica, I (London: C. J. Clay and Sons).
  39. ↑ Margaret Dunlop Gibson (1894), Catalogue of the Arabic mss. in the Convent of Saint Catharine on Mount Sinai. Studia Sinaitica, III (London: C. J. Clay and Sons).
  40. ↑ 40,0 40,1 Sebastian P. Brock, Two Hitherto Unattested Passages of the Old Syriac Gospels in Palimpsests from St Catherine's Monastery, Sinai, Δελτίο βιβλικῶν Μελετῶν 31, 2016, pp. 7–18.
  41. ↑ Brandie Ratliff, "The monastery of Saint Catherine at Mount Sinai and the Christian communities of the Caliphate." Sinaiticus. The bulletin of the Saint Catherine Foundation (2008) Архивирано на 13 февруари 2015 г..
  42. ↑ Kavtaradze, Giorgi (2001). „The Georgian Chronicles and the Raison D'ètre of the Iberian Kingdom“. Journal of Historical Geography of the Ancient World.
  43. ↑ „Building renovation | The St. Catherine's Project“. www.ligatus.org.uk. Посетено на 2023-07-22.
  44. ↑ „Egypt Reopens Ancient Library at St. Catherine Monastery“. Voice of America (англиски). Посетено на 2019-11-23.
  45. ↑ Keith Knox (Chief Science Advisor, EMEL, USA); Roger Easton (Chester F. Carlson Center for Imaging Science, Rochester, New York, USA); William Christens-Barry (Chief Scientist, Equipoise Imaging, LCC, Maryland, USA); David Kelbe (Centre for Space Science Technology, Alexandra, New Zealand)
  46. ↑ Zaza Aleksidze (Tbilisi, Georgia); André Binggeli (Paris, France); Sebastian Brock (Oxford, UK); Michelle Brown (London, UK); Guglielmo Cavallo (Rome, Italy); Steve Delamarter (Portland, Oregon, USA); Alain J. Desreumaux (Paris, France); David Ganz (Cambridge, UK); Paul Géhin (Paris, France); Jost Gippert (Frankfurt, Germany); Sidney Griffeth (Washington DC, USA); Getachew Haile (Minnesota; New York, USA); Dieter Harlfinger (Hamburg, Germany); Hikmat Kashouh (Metn, Lebanon); Vasilios Katsaros (Thessaloniki, Greece); Grigory Kessel (Vienna, Austria); Daniela Mairhofer (Princeton, New Jersey, USA); Heinz Miklas (Vienna, Austria); Christa Müller-Kessler (University of Jena, Germany); Panayotis Nicolopoulos (Athens, Greece); Pasquale Orsini (Ministry of Cultural Heritage and Activities, Central Institute for Archives, Italy); Bernard Outtier (Paris, France); Claudia Rapp (Vienna, Austria); Giulia Rossetto (Vienna, Austria); Alexander Treiger (Nova Scotia, Canada); Agammenon Tselikas (Athens, Greece); Nigel Wilson (Oxford, UK).
  47. ↑ The project's original heads were the professor of Byzantine studies Claudia Rapp of the University of Vienna and Michael Phelps of the Early Manuscripts Electronic Library (EMEL), Los Angeles, California.
  48. ↑ Reviel Netz and William Noel (2008), The Archimedes Codex: Revealing the Secrets of the World's Greatest Palimpsest (London, UK: Phoenix), pp. 120–124.
  49. ↑ Marchant, Jo (December 11, 2017). „Archaeologists Are Only Just Beginning to Reveal the Secrets Hidden in These Ancient Manuscripts“. Smithsonian (англиски). Посетено на July 2, 2018.
  50. ↑ Ioannis E. Meïmaris (1985), Κατάλογος τῶν νέων ἀραβικῶν χειρογράφων τῆς ἱερᾶς Μονῆς Ἁγίας Αἰκατερίνης τοῦ Ὄρους Σινᾶ, Ἱερὰ Μονὴ Ἁγίας Αἰκατερίνης (Athens).
  51. ↑ Ioannis C. Tarnanidis (1988), The Slavonic Manuscripts Discovered in 1975 at St Catherine's Monastery on Mount Sinai (Thessaloniki).
  52. ↑ Sebastian P. Brock (1995), Catalogue of the Syriac Fragments (New Finds) in the Library of the Monastery of Saint Catherine, Mount Sinai (Athens).
  53. ↑ Panayotis G. Nicolopoulos (1999), The New Finds of Sinai. Holy Monastery and Archdiocese of Sinai (Athens).
  54. ↑ Zaza Alekzidse, M. Shanidze, L. Khevsuriani, M. Kavtaria (2005), The New Finds of Sinai. Catalogue of Georgian Manuscripts Discovered in 1975 at Saint Catherine's Monastery on Mount Sinai (Athens).
  55. ↑ Philothee du Sinaï (2008), Nouveaux manuscrits syriaques du Sinaï (Athens).
  56. ↑ Christa Müller-Kessler, Three Early Witnesses of the «Dormition of Mary» in Christian Palestinian Aramaic. Palimpsests from the Cairo Genizah (Taylor-Schechter Collection) and the New Finds in St Catherine's Monastery, Apocrypha 29, 2018, pp. 69–95.
  57. ↑ Zaza Alekzidse and Jean-Pierre Mahé, "Découverte d'un texte albanien: une langue ancienne du Caucase retrouvée", Comptes rendus des séances l'Académie des Inscriptions et Belles-Lettres, 141:2 (1997), pp. 512–532.
  58. ↑ Zaza Aleksidze and Jean-Pierre Mahé, "Le déchiffrement de l'écriture des Albaniens du Caucase", Comptes rendus des séances de l'Académie des Inscriptions et Belles-Lettres, 145:3 (2001), pp. 1239–1257.

Понатамошно читање

  • Oriana Baddeley, Earleen Brunner (1996). The Monastery of St Catherine. Saint Catherine Foundation. стр. 120 pages with 79 colour illustrations. ISBN 978-0-9528063-0-1.
  • Böttrich, Christfried (2011). Der Jahrhundertfund. Entdeckung und Geschichte des Codex Sinaiticus (The Discovery of the Century. Discovery and history of Codex Sinaiticus). Leipzig: Evangelische Verlagsanstalt. ISBN 978-3-374-02586-2.
  • James Hamilton Charlesworth, The New Discoveries in St. Catherine's Monastery (= American Schools of Oriental Research Monograph 3) Winona Lake, Indiana: Eisenbrauns, 1981. ISBN 0-89757-403-6
  • Alessandro Falcetta (2018). A Biography of James Rendel Harris 1852–1941: The Daily Discoveries of a Bible Scholar and Manuscript Hunter. London, UK: T&T Clark. ISBN 9780567684776
  • Forsyth, G. H.; Weitzmann, K. (1973). The Monastery of Saint Catherine at Mount Sinai – The Church and Fortress of Justinian: Plates. Princeton: Princeton University Press. ISBN 0-472-33000-4.
  • Paul Géhin (2017). Les manuscrits syriaques de parchemin du Sinaï et leur membra disjecta. CSCO 665 / Subsidia 136. Louvain: Peeters. ISBN 978-90-429-3501-3
  • Margaret Dunlop Gibson (1893). How the Codex was Found. A Narrative of Two Visits to Sinai from Mrs. Lewis's Journals. 1892–1893. Cambridge: Macmillan & Bowes.
  • Dieter Harlfinger, Diether R. Reinsch, and Joseph A. M. Sonderkamp in Zusammenarbeit mit Giancarlo Prato: Specimina Sinaitica: Die datierten griechischen Handschriften des Katharinen-Klosters auf dem Berge Sinai 9. bis 12. Jahrhundert, Berlin: Reimer 1983. ISBN 3496007435
  • Agnes Smith Lewis (1898). In the Shadow of Sinai. A Story travel and Research from 1895 to 1897. Cambridge: Macmillan & Bowes.
  • Panayotis G. Nicolopoulos (1999), The New Finds. Holy Monastery and Archdiocese of Sinai (Athens). ISBN 9608598427
  • David C. Parker (2010). CODEX SINAITICUS: The Story of the World's Oldest Bible. London. British Library. ISBN 9780712358033
  • Porter, Stanley E. (2015). Constantine Tischendorf. The Life and Work of a 19th Century Bible Hunter. London: Bloomsbury T&T Clark. ISBN 978-0-5676-5803-6.
  • Schick, Alexander (2015). Tischendorf und die älteste Bibel der Welt – Die Entdeckung des CODEX SINAITICUS im Katharinenkloster [Tischendorf and the oldest Bible in the world. The discovery of the Codex Sinaiticus in St. Catherine's Monastery]. Muldenhammer: Jota. ISBN 978-3-935707-83-1. Biography cause of the anniversary of the 200th birthday of Tischendorf with many unpublished documents from his estate. These provide insight into previously unknown details of the discoveries and the reasons behind the donation of the manuscript. Recent research on Tischendorf and the Codex Sinaiticus and its significance for New Testament Textual Research.
  • Soskice, Janet (1991). Sisters of Sinai: How Two Lady Adventurers Found the Hidden Gospels. London: Vintage. ISBN 978-1-4000-3474-1.
  • Sotiriou, G. and M. (1956–1958). Icones du Mont Sinaï. 2 vols (plates and texts). Collection de L'Institut francais d'Athènes 100 and 102. Athens.
  • Elena Ene D-Vasilescu, "The Monastery of St. Catherine, Sinai and the Romanians", Revue des Études Sud-Est Européennes [Journal of South-East European studies], XLVII, 1–4, 2009, pp. 75–87
  • Weitzmann, K. (1976). The Monastery of Saint Catherine at Mihnt Sinai: The Icons, Volume I: From the Sixth to the Tenth Century. Princeton: Princeton University Press.
  • Weitzmann, K.; Galavaris, G. (1991). The Monastery of Saint Catherine at Mount Sinai. The Illuminated Greek Manuscripts, Volume I. From the Ninth to the Twelfth Century. Princeton: Princeton University Press. ISBN 0-691-03602-0.

Надворешни врски

Преземено од „https://mk.wikipedia.org/w/index.php?title=Синајски_манастир&oldid=5249296“