Човекови права во Европа: Разлика помеѓу преработките
[проверена преработка] | [проверена преработка] |
Избришана содржина Додадена содржина
с додадена Категорија:Право во Европа со помош на HotCat |
с →Од 1984 година до денес: Јазична исправка, replaced: билингвално → двојазично (2) |
||
(Не се прикажани 15 меѓувремени преработки од 3 корисници) | |||
Ред 1:
{{без извори}}
{{вики}}
Сегашната ситуација за [[Човекови права|човековите права]] во Европа во целина многумина веруваат дека е добра. Сепак, постојат неколку [[човекови права]] кои наводно претставуваат проблем и се однесуваат на проблемите од третманот кон оние што бараат азил преку полициската бруталност па
__TOC__
Ред 7:
==Историја на човековите права во Европа==
Историјата на човековите права во Европа е одбележана со контрадикторна комбинација на [[
===Развој на човековите права пред 1945 година===
1215: [[
1367: Законите од Килкени
15 до19 век: Трговија со Африкански робови.
Ред 22:
Меѓу 1750 година и 1860 година: поголем дел од актите за заградување на територијата на [[Велика Британија]], акти на Парламентот на Обединетото Кралство за заградување на заедничката земја во државата им ги призна правата за приватно сопстевеност. Луѓето често дереа животни на овие полиња кога не биле посадени со житни култури и нивните сопственици продолжија да го прават ова и подоцна. Н.Б. Вообичаеното именување е затворање (анг.Enclosure) но ова не претставуваат истите акти.
1772: Британскиот суд заседаван од Вилијам Мареј, 1 гроф од Менсфилд постави преседан дека ропството нема правна основа.
1781: Укинување на кметството во државите на Хабсбург од императорот Леополд II (во Бохемија (Чешка), [[Моравија]] и
1783: Укинување на кметството во првата германска држава, Баден, 1810 [[Прусија]].
1789: Декларација за правата на мажите и на граѓаните, Франција.
Ред 39:
1867: Вториот Акт за реформи на Британија ги зголеми правата на гласање до сите мажи кои поседуваат домаќинство во урбаните средини.
1884: Британскиот акт за претставување на луѓето го прошири правото на глас од мажите во градовите до мажите во селските средини.
1906: Финска воведи универзално право на глас на националните избори како прва Европска држава. Во 1917 година ова беше применето и за локалните избори
1918: Уште еден Акт за претставување на луѓето на Британија беше донесен што ги отстрани сите пречки за гласање на машката популација, овозможувајќи им речиси на сите мажи да гласаат и исто така им овозможи право на глас на жените постари од 30 години доколку тие поседуваат имот.
1932-1945: [[Холокаустот]].
Ред 65:
* Турција—1930
* [[Португалија]]—1931 (жените го изгубија правото на глас под режимот на Салазар и повторно беше воведено во 1975 година)
* Шпанија—1931 (но жените го изгубија правото на глас под режимот на Франко и не гласаа
* Франција—1944
* Италија- 1946
Ред 71:
===1945-1984===
* 1954–62: Измачување на Французите врз [[Алжир
* 1954-1956: Измачување и убивање на најмалку 50.000 Кенијци, можеби и повеќе, од страна на Британците за време на востанието на Мау Мау.
* Владата ги санкционира злоупотребата на Човековите права што доведе до масакар во Европа :
* Парискиот масакар од 1961 година
* Крвава Недела (1972 година)
* 1978: Пресуда на Европскиот суд за човекови права дека измачувањето на Британската влада на осомничен член на ИРА претставува
Универзалното право на глас беше воведено во следниве држави во следниве години:
* Италија—1945
Ред 90:
* Шпанија—1976
* Лихтенштајн—1984
Со основањето на Европскиот комитет за социјални права, човековите права се заштитија од националните закони (Устави...)
===Од 1984 година до денес===
По колапсот и распаѓањето на [[Советскиот Сојуз]], историјата за големи прекшувања на правата на човекот кои се случија на негова територија беа обелоденети. Ситуацијата оттогаш се подобри во поголем дел од поранешните комунистички држави во Европа, главно во оние од
Во Летонија, државјанството, користењето на мајчиниот јазик и дискриминацијата врз основа на етничка припадност се главните и големи проблеми за руското малцинство во Летонија. Во моментот, една половина од заедницата која зборува руски во Летонија се граѓани на Летонија, додека пак оние кои припаѓаат на другата половина немаат државјанство на која било држава во светот. Тие се дел од посебната правна категорија на
Од 2004 година повеќето предмети во средното образование за руските малцинства мораа да се учат на летонски. Оваа практика се вика
Владејачките летонски партии никогаш не ги земаат
Државјаните на Летонија од руско потекло имаат многу малку претставници во повисоките нивоа на државната администрација. Веќе подолг период летонската влада нема избрано министер од руско потекло, ретки исклучоци се руските судии, шефови на владини сектори или професори на државни универзитети. Оваа ситуација е резултат на непишаните правила за етничка наклонетост.
Руското малцинство во Летонија е во опаѓање поради емиграцијата и негативниот наталитет. Морталитетот меѓу Русите во Летонија е поголем отколку меѓу Летонците во Летонија или Русите во Русија. Ова може да се објасне со делумно неповолните општествени услови што се појавија во летонските градови, по спроведеното уништување на индустриската економија на почетокот на
Самата Белорусија, често се опишува како
Русија, самата имаше одредени дискутабилни политики (како што е менување на избраните гувернери со назначени, и цензура на печатот) тврдејќи дека многу од овие мерка се потреби за да се одржи контрола врз нестабилната кавкаска граница, каде се сместени неколку бунтовнички групи. Сепак, таа се смета за демократија и според Економист се смета за
По колапсот на комунизмот во Југославија, државата која опстојуваше под моќното владеење на Јосип Броз Тито, неколку држави од која беше составена прогласија независнот. Она што следеше се неколку години на крвави конфликти бидејќи доминантната нација, Србија, се обиде да ги
Сегашните шест држави од поранешна Југославија ([[Босна и Херцеговина]], [[Хрватска]], [[Македонија]], [[Црна Гора]], [[Србија]] и [[Словенија]]) се во различни фази на развојот на човековите права. Словенија, која најмалку страдаше во југословенските војни, пристапи кон Европската Унија и се смета дека има добра политика во однос на човековите права. Хрватска, Република Македонија и Црна Гора,
Сепак, Босна и Херцеговина и Србија имаат дискутабилен однос кон човековите права. Босна и Херцеговина е целосно раководена од ОН, и косовскиот регион на Србија е исто така е раководен од ОН. Босна и Херцеговина е најразновидна во поглед на етничката припадност од сегашните држави на поранешна Југославија со голем број на Бошњаци, Хрвати и Срби. Токму поради ова беше тешко да се создаде мир во Босна и Херцеговина и го ограничи растот на човековите права. Иако неколку закони се спроведени, нивното раководење пратставува тешка задача. Меѓутоа, Босна и Србија се сметаат како демократски држави од страна на Економист (Босна како
Државите на ЕУ, исто како и Исланд, Норвешка и Швајцарија и Европските микродржави, имаат висок степен на почитување на човековите права. Иднината за членство во ЕУ (кое исто така опфаќа почитување на Европската конвенција за човекови права) поттикна неколку држави да ги подобрат човековите права, осовено Хрватска и Турција и особено за клучните прашања за човековите права како што се слободата на говор и забраната за смртна казна. Сепак, одредени закони донесени во периодите кога владееше стравот од Војна против тероризмот беа осудени дека ги загрозуваат човековите права. Постоеја критики за францускиот закон за секуларност и истакнати религиски симболи во училиштата и франциското законодавство за заштита на јавноста од одредени култни групи. Во ОК се застапува нова Декларација за правата за заштита на поширок домен од економските, политичките, судските, комуникациските и личните права и слободи кои се заштитени со основните закони и конвенции за правата, да се прошират нормалните права и слободи пред законот и за одредени бизнис и економски малцински групи кои досега немаа привилегии, да се зајакне и прошири либералниот општествен ред и воспостави нов независен Врховен суд со надлежност да отфрли владини закони и политики кои ги прекршуваат основните слобода и права.
===Познати проблеми===
====Трговија со луѓе====
Крајот на комунизмот, колапсот на Советскиот Сојуз и Југославија и олеснетите глобални патувања придонесоа за зголемување на бројот на тргвијата со луѓе, каде многу жртви се пренесуваат од едно место на друго за присилна проституција, вршење на тешка работа, земјоделство и домашни услуги. Конфликтите во поранешна Југославија исто така беа клучен фактор во зголемување на трговијата со луѓе во Европа.
Проблемот е особено тежок во Белгија, Холандија, Германија, Италија и Турција (овие држави заедно со Тајланд, Јапонија, Израел и САД се сметаат за најчести
На 16 мај 2005 година Советот на Европа ја усвои Конвенцијата на Советот на Европа за борба против трговијата со луѓе. Целта на ковенцијата е да ја спречи трговијата со луѓе и да се бори против трговијата со луѓе. Од 46 земји-членки на Советот на Европа, досега 23 се потписнички на конвенцијата, а сè уште ниту една држава ја нема ратификувано (15 декември 2005 година). Амнести Интернешнл (Amnesty International) ги повика европските држави да ја потпишат и ратификуваат конвенцијата како дел од борбата против трговијата со луѓе.
====Јазици на малцинствата====
Во Словачка, држава со 10 проценти унгарско население, нова закон стапи на сила во врска со користењето на јазикот:
“ Државниот акт за јазици, кој стапи на сила на 1 септември го прави словачкиот
”
==Совет на Европа/Европска Унија==
Советот на Европа е одговорен за Европската конвенција за човекови права и за Европскиот суд за човекови права. Овие институции ги обврзуваат членовие на Советот на код од човекови права кои, иако строги, се поблаги отколку оние на Универзалната декларација за човековите права. Советот, исто така, ја промовира Европската повелба за регионални јазици и јазици на малцинствата и Европската социјална повелба.
Советот на Европа не е дел од институциите на [[Европска Унија|Европската Унија]], но се очекува да Европската Унија ја потпише Европската конвеција, а со самото тоа и Советот на ЕУ. ЕУ исто така има одделен документ за човековите права, Повелбата за основните права на Европската Унија. Од март 2007 година, ЕУ основа Агенција за основните права со седиште во Виена (Австрија).
Канцеларијата на високиот комесар на Обединетите Нации за човекови права е одговорна за промовирање и заштита на човековите права дефинирани во меѓународните договори за човекови права на глбално ниво, но и во Европа. На крајот од 2009 година, високиот комесар отвори регионална канцеларија во Европа
[[Категорија:Политика во Европа]]
[[Категорија:Човекови права по региони]]
[[Категорија:
[[Категорија:Право во Европа]]
|