Ibn Battuta

De printervriendelijke versie wordt niet langer ondersteund en kan weergavefouten bevatten. Werk uw browserbladwijzers bij en gebruik de gewone afdrukfunctie van de browser.

Dit artikel is gesjreve (of begós) in 't Remunjs. Laes hie wie v'r mit de versjillende saorte Limburgs ómgaon.

Ibn Baṭūṭah (/ˌɪbənbætˈtuːtɑː/ Arabisch: أبو عبد الله محمد بن عبد الله اللواتي الطنجي بن بطوطة‎, ʾAbū ʿAbd al-Lāh Muḥammad ibn ʿAbd al-Lāh l-Lawātī ṭ-Ṭanǧī ibn Baṭūṭah), meistal sumpelewaeg Ibn Battuta (25 fibberwarie, 1304 – 1368 of 1369) waas 'ne Marokkaansen óntdèkkingsreiziger van Berberse aafkóms. Hae sjteit bekènd veur zien wiej reize. Hievan zeen verslaeg oetgebrach in de Rihla (litterlik: "Reis"). Euver 'n periood van dertig jaor haet Ibn Battuta 't grótste deil van de Islamitische waereld bezóch, aevenes väöl neet-moslim lenjer. Zien reize bevatte trèkke nao Naord-Afrika, de Häöre van Afrika, Wes-Afrika en Oos-Europa, en nao 't Midden-Ooste, Zuud-Azië, Centraal-Azië, Zuudoos-Azië en Sjina. Ibn Battuta weurt algemein gezeen es eine van de grótste reizigers.