Acheron
Appearance
Appellatio pronuntiatusque
API: /ˈakʰeroːn/ (classice) Acherōn, Acherontis API: /ˈakeron akeˈrontis/ (ecclesiastice) - Syllabificatio phonetica: A·che·rōn — morphologica: Acher-on
Formae aliae
Notatio
- ← Graeca Antiqua: Ἀχέρων (Akhérōn). ← ὁ ἄχεα ῥέων (ho akhea rheōn, flumen maeroris)
Nomen proprium
Ăchĕr|ōn, -ŏntis masc.
Declinatio
m. | sing. | plur. | |
---|---|---|---|
nom. | Acherōn | —
|
I |
gen. | Acherontis | —
|
II |
dat. | Acherontī | —
|
III |
acc. | Acherontem Acheronta |
—
|
IV |
abl. | Acheronte | —
|
VI |
voc. | Acherōn | —
|
V |
Dictiones collatae
Collocationes
- Acheronta movebo
- fugere Acheronta
Dictiones derivatae
Translationes
Flumen infernum
Loci
Aennius | Plinius major | |||||||||||||||||||||
antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas Romana
antiq.
- strepitum... Acherontis aurari. — Georgica Vergilii, 2.492
- Age porro: Iovem et Neptunum deum numeras; ergo etiam Orcus frater eorum deus, et illi, qui fluere apud inferos dicuntur, Acheron, Cocytus, Pyriphlegethon; tum Charon, tum Cerberus di putandi. —Natura Deorum Ciceronis, l. 3
- Cocyti fremitus, trauectio Acherontis. —Tusculanae Disputationes Ciceronis, l. 10
- 77: in eum defertur amnis Acheron, e lacu Thesprotiae Acherusia profluens XXXV passuum inde et mille pedum ponte mirabilis omnia sua mirantibus. —Naturalis Historia Plinii Maioris, l. 4.
Discretiva
Acheron dictio est in variis linguis: |
Dictiones similes
Categoriae:
- Linguae Latinae index inversus
- Lingua Latina
- Paginae imaginibus exornatae
- Exempla appellationis
- Exempla appellationis Latinae
- Nomina propria Latina
- Vocabulorum lemmata Latina
- Nomina propria
- Vocabulorum lemmata
- Nomina Latina declinationis 3
- Nomina substantiva Latina
- Nomina Latina singularia tantum
- Substantiva Latina masculina
- Paginae cum locis
- Discretiva
- Mythologia Graeca
- Flumina in Europa