gradui

Discretiva

gradui dictio est in variis linguis:

Forma	Modus flexurae	originis
graduī	casus dativus singularis	substantivi gradus

API: /ˈgradu.iː/

Syllabificatio phonetica: gra·duī — morphologica: grad-ui

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

saec. IV.

Suspice igitur atque insili quarto gradui, ex quo bonitas incipit, atque omnis vera laudatio. —De quantitate animae Augustini ^[1]^[2]

saec. XVI.

Cum ergo eousque nos pervenisse videmus: ubi rectas & ambitiosae differentia sensum prorsus evadit tanquam una linea factarum, non dubitamus ipsius dodrantis unius gradus 1309, aequa ratione ipsi gradui & reliquis partibus subtensas accommodare, ut tribus partibus adiecto quadrante constituamus unum gradum partium 1745, dimidium gradum partium 872 atque trientis partis 582 proxime. —De revolutionibus orbium coelestium Nicolai Copernici ^[3]^[2]

↑ ^1.0 ^1.1 Aurelius Augustinus Hipponensis, De quantitate animae . (Universitas Turicensis): . Caput XXXIII, p. 73. — gradui
↑ ^2.0 ^2.1 ^2.2 Vicicitatio: gradui.
↑ ^3.0 ^3.1 Nicolaus Copernicus - De revolutionibus orbium coelestium - Libri VI. Norimbergae apud Ioh. Petreum, Anno MDXLIII. (Universitas Turicensis) Liber primus. De magnitudine rectarum in circulo linearum. Cap. XII. — gradui