Jump to content

Placita Stoicorum

Latinitas bona
E Vicipaedia
Redactio 21:35, 10 Ianuarii 2012 a conlatore GrouchoBot (disputatio | conlationes) facta (r2.6.4) (automaton addit: ckb:ستۆیسيزم)

Stoicismus (ex verbo Graeco Στοά, 'porticus') est schola philosophica quae a Zenone Cyprio circa 300 a.C.n. condita est. Schola hoc nomen recepit quod magistri primum Athenis in agora intra porticus docebant.

Doctrina

Paulatim per annos Stoici praecepta mutata sunt; discernendae sunt stoa antiqua, media, nova. Nihilominus aliqua praecepta integra sunt; haec possumus elementa doctrinae appellare.

Omnia quae sunt igne orta sunt. Ille ignis etiam aether appellatus est. Omnes materiae per logon aspiratae sunt: in universo igitur toto ratione divina reperiri potest, omnium rerum hominumque causa est providentia, quae origo iuris naturalis qualitatis Cosmopolitanismi est. Hominis est partem omnium esse atque animo rationeque summum bonum, quo ad beatam vitam pervenire potest, petere. Ut summum bonum sequaris, animum sedare debes. Quo facto, ataraxia, apathia, autarcia accipiuntur, quibuscum beate vivere potest. Communitas hominum est maximi momenti. Nisi forte omnes una opus faciant, nemo vitam beatam adipiscetur; propter hanc cogitationem apud Romanos stoa quasi schola rei publicae erat.

Stoici praeclari

Tempus Nomen quando vivit
Stoa antiqua Zeno Citieus 333–264 a.C.n.
Cleanthes 331–232/1 a.C.n.
Aristo Chius tertio saeculo a.C.n.
Chrysippus Soleus 276–204 a.C.n.
Zeno Tarsensis
Diogenes Babylonius 240–150 a.C.n.
Antipater Tarsensis ?–137 a.C.n.
Stoa media Panaetius Rhodius 180–ca. 110 a.C.n.
Posidonius Apameus 135–51 a.C.n.
Stoa nova Lucius Annaeus Seneca 165
Gaius Musonius Rufus 3080
Epictetus 50–ca. 138
Marcus Aurelius 121180

Vide etiam

Nexus externi