Jump to content

Quantum redactiones paginae "Ammon" differant

E Vicipaedia
Content deleted Content added
No edit summary
No edit summary
Linea 4: Linea 4:
'''Ammōn'''<ref>Optime attestatum in scriptoribus Classicis, a [[Pindarus|Pindaro]]: ''Pythia'' 4.16: "Διὸς ἐν Ἄμμωνος θεμέθˈλοις." Latine habemus e.g. [[Lucanus|Lucani]] ''Pharsalia'' 9.511: "Iupiter, ut memorant, sed non aut fulmina vibrans, / Aut similis nostro, sed tortis cornibus Ammon."</ref> ''-ōnis'' sive '''Amūn''' ''indec.''<ref>E.g. [[Herodotus|Hdt.]] 2.42: Ἀμοῦν γὰρ Αἰγύπτιοι καλέουσι τὸν Δία. "Amun enim Aegyptii vocant Iovem."</ref> ([[lingua Aegyptia|Aegyptie]] ''Ỉmn'' "Celatus," prius /jaˈmaːn<small>V</small>/ dein /ʔaˈmuːn/)<ref>Figura solita Graecoromana, nempe Ammon, saepe habetur esse formam dialecto [[Oasis Ammoniaca|Ammoniacae]] propriam. In Nubia autem, ubi Ammon deus cultissimus erat, appellatio iam fere /ʔaˈmaːnǝ/ sonabat, unde talia nomina quale est [[Ergamenes]].</ref> est nomen [[Deus|dei]] in [[religio Aegyptia|mythologia]] [[Aegyptus|Aegypti]], quem Graeci antiqui [[Iuppiter|Iovi]] adsimulabant<ref>[[Herodotus]], ''[[Historiae (Herodotus)|Euterpe]]'' 42.</ref>. Nonnumquam caput arietis gerebat<ref>''[[Historiae (Herodotus)|Melpomene]]'' 181.</ref> ː ita Zeus Ammon qui [[Oraculum|oracula]] dabat in monetis hellenicis cornutus expressus est.
'''Ammōn'''<ref>Optime attestatum in scriptoribus Classicis, a [[Pindarus|Pindaro]]: ''Pythia'' 4.16: "Διὸς ἐν Ἄμμωνος θεμέθˈλοις." Latine habemus e.g. [[Lucanus|Lucani]] ''Pharsalia'' 9.511: "Iupiter, ut memorant, sed non aut fulmina vibrans, / Aut similis nostro, sed tortis cornibus Ammon."</ref> ''-ōnis'' sive '''Amūn''' ''indec.''<ref>E.g. [[Herodotus|Hdt.]] 2.42: Ἀμοῦν γὰρ Αἰγύπτιοι καλέουσι τὸν Δία. "Amun enim Aegyptii vocant Iovem."</ref> ([[lingua Aegyptia|Aegyptie]] ''Ỉmn'' "Celatus," prius /jaˈmaːn<small>V</small>/ dein /ʔaˈmuːn/)<ref>Figura solita Graecoromana, nempe Ammon, saepe habetur esse formam dialecto [[Oasis Ammoniaca|Ammoniacae]] propriam. In Nubia autem, ubi Ammon deus cultissimus erat, appellatio iam fere /ʔaˈmaːnǝ/ sonabat, unde talia nomina quale est [[Ergamenes]].</ref> est nomen [[Deus|dei]] in [[religio Aegyptia|mythologia]] [[Aegyptus|Aegypti]], quem Graeci antiqui [[Iuppiter|Iovi]] adsimulabant<ref>[[Herodotus]], ''[[Historiae (Herodotus)|Euterpe]]'' 42.</ref>. Nonnumquam caput arietis gerebat<ref>''[[Historiae (Herodotus)|Melpomene]]'' 181.</ref> ː ita Zeus Ammon qui [[Oraculum|oracula]] dabat in monetis hellenicis cornutus expressus est.


Maximum templum huius dei Karnak ad [[Thebae (Aegyptus)|Thebas]] situm eratː nam deus Thebanus erat ante undecimam dynastiam parum notus. [[Fasti Pharaonum|Octava decima dynastia]] maxime floruit cum deus totius Aegypti factus est. Ibi cum uxore Mut et filio Khonsou (trias Thebana dicta) adorabatur et deo solari [[Heliopolis (Aegyptus)|Heliopolitano]] adsimulatus Amon-[[Ra]] appellabatur. Ad orientem partem templi [[Obeliscus Constantii|obeliscus]] unicus<ref>Alibi paria obeliscorum reges glorificantia inveniuntur ornamenti causa. Hic ipse obeliscus sacer erat.</ref> deo dicatus erectus erat qui radium solis figurabat. Hic obeliscus ab [[Constantinus I|imperatore Constantino]] remotus est qui eum ad urbem sibi cognominem, [[Constantinopolis|Constantinomolim]], ornandam eum destinabat. [[Alexandria antiqua|Alexandriae]] diu mansit et in fine anno [[357]] a [[Constantius II|Constantio II]] in [[Circus Maximus|Circo Maximo]] Romae erectus est<ref>[[Ammianus Marcellinus]] XVI.10.17 et XVII.4.</ref>.
Maximum templum huius dei Karnak ad [[Thebae (Aegyptus)|Thebas]] situm eratː nam deus Thebanus erat ante undecimam dynastiam parum notus. [[Fasti Pharaonum|Octava decima dynastia]] maxime floruit cum deus totius Aegypti factus est. Ibi cum uxore Mut ("Mater") et filio Khonsou (trias Thebana dicta) adorabatur et deo solari [[Heliopolis (Aegyptus)|Heliopolitano]] adsimulatus Amon-[[Ra]] appellabatur. Ad orientem partem templi [[Obeliscus Constantii|obeliscus]] unicus<ref>Alibi paria obeliscorum reges glorificantia inveniuntur ornamenti causa. Hic ipse obeliscus sacer erat.</ref> deo dicatus erectus erat qui radium solis figurabat. Hic obeliscus ab [[Constantinus I|imperatore Constantino]] remotus est qui eum ad urbem sibi cognominem, [[Constantinopolis|Constantinomolim]], ornandam eum destinabat. [[Alexandria antiqua|Alexandriae]] diu mansit et in fine anno [[357]] a [[Constantius II|Constantio II]] in [[Circus Maximus|Circo Maximo]] Romae erectus est<ref>[[Ammianus Marcellinus]] XVI.10.17 et XVII.4.</ref>.
== Aspectus ==
== Aspectus ==
[[Fasciculus:Zeus Ammon (Antikensammlung München).jpg|thumb|left|Zeus Ammon.]]
[[Fasciculus:Zeus Ammon (Antikensammlung München).jpg|thumb|left|Zeus Ammon.]]

Emendatio ex 12:49, 15 Aprilis 2021

Ammon cum attributis solitis depictus, praesertim galeam sive coronam bis plumatam quod ɜtf dicitur.
Ammon
Nomen Aegyptium
Hieroglyphica
imn
n
Translitteratio Ỉmn
Translatio "Celatus"
Amun et uxor eius Muth mater.

Ammōn[1] -ōnis sive Amūn indec.[2] (Aegyptie Ỉmn "Celatus," prius /jaˈmaːnV/ dein /ʔaˈmuːn/)[3] est nomen dei in mythologia Aegypti, quem Graeci antiqui Iovi adsimulabant[4]. Nonnumquam caput arietis gerebat[5] ː ita Zeus Ammon qui oracula dabat in monetis hellenicis cornutus expressus est.

Maximum templum huius dei Karnak ad Thebas situm eratː nam deus Thebanus erat ante undecimam dynastiam parum notus. Octava decima dynastia maxime floruit cum deus totius Aegypti factus est. Ibi cum uxore Mut ("Mater") et filio Khonsou (trias Thebana dicta) adorabatur et deo solari Heliopolitano adsimulatus Amon-Ra appellabatur. Ad orientem partem templi obeliscus unicus[6] deo dicatus erectus erat qui radium solis figurabat. Hic obeliscus ab imperatore Constantino remotus est qui eum ad urbem sibi cognominem, Constantinomolim, ornandam eum destinabat. Alexandriae diu mansit et in fine anno 357 a Constantio II in Circo Maximo Romae erectus est[7].

Aspectus

Zeus Ammon.
  • Amŏnrasŏnthēr -is = Ỉmn-Rˁ-nsw-ntr.w[8] "Ammon-Phre Rex Deorum"

Notae

  1. Optime attestatum in scriptoribus Classicis, a Pindaro: Pythia 4.16: "Διὸς ἐν Ἄμμωνος θεμέθˈλοις." Latine habemus e.g. Lucani Pharsalia 9.511: "Iupiter, ut memorant, sed non aut fulmina vibrans, / Aut similis nostro, sed tortis cornibus Ammon."
  2. E.g. Hdt. 2.42: Ἀμοῦν γὰρ Αἰγύπτιοι καλέουσι τὸν Δία. "Amun enim Aegyptii vocant Iovem."
  3. Figura solita Graecoromana, nempe Ammon, saepe habetur esse formam dialecto Ammoniacae propriam. In Nubia autem, ubi Ammon deus cultissimus erat, appellatio iam fere /ʔaˈmaːnǝ/ sonabat, unde talia nomina quale est Ergamenes.
  4. Herodotus, Euterpe 42.
  5. Melpomene 181.
  6. Alibi paria obeliscorum reges glorificantia inveniuntur ornamenti causa. Hic ipse obeliscus sacer erat.
  7. Ammianus Marcellinus XVI.10.17 et XVII.4.
  8. Probabiliter /ʔamn̩ɾaʕnsunˈtʰeːr/

Nexus interni

Sancti

Haec stipula ad religionem spectat. Amplifica, si potes!