I

Latine

Notatio

A lingua Etrusca.

Nomen substantivum

Ī vel ī (neut., vel fem., sc. littera; indeclinabile)

1. Nona littera alphabeti Latini.

Dictiones collatae

Alphabetum Lusitanum A a (/a/) B bê (/be/) C cê (/se/) D dê (/de/) E e (/e/ seu /ɛ/) F efe (/ɛfi/) G gê (/ʒe/) H agá (/a'ga/) I i (/i/) J jota (/'ʒɔta/) K ká (/ka/) seu capa L ele (/'ɛli/) M eme (/'emi/) N ene (/'eni/) O o (/ɔ/ seu /o/) P pê (/pe/) Q quê (/ke/) R erre (/'ɛʁi/) S esse (/'ɛsi/) T tê (/te/) U u (/u/) V vê (/ve/) W dábliu (/'dabliu/) X xis (/ʃis/) Y ípsilon (/'ipsilõ/) Z zê (/ze/) Formae affines Latine: ī — masc.plur. vocis is Latine: ī — imperat. vocis eo Linguae multae: I — chem. Iodium Linguae multae: i — API Vocalis clausa, frons, nec rotunda. I etiam dictio est in aliis linguis: Anglice: I Suecice: i