Lucius Valerius Flaccus (consul 131 a.C.n.)

Lucius Valerius Flaccus (natus saeculo 2 a.C.n., mortuus circa annum 131 a.C.n.) vir publicus ac iuris peritus Romanus fuit.

Gens

Filius eius Lucius Valerius Flaccus anno 100 a.C.n. consulatum gessit.

Ante annum 131 a.C.n. flamen Martialis factus est, eo anno autem una cum Publio Licinio Crasso Divite Muciano pontifice maximo consul erat. Qui autem eum urbem rellinquere vetuit, ut ipse bellum contra Aristonicum nothum Attali II regem Pergami gereret. Qui regnum, quod Attalus III rex populo Romano ex testamento tradiderat, appetivit^[1].

Tassilo Schmitt, "[I 21] V. Flaccus, L." in Der Neue Pauly vol. 12/1 (Stutgardiae: Metzler, 2002. ISBN 3-476-01482-7) col. 1095.

Antecessores: Publius Popillius Laenas et Publius Rupilius	Consul 131 a.C.n. cum Publio Licinio Crasso Divite Muciano	Successores: Lucius Cornelius Lentulus et Marcus Perperna