Oremar
Xuyakirin
Oremar | |
---|---|
Dağlıca | |
Koordînat: 37°22′26″Bk 44°05′10″Rh / 37.374°Bk 44.086°Rh | |
Welat | Bakurê Kurdistanê |
Dewlet | Tirkiye |
Parêzgeh | Hekarî |
Navçe | Gever |
Nifûs (2013) | 1.054 |
Koda postayê | 30300 |
Koda telefonê | (+90) 438 |
biguhêre |
Oremar (bi tirkî: Dağlıca), gundekî ku bi navçeya Gevera Hekariyê ve girêdayî ye. Herêmeke çiyayî ku di berî salên 1914an de gelek nastûrî lê dijiyan[çavkanî hewce ye].
Dîrok
Di salên 1900î de gelê Oremarê di bin tesîra Şêx Mihemed Sedîqê Nehrî de bûn. Wî wextî Sûto û Tato axayên oremariyan û rêkaniyan bûn. Ev her du serokeşîr û eşîr şer dikin. Şêx Mihemed alikariya Tato dike û lê bêberdêl jî alîkariyê nade. Sûto û Tato ditirsin ku Şêx hemû mal û milkên wan bi rêya şer û hîle jê bistîne. Ji ber vê meseleyê her du eşîr dikevin bin hîmayeta Şêx Ebdulselamê Berzanî [1].
Gelhenasî
Sal | Gelhe |
---|---|
2012 | |
2010 | |
2000 | |
1990 | |
1985 | - |
Ji wêjeyê
- The Tale Of Suto and Tato, Nikitin and Soane,1923
Çavkanî
- ^ Martin van Bruinessen (1992, wergêra tirkî ji aliyê Banu Yalkut ve: 2003). Ağa, Şeyh, [ve] Devlet. İletişim Yayınları, Stembol. Rûpel 342