კრინი
იერსახე
კრინი — ქართული ხალხური სამუსიკო ტერმინი, რომელიც აღნიშნავს უმაღლეს, „წვლილ“, წვრილ, ძალიან წმინდა ხმას. კრინი ნაირსახოვანი რიტმისა და მდიდარი, ფართოდ განვითარებული მელოდიკის გამო მრავალხმიანი სიმღერის აქტიური ნაწილია. იგი ფუძეა „კრიმანჭულისა“ (კრინის ნაირსახეობა). ამ უკანასკნელის სახელწოდება წარმოქმნილია კრინისა და მანჭვისაგან, ე. ი. დამანჭული (დაგრეხილი) კრინი.
ლიტერატურა
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]- ჯავახიშვილი ივ., ქართული მუსიკის ისტორიის ძირითადი საკითხები, თბ., 1938;
- ჩხიკვაძე ტ., ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 6, თბ., 1983. — გვ. 32.