მაზრა
მაზრა (რუს. уезд) — ადმინისტრაციულ-ტერიტორიული ერთეული („უეზდი“) ძველ რუსეთში, რუსეთის სამეფოში, 1721 წლიდან — რუსეთის იმპერიაში,[1] 1918 წლიდან — რუსეთის ფედერაციაში, 1922 წლის დეკემბრიდან — საბჭოთა კავშირში. ჩამოყალიბდა რუსეთის ერთიანი სახელმწიფოს შექმნის პროცესში. XVIII საუკუნის დასაწყისში შევიდა გუბერნიის შემადგენლობაში.
ლატვიის, ლიტვის და ესტონეთის საბჭოთა სოციალისტურ რესპუბლიკებში მაზრები 1949–1950 წლამდე არსებობდა.
მაზრები საქართველოს ტერიტორიაზე
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]- ახალქალაქის მაზრა
- ახალციხის მაზრა
- ანანურის მაზრა
- ბორჩალოს მაზრა
- გორის მაზრა
- დუშეთის მაზრა
- თელავის მაზრა
- თიანეთის მაზრა
- სიღნაღის მაზრა
- ტფილისის მაზრა
- ზუგდიდის მაზრა
- ლეჩხუმის მაზრა
- ოზურგეთის მაზრა
- რაჭის მაზრა
- სენაკის მაზრა
- ქუთაისის მაზრა
- შორაპნის მაზრა
ლიტერატურა
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]- საქართველოს სსრ ატლასი, საქართველოს სსრ მეცნიერებათა აკადემიის ვახუშტის სახელობის გეოგრაფიის ინსტიტუტი, თბ., 1964, გვ. 261-262
- "Administrative territorial division of Russia in the 18th-20th centuries" დაარქივებული 2018-10-25 საიტზე Wayback Machine. "Otechestvennye Zapiski", No.6, 2002
- Тархов, Сергей, "Изменение административно-территориального деления России в XIII-XX в." (pdf), Логос, #1 2005 (46), ISSN 0869-5377