«Ռուբինեաններ» խմբագրումներու միջեւ տարբերութիւն

Դիտել պատմությունը

← Նախորդ խմբագրում Յաջորդ խմբագրում →

Content deleted Content added

ՏեսողականԵլատեքստ

Գծային

11:56, 21 Սեպտեմբեր 2019-ի տարբերակ

Ռուբինեաններ, հայ իշխանական եւ թագաւորական տոհմ Կիլիկեան Հայաստանի (1080 –1219)։

Ծագում

Նահապետն ու անուանադիրն է մեծ իշխան Ռուբէնը։ Ան աքսորեալ Գագիկ Բ. թագաւորի դաւադրական մահէն ետք անոր այն թիկնապահներէն էր, որ գլխաւորած է Լեռնային Կիլիկիոյ հայերուն պայքարը Բիւզանդական կայսրութեան դէմ, թօթափած է Բիւզանդիոյ գերիշխանութիւնը, հիմնադրած է անկախ եւ կայուն հայկական իշխանապետութիւն։

Իշխաններ

Ռուբէն Ա.–ին գործակցած է եղբայրը՝ Թորոսը, ով իր Արտա դստերը կնութեան տալով Պաղտին Ա. թագաւորին՝ դաշնակցային կապեր հաստատած էր Երուսաղէմի խաչակրաց պետութեան հետ։ Ռուբէն Ա.–ի աւագ որդին եւ յաջորդը՝ Կոստանդին Ա., ազատագրած է հայկական շարք մը նոր գաւառներ, քաղաքներ ու բերդեր։ Վերակառուցած է Վահկա բերդը եւ 1098–ին զայն հռչակած է իշխանապետութեան մայրաքաղաքն ու գահանիստը։ Ան դաշնակցային կապեր հաստատած է Եդեսիոյ դքսութեան հետ, ինչը կ՛ամրապնդէ իր դստեր եւ Ճոսլին Ա. դուքսի ամուսնութեամբ։

Կոստանդին Ա.–ի աւագ որդին եւ յաջորդը՝ Թորոս Ա., 1104–ին բիւզանդական տիրապետութենէն մասամբ կ՛ազատագրէ Դաշտային Կիլիկիան՝ Սիս եւ Անարզաբա քաղաքներով, 1107–ին իշխան Գող Վասիլի օգնութեամբ Պերտուսի մօտ կը ջախջախէ սելճուքեան թուրքերը՝ կանխելով անոնց յառաջխաղացումը, 1111–ին յոյներէն կ՛ազատագրէ Կնդռոսկավիս բերդը։ Բիւզանդական Ալեքսիոս Ա. կայսրը հարկադրուած կը ճանչնայ Թորոս Ա.–ի ինքնավարութիւնը։

Թորոս Ա.-ի որդիներ Կոստանդինը եւ Օշինը կը մահանան հաւանաբար իրենց հօր ողջութեան օրերուն։ Ուստի, գահը կը ժառանգէ Թորոս Ա.–ի կրտսեր եղբայր Լեւոն Ա., իր տաղանդաւոր զօրավար ու գահակիցը։ Գահակալման սկիզբը Լեւոն Ա., հակահարուած հասցնելով սելճուկեան թուրքերու եւ խաչակիր ասպետներու ոտնձգութիւններուն, կ՛ամրապնդէ երկրի հիւսիսային եւ արեւելեան սահմանները, իսկ 1132–ին բիւզանդացիներէն կ՛ազատագրէ Դաշտային Կիլիկիան։ Հալէպի Զանգի ամիրայի եւ Եդեսիոյ դուքս Ճեսլին Բ.–ի դաշնակցութեամբ Լեւոն Ա. պարտութեան կը մատնէ Անտիոքի դքսութեան եւ Երուսաղէմի թագաւորութեան միացեալ ուժերը՝ ընդարձակեով երկրի սահմանները դէպի հարաւ–արեւելք։ Սակայն, 1137–ի ամրան բիւզանդական ներխուժումներու դէմ 35–օրեայ հերոսական դիմադրութենէն ետք, ան իր կնոջ եւ որդիներուն՝ Ռուբէնի ու Թորոսի (Թորոս Բ.) հետ կը գերեւարուի։

Կոստանդնուպոլսոյ մէջ բանտարկուած Լեւոն Ա. եւ իր գահաժառանգ որդի Ռուբէնը կը սպանուին, իսկ Թորոս Բ. կը փախչի է եւ իր եղբայրներուն՝ Ստեփանէի ու Մլեհի օգնութեամբ կը փորձէ վերականգնել ընդհատուած պետականութիւնը։ Կիլիկեան Հայաստանի նուաճման նոր փորձերը կ՛աւարտին բիւզանդական զօրքերու պարտութեամբ, կայսրութիւնը հարկադրուած կը ճանչնայ Թորոս Բ.–ի իշխանապետութիւնը՝ իրեն մեծարելով «Պան Սեբաստոս» տիտղոսով։ Ստեղծելով մշտական եւ մարտունակ բանակ՝ Թորոս Բ. կ՛ընդարձակէ եւ կ՛ամրապնդէ երկրին սահմանները, գահին շուրջ կեդրոնացրելով հայ աւատապետներուն․ կը զբաղի շինարարական աշխատանքներով։

Թորոս Բ.–ին կը յաջորդէ անոր Մլեհ եղբայրը, ով գահակալման սկզբնական տարիներուն Հալէպի ամիրա Նուր ատ–Տինի զինակցութեամբ կը ջախջախէ Անտիոքի դքսութեան եւ Երուսաղէմի թագաւորութեան ուժերը, երկրէն կը վտարէ խաչակիր ասպետներու հոգեւոր օրդենները, ապա բիւզանդացիներէն կ՛ազատագրէ Դաշտային Կիլիկիան։ 1173–ին Մլեհ կը վերակառուցէ Սիս քաղաքը եւ մայրաքաղաքը Վահկայէն տեղափոխած է այնտեղ։ Դաժանօրէն կը պատժէ եւ կը հալածէ իր նոր քաղաքական գիծին ընդդիմացող իշխաններն ու լատինամետ կղերականները, որուն համար շուտով կը սպաննուի՝ զոհ դառնալով պալատական դաւադրութեան։ Մլեհ կը թաղուի Մեծ քարի վանքին մէջ։

Մլեհի կը յաջորդէ անոր Ստեփանէ եղբօր աւագ որդին՝ Ռուբէն Գ.։ Իր գահակից եղբօր եւ տաղանդաւոր զօրավար Լեւոնի աջակցութեամբ, Ռուբէն Գ. 1180–ական թուականներուն վերջնականապէս կ՛ազատագրէ Ալեքսանդրեթէն մինչեւ Սելեւկիա երկարող ծովեզերքը։

Թագաւորներ

1187–ին Ռուբէն Գ. գահը կամովին յանձնած է Լեւոն Բ.–ին, որ շրջակայ թշնամիներուն դէմ շահած շարք մը նոր յաղթանակներով կը բարձրացնէ պետութեան կշիռն ու հեղինակութիւնը։ 1198–ին, օծուելով «Թագաւոր ամենայն Հայոց, եւ նահանգին Կիլիկէացոց, եւ Իսաւոիոյ», ան Հայոց իշխանապետութիւնը կը հռչակէ Հայոց թագաւորութիւն, որ կը ստանայ միջազգային լայն ճանաչում։ Շարք մը էական բարեփոխումներով, Լեւոն Բ. կ՛ամրապնդէ պետութեան քաղաքական հզօրութիւնը, կը խթանէ տնտեսութեան, մշակոյթի ու լուսաւորութեան ընդհանուր վերելքը։

Ձուլում

Լեւոն Բի մահով կը սպառի Ռուբինեաններու տոհմի արական գիծը։ Անոր գահաժառանգ դուստր Զապէլը 1226–ին կ՛ամուսննայ Կոստանդին սպարապետի որդի Հեթում Ա.–ի հետ, ով կը հանդիսանայ Կիլիկիոյ Հեթումեաններու թագաւորական տոհմի հիմնադիրը։

Ռուբինեաններու Գահացանկը

Ռուբէն Ա. 1080-1095
Կոստանդին Ա. 1095-1100
Թորոս Ա. 1100-1129
Լեւոն Ա. 1129-1137
Թորոս Բ. 1145-1169
Ռուբէն Բ. 1169
Մլեհ 1169-1175
Ռուբէն Գ. 1175-1187
Լեւոն Բ. 1187-1219

Այս յօդուածի նախնական տարբերակը կամ անկէ մաս մը վերցուած է Հայկական Սովետական Հանրագիտարանէն, որուն նիւթերը հրատարակուած են` Քրիէյթիվ Քամմընզ Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) թոյլատրագրի ներքոյ։

Կատեգորիա:Ռուբինեաններ Կատեգորիա:Կիլիկեան Հայաստանի իշխաններ

@@ Տող 1. / Տող 1. @@
-{{ԱՀ}}
-{{Արևելահայերեն|Ռուբինյաններ}}
 [[Պատկեր:Cilician Armenia-hy.svg|մինի|աջից|350px|Կիլիկեան Հայաստանի թագաւորութիւնը Ռուբինեաններու օրերուն]]
 '''Ռուբինեաններ''', հայ իշխանական եւ թագաւորական տոհմ [[Կիլիկիոյ Հայկական Թագաւորութիւն|Կիլիկեան Հայաստանի]] ([[1080]]–[[1219]])։
@@ Տող 6. / Տող 4. @@
 ==Ծագում==
-Նահապետն ու անուանադիրն է մեծ իշխան [[Ռուբէն Ա.|Ռուբէնը]]։ Ան աքսորեալ [[Գագիկ Բ.]] թագաւորի դաւադրական մահէն ետք անոր թիկնապահներէն էր, որ գլխաւորած է Լեռնային [[Կիլիկիա (արեւմտահայերէն)|Կիլիկիոյ]] [[Հայ (արեւմտահայերէն)|հայերուն]] պայքարը [[Բիւզանդական կայսրութիւն|Բիւզանդական կայսրութեան]] դէմ, թօթափած է իր գերիշխանութիւնը, հիմնադրած է անկախ եւ կայուն հայկական իշխանապետութիւն։
+Նահապետն ու անուանադիրն է մեծ իշխան [[Ռուբէն Ա.|Ռուբէնը]]։ Ան աքսորեալ [[Գագիկ Բ.]] թագաւորի դաւադրական մահէն ետք անոր այն թիկնապահներէն էր, որ գլխաւորած է Լեռնային [[Կիլիկիա|Կիլիկիոյ]] [[հայ]]երուն պայքարը [[Բիւզանդական կայսրութիւն|Բիւզանդական կայսրութեան]] դէմ, թօթափած է Բիւզանդիոյ գերիշխանութիւնը, հիմնադրած է անկախ եւ կայուն հայկական իշխանապետութիւն։
 ==Իշխաններ==
-[[Ռուբէն Ա.]]–ին գործակցած է եղբայրը՝ Թորոսը, որ իր Արտա դստերը կնութեան տալով Պաղտին Ա. թագաւորին՝ դաշնակցային կապեր կը հաստատէ [[Երուսաղէմ]]ի խաչակրաց պետութեան հետ։ [[Ռուբէն Ա.]]–ի աւագ որդին եւ յաջորդը՝ [[Կոստանդին Ա.]], կ՛ազատագրէ հայկական շարք մը նոր գաւառներ, քաղաքներ ու բերդեր։ Կը վերակառուցէ [[Վահկա (արեւմտահայերէն)|Վահկա]] բերդը եւ [[1098]]–ին կը հռչակէ իշխանապետութեան մայրաքաղաքն ու գահանիստը։ Դաշնակցային կապեր կը հաստատէ [[Եդեսիոյ կոմսութիւն|Եդեսիոյ դքսութեան]] հետ, որ կ՛ամրապնդէ իր դստեր եւ Ճոսլին Ա. դքսի ամուսնութեամբ։
+[[Ռուբէն Ա.]]–ին գործակցած է եղբայրը՝ Թորոսը, ով իր Արտա դստերը կնութեան տալով Պաղտին Ա. թագաւորին՝ դաշնակցային կապեր հաստատած էր [[Երուսաղէմ]]ի խաչակրաց պետութեան հետ։ [[Ռուբէն Ա.]]–ի աւագ որդին եւ յաջորդը՝ [[Կոստանդին Ա.]], ազատագրած է հայկական շարք մը նոր գաւառներ, քաղաքներ ու բերդեր։ Վերակառուցած է [[Վահկա]] բերդը եւ [[1098]]–ին զայն հռչակած է իշխանապետութեան մայրաքաղաքն ու գահանիստը։ Ան դաշնակցային կապեր հաստատած է [[Եդեսիոյ կոմսութիւն|Եդեսիոյ դքսութեան]] հետ, ինչը կ՛ամրապնդէ իր դստեր եւ Ճոսլին Ա. դուքսի ամուսնութեամբ։
-[[Կոստանդին Ա.]]–ի աւագ որդին եւ յաջորդը՝ [[Թորոս Ա.]], [[1104]]–ին բիւզանդական տիրապետութենէն մասամբ կ՛ազատագրէ Դաշտային Կիլիկիան՝ [[Սիս (արեւմտահայերէն)|Սիս]] եւ [[Անարզաբա (արեւմտահայերէն)|Անարզաբա]] քաղաքներով, [[1107]]–ին իշխան [[Կող Վասիլ]]ի օգնութեամբ Պերտուսի մօտ ջախջախած է սելճուկեան թուրքերը՝ կանխելով իրենց յառաջխաղացումը, [[1111]]–ին [[յոյներ]]էն ազատագրած է Կնդռոսկավիս բերդը։ Բիւզանդական Ալեքսիոս Ա. կայսրը հարկադրուած ճանչցած է Թորոս Ա.–ի ինքնավարութիւնը։ Թորոս Ա. որդիներ Կոստանդինը եւ [[Օշին]]ը մահացած են հաւանաբար թերեւս հօր կենդանութեան օրերուն։ Ուստի գահը ժառանգած է Թորոս Ա.–ի կրտսեր եղբայր Լեւոն Ա., իր տաղանդաւոր զօրավար ու գահակիցը։ Գահակալման սկիզբը [[Լեւոն Ա.]], հակահարուած հասցնելով սելճուկեան թուրքերու եւ խաչակիր ասպետներու ոտնձգութիւններուն, ամրապնդած է երկրի հիւսիսային եւ արեւելեան սահմանները, իսկ [[1132]]–ին բիւզանդացիներէն ազատագրած է Դաշտային [[Կիլիկիա (արեւմտահայերէն)|Կիլիկիան]]։ [[Հալէպ]]ի Զանգի ամիրայի եւ [[Եդեսիա (արեւմտահայերէն)|Եդեսիոյ]] դուքս Ճեսլին Բ.–ի դաշնակցութեամբ [[Լեւոն Ա.]] պարտութեան մատնած է Անտիոքի դքսութեան եւ Երուսաղէմի թագաւորութեան միացեալ ուժերուն, ընդարձակել երկրի սահմանները հարաւ–արեւելքը։ Սակայն [[1137]]–ի ամրան բիւզանդական նարխուժներու դէմ 35–օրեայ հերոսական դիմադրութենէն ետք, կնոջ եւ որդիներ՝ Ռուբէնի ու Թորոսի (Թորոս Բ.) հետ գերեւարուսծ է։ Կոստանդնուպոլսոյ մէջ բանտարկուած Լեւոն Ա. եւ իր գահաժառանգ որդի Ռուբէնը սպանուած են, իսկ [[Թորոս Բ.]] փախած է եւ եղբայրներու՝ Ստեփանէի ու Մլեհի օգնութեամբ վերականգնել ընդհատուած պետականութիւնը։ [[Կիլիկեան Հայաստան]]ի նուաճման նոր փորձերը աւարտած են բիւզանդական զօրքերու պարտութեամբ, կայսրութիւնը հարկադրուած ճանչցած է [[Թորոս Բ.]]–ի իշխանապետութիւնը՝ իրեն մեծարելով '',Պան Սեբաստոս»'' տիտղոսով։ Ստեղծելով մշտական եւ մարտունակ բանակ՝ [[Թորոս Բ.]] ընդարձակած եւ ամրապնդած է երկրի սահմանները, գահի շուրջ կեդրոնացրել հայ աւատատերտներուն, զբաղիլ շինարարական աշխատանքներով։ [[Թորոս Բ.]]–ին յաջորդած է [[Մլեհ]] եղբայրը, որ գահակալման սկզբնական տարիներբւն Հալէպի ամիրա Նուր ատ–Տինի զինակցութեամբ ջախջախած է Անտիոքի դքսութեան եւ [[Երուսաղէմի թագաւորութիւն|Երուսաղէմի թագաւորութեան]] ուժերը, երկրէն վտարած է խաչակիր ասպետներու հոգեւոր օրդենները, ապա բիւզանդացիներէն ազատագրած է Դաշտային [[Կիլիկիա (արեւմտահայերէն)|Կիլիկիան]]։ [[1173]]–ին Մլեհը վերակառուցած է [[Սիս (արեւմտահայերէն)|Սիս]] քաղաքը եւ մայրաքաղաքը Վահկայէն տեղափոխած է այնտեղ։ Դաժանօրէն պատժած եւ հալածած է իր նոր քաղաքական գիծին ընդդիմացող իշխաններն ու լատինամետ կղերականները, որուն համար շուտով զոհուած է պալատական դաւադրութեամբ։ Թաղուած է Մեծ քարի վանքին մէջ։ Մլեհին յաջորդած է անոր Ստեփանէ եղբօր աւագ որդին՝ [[Ռուբէն Գ.]]։ Իր գահակից եղբօր եւ տաղանդաւոր զօրավար Լեւոնի աջակցութեամբ [[Ռուբէն Գ.]] [[1180]]–ական թուականներուն վերջնականապէս ազատագրած է Ալեքսանդրետէն մինչեւ Սելեւկիա ձգուող ծովեզերքը, հենակետերը Կիլիկեան Հայաստանի մէջ։
+[[Կոստանդին Ա.]]–ի աւագ որդին եւ յաջորդը՝ [[Թորոս Ա.]], [[1104]]–ին բիւզանդական տիրապետութենէն մասամբ կ՛ազատագրէ Դաշտային Կիլիկիան՝ [[Սիս]] եւ [[Անարզաբա]] քաղաքներով, [[1107]]–ին իշխան [[Գող Վասիլ|Գող Վասիլի]] օգնութեամբ Պերտուսի մօտ կը ջախջախէ սելճուքեան թուրքերը՝ կանխելով անոնց յառաջխաղացումը, [[1111]]–ին [[յոյներ]]էն կ՛ազատագրէ Կնդռոսկավիս բերդը։ Բիւզանդական Ալեքսիոս Ա. կայսրը հարկադրուած կը ճանչնայ Թորոս Ա.–ի ինքնավարութիւնը։
+Թորոս Ա.-ի որդիներ Կոստանդինը եւ [[Օշին]]ը կը մահանան հաւանաբար իրենց հօր ողջութեան օրերուն։ Ուստի, գահը կը ժառանգէ Թորոս Ա.–ի կրտսեր եղբայր Լեւոն Ա., իր տաղանդաւոր զօրավար ու գահակիցը։ Գահակալման սկիզբը [[Լեւոն Ա.]], հակահարուած հասցնելով սելճուկեան թուրքերու եւ խաչակիր ասպետներու ոտնձգութիւններուն, կ՛ամրապնդէ երկրի հիւսիսային եւ արեւելեան սահմանները, իսկ [[1132]]–ին բիւզանդացիներէն կ՛ազատագրէ Դաշտային [[Կիլիկիա]]ն։ [[Հալէպ]]ի Զանգի ամիրայի եւ [[Եդեսիա|Եդեսիոյ]] դուքս Ճեսլին Բ.–ի դաշնակցութեամբ [[Լեւոն Ա.]] պարտութեան կը մատնէ Անտիոքի դքսութեան եւ Երուսաղէմի թագաւորութեան միացեալ ուժերը՝ ընդարձակեով երկրի սահմանները դէպի հարաւ–արեւելք։ Սակայն, [[1137]]–ի ամրան բիւզանդական ներխուժումներու դէմ 35–օրեայ հերոսական դիմադրութենէն ետք, ան իր կնոջ եւ որդիներուն՝ Ռուբէնի ու Թորոսի (Թորոս Բ.) հետ կը գերեւարուի։
+Կոստանդնուպոլսոյ մէջ բանտարկուած Լեւոն Ա. եւ իր գահաժառանգ որդի Ռուբէնը կը սպանուին, իսկ [[Թորոս Բ.]] կը փախչի է եւ իր եղբայրներուն՝ Ստեփանէի ու Մլեհի օգնութեամբ կը փորձէ վերականգնել ընդհատուած պետականութիւնը։ [[Կիլիկեան Հայաստան]]ի նուաճման նոր փորձերը կ՛աւարտին բիւզանդական զօրքերու պարտութեամբ, կայսրութիւնը հարկադրուած կը ճանչնայ [[Թորոս Բ.]]–ի իշխանապետութիւնը՝ իրեն մեծարելով «''Պան Սեբաստոս»'' տիտղոսով։ Ստեղծելով մշտական եւ մարտունակ բանակ՝ [[Թորոս Բ.]] կ՛ընդարձակէ եւ կ՛ամրապնդէ երկրին սահմանները, գահին շուրջ կեդրոնացրելով հայ աւատապետներուն․ կը զբաղի շինարարական աշխատանքներով։
+[[Թորոս Բ.]]–ին կը յաջորդէ անոր [[Մլեհ]] եղբայրը, ով գահակալման սկզբնական տարիներուն Հալէպի ամիրա Նուր ատ–Տինի զինակցութեամբ կը ջախջախէ Անտիոքի դքսութեան եւ [[Երուսաղէմի թագաւորութիւն|Երուսաղէմի թագաւորութեան]] ուժերը, երկրէն կը վտարէ խաչակիր ասպետներու հոգեւոր օրդենները, ապա բիւզանդացիներէն կ՛ազատագրէ Դաշտային [[Կիլիկիա]]ն։ [[1173]]–ին Մլեհ կը վերակառուցէ [[Սիս]] քաղաքը եւ մայրաքաղաքը Վահկայէն տեղափոխած է այնտեղ։ Դաժանօրէն կը պատժէ եւ կը հալածէ իր նոր քաղաքական գիծին ընդդիմացող իշխաններն ու լատինամետ կղերականները, որուն համար շուտով կը սպաննուի՝ զոհ դառնալով պալատական դաւադրութեան։ Մլեհ կը թաղուի Մեծ քարի վանքին մէջ։
+Մլեհի կը յաջորդէ անոր Ստեփանէ եղբօր աւագ որդին՝ [[Ռուբէն Գ.]]։ Իր գահակից եղբօր եւ տաղանդաւոր զօրավար Լեւոնի աջակցութեամբ, [[Ռուբէն Գ.]] [[1180]]–ական թուականներուն վերջնականապէս կ՛ազատագրէ Ալեքսանդրեթէն մինչեւ Սելեւկիա երկարող ծովեզերքը։
 ==Թագաւորներ==
-[[1187]]–ին [[Ռուբէն Գ.]] գահը կամովին յանձնած է [[Լեւոն Բ.]]–ին, որ շրջակայ թշնամիներուն դէմ շահած շարք մը նոր յաղթանակներով բարձրացուցած է պետութեան կշիռն ու հեղինակութիւնը։ [[1198]]–ին, օծուելով ''«Թագաւոր ամենայն Հայոց, եւ նահանգին Կիլիկէացոց, եւ Իսաւոիոյ»'', ան Հայոց իշխանապետութիւնը հռչակած է Հայոց թագաւորութիւն, որ ստացած է միջազգային լայն ճանաչում։ Շարք մը էական բարեփոխումներով [[Լեւոն Բ.]] ամրապնդած է պետութեան քաղաքական հզօրութիւնը, խթանել տնտեսութեան, մշակոյթի ու լուսաւորութեան ընդհանուր վերելքը։
+[[1187]]–ին [[Ռուբէն Գ.]] գահը կամովին յանձնած է [[Լեւոն Բ.]]–ին, որ շրջակայ թշնամիներուն դէմ շահած շարք մը նոր յաղթանակներով կը բարձրացնէ պետութեան կշիռն ու հեղինակութիւնը։ [[1198]]–ին, օծուելով ''«Թագաւոր ամենայն Հայոց, եւ նահանգին Կիլիկէացոց, եւ Իսաւոիոյ»'', ան Հայոց իշխանապետութիւնը կը հռչակէ Հայոց թագաւորութիւն, որ կը ստանայ միջազգային լայն ճանաչում։ Շարք մը էական բարեփոխումներով, [[Լեւոն Բ.]] կ՛ամրապնդէ պետութեան քաղաքական հզօրութիւնը, կը խթանէ տնտեսութեան, մշակոյթի ու լուսաւորութեան ընդհանուր վերելքը։
 ==Ձուլում==
-[[Լեւոն Բ]]ի մահով սպառած է Ռուբինեաններու տոհմը արական գծով։ Անոր գահաժառանգ դուստր [[Զապէլ]]ը [[1226]]–ին ամուսնացուցած է [[Կոստանդին (արեւմտահայերէն)|Կոստանդին]] սպարապետի որդի [[Հեթում Ա.]]–ի հետ, որ հանդիսացաւ [[Հեթումեաններ]]ու թագաւորական տոհմի հիմնադիրը։
+[[Լեւոն Բ]]ի մահով կը սպառի Ռուբինեաններու տոհմի արական գիծը։ Անոր գահաժառանգ դուստր [[Զապէլ]]ը [[1226]]–ին կ՛ամուսննայ [[Կոստանդին]] սպարապետի որդի [[Հեթում Ա.]]–ի հետ, ով կը հանդիսանայ Կիլիկիոյ [[Հեթումեաններ]]ու թագաւորական տոհմի հիմնադիրը։
 == Ռուբինեաններու Գահացանկը ==
@@ Տող 30. / Տող 36. @@
 # [[Թորոս Բ.]] 1145-1169
 # [[Ռուբէն Բ.]] 1169
-# [[Մլեհ (արեւմտահայերէն)|Մլեհ]] 1169-1175
+# [[Մլեհ]] 1169-1175
 # [[Ռուբէն Գ.]] 1175-1187
 # [[Լեւոն Բ.]] 1187-1219