Քսան տարի անց (ֆիլմ)
 ռուս.՝ Двадцать лет спустя | |
|---|---|
| Երկիր | .svg){kind=small} ԽՍՀՄ |
| Թվական | 1965 |
| Լեզու | ռուսերեն |
| Ռեժիսոր | Աիդա Մանասարովա |
| Դերակատարներ | Գեորգի Կուլիկով, Ժաննա Պրոխորենկո, Լյուդմիլա Գնիլովա, Անատոլի Շալյապին, Ալեքսանդր Վիգդորով, Յուրի Բերկուն, Լև Վայնշտեյն, Լիդիա Սուխարևսկայա, Պավել Շպրինգֆելդ, Իրինա Մուրզաևա, Վլադիմիր Պետչենկո, Էմիլյա Տրեյվաս, Նիկոլայ Պարֆյոնով, Նիկոլայ Ռոմանով, Նիկոլայ Խրյաշչիկով, Բորիս Յուրչենկո, Վարվառա Պոպովա, Իյա Մարքս և Արնիս Լիցիտիս |
| Կինոընկերություն | Մոսֆիլմ |
| Տևողություն | 82 րոպե |
«Քսան տարի անց» (ռուս.՝ «Двадцать лет спустя»), խորհրդային գեղարվեստական ֆիլմ, որ նկարահանել է ռեժիսոր Աիդա Մանասարովան 1965 թվականին «Մոսֆիլմ» կինոստուդիայում։ Նվիրված է Միխայիլ Սվետլովի հիշատակին և ստեղծվել է նրա համանուն պիեսի հիման վրա[1]։
Սյուժե
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]1919 թվականի ձմռանը կոմերիտականների խումբը Հեղկոմի հրահանգով մնում է ընդհատակյա աշխատանքի սպիտակների կողմից գրավված քաղաքում։ Գաղտնագործունեության նպատակով նրանք բեմադրում են ներկայացում մասնակիցների մեկի սիրելի գրողի՝ Ալեքսանդր Դյումայի վեպի հիման վրա։
Մարդաշատ վայրերից մեկում թռուցիկներ փակցնելու անհաջող փորձից հետո ռազմական պարեկախումբը ձերբակալում է Սաշա Սերգեևին։ Նրա մոտ գտնված դերասանների ցուցակի հիման վրա հակահետախուզությունը պատրաստվում է ձերբակալություններ իրականացնել։
Սաշան չի ուզում իր ընկերների աչքում դավաճան դառնալ և փախչում է կալանավայրից։ Նրան հաջողվում է հասնել Դոմբրովսկիների առանձնատուն, որտեղ նախքան սպիտակների գալը տեղակայված էր իրենց կոմունան, և մահվանից առաջ ընկերներին զգուշացնում է վտանգի մասին։
Դերերում
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Գեորգի Կուլիկով – Սեմյոն
- Ժաննա Պրոխորենկո – Դունյա
- Լյուդմիլա Գնիլովա – Տոսյա
- Ա. Նոսիկովա – Վալյա
- Անատոլի Շալյապին – Սաշա Սերգեև
- Յուրի Էպշտեյն – Կոստյա (Կամենսկի)
- Ալեքսանդր Վիգդորով – Վասյա (Կամենսկի)
- Լև Վայնշտեյն – Մոիսեյ
- Վլադիմիր Պետչենկո – Կոլյա
- Լիդիա Սուխարևսկայա – Բերտա Կուզմինիշնա
- Պավել Շպրինգֆելդ – Լուկա
Էպիզոդներում
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Լյուդմիլա Կարաուշ – Լյուդա
- Իրինա Մուրզաևա – անհանգստացած քաղաքացուհի
- Իյա Մարքս – տատիկ
- Նիկոլայ Պարֆյոնով – քաղաքի բնակիչ
- Վարվառա Պոպովա – տատիկ անցումում
- Նիոկլայ Ռոմանով – բժիշկ
- Էմիլյա Տրեյվաս (լուսագրերում՝ Տրայվաս) – Մոիսեյի մայրը
- Նիկոլայ Խրյաշչիկով – Դունյայի հայրը
- Բորիս Յուրչենկո – պահակադիր
Լուսագրերում նշված չէ
- Արնիս Լիցիտիս – Արամիս, հրացանակիր
Նկարահանող խումբ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Սցենարի հեղինակներ՝ Միխայիլ Սվետլով, Աիդա Մանասարովա
- Բեմադրությունը և երաժշտությունը՝ Աիդա Մանասարովայի
- Գլխավոր օպերատոր՝ Մարկ Դյատլով
- Բեմադրող նկարիչ՝ Ալեքսեյ Լեբեդև
- Հնչյունային օպերատոր՝ Վ. Զորին
- Ռեժիսոր՝ Վ. Բերյոզկո
- Դիրիժոր՝ Արոն Ռայտման
- Հագոիստի նկարիչ՝ Ն. Ֆիրսովա
- Նկարիչ-գրիմարար՝ Կ. Յարմոլյուկ
- Մոնտաժող՝ Կ. Մոսկվինա
- Խմբագիրներ՝ Ա. Ռեպինա, Մ. Ռոոզ
- Համակցված նկարահանումների օպերատոր՝ Գ. Շիմկովիչ
- Ռեժիսորի օգնականներ՝ Լ. Լոբով, Զ. Սախնովսկայա
- Օպերատորի օգնականներ՝ Վ. Վարման, Յու. Եպիշին, Ն. Յաբլոնովսկի, Ս. Իլդ
- Խորհրդատու՝ Ն. Մոլոտկով
- Տնօրեն՝ Մ. Խավկին
Տեխնիկական տվյալներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Արտադրությունը՝ «Մոսֆիլմի»
- սև-սպիտակ
- Լայնաֆորմատ պատկեր
- Ձայնը՝ մոնո
- 2233 մետր
- 82 րոպե
Ծանոթագրություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Արտաքին հղումներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- «Двадцать лет спустя». Արխիվացված 2018-06-27 Wayback Machine
- Российская Реконкиста.
- Худ. фильм «Двадцать лет спустя».
- 70 фильмов, которые снимались в Калуге и Калужской области. Արխիվացված 2018-06-27 Wayback Machine
- Как династия из Екатеринослава добилась успеха в Голливуде. Михаил Светлов.
|
