Wulkokwětna rěpnica
| |
| Wulkokwětna rěpnica (Oenothera biennis), Ilustracija | |
| systematika | |
|---|---|
| Domena | Eukaryoty |
| Swět | Rostlinstwo |
| Rosidy Eurosidy II | |
| rjad: | (Myrtales) |
| swójba: | Rěpnicowe rostliny (Onagraceae) |
| podswójba: | Onagroideae |
| ród: | Rěpnica[1][2] (Oenothera) |
| družina: | Wulkokwětna rěpnica |
| wědomostne mjeno | |
| Oenothera biennis | |
| L. | |
Wulkokwětna rěpnica (Oenothera biennis) je rostlina ze swójby rěpnicowych rostlinow (Onagraceae).
Wopis
Wulkokwětna rěpnica je zrunana dwulětna rostlina, kotraž docpěwa wysokosć wot 50 hač do 200 cm.
Čopojty korjeń je čerwjenojty.
Stołpiki su dołhe.
Łopjena
Dołhojte łopjena su wótre, cyłokromne abo rězane a jejkojće-lancetojte. Wone docpěwaja dołhosć wot 8 hač do 15 cm.
Kćenja
Kćěje wot junija hač do septembra. Talerjojte kćenja steja we łopjenowych rozporach, so za čas směrkow puknu a docpěwaja wulkosć wot 3 hač do 8 cm. Štyri krónowe łopješka su z dołhosću wot 3 hač do 6 cm jasnje dlěše hač próškowe łopješka.
Płody a symjenja
Symjenja wobsahuja strowy, hojaty wolij z wjacekróć njenasyćenymi tukowymi kisalinami.
Stejnišćo
Rosće na pustych płoninach, na drjebiznowych městnach a na skłoninach.
Rozšěrjenje
Pochadźa ze sewjerneje Ameriki, ale dźensa je w nimale cyłej Europje rozšěrjena.
Wužiwanje
Podobna družina
- Małokwětna rěpnica ma 2-3,5 wulke kćenja. Krónowe łopješka su krótše abo lědma dlěše hač próškowe łopješka.
Nóžki
- ↑ Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 420.
- ↑ W internetowym słowniku: Nachtkerze
Žórła
- Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 116 (němsce)
- Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 260 (němsce)
- Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
- Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
- Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
- Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)
