Militza de Montenegro

Sua Alteza ^(pt)
Militza de Montenegro
	;
Nome orixinal	(sr) Милица Николајевна
Biografía
Nacemento	(sr) Милица Петровић Његош ; 14 de xullo de 1866 (Xuliano) ; Cetinje, Montenegro
Morte	5 de setembro de 1951 (85 anos); Alexandría, Exipto
Lugar de sepultura	St. Michael the Archangel Church (en)
Relixión	Cristianismo ortodoxo
Educación	Smolny Institute for Noble Maidens (en)
Outro
Título	Princesa ; Gran Duquesa
Familia	Casa de Petrović-Njegoš
Cónxuxe	Pedro Nikolaevich da Rússia (1889–valor descoñecido)
Fillos	Marina Petrovna da Rússia, Romano Petrovich da Rússia, Princess Sophia Petrovna of Russia, Nádia Petrovna da Rússia
Pais	Nicolao I de Montenegro e Milena Vukotić
Irmáns	Zorka de Montenegro; Anastasia de Montenegro; Princess Marica of Montenegro; Daniel de Montenegro; Helene Helene von Savoyen; Ana de Montenegro; Princess Sofia of Montenegro; Mirko de Montenegro; Xenia de Montenegro; Princess Vjera of Montenegro; Pedro de Montenegro
Premios
	Orde de Santa Catarina ;
Descrito pola fonte	Dicionario Enciclopédico Brockhaus e Efron

Militza Petrović-Njegoš, tamén coñecida como Gran Duquesa Militza de Montenegro, nada en Cetinje, Montenegro o 14 de xullo de 1866 e finada en Alexandría, Exipto o 5 de setembro de 1951, foi unha princesa de Montenegro. Era a terceira filla do rei Nicolao I de Montenegro e da súa consorte, a raíña Milena Vukotić.

Militza era a esposa do Gran Duque Pedro Nikolaevich de Rusia, irmán máis novo do Gran Duque Nicolao Nikolaevich que, máis tarde, casou coa súa irmá, a Princesa Anastasia de Montenegro.

Militza e Anastasia

Tanto Militza como a súa irmá Anastasia foron dúas figuras sociais moi influentes na corte rusa da cal recibiron o alcume de "o perfil negro" e estaban moi interesadas no ocultismo. Hai quen di que foron elas que introduciron o charlatán francés Nizier Anthelme Philippe (quen dicía conseguir dar un herdeiro á Emperatriz Alexandra Feodorovna)^[1] e, máis tarde, trala súa morte, ao monxe Grigori Rasputín, na corte rusa.^[2]

Matrimonio e descendencia

O día 26 de xullo de 1889, casou co Gran Duque Pedro Nikolaevich de Rusia neto do tsar Nicolao I de Rusia. A parella tivo catro fillos:

Mariña Petrovna de Rusia (1892-1981)
Romano Petrovich de Rusia (1896-1978)
Nadia Petrovna de Rusia (1898-1988)
Sofía Petrovna da Rusia (1898-1898)

Exilio

Trala Revolución Rusa de 1917, Militza, xunto a súa familia, irmá e cuñado, refuxiáronse, xunto a outros membros da familia Romanov, en Crimea. Escaparon de Rusia a bordo do navío de guerra enviado polo rei Xurxo V do Reino Unido para retirar membros da familia do país.

Tanto ela como o seu marido pasaron gran parte do seu exilio no sur de Francia. O seu marido morreu en 1931 e ela anos máis tarde, o día 5 de setembro de 1951, mentres estaba en Alexandría, Exipto.

Devanceiros

Devanceiros de Militza de Montenegro

Notas

↑ Radzinsky, Edvard. Rasputin: The Last Word. London, Weidenfeld & Nicholson, 2000, pp. 59-67.
↑ Radzinsky (2000), p. 57.

Véxase tamén

Bibliografía

Radzinsky, Edvard (2000). Rasputin: The Last Word. St Leonards, New South Wales, Australia: Allen & Unwin. ISBN 1-86508-529-4.

Outros artigos

[1] Radzinsky, Edvard. Rasputin: The Last Word. London, Weidenfeld & Nicholson, 2000, pp. 59-67.

[2] Radzinsky (2000), p. 57.

[1]

[2]