Skye

Skye

Tipo	illa
Parte de	Hébridas Interiores
Situado na entidade xeográfica	Hébridas Interiores
Localización
División administrativa	Highland, Reino Unido
57°20′N 6°16′O
Bañado por	Océano Atlántico
Características
Altitude	993 m
Dimensións	40 () × 80 () km
Punto máis alto	Sgùrr Alasdair (en)  (993 m )
Superficie	1.656 km²

Vista de Quiraing, Skye

Neist Point

Imaxe satelital de Skye

Casa de pedra restaurada en Trotternish, Skye

Cantís próximos a Neist Point

A illa de Skye, (en escocés: An t-Eilean Sgitheanach), é a illa máis grande e máis setentrional das Hébridas Interiores, en Escocia.

Etimoloxía

As primeiras referencias escritas da illa son fontes da Roma antiga, como a Cosmografía de Ravenna, que se refire a Scitis. Scetis, pode atoparse nun mapa de Tolomeo (Ptolomeo). Unha posible derivación vén de skitis, unha antiga palabra celta para "alado", que pode describir como as penínsulas da illa saen desde un centro montañoso. Os pobos subseguintes falantes de gaélico, nórdico e inglés influíron no desenvolvemento da historia de Skye; As relacións entre os seus nomes para a illa non son directas. Propuxéronse diversas etimoloxías, tales como a "illa alada" ou "a illa fanada" pero non se atopou unha solución definitiva ata a data e o nome do lugar pode ser dun idioma anterior, non gaélico.

Nas sagas nórdicas Skye chámase Skíð, por exemplo na Hákonar saga Hákonarsonar e nun poema skald Heimskringla de c. 1230 contén unha liña que traduce como "os paxaros da batalla da fame enchéronse en Skye co sangue dos inimigos mortos." A illa tamén foi chamada polos nórdicos Skuy (illa bretemosa), Skýey ou Skuyö (illa das nubes). O nome gaélico tradicional é An t-Eilean Sgitheanach (a illa de Skye), An t-Eilean Sgiathanach é unha ortografía máis recente e menos común.

Eilean a' Cheò, que significa illa da néboa (unha tradución do nome dos nórdicos), é un poético nome gaélico para a illa.

Xeografía

Con 1.656 km², Skye é a segunda illa máis grande de Escocia, despois da conformada por Lewis e Harris (Leodhas is na Hearadh). Esta illa ten un dos máis esgrevios terreos montañosos do país, incluíndo Cuillin (unha cordilleira de montañas rochosas), e tamén un gran patrimonio de antigos monumentos e castelos.

A liña costeira de Skye é unha serie de penínsulas, incluíndo Sleat no sur, Strathaird, Minginish, e Waternish ao leste, e Trotternish ao norte. As illas que rodean Skye son: Rona, Raasay, Scalplay, e Soay.

A poboación de Skye, no censo de 2001 era de 9.232 persoas. En contraste con moitas outras illas escocesas, isto representa un crecemento do 4% con respecto ao censo de 1991. A poboación residente aumenta durante o verán, grazas á gran cantidade de turistas e visitantes que chegan á illa.

As principais industrias son o turismo, a agricultura, a destilación de whisky e a artesanía. A cidade principal e capital da illa é Portree, que é coñecida polo seu pintoresco porto.

Historia

En Skye, atópanse sitios que mostran a ocupación de cazadores-recolectores mesolíticos, por exemplo en An Corran, en Staffin, onde hai evidencias de que houbo habitantes nun refuxio de rochas conforme demostrou unha escavación arqueolóxica, na costa de Wester Ross.

Skye sufriu fames negras e migracións masivas contra o remate do século XVIII, deixando a poboación minguada.

Cultura

De todas as Hébridas Interiores, Skye é a que ten máis en común coas Hébridas Exteriores, con case a metade da poboación falante de gaélico escocés, e moitos deles pertencentes á Igrexa Libre de Escocia.

A destilería de whisky de Talisker atópase a unha beira do lago Harport, na costa oeste da illa.

Nesta illa, atópase o castelo Dunvegan, recoñecido coma o castelo máis antigo continuamente habitado de Europa. Ao contrario de moitos castelos europeos, é propiedade privada do clan MacLeod, que residiu alí desde o século XIII.

A illa de Skye foi inmortalizada pola canción tradicional The Skye Boat Song, e no famoso libro Cara ao faro, de Virginia Woolf.

Skye é coñecida pola súa paisaxe e tamén pola abundante vida silvestre, que abrangue aguias reais, aguias peixeiras, cervos vermellos e lontras.

Vilas e lugares

Portree é a vila máis grande, e o principal centro de servizos da illa, cunha poboación de 2.491 habitantes (censo de 2001). Sconser e Broadford atópanse no lado leste da illa. Outros asentamentos son:

• Aird Shlèite
• Armádelle
• Carbost
• Duntulm
• Dunvegan
• Edinbane
• Elgol
• Isleornsay
• Kyleakin
• Staffin
• Torrin
• Uig
• Ullinish

Notas

Referencias

Véxase tamén

Bibliografía

• Adomnán of Iona (1995). Sharpe, Richard, ed. Life of St Columba. Londres: Penguin. ISBN 0-14-044462-9. 
• Bennet, Donald (ed) (1986). The Munros. Edinburgh: Scottish Mountaineering Trust. ISBN 0-907521-13-4. 
• Boswell, James (1852) [1785]. Carruthers, Robert, ed. The Journal of a Tour to the Hebrides. Londres: Office of the National Illustrated Library. 
• Cooper, Derek (1983). Skye. Melbourne: Law Book Co of Australasia. ISBN 0-7100-9565-1. 
• Coventry, Martin (2008). Castles of the Clans. Musselburgh: Goblinshead. ISBN 978-1-899874-36-1. 
• Fraser Darling, Frank; Boyd, J. Morton (1969). The Highlands and Islands. The New Naturalist. Londres: Collins.  Primeira edición en 1947 baixo o título: Natural history in the Highlands & Islands; by F. Fraser Darling.
• Fraser, James E. (2009). From Caledonia to Pictland: Scotland to 795. The New Edinburgh History of Scotland I. Edinburgh: Edinburgh University Press. ISBN 978-0-7486-1232-1. 
• Gammeltoft, Peder "Scandinavian Naming-Systems in the Hebrides – A Way of Understanding how the Scandinavians were in Contact with Gaels and Picts?" in Ballin Smith, Beverley; Taylor, Simon; and Williams, Gareth (eds) (2007). West over Sea: Studies in Scandinavian Sea-Borne Expansion and Settlement Before 1300. Leiden: Brill. ISBN 978-90-04-15893-1. 
• Haswell-Smith, Hamish (2004). The Scottish Islands. Edinburgh: Canongate. ISBN 978-1-84195-454-7. 
• Highland Biodiversity Project (2003). "Skye & Lochalsh Biodiversity Action Plan" (pdf). Convention on Biological Diversity. Consultado o 15 de decembro 2012. 
• Hunter, James (2000). Last of the Free: A History of the Highlands and Islands of Scotland. Edinburgh: Mainstream. ISBN 1-84018-376-4. 
• Jennings, Andrew and Kruse, Arne "One Coast – Three Peoples: Names and Ethnicity in the Scottish West during the Early Viking period" in Woolf, Alex (ed.) (2009). Scandinavian Scotland – Twenty Years After. St Andrews: St Andrews University Press. ISBN 978-0-9512573-7-1. 
• Johnson, Samuel (1924) [1775]. A Journey to the Western Islands of Scotland. Londres: Chapman & Dod. 
• Johnstone, Scott; Brown, Hamish & Bennet, Donald (1990). The Corbetts and Other Scottish Hills. Edinburgh: Scottish Mountaineering Trust. ISBN 0-907521-29-0. 
• McGoodwin, James R. (2001). Understanding the Cultures of Fishing Communities: A key to fisheries management and food security. Fisheries Technical Paper 401. Rome: Food and Agriculture Organization. ISBN 92-5-104606-9. 
• Martin, Martin (1703). "A Description of The Western Islands of Scotland". Appin Regiment/Appin Historical Society. Arquivado dende o orixinal o 13 de marzo de 2007. Consultado o 3 de marzo de 2007.  Primeira impresión de Andrew Bell e outros, Londres.
• Murray, W. H. (1966). The Hebrides. Londres: Heinemann. 
• Murray, W. H. (1973). The Islands of Western Scotland. Londres: Eyre Methuen. ISBN 0-413-30380-2. 
• Sellar, William David Hamilton; Maclean, Alasdair (1999). The Highland clan MacNeacail (MacNicol): A History of the Nicolsons of Scorrybreac. Lochbay, Waternish: Maclean Press. ISBN 1-899272-02-X. 
• Slesser, Malcolm (1981). The Island of Skye. Edinburgh: Scottish Mountaineering Trust. ISBN 0-907521-02-9. 
• Westland, Ella (1997). Cornwall: the cultural construction of place. Penzance: Patten Press, en asociación co Instituto de Estudos Córnicos, Universidade de Exeter. ISBN 1-872229-27-1. 

Outros artigos

• Monte Storr

Ligazóns externas

• Información sobre Skye
• Viaxe por EscociaArquivado 26 de agosto de 2017 en Wayback Machine. (en castelán)