Saltar ao contido

Muqarnas

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Revisión feita o 22 de decembro de 2024 ás 22:34 por Gasparoff (conversa | contribucións) (Creada como tradución da páxina "Muqarnas")
(dif) ← Revisión máis antiga | Revisión actual (dif) | Revisión máis nova → (dif)

Muqarnas no iwan (portada) da mesquita do Shah en Isfahán, Irán
Arco con muqarnas no miradoiro de Lindaraja, na Alhambra de Granada.

As muqarnas (en árabe مقرنص , en persa مقرنس) son unha forma de ornamento arquitectónico en forma de bóveda que se pode describir como a «subdivisión xeométrica dunha trompa angular, cúpula ou ménsula, nun elevado número de bóvedas en miniatura, que forman unha especie de estrutura celular».

Utilízanse en cúpulas e principalmente en semicúpulas nas entradas e ábsidas, especialmente na arquitectura tradicional islámica e persa.

Terminoloxía

Tamén se lles chama ás veces "bóvedas de favo de mel", debido á súa semellanza con estas estruturas, e cando algúns dos elementos se proxectan cara abaixo pódense denominar "bóvedas de estalactitas".

Etimoloxía

A etimoloxía de muqarnas é algo vaga. O seu uso máis antigo en árabe data do século XII.[1] A súa orixe pode derivar da palabra grega korōnis, que significa "cornixa" ou "moldura ornamental".[2] Tamén se especula que poida provir da palabra árabe qarnasi, que significa "traballo intricado".[3] Nişanyan afirma que está relacionada co arameo קרנסא, que significa "martillar".[4]

O termo en castelán mocárabe provén do árabe muqarbaṣ, que tamén se usaba para denominar as muqarnas nas rexións occidentais do mundo islámico.[5][6] A súa orixe pode ser o termo grego κρηπίѕ, krēpís (cimentos, base).[5] Tamén pode estar relacionada co árabe mukrab (firme, atado).[1]

Historia

As muqarnas xurdiron aproximadamente a mediados do século X no nordeste de Irán e case simultaneamente, aínda que aparentemente independentemente, no norte de África. Algúns dos exemplos máis destacados pódense ver na Alhambra de Granada, no Palacio Abásida de Bagdad, Iraq, e no mausoleo do sultán mameluco Qaitbay no Cairo, Exipto. Fóra do mundo islámico tamén hai exemplos do uso das muqarnas, como na arquitectura armenia,[7] na decoración dos grandes tellados rectangulares de madeira da Capela Palatina, construída no século XII en Palermo, Sicilia e noutros edificios importantes do período normando en Sicilia (véxase o Palermo árabe-normando e as catedrais de Cefalú e Monreale).[8][9]

Forma, función e materiais

Normalmente, as muqarnas, de forma cóncava e mirando cara abaixo, aplícanse na parte inferior de cúpulas, pendentes, cornixas, trompas angulares, arcos e bóvedas. Non teñen un papel estrutural significativo; non sempre están escavados nos bloques estruturais da cúpula, podendo suspenderse dun teito estrutural só como superficies puramente decorativas.

Poden ser de ladrillo, pedra, estuco ou madeira e cubertas con cerámica ou xeso. As células individuais ás veces chámanse alvéolos.

Galería de imaxes

Notas

 

  1. 1,0 1,1 Erro no código da cita: Etiqueta <ref> non válida; non se forneceu texto para as referencias de nome archnet.org
  2. Erro no código da cita: Etiqueta <ref> non válida; non se forneceu texto para as referencias de nome :24
  3. Bloom, Jonathan M. (1988). "The Introduction of the Muqarnas into Egypt". Muqarnas (en inglés) 5: 21–28. JSTOR 1523107. doi:10.2307/1523107. 
  4. "Mukarnas". 
  5. 5,0 5,1 Modelo:EI2
  6. Necipoğlu, Gülru (1996). The Topkapi Scroll: Geometry and Ornament in Islamic Architecture (en inglés). Getty Publications. pp. 359 (see note 7). ISBN 978-0-89236-335-3. In the Muslim west, the term muqarbas was also used to describe muqarnas formations. 
  7. Telli, Hale (2022). An Overview of Muqarnas in Armenian Architecture in the Context of Cultural Interaction (en inglés). IGI Global Scientific Publishing. pp. 269–295. ISBN 978-1-7998-9438-4. 
  8. Massaiu, Maurizio. "The Stone Muqarnas Vaults of Norman Sicily and their Syrian Counterparts. Transmission of Building Techniques" (en inglés). 
  9. Pierre Aubé (2006). Les Empires normands d’Orient. París: Perrin. (en francés) p. 344. ISBN 978-2-262-02297-6.
  10. Erro no código da cita: Etiqueta <ref> non válida; non se forneceu texto para as referencias de nome :12

Véxase tamén

Ligazóns externas