Illas Revillagigedo

Illas Revillagigedo

Tipo	grupo de illas ecorrexión da WWF
Localizado na área protexida	Revillagigedo National Park (en)
Localización
División administrativa	Estado de Colima, México
18°49′17″N 112°45′50″O
Bañado por	Océano Pacífico
Composto por	Illa Socorro Illa San Benedicto Illa Clarión Illa Roca Partida
Características
Altitude	1.130 m
Punto máis alto	monte Evermann  (1.050 m )
Superficie	grupo de illas: 157,81 km² Patrimonio da Humanidade: 636.685,375 ha zona de protección: 14.186.420,2027 ha
Patrimonio da Humanidade
Tipo	Patrimonio natural  → América Latina-Caribe
Data	2016 (40ª Sesión), Criterios de Patrimonio da Humanidade: (vii), (ix) e (x)
Identificador	1510
Sitio Ramsar
Data	2 de febreiro de 2004
Identificador	1357
Parte dun sitio do Patrimonio da Humanidade
Illa Socorro
Data	2016 (40ª Sesión)
Identificador	1510-001
Parte dun sitio do Patrimonio da Humanidade
Illa Clarión
Data	2016 (40ª Sesión)
Identificador	1510-002
Parte dun sitio do Patrimonio da Humanidade
Illa San Benedicto
Data	2016 (40ª Sesión)
Identificador	1510-003
Parte dun sitio do Patrimonio da Humanidade
Illa Roca Partida
Data	2016 (40ª Sesión)
Identificador	1510-004
Historia
Data de descuberta ou invención	1533

Localización do Arquipélago

O Arquipélago de Revillagigedo ou Illas Revillagigedo son un grupo de illas no océano Pacífico. Forman parte do estado mexicano de Colima e localízanse entre 720 e 970 km ao oeste de Manzanillo (Colima) e a 386 km ao sur de Cabo San Lucas Baixa California Sur. As illas foron nomeadas en honra do Conde de Revillagigedo Dn. Juan Vicente de Güemes Pacheco de Padilla, 53er vicerrei da Nova España.

O arquipélago consiste de catro illas volcánicas: Illa Socorro, Illa Clarión, Illa San Benedito e Illa Roca Partida. Socorro é a illa máis grande cunha área de 132 km² e o seu cume volcánica, Monte Evermann, alcanza os 1130 msnm.

Historia

Non existe evidencia de asentamentos humanos antes do descubrimento das illas por parte dos exploradores españois. Hernando de Grijalva e a súa tripulación descobren unha illa deshabitada o 21 de decembro de 1533 á cal chamaron Santo Tomás. Catro días despois descubriron outra, á cal chamaron Inocentes.

En 1542, mentres exploraba novas rutas no Pacífico, Ruy López de Villalobos redescubriu a illa Inocentes á cal renomeou como Anublada, actualmente coñéceselle como San Benedito. En 1608, Martín Yañez de Armita, a cargo doutra expedición, visitou a illa de Santo Tomás e cambiou o seu nome polo de Socorro en honra á súa esposa.

As outras dúas illas foron descubertas en 1779 por José Camacho, nomeando Roca Partida ao pequeno illote rochoso localizada no medio do arquipélago e Santa Rosa á máis occidental. Santa Rosa foi despois renomeada como Clarión.

As Illas de Revillagigedo foron despois visitadas por un gran número de exploradores: Domingo do Castelo (1541), Miguel Pinto (1772), Alexander von Humboldt (1811), Benjamín Norell (1825), Sir Edward Belcher (1839), quen fixo a primeira colección botánica das illas, e Reeve (1848) quen foi testemuña da erupción do Volcán Evermann. En 1865, a illa foi explorada polo ornitólogo Andrew Jackson Grayson, quen describiu á pomba de Socorro e ao bufo anano de Socorro. O 25 de xullo de 1861, o Presidente de México, Benito Juárez asinou un decreto que outorgaba o control territorial do arquipélago ao estado de Colima. O seu plan era construír unha colonia penal na Illa Socorro, o cal nunca ocorreu.

Ao principio do século vinte, o Dr. Barton Warren Evermann, director da Academia de Ciencias de California en San Francisco, promoveu a exploración científica das illas. A máis extensa colección biolóxica foi obtida nesa ocasión. O volcán na illa Socorro foi rebautizado na súa honra.

En 1957, a Armada de México estableceu unha base naval na illa Socorro, e tivo presenza permanente na illa desde entón. O 21 de marzo de 1972, Pablo Silva García converteuse no primeiro gobernador de Colima en visitar as illas. Unha placa foi develada para conmemorar o evento e reafirmar a soberanía de Colima sobre as illas. As illas Revillagigedo seguen sendo propiedade da federación mexicana pois o decreto asinado por Benito Juárez só concedía tres anos para edificar os penais, en caso que non se construísen ou que co tempo destruísense, as illas volverían estar baixo a administración da federación.

Ecoloxía

As illas de Revillagigedo son fogar de moitas especies de flora e fauna endémicas, e son frecuentemente chamadas as Illas Galápagos mexicanas. Das catro illas, Socorro é a máis diversa en canto a flora, fauna e topografía refírese. O goberno mexicano declarou ás illas como Reserva da Biosfera o 4 de xuño de 1994.

A ecoloxía única das illas atópase ameazada por especies importadas. Os cordeiros foron introducidos á illa Socorro en 1869. Varias especies endémicas atópanse agora ao bordo da extinción. Do paxaro burlón de Socorro (Mimodes Graysoni) só quedan 400 individuos, mentres que o perico de Socorro e o bufo anano de Socorro (Micrathene whitneyi graysoni) atópanse tamén ameazados. A pomba de Socorro (Zenaida graysoni) extinguiuse no seu medio, pero se puido criar en cativerio exitosamente.

Varias organizacións están dedicadas a deter a destrución dos ecosistemas nativos das illas. Desde 1988, o Dr. Harmunt Walter da Universidade de California en Los Ángeles UCLA e o Dr. Luís F. Baptista da Academia de Ciencias de California coordinaron a cría e reintroducción da pomba Socorro nas illas. O Comité Científico para a Conservación e Restauración do Arquipélago Revillagigedo foi fundado en 1996 e está formado por representantes de diversas organizacións, incluíndo a Universidade Nacional Autónoma de México (UNAM), a Universidade de Missouri en San Luís (UMSL), a Universidade de Colima e por suposto, a UCLA, entre outras. O comité dedicouse a expulsar as especies importadas ás illas, especialmente os 2000 cordeiros que habitan na illa Socorro, para permitir a recuperación do ecosistema das illas.