Reptantes
- Para outros animais que "reptan, véxase Réptiles,
Os reptantes (Reptantia) é un taxon obsoleto de crustáceos decápodos, que comprendía aquelas especies —nécoras, centolas, lumbrigantes e outros moitos animais— caracterizados teren o corpo deprimnido dorsoventalmente e por camiñar polo fondo, en contraposición aos do outro grupo, o dos nadadores (Natantia), que reunía as especies, de corpor deprimido lateralmente e que se moven principalmente mediante a natación, como os camaróns (os carideos ou Caridea e os procaridideos ou Procarididea), os lagostiños e as gambas (dendrobranquiados ou Dendrobranchiata) e os chamados en inglés boxer shrimp, "camaróns bóxer", os estenopodideos ou Stenopodidea.[1][2]
Porén, esta clasificación segue encontrándose nos libros antigos, e mesmo en cursos de bioloxía mariña dalgunhas universidades [3] ou en páxinas web serias.[2]
Clasificación tradicional dos decápodos
[editar | editar a fonte]Orde decápodos (Decapoda):[2]
- Reptadores (Reptantia)
- Anomuros (Anomura)
- Braquiúros (Brachyura)
- Macruros (Macrura)
- Nadadores (Natantia)
Catacterísticas dos antigos reptantes
[editar | editar a fonte]Os membros deste grupo caracterízanse por teren o corpo deprimido dorsoventramente e os pleópodos (apéndices abdominais) pequenos (incluso poden estar ausentes), e non se usan na locomoción. As anténulas carecen de estilocerito, e o escafocerito, que pode estar ausente tamén, no caso de existir está pouco desenvolvido.[2]
O grupo dividíase en tres subordes, diferenciadas pola forma da casca, a posición e forma do abdome e a morfoloxía dos últimos apédices torácicos: anomuros, braquiúros e macruros.[2]
O cambio na clasificación
[editar | editar a fonte]A división entre Natantia e Reptantia foi cambiada en 1963, cando Martin Burkenroad fundou a suborde Pleocyemata (pleociemados) para aqueles animais que transportaban os ovos nos pleópodos, deixando a outra suborde, a dos Dendrobranchiata dendrobranquiados, para gambas, camaróns e afíns.[1]
Galería de imaxes dos reptantes
[editar | editar a fonte]
Clasificación actual dos decápodos
[editar | editar a fonte]A clasificación actual dos decápodos, até o nivel de infraordes, segundo De Grave et al., é:[4]
Orde Decapoda Latreille, 1802
- Suborde Dendrobranchiata Bate, 1888
- Suborde Pleocyemata Burkenroad, 1963
- Infraorde Stenopodidea Bate, 1888
- Infraorde Caridea Dana, 1852
- Infraorde Astacidea Latreille, 1802
- Infraorde Axiidea de Saint Laurent, 1979b
- Infraorde Gebiidea de Saint Laurent, 1979
- Infraorde Achelata Scholtz & Richter, 1995
- Infraorde Polychelida Scholtz & Richter, 1995
- Infraorde Anomura MacLeay, 1838
- Infraorde Brachyura Linnaeus, 1758
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ 1,0 1,1 Raymond T. Bauer (2004). Remarkable Shrimps: Adaptations and Natural History of the Carideans. Animal natural history series 7. University of Oklahoma Press. p. 206. ISBN 978-0-8061-3555-7.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Decápodos. Calsificacíón Arquivado 26 de setembro de 2012 en Wayback Machine. en asturnatura.com (en castelán) Consultada o 8/01/2013.
- ↑ Reptantia: Crawling Crustaceans en British Marine Life. (en inglés) Consultada o 8/01/2012.
- ↑ Sammy De Grave, N. Dean Pentcheff, Shane T. Ahyong; et al. (2009). "A classification of living and fossil genera of decapod crustaceans" (PDF). Raffles Bulletin of Zoology. Suppl. 21: 1–109. Arquivado dende o orixinal (PDF) o 06 de xuño de 2011. Consultado o 09 de xaneiro de 2013.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Bibliografía
[editar | editar a fonte]- S. De Grave & C. H. J. M. Fransen (2011). "Carideorum Catalogus: the Recent species of the dendrobranchiate, stenopodidean, procarididean and caridean shrimps (Crustacea: Decapoda)" (PDF). Zoologische Mededelingen 85 (9): 195–589, figs. 1–59. ISBN 978-90-6519-200-4.