Saltar ao contido

Aduto: Diferenzas entre revisións

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Contido eliminado Contido engadido
Miguelferig (conversa | contribucións)
Sen resumo de edición
Miguelferig (conversa | contribucións)
Sen resumo de edición
Liña 1: Liña 1:
Un '''aducto''' (do latín ''adductus'', "levado cara adiante") é o produto único dunha soa [[reacción de adición|adición directa]] de dúas ou máis moléculas distintas, que contén todos os átomos de todos os compoñentes que interviñeron na reacción.<ref>{{ GoldBookRef | file = A00138 | title = adduct }}</ref> O produto resultante desta reacción é considerado unha especie molecular distinta. Exemplos son o aducto formado entre o [[peróxido de hidróxeno]] e o [[carbonato de sodio]], que é o [[percarbonato de sodio]], ou a adición de [[bisulfito de sodio]] a un [[aldehido]] para dar un [[sulfonato]].
Un '''aducto''' (do latín ''adductus'', "levado cara adiante") é o produto único dunha soa [[reacción de adición|adición directa]] de dúas ou máis moléculas distintas, que contén todos os átomos de todos os compoñentes que interviñeron na reacción.<ref name=Golbook>{{ GoldBookRef | file = A00138 | title = adduct }}</ref> O produto resultante desta reacción é considerado unha especie molecular distinta. Exemplos son o aducto formado entre o [[peróxido de hidróxeno]] e o [[carbonato de sodio]], que é o [[percarbonato de sodio]], ou a adición de [[bisulfito de sodio]] a un [[aldehido]] para dar un [[sulfonato]].


Fórmanse aductos a miúdo entre [[ácido de Lewis|ácidos de Lewis]] e [[base de Lewis|bases de Lewis]].<ref>{{cite book |last1=Housecroft |first1=Catherine E. |last2=Sharpe |first2=Alan G. |title=Inorganic Chemistry |page=199 |chapter=Acids, bases and ions in aqueous solution |edition=3rd |publisher=[[Pearson Education]] |location=Harlow, Essex |isbn=978-0-13-175553-6 |year=2008}}</ref> Un bo exemplo é a formación de aductos entre o ácido de Lewis [[borano]] e o átomo de oxíxeno na base de Lewis, o [[tetrahidrofurano]] (THF): BH<sub>3</sub>•O(CH<sub>2</sub>)<sub>4</sub> ou [[dietil éter]]: BH<sub>3</sub>•O(CH<sub>3</sub>CH<sub>2</sub>)<sub>2</sub>.
Fórmanse aductos a miúdo entre [[ácido de Lewis|ácidos de Lewis]] e [[base de Lewis|bases de Lewis]].<ref>{{cite book |last1=Housecroft |first1=Catherine E. |last2=Sharpe |first2=Alan G. |title=Inorganic Chemistry |page=199 |chapter=Acids, bases and ions in aqueous solution |edition=3rd |publisher=[[Pearson Education]] |location=Harlow, Essex |isbn=978-0-13-175553-6 |year=2008}}</ref> Un bo exemplo é a formación de aductos entre o ácido de Lewis [[borano]] e o átomo de oxíxeno na base de Lewis, o [[tetrahidrofurano]] (THF): BH<sub>3</sub>•O(CH<sub>2</sub>)<sub>4</sub> ou [[dietil éter]]: BH<sub>3</sub>•O(CH<sub>3</sub>CH<sub>2</sub>)<sub>2</sub>.
Liña 12: Liña 12:


Os aductos non son necesariamente de natureza molecular. Un bo exemplo da [[química en estado sólido]] é o aducto do etileno e o monóxido de carbono de CuAlCl<sub>4</sub>. Este último é un sólido cunha estrutura en rede estendida. Despois da formación do aducto, fórmase unha nova fase estendida na cal as moléculas de gas son incorporadas (inseridas) como [[ligando]]s dos átomos de cobre na estrutura. Esta reacción pode tamén considerarse unha reacción entre unha base e un ácido de Lewis co átomo de cobre no papel de receptor de electróns e os [[electrón pi|electróns pi]] da molécula de gas no papel de doantes de electróns.<ref>{{cite journal | author = Capracotta, M. D.; Sullivan, R. M.; Martin, J. D. | title = Sorptive Reconstruction of CuMCl<sub>4</sub> (M = Al and Ga) upon Small-Molecule Binding and the Competitive Binding of CO and Ethylene | journal = [[Journal of the American Chemical Society]] | year = 2006 | volume = 128 | issue = 41 | pages = 13463–13473 | doi = 10.1021/ja063172q | pmid = 17031959 }}</ref>
Os aductos non son necesariamente de natureza molecular. Un bo exemplo da [[química en estado sólido]] é o aducto do etileno e o monóxido de carbono de CuAlCl<sub>4</sub>. Este último é un sólido cunha estrutura en rede estendida. Despois da formación do aducto, fórmase unha nova fase estendida na cal as moléculas de gas son incorporadas (inseridas) como [[ligando]]s dos átomos de cobre na estrutura. Esta reacción pode tamén considerarse unha reacción entre unha base e un ácido de Lewis co átomo de cobre no papel de receptor de electróns e os [[electrón pi|electróns pi]] da molécula de gas no papel de doantes de electróns.<ref>{{cite journal | author = Capracotta, M. D.; Sullivan, R. M.; Martin, J. D. | title = Sorptive Reconstruction of CuMCl<sub>4</sub> (M = Al and Ga) upon Small-Molecule Binding and the Competitive Binding of CO and Ethylene | journal = [[Journal of the American Chemical Society]] | year = 2006 | volume = 128 | issue = 41 | pages = 13463–13473 | doi = 10.1021/ja063172q | pmid = 17031959 }}</ref>

Segundo a IUPAC, pode formarse un aducto intramolecular cando as entidades químicas que reaccionan son [[grupo funcional|grupos]] que forman parte da mesma molécula.<ref name=Goldbook/>


==Ions aductos==
==Ions aductos==

Revisión como estaba o 4 de marzo de 2015 ás 18:29

Un aducto (do latín adductus, "levado cara adiante") é o produto único dunha soa adición directa de dúas ou máis moléculas distintas, que contén todos os átomos de todos os compoñentes que interviñeron na reacción.[1] O produto resultante desta reacción é considerado unha especie molecular distinta. Exemplos son o aducto formado entre o peróxido de hidróxeno e o carbonato de sodio, que é o percarbonato de sodio, ou a adición de bisulfito de sodio a un aldehido para dar un sulfonato.

Fórmanse aductos a miúdo entre ácidos de Lewis e bases de Lewis.[2] Un bo exemplo é a formación de aductos entre o ácido de Lewis borano e o átomo de oxíxeno na base de Lewis, o tetrahidrofurano (THF): BH3•O(CH2)4 ou dietil éter: BH3•O(CH3CH2)2.

Os compostos ou mesturas que non poden formar un aducto debido a impedimentos estéricos denomínanse pares de Lewis frustrados.

Os aductos non son necesariamente de natureza molecular. Un bo exemplo da química en estado sólido é o aducto do etileno e o monóxido de carbono de CuAlCl4. Este último é un sólido cunha estrutura en rede estendida. Despois da formación do aducto, fórmase unha nova fase estendida na cal as moléculas de gas son incorporadas (inseridas) como ligandos dos átomos de cobre na estrutura. Esta reacción pode tamén considerarse unha reacción entre unha base e un ácido de Lewis co átomo de cobre no papel de receptor de electróns e os electróns pi da molécula de gas no papel de doantes de electróns.[3]

Segundo a IUPAC, pode formarse un aducto intramolecular cando as entidades químicas que reaccionan son grupos que forman parte da mesma molécula.[4]

Ions aductos

Un ión aducto está formado a partir dun ión precursor e contén todos os átomos constituíntes dese ión e ademais átomos ou moléculas adicionais.[5] Os ións aductos fórmanse con frecuencia nas fontes de ións de espectroscopia de masas.

Notas

  1. "adduct". Compendium of Chemical Terminology (the "Gold Book") (2ª ed.). IUPAC.  (2006–) [1997]. 
  2. Housecroft, Catherine E.; Sharpe, Alan G. (2008). "Acids, bases and ions in aqueous solution". Inorganic Chemistry (3rd ed.). Harlow, Essex: Pearson Education. p. 199. ISBN 978-0-13-175553-6. 
  3. Capracotta, M. D.; Sullivan, R. M.; Martin, J. D. (2006). "Sorptive Reconstruction of CuMCl4 (M = Al and Ga) upon Small-Molecule Binding and the Competitive Binding of CO and Ethylene". Journal of the American Chemical Society 128 (41): 13463–13473. PMID 17031959. doi:10.1021/ja063172q. 
  4. Erro no código da cita: Etiqueta <ref> non válida; non se forneceu texto para as referencias de nome Goldbook
  5. "adduct ion (in mass spectrometry)". Compendium of Chemical Terminology (the "Gold Book") (2ª ed.). IUPAC.  (2006–) [1997]. 

Véxase tamén

Outros artigos