Onomatopea: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
Sen resumo de edición |
|||
| Liña 1: | Liña 1: | ||
A '''onomatopea''' (do [[grego antigo|grego]] ὄνομα "nome" e ποιέω "crear") é unha expresión ou palabra cuxa sonoridade imita a voz ou ruídos de obxectos ou animais. Polo tanto, na súa creación ten por base o son que produce o obxecto que designa. |
A '''onomatopea'''<ref>{{DRAG|onomatopea}}</ref> (do [[grego antigo|grego]] ὄνομα "nome" e ποιέω "crear") é unha expresión ou palabra cuxa sonoridade imita a voz ou ruídos de obxectos ou animais. Polo tanto, na súa creación ten por base o son que produce o obxecto que designa. |
||
Ao dicir que un [[Grilo (insecto)|grilo]] fai "cricrí" ou ó facer "toc-toc" ó bater a porta, utilízanse onomatopeas. Xa [[Aristófanes]], na súa peza "As ras", fixo uso de determinadas palabras que, no grego orixinal, pretenden imitar o son deses animais. Era unha figura [[retórica]] que é tamén de cariz onomatopeíco. |
Ao dicir que un [[Grilo (insecto)|grilo]] fai "cricrí" ou ó facer "toc-toc" ó bater a porta, utilízanse onomatopeas. Xa [[Aristófanes]], na súa peza "As ras", fixo uso de determinadas palabras que, no grego orixinal, pretenden imitar o son deses animais. Era unha figura [[retórica]] que é tamén de cariz onomatopeíco. |
||
| Liña 6: | Liña 6: | ||
*Son onomatopeas ''curuxa'' (latín ''NOCTUA''), ''rula'' (latín ''TURTURA''), miar, niañar, ular, chuchar, esgarrar, topar, seseo, pita, churra, chiar, piar, urrar, chupar, fungar, gheada, gargallada. |
*Son onomatopeas ''curuxa'' (latín ''NOCTUA''), ''rula'' (latín ''TURTURA''), miar, niañar, ular, chuchar, esgarrar, topar, seseo, pita, churra, chiar, piar, urrar, chupar, fungar, gheada, gargallada. |
||
*No "Poema nuclear" de [[Celso Emilio Ferreiro]] atopamos imitacións fónicas de sons reais (versos 2, 11, 34, 38): ''A bomba, ¡bong!, a bomba bon amigo'' (verso 2). ''¡¡¡Booong!!!'' (verso 39) |
*No "Poema nuclear" de [[Celso Emilio Ferreiro]] atopamos imitacións fónicas de sons reais (versos 2, 11, 34, 38): ''A bomba, ¡bong!, a bomba bon amigo'' (verso 2). ''¡¡¡Booong!!!'' (verso 39) |
||
== Notas == |
|||
{{Listaref}} |
|||
==Véxase tamén== |
==Véxase tamén== |
||
===Outros artigos=== |
===Outros artigos=== |
||
* [[Lista de voces dos animais]] |
* [[Lista de voces dos animais]] |
||
*[[Aliteración]] |
* [[Aliteración]] |
||
* [[Fonosimbolismo]] |
* [[Fonosimbolismo]] |
||
* [[Paronomasia]] |
* [[Paronomasia]] |
||
Revisión actual feita o 26 de xuño de 2024 ás 20:10
A onomatopea[1] (do grego ὄνομα "nome" e ποιέω "crear") é unha expresión ou palabra cuxa sonoridade imita a voz ou ruídos de obxectos ou animais. Polo tanto, na súa creación ten por base o son que produce o obxecto que designa.
Ao dicir que un grilo fai "cricrí" ou ó facer "toc-toc" ó bater a porta, utilízanse onomatopeas. Xa Aristófanes, na súa peza "As ras", fixo uso de determinadas palabras que, no grego orixinal, pretenden imitar o son deses animais. Era unha figura retórica que é tamén de cariz onomatopeíco.
Exemplos
[editar | editar a fonte]- Son onomatopeas curuxa (latín NOCTUA), rula (latín TURTURA), miar, niañar, ular, chuchar, esgarrar, topar, seseo, pita, churra, chiar, piar, urrar, chupar, fungar, gheada, gargallada.
- No "Poema nuclear" de Celso Emilio Ferreiro atopamos imitacións fónicas de sons reais (versos 2, 11, 34, 38): A bomba, ¡bong!, a bomba bon amigo (verso 2). ¡¡¡Booong!!! (verso 39)
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ Definicións no Dicionario da Real Academia Galega e no Portal das Palabras para onomatopea.
