kon-

Voir aussi : kon, køn, koń, kón, kóń, koñ, kôň, kön, kɔn

Polonais

Étymologie

Du latin con-.

Préfixe

kon- \Prononciation ?\

1. Préfixe inactif en tant que tel en polonais mais fréquent dans les langues latines auquel le polonais a emprunté.

Variantes

• kom-

Apparentés étymologiques

• koncept
• koncesja
• konsylium
• kondycja
• kondukt, konduktor
• kondensator
• koneser
• konfederacja
• konfekt
• konstytucja
• konsument, konsumować, konsumpcja
• konsystorz
• kontent
• konstrukcja, konstruktor, konstruować
• konsekwencja
• konsolacja
• kontrakt, kontraktor
• konserwa, konserwator, konserwować, konserwatywny
• koncert, koncertmistrz, koncertować
• konkurs, konkurować, konkurent, konkurencja
• konkluzja
• konkretny
• konkordat
• kontrybucja
• kontynent
• konwulsja
• konwent
• konwenans
• kontynuować
• konwersja, konwertować, konwertyta
• konwersacja
• konwój, konwojować

Prononciation

• Będzin (Pologne) : écouter « kon- [Prononciation ?] »