adversarius

Latin

Étymologie

Dérivé de adversus, avec le suffixe -arius.

Adjectif

Cas	Singulier			Pluriel
	Masculin	Féminin	Neutre	Masculin	Féminin	Neutre
Nominatif	adversarius	adversariă	adversarium	adversariī	adversariae	adversariă
Vocatif	adversarie	adversariă	adversarium	adversariī	adversariae	adversariă
Accusatif	adversarium	adversariăm	adversarium	adversariōs	adversariās	adversariă
Génitif	adversariī	adversariae	adversariī	adversariōrŭm	adversariārŭm	adversariōrŭm
Datif	adversariō	adversariae	adversariō	adversariīs	adversariīs	adversariīs
Ablatif	adversariō	adversariā	adversariō	adversariīs	adversariīs	adversariīs

adversarius \Prononciation ?\

1. Adversaire, hostile, ennemi.
   • Quid est quod neglegenter scribamus adversaria? quid est. quod diligenter conficiamus tabulas? Qua de causa? Quia haec sunt menstrua, illae sunt aeternae: haec delentur statim, illae servantur sancte. — (Cic. Rosc. Com. 2, 5)

     La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)

Références

• « adversarius », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage